สิ่งเล็กๆที่เรียกว่ารัก

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

เรื่องราวของหญิงสาวแอบรักพี่อายุเยอะกว่าในดรงเรียนเดียวกัน

เนื้อเรื่อง

แนะนำตัวก่อนนะ ฉันชื่อ ข้าวซอย อยู่ม.1 เป็นคนที่อารมณ์ขำขัน ตลก ว่างั้น แต่ใครก็ว่าฉันอวบ> < 
วันนี้เป็นวันพุธ ฉันก็ไม่เข้าใจทำไมโรงเรียนนี้ใส่ชุดยุวกาชาดกันวันนี้(ไม่เข้าพวก) ขณะนี้เป็นเวลาเที่ยงที่ทุกคนพักกินอาหารกลางวันกันรวมถึงฉันด้วย 
          "กินไรดีหมวย"ชั้นถามเพื่อนชั้นเอง เพื่อนในกลุ่มชั้นมีเยอะ(ค่อยแนะนำ)
          "กินก๋วยเตี๋ยวเหมือนปะ"ก๋วยตี๋ยวเป็นอาหารที่พวกเราชอบกินกัน(ชั้นกับหมวยนะ)
          "อืมปะ"ใช่ในเมื่อเราชอบก๋วยเตี๋ยวเราก็ต้องกินก๋วยเตี๋ยวสิ
หลังจากนั้นเราก็กับมานั่งที่เดิม
           โอ้มายกอด ชั่งน่ารักออะไรเช่นนี้ ชั้นนึกในใจ ก็ไอ้พี่คนที่นั่งตรงข้ามกับชั้นนะน่ารักมากเลย
           "หมวย"
           "ฮึ"
           "แกดูพี่คนนั้นดิ แม่งโครตน่ารักเลยว่ะ^^"
           "ใช่! น่ารักมากเลย"(เพื่อนกับเพื่อนความเห็นเดียวกันค่ะ)
           "พี่เค้าอยู่ม.ไหนว่ะ" พอดีเจอใครถูกใจชั้นต้องรู้ให้ได้
           "ไม่รู้ดิ คอยสืบเอานะ" เพื่อนรัก
โอ้ไม่ พี่เค้ามองชั้นด้วยน่ารักอ่ะ เฮ้ยดัดฟันด้วยนี้หว่าไม่เป็นไรน่ารักเหมือนเดิม๕๕๕+
                  4 วันผ่านไป(ตั้งแต่วันพุธนะ)
                   วันนี้วันจันทร์เป็นวันตลาดนัดประจำปี วันนี้ไม่ได้เรียนทุกคนต้องทำกิจกรรม ให้ครบ 35 ฐานได้เวลาเคารพธงชาติแล้ว ไปเข้าแถวดีกว่า 
                  "เอ้า หมวยมาพอดีเลย ไปเข้าแถวกัน"ชั้นเรียกหมวย
                   ทำไมวันนี้ร้อนจังอ่ะ อุ๊ย! รู้สึกว่าฉันสะดุดที่สายตาใครคนหนึ่ง ใช่
                   "หมวยพี่เสื้อฟ้า"(ลืมบอกวันนั้นที่เจอแกครั้งแรกแกอ่ะใส่เสื้อสีฟ้าเลยเรียกแกว่าเสื้อฟ้า)
                   "ไหนๆ เห้ยใช่จริงด้วย" 
                    "เตรียมตัวเเครพธงชาติ" ครูพิธีกรพูดขึ้น
                    ประเทศไทยรวมเลือดเนื้อ~~~~~พิธีกรก็ร้องไป
                    "นักเรียนเดินแถวเข้าชั้นเรียนตามปกติครับ"นั้นก็คือเสียงครูพิธีกรพูดอีก
                   "หมวยๆอย่าเพิ่งไปรอแกก่อน"(ชั้น)
                   "อืมๆ"(หมวย) 
                    มาโน้นแล้วใส่แว่นด้วยอ้ายน่ารัก
                   "เห้ยอย่าจับเดี๋ยวชั้นมา"(ชั้น)
อ้ายเขิน เดี๋ยวชั้นมานี้คือชั้นอ่ะอยากเดินข้างพี่เค้าอ่ะดิ โห่ด้านข้างโคตรน่ารักอ่ะ
ไปก่อนนะค่ะ^^(ฉันนึกในใจนะไม่ได้พูดจริงโปรดทราบ)
บ๊ายบายค่ะ (เหมือนเดิม)
ลืมไปว่าตัวเองมีโครงงานที่ต้องเฝ้าแต่ไม่เป็นไรเฝ้าไปเถอะค่ะหนูขอไปปฏิติกิจกรรมก่อนละกันค่ะ
                  "หมวย ทางนี้ปะ"ชั้นเรียกยัยหมวย


                   13.23 นาฬิกา
                 หลังจากที่พวกเรากินข้าวเสร็จเราก็ไปปกิบัติตามฐานต่อ
                 "ข้าวซอย ชั้นเห็นพี่เท้อด้วย"อิ่มพูด(เพื่อนฉันอีกคนนึง
                 "จริงเหรอ อยู่ไหนอ่ะ" ออกอาการแว้ว เท้อ คือพี่ที่ฉันปลื้มอีกคนนึงแต่พี่คนนี้ไม่เหมือนใครจิงๆเวลายิ้มเห็นแต่ฟัน๕๕๕ ดำว่างั้น
                  " อยู่ตึกวิทย์ชั้นสองอ่ะ"อิ่มบอกเรื่องไรฉันจะพลาดละ
                  "ไปตึกวิทย์กัน^^" ไม่พลาดอยู่แล้ว
                  หลังจากนั้นพอพวกเราขึ้นไปดูตึกวิทย์ชั้นสองแต่พี่เท้อไปแล้ว เอาไง~ คำว่ารักที่แค่~ .ใครมาร้องเพลงเสียงเพราะจัง ส่องดูในกระจกสิ ห้องนี้ ไม่ใช่ ห้องนี้ ไม่ใช่ ห้องนี้ ใช่
                   "อุ้ย" มีคนเปิดประตูออกมา "นี่ฐานอะไรค่ะ" เห้ยพี่เสื้อฟ้านี่หว่า ชั้นเห็นแกนั่งอยู่ในห้องแต่ที่ชั้นพูดอ่ะกับพี่กระเทยเพื่อนแก "พี่อยู่ม.ไหนค่ะ" แกต้องอยู่ห้องเดียวกับพี่เสื้อฟ้าแน่เลย
                   "อยู่ม.5/7 จ๊ะน้อง" พี่กระเทยตอบชั้น
                   "นี่เพื่อนพี่หมดเลยเหรอค่ะ(รวมทั้งพี่เสื้อฟ้าด้วย)"
                   "ใช่"ขอบคุณค่ะ
                   "หมวย นั้นนะ" ชั้นเรียกยัยหมวยให้ดู
                    "ไหน เห้ย ใช่ว่ะ"
                    "อืมใช่"
เอ้าๆลงไปไหนกันหมดรวมทั้งพี่เสื้อฟ้า><
                   "น้องๆมาทำไรครับ"เสียงพี่รู้สึกว่าจะเป็นผู่ชายนะ
                   "อ๋อ เปล่าค่ะ ฐานพี่คือฐานไรเหรอค่ะ"
                    "ร้องเพลงครับ"ร้องเพลง555 ของขึ้นอยากร้องเพลงมานานแล้ว
                    "งั้นพวกน้องขอร้องเพลงได้ไหม"
                    "แต่.............................."
                    "นะค่ะ เห็นแก่พวกน้องเถอะนะ"ToT
                    "เออพี่ค่ะพี่คนใส่เสื้อสีฟ้าดัดฟันเค้าชื่อไรเหรอ"แหมยัยหมวยชิ่งก่อนเลยนะแก
                    "คนไหนนะครับ"
                    "ใส่แว่นดัดฟันชอบใส่เสื้อสีฟ้าอ่ะค่ะ"ขอฉันเหอะ
                    "ไอ้ดำหรือเปล่า"คนไรชื่อดำพี่เค้าออกจะขาว
                    "ไม่ใช่หรอกมั่งค่ะพี่เค้าออกจะขาว"อืมไม่ใช่แน่เพราะพี่เค้าออกจะขาว
                     "น่าจะชื่อเจนะครับ"ชื่อเจงั้นเหรออืมเพราะดี
                     "ค่ะๆขอบคุณมาก"
ชื่อเจพี่เจโอ้โห่ชื่อน่ารักเหมือนคนเลย เอาไงดีชื่อก็น่ารักคนก็น่ารักเฮ้ย ผู้ชายอะไรเพอเฟกสุดยอด
                   14.25น.
                     "เห้ยๆไปไหนว่ะ"
                     "อะไรหายว่ะ"
                     "ก็พาสปอตอ่ะดิ ฉันต้องไม่ผ่านแน่เลย"แง่พ่อแก้วแม่แก้วพาสปอดหนูหายตายแน่เลย
ทำไงดี
                     "ไปหาดิ"
                     "ที่ไหนละ"
                     "ลองขึ้นไปดูตึกวิทย์ดู เพื่อแกหลงวางตอนร้องเพลงอ่ะ"  
                     "ฉันต้องหลงวางตอนร้องเพลงแง่เลย"ใช่ฉันต้องหลงวางขึ้นไปดู"ปะไปดูกันเหอะ"
สาธุขอให้เจอ ช่อวยลูกด้วยเทอญ พอขึ้นไปถึง.......................................
                     "ทำไมไม่เข้าไป"ใช่ทำไมฉันไม่เข้าไปละเนี้ยฉันยืนอยู่ทำไม พี่เจเดินออกมาแล้ว หันหน้าหนี
                      "ฉันไม่กล้าแกเข้าไปให้หน่อยจิ"
                     "ไม่ของแกนะเว้ย"
                     "เออ......พี่ค่ะพี่อยู่ห้องนี้ใช่ไมค่ะ"พี่คนหนึ่งเดินผ่านมาหน้าแกยังกะผีก่องก๋อย
                     "ครับ"
                     "พี่ช่วยดูให้หน่อยได้เหมค่ะว่ามีหาสปอตอยู่ในนั้นหรือเปล่า"
                     "ครับๆ"
                       หลังจากวันนั้นมาเป็นวันที่ฉันมีความสุขที่สุดเลย ใช่สิการที่ได้เห็นคนที่เรามันก็ย่อมมีความสุขอยู่แล้วใช่ปะล่ะ เห้อพี่เจ   จนมาถึงวันนี้ฉันว่าพี่แกชักรู้แล้วละว่าเราชอบหรือไม่แกก็จะคิดว่าเราตามรัควานหรืออะไรกันแน่
                    เวลาย่อมผ่านไปเร็วเสมอ เผลอแปปเดียววันจันทร์แล้วทำไมนะเห้ออาทิตย์หน้าก็ไปทัศนศึกษาแล้วสิ
ถ้าเกิดปิดเทอมข้นมาทำไงละเนี้ย(เพิ่งเทอมแรกคิดไปถึงแอฟริกาใต้น่น)ใครละจะคิดถึงฉันไม่นะไม่อยากจะคิด
                  "ไปกินข้าว"หมวยเดินมาตบไล่ฉัน
                  "อืม" ออดแล้วสิลืมไป
ชะเง้อชะเง้อและก็ชะเง้อ อยู่ไหนกันนะ ไปหาโต๊ะก่อนดีกว่า 
                  "วันนี้กินไรดี"
                 "ไปร้านคุณยายกันดีกว่า"ไปรับประทานร้านคุณยายดีกว่า ร้านคุณยายนี่ขายพวกข้าวราดแกง มีทั้ง แกงเผ็ด
ผัดกระเพรา ไข่ดาวไข่ตุ๋น เยอะแยะ อ้าวแล้วฉันมาสาทยายอะไรให้พวกคณกันเนี้ย
                  "มาแล้ว"ใช่มาแล้ว
                  "อะไรมาข้าวซอย"
                  "พี่เจ"อืมที่ฉันพูดถึงคือพี่เจ   นั่งลง นั่งลง นั่งลง "เยส!"
                 "OoO"(หมวย)
                 "-*-!!!!!!"(อิ่ม)
                 "*-*?" (ติน)
                 ทั้งสามต่างมองหน้าฉัน
                 "มีไรกันเหรอ"ฉัน
                 "แกเป็นไรว่ะ"ติน
                 "ป่าว?กินข้าวต่อสิ"ฉัน โอ๊ยมีความสุข
                  ฉันคิดว่าความรักฉันมันคงไปต่อไม่ได้แล้วละ เพราะตั้งแต่ที่ฉันไปทัศนศึกษามาฉันได้ให้หมวยเอาของฝากไปให้ฉันไม่รู้ว่ายัยหมวยมันคิดยังไงกับพี่ชอปเปอร์(ชื่อเจไม่ไช่ชื่อแกเพราถามเพื่อนแกใหม่แล้ว) แล้วฉันจะต้องทำไงดีละ ทำไมรักของฉันมันชั่งไม่ราบรื่นนะ แต่ไม่ว่าจะไปที่ไหนๆฉันก็ขอแต่เรื่องความรัก ถ้าเกดว่าฟ้ามันมีจริง ก็ช่วยดลบันดาลให้ฉันสมหวังในความรักที คนอื่นเค้าจะเป็นเหมือนฉันหรือเปล่า เค้าก็คงจะมีความสุขกับมันสินะ แล้วฉันจะมัวมาเสียน้ำตาให้กับมันทำไมละเนี้ย เราต้องจบแบบไม่เสียน้ำตาสิ ยังไงเราก็อยู่โรงเรียนนี้อีกนานคงจะมีคนที่ดีสักครั้งแหละ
              "ได้ยินไหม หัวใจฉันยังคอยอยู่ตรงนั้นรอให้เธอเปิดดู และวันหนึ่งเธอจะรู้ว่าคนๆนี้รักเธออยู่"เสียงเพลงเป็นเพลงที่ฉันเปิดเองแหละมันเพราะดีเข้ากับคนกำลังเศร้าในเรื่องความรักพอดีเลย  
               ที่แท้ยัยหมวยก็ล้อเล่นนี้เอง แต่ทำไมวันนี้เจอหน้าพี่ชอปเปอร์ฉันไม่รู้สึกเหมือนว่ามีความสุขเลยแต่มันกลับเศร้า เศร้า และก็เศร้า 
               ฝนตกอีกละ โครตเบื่อ 
       ~~~~ฉันก็เลยต้องขอให้เธอ เธออย่าเพิ่งไปบอกรักใครรอฉัน.................
                "สวัสดี"ฉันรับโทรศัพท์
               "เออ ข้าวซอยอยู่ไหนหนิ"
               "กำลังจะไปส่งน้องที่โรงเรียน"
               "เออๆเดี๋ยวเค้าจะไปโรงเรียน"
               "เดี๋ยวๆเดี๋ยวไปรับเด้อ"
              "อืมๆ"
               ปั๊ป!!! ฉันพับโทรศัพท์ลง
               จากนั้นพวกเราก็มาถึงโรงเรียน 
             "ไม่ต้องไปส่งเดี๋ยวเดินไปเอง สวัสดีค่ะ"ฉันบอกพ่อก่อนมาโรงเรียน"ปะ เอิน"
             "โห้ ฝนรินๆทำไมมันไม่ตกเลยละ"ยัยเอินบ่น
             วันนี้เรียนไม่ค่อยสนุกอาทิตย์หน้าก็สอบแล้วถ้าเกิดฉันสอบไม่ตรงกับแกทำไงดีเนี้ยถ้าไม่ได้เจอหน้าฉันต้องบ้าตายแน่ๆเลย:(
             เห้ย0%0!!!!!!!วันนี้สอบรำนี้หว่าาา ลืมไปเลยเรียนตึกไหนน่าา "หมวย"
            "หึ อะไร"
           "อย่าเพิ่งไปดูก่อนว่าพี่เค้าจะไปเรียนตึกไหน"
          "พี่ค่ะ พี่เรียนอะไรค่ะ"
          "ไอ้ติน/ไอ้ติน"ฉันกับยัยหมวยพูดขึ้นพร้อมกันก็ไอ้ติน(กกระเทย)มันดันไปถามพี่ใฝ่
          "พี่เรียนหนังสือ"ตอบได้กวนโอ๊ยมาก
          "หมายถึงพี่เรียนวิชาอะไร"ชั้นบ้าง
         "ไม้ได้เรียน!คาบว่าง!!"ทำไมต้องใส่อารมณ์ด้วยว่ะ ดูว่าพี่แกจะไปตึกไหน๕๕๕๕
        "ไอ้ดำมันอยู่ห้องครูวุธ"เออชั้นยังไม่ได้ถามเลยนะ แต่ก็ดีแล้วพี่แกก็เดินขึ้นไปตึกวิทย์ชั้น 2 เฮ้อแค่รู้ว่าพี่อยู่ที่ไหนก็ยิ้มได้แล้ว โอ้ไม่นะเดี๋ยวก็สอบแล้วโอ๊ยตื่นเต้นนนนน
           สัปดาห์ต่อมา(ขี้เกียจเล่าข้ามฟากเลยละกัน)โอ๊ยวันไหนฝนตกก็ตกหนักๆวันไหนแดดออกก็ออกจ้าๆตลกมากเลยใช่ไหมท้องฟ้าแต่ชั้นไม่ขำกับแกเลยนะเว้ยวันนี้ม.5สอบภาคบ่ายคงยังไม่มากันหรอกแล้วชั้นจะได้เจอน่าพี่ชอปเปอร์ไม่เนี้ย...........................................................................................................
           ~~ตืด~~ตืด~~
            "สวัสดี"
            "ข้าวซอยอยู่ไหน"
             "ด้านล่าง"
            "เออๆเดี๋ยวลงไป"หมวยโทรมาถามพอดีชั้นสอบเสร็จนานแล้วหมวยก็เพิ่งเสร็จ
            "แวะซื้อน้ำปั่นก่อนปะ"ชั้น
            "อือๆ"เอิน
            "จะกลับเลยหรือเปล่า"
            "เค้าจะรอจนถึงบ่ายสาม"
           "อะแฮ่ม รู้นะคิดอะไร"
             "อะไร"
             "จะรอพี่กรณ์อ่ะดิ"พี่กรณ์คือพี่ที่ยัยหมวยมันชอบ
            "อืม"ว่าแล้ววว
             "นั่งนี้ดีไม๊"ฉันถามหมวยกับตินเพราะคนอื่นกลับหมดแล้ว"นั่งดีไม๊"
ชั้นถามอีกรอบเพราะยังไม่ได้คำตอบ
              "อืมๆ"กว่าจะตอบบบเฮ้อไม่มีไรทำเนี้ยเราต้องรอถึงบ่ายสามเลยเหรอเนี้ยยังไม่เห็นพี่ชอปเลยนายไปอยู่ไหนเนี้ย
             "เฮ้ย ชั้นตาฝาดหรือเปล่าเนี้ย"ชั้นหหันไปดูอีกทีโอ้ไม่ตัวจริงนี้น่าหรือว่าชั้นบ้าไปแล้วพี่ชอปเปอร์อ่ะดิเดินมาพอดีผมเริ่มยาวแล้วนิหรือว่าแกจะไว้ผมไม่นะโอ้ชั้นบ้าไปแล้วจริงๆเหรอโอ้ชั้น ทำไงดีตื่นเต้นบ๊ายบายค่ะ(ในใจ)
              วันนี้วันสุดท้ายแล้วสินะขของการปิดเทอมเล็ก แต่ก็ใจหายอยู่ดีฉันจะทำไงดี เห้อ อารมณ์อ่อนไหว จิตใจสับสนเอาไงดีไหนๆก็ไหนๆไปซื้อช๊อกโกแลตดีกว่า 
             "เพ้นท์ อย่าเพิ่งไป ๆตึกสังคมก่อนนะๆขอร้อง"ชั้นอ้อนวอนเพ้นท์เพื่อนสนิทชั้นตอนป.ปลายเพื่อที่จะให้พาไปหาพี่ชอปเปอร์
             "ปะๆเร็วๆพี่เค้ารอเอารถ"เย้ ได้ไปแล้ว
             "เห้ย!เพ้นท์ๆกลับๆแกไปแล้วไปโรงรถแล้ว"แกมาพอดีเลย"อย่าเพิ่งกลับแปปเดียวเดี๋ยวชั้นมา โอ๊ยแม่งเพื่อนอยู่ตั้งสามคนชั้นจะกล้าได้ไงละเนี้ยไม่เป็นไรเป็นไงเป็นกัน
            "พี่ชอปค่ะ!ของพี่ค่ะ"โอ๊ยตายๆเขิน
            "ขอบคุณครับ"อ้ายแกพูดกับชั้นด้วย=*=ไปละนะลาก่อนเทอมเล็ก เทอมที่แสนจะมีความสุขและเศ้าปนกัน ความว่างเปล่ากับความเหงาปนความเศร้าในตัวเราคุนเคยกับการมีเขาเหลือเพียงเรากับความสับสนในใจ อ้ายชั้นจะมัวมาพูดอะไรละเนี้ย คืนนี้ชั้นต้องฝันดีแน่นอนเลย จะมีไม๊ที่ใครรู้สึกเหมือนชั้น ชั้นอยากตะโกนออกไปดังๆว่าชั้นรักพี่แต่รักของชั้นคทอการแอบมองแค่นี้ชั้นก็มีความสุขจนล้นออกมาจากหัวใจแล้ว ชั้นอยากให้เค้ารู้จังเลยว่าชั้นรักเค้ามากแค่ไหนแค่คอนนี้ก็คงได้แค่"แอบมอง"ชั้นจะได้ไปอยู่กับแม่แล้วในช่วงปิดเทอมยังไงชั้นก็ขอให้พี่คิดว่ายังมีผู้หญิงคนหนึ่งที่พี่ไม่เคยสนใจแอบมองพี่อยู่ห่างๆแค่นี้"ก็พอ"

              
             
           
 
โปรดติดตามตอนต่อไป....อีกนานแหละนะค่ะถึงจะได้แต่งต่อยังไงก็รอติดตามละกันนะคร้า