คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ChApTeR1: วันสุดท้าย..(บทนำ)
วันนี้เป็นวันสุดท้ายแล้วของการเรียนในระดับชั้นม.3 เป็นวันสุดท้ายแล้ว..ของการที่ฉันจะได้ใส่คอซองแบบนี้ เป็นวันสุดท้ายที่จะได้เจอใครบางคน และอาจเป็นวันสุดท้ายที่ฉันจะได้แสดงความรู้สึกทั้งหมดที่มีออกไป
"เชอร์เบท!^O^"
"อุ๊ย!O_O^ โห!.. ตกใจหมดเลย"
"นี่!มัวแต่เหม่อมองหาใครอยู่หรอ"
น้ำหวานพูดอย่างรู้ทัน- -"
"เปล่านี่-O-^"
"อะไรอะ.. ยัยเชอร์เบท เธอยังไม่ได้บอกชอบทอปอีกหรอ>O<"
"( - - )( _ _ )( - - )( _ _)^"
ฉันทำได้เพียงแต่พยักหน่าเนือยๆ..
"บอกเลยสิ!>O< เธอก็รู้นี่นาว่าวันนี้มันเป็นวันสุดท้ายที่เธออาจจะได้เจอกับทอปแล้วก็ได้นะ"
"ฉันรู้หรอกน่า..-O- น้ำหวาน.. เธอช่วยพูดเบาๆหน่อยได้ไหม"
"โหย!>O< เธอก็เป็นแบบนี้ทุกที ทอปเค้าไม่ได้เรียนต่อโรงเรียนนี้แล้วนะ เพราะฉะนั้นเธอก็ไม่ต้องไปกลัวกับคำตอบหรอก ยังไงฉัน็อยู่ข้างเธอนะ"
พูดอะไรซึ้งๆกับเค้าเป็นด้วยหรอ ยัยน้ำหวาน- -" สยองดี เอ้ย!รู้สึกดีมากเลย เหอะๆ..
"ไปได้แล้ว.. ทอปเค้าอยู่ทางโน้นไง^O^"
"เออ..ฉันรู้-O-^"
วันนี้..ฉันเป็นอะไรก็ไม่รู้สิ ฉันรู้สึกว่าไม่ใช่แค่การจากลากับเพื่อนๆในชั้นม.3เท่านั้น ไม่ใช่ไม่ได้เจอกับทอปอีก แต่มันเหมือนกับว่า ฉันจะไม่ได้เจอกับทอปอีกตลอดไป อาจเป็นเพระบรรยากาศเศร้าๆของงานปัจฉิมนิเทศในปีนั้ก็ได้.. ที่ทำให้ฉันคิดแบบนี้
แต่ว่าตอนนี้.. ทอป ไม่ได้ยืนอยู่ที่เดิมแล้วละ ทอป..กำลังเดินห่างฉันออกไปเรื่อยๆ เหมือนอย่างทุกทีที่เคยเป็นมาตลอด3ปี ฉันทำได้แค่เฝ้ามองห่างๆแบบนี้ แต่วันนี้.. ฉันจะปล่อยให้ทอปเดินห่างไปเฉยๆแบบนี้ไม่ได้ เพระมันอาจเป็นวุนสุดท้ายของการพบเจอ..สำหรับฉันก็ได้
"ทอ.."
"เอ่อ..เชอร์เบท เธอช่วยเซ็นเสื้อให้ฉันหน่อยสิ""
อ๊าก!>_< มันอะไรนักหนาฟะ!? เสียงฉันโดนยัยเอแคลร์กลบหมดเลยT^T
"อ๋อ.. อืม.. คือ.เอ่อ..ได้ๆ"
"ขอบใจจ้า^O^"
ฉันรีบเซ็นอย่างรวดเร็ว ขอโทษนะเอแคลร์- -" ไว้คราวหน้าเจอกันจะบรรจงกว่านี้
"เชอร์เบท..เธอ"
"หา..-O-!?"
อะไรอีกละ!? ก็เซ็นให้แล้วไง ทอป..อย่าเพิ่งไปนะ เหอะๆ- -"เป็นเพื่อนที่แย่จริงๆเลยฉัน..
"เธอใช้ปลายด้ามปากาเซ็นอะT^T"
"อ่อ..โทษทีนะเอแคลร์ เดี๋ยวฉันมาเซ็นให้ใหม่นะ >_<"
พูดจบ.. ฉันก็วิ่งออกมาจากตรงนั้นทันที ฉันมีความรู้สึกว่าเวลาของฉันเหลือน้อยเข้าไปทุกทีแล้วะล ขอโทษจริงๆนะ..เอแคลร์T^T
ทอป.. กำลังเดินอยู่กับกลุ่มเพื่อนอีกฝากหนึ่งของถนน เฮ้อ..อีกนิดเดียวเท่านั้นสินะ ฉันก็จะได้บอกความรู้สึกทั้งหมดที่ยาวนานถึง 3 ปีแล้ว
"ทอป..>O<!!"
ฉันลองตะโกนเรีกดู อย่างน้อย..ถ้าได้ยินก็คงจะหยุดเดินบ้าง ให้ตาย- -" นี่มันออกนอกเขตโรงเรียนแล้วนี่นา..
"เชอร์เบท.."
ได้ผล.. ทอปหยุดเดิน แล้วทำท่าให้เพื่อนเดินไปก่อน^^;
"ทอป..ฉันมีเรื่องจะบอกนาย.."
"เรื่องอะไรหรอ..^O^"
"ทอป.. ฉัน..เอ่อ.."
ฉันมองไปด้านหลังทอป ก็พบว่าทีรถคันหนึ่งขับด้วยความเร่งสูง และทำท่าว่าจะเบรกไม่อยู่ซะด้วยสิ ไม่นะ!!>_<
"ทอป..ระวัง!!>O<"
เอี๊ยด!โครม!!
"เชอร์เบท.."
ฉันไม่รู้.. ไม่รู้จริงๆว่ามันเกิดอะไรขึ้น ฉันรู้แต่ว่ารอบๆตัวฉันมีเพียงแต่ความเงียบและมืดสนิท ภาพสุดท้ายที่ฉันเห็น คือ..ทอปกำลังจะถูกรถชน เสียงสุดท้ายที่ฉันได้ยินคือ..เสียงของทอป
แต่เท่านี้ ฉันก็พอใจแล้วละ เพราะอย่างน้อย ฉันก็ได้แสดงความรู้สึกทั้งหมดที่มีออกไป แม้ไม่ใช่จากคำพูดหรือวาจา แต่มันคือสายตาและการการะทำทั้งหมดที่ฉันมี..
ความคิดเห็น