ยัยนางร้ายป่วนหัวใจหนุ่มสุดฮอต

ลำดับตอนที่ #8 : ตอนที่ 4 ต่อนะแจ๊ะ

      Kai talk

        " เอ๊ะ!! นั่นเค้ามุงอะไรกัน  มีงานแสดงโชว์อะไรหรือเปล่า " ไคน์เดินไปดูด้วยความสงสัย และไม่ได้คิดว่าคนที่บอกว่าจะมาจีบตัวเองจะเป็นสาเหตุที่ทำให้เกิดไทยมุง 

     เมื่อเห็นว่าเรดาห์ถูกทำร้ายจากอดีตผู้หญิงของตน ก็ทำให้ใจของเค้าร้อนรน ทำไมต้องเป็นห่วงยัยผู้หญิงบ้านี่ทุกครั้ง เวลาเห็นเธอเจ็บเค้ากลับรู้สึกเจ็บปวดไปกับเธอทุกครั้ง ไคน์เดินฝ่าไทยมุงเข้าไป เพื่อที่จะดูว่ายัยเรดาห์จอมยุ่งเป็นยังไงบ้าง

         " นี่เรดาห์ พี่ไม่อยู่แปปเดียวหาเรื่องใส่ตัวอีกแล้วหรอ " 

         " เรื่องมันมาหาเรดาห์เองต่างหาก " 

         ไคน์ค่อยๆเชยคางเรดาห์ขึ้นเพื่อมองหารอยแผลบนใบหน้าหวานอย่างเป็นห่วง พลางคิดในใจว่าถ้าเค้ามาช้ากว่านี้อีกนิด ตัวยุ่งของเค้าคงจะเจ็บหนักกว่านี้

          " แล้วนี่ไปหาเรื่องกับเกรเชลทำไม " ไคน์ถามอย่างสงสัย

          " เรดาห์เปล่าหาเรื่อง เรดาห์แค่จะเข้าไปช่วยเด็ก เด็ก... เฮ้ยยยย เด็กหาย" ไคน์มองหน้าเรดาห์อย่างสงสัย ว่าเรดาห์หมายถึงเด็กที่ไหน เพราะเมื่อเค้าเดินเข้ามาก็มองไม่เห็นเด็กแถวนี้สักคน

         " พี่ไคน์ นั่นไง "

         " อะไร "

         " เด็ก "

         " เด็กอะไร  เห้..อย่าบอกนะว่าเรดาห์อยากกินเด็ก "

         " จะบ้าหรอพี่ไคน์ เรดาห์หมายถึง เด็กที่จะมายืนยันความดีของเรดาห์ไง "

         " หะ ความดีอะไร "

         " เหอะน้าาาา มานี่ๆ ตามเรดาห์มา เร็วๆ " เรดาห์เร่งให้ไคน์เดินตามมาเร็วๆ เพราะไคน์มัวแต่งงกับคำพูดของเธอ แต่ก็ยอมเดินตามเธอมา

      THE END

     " หิมะ "
    
     " ห๊ะ หิมะไหนพี่ไคน์ เมืองไทยร้อนจะตายจะมีหิมะตกได้ไง " เรดาห์นึกว่าไคน์ตาลายจนมองเห็นหิมะ ที่ตกในประเทศไทย

     " จะบ้าหรอเรดาห์ พี่หมายถึงเพื่อนพี่ เค้าชื่อหิมะ "

     " อ่าวหรอ ก็เรดาห์ไม่รู้นิ นึกว่าพี่ไคน์มองเห็นสิ่งที่คนอื่นไม่เห็น อย่างหิมะตก อิอิ -*- "

     " หวัดดี หิมะ ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ เป็นไงมั่งสบายดีไหม "

      " อือ เราสบายดี แล้วตัวสบายดีไหม " หิมะถามไคน์กลับ พร้อมส่งสายตาหวานเชื่อม โดยไม่คิดจะปิดบังความรู้สึกที่มีต่อไคน์

      ยี้ๆๆๆๆๆ คนอะไรชื่อหิมะ จะบ้าตาย แล้วดูสิมาส่งสายตาหวานๆแบบนั้นให้พี่ไคน์ของฉันได้ไง ว่าที่แฟนเค้ายืนอยู่ข้างนี้แท้ๆ แล้วดูสิ ไม่คิดจะทักเลยรึไงหรือว่าตาบอดมองไม่เห็นว่ามีคนยืนอยู่ตรงนี้ เรดาห์ได้แต่แอบคิดอยู่ในใจ ถ้าขืนระเบิดอารมณ์ออกไป พี่ไคน์จะต้องมองเธอไม่ดีองแน่ๆ ดังนั้นเย็นไว้ เรดาห์เย็นไว้

      " เออ ไคน์ แล้วน้องผู้หญิงคนนั้นเป็นใครคะ " 

      " อ่อ ฉันก็ลืมไปเลย หิมะนี่เรดาห์ เรดาห์ นี่หิมะ เพื่อนพี่ " 

      " ยินดีที่ได้รู้จักนะ เรดาห์ " หิมะยิ้มให้เรดาห์อย่างเป็นมิตร

      " ยินดีที่ได้รู้จักเหมือนกันค่ะ พี่หิมะ " แหวะ!!!  สวยตายละ ยัยหิมะ ยัยดอกเห็ด ถึงจะคิดแบบนั้นแต่สมองส่วนที่ฉลาดที่สุดก็ได้บอกไว้ว่า ยิ้มเท่านั้นที่ครองโลง เอ๊ย!! โลก ดังนั้นสิ่งที่เรดาห์ทำได้ตอนนี้ก็คือ ยิ้มค่ะ ยิ้มเข้าไว้
      
      " อ้อ พี่ไคน์นั่นไง เด็กที่เรดาห์เข้าไปช่วยเมื่อกี้ " เรดาห์รีบเปลี่ยนเรื่อง เพื่อไม่ให้ไคน์สนใจยัยหิมะมากเกินไป เธอหวง!!! 

      " อ้อป้า คนที่มาช่วยหนูเมื่อกี้นี่ "
 
      " พี่ก็พอค่ะน้องขาาาาา "

      " กรี๊ดดดดด พี่คะ น่ากลัววววววว " 
     
      เด็กคนนั้นโผเข้ากอดยัยหิมะนั่น ยังไม่พอยังมาหาว่าเธอน่ากลัวอีก กรี๊ดดดด ปล่อยไว้ไม่ได้

      " นี่เด็กบ้า ฉันเป็นคนเข้าไปช่วยเธอจากยัยป้าปากแดงเมื้อกี้นะ แล้วกล้าดียังไง มาหาว่าฉันน่ากลัว เดี๋ยวจับหักคอกินซะนี่ " 
  
        เรดาห์ทำท่าจะเข้าไปขย่ำคอยัยเด็กปากเสียนั่นจริงๆ

      " กรี๊ดดดด ปีศาจ ฮือออออToT "
     
      " น้องเรดาห์คะ พี่ว่าพอเถอะ น้องเค้าคงจะไม่ได้ตั้งใจ แล้วดูสิคนมองกันใหญ่แล้วววว " หิมะพูดพร้อมชวนให้เรดาห์หันไปมองรอบๆ ว่าตอนนี้มีจำนวนไทยมุงเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ 

       เรดาห์หันไปมองรอบๆ แล้วก็พบว่ามีจำนวนคนเพิ่มขึ้นอย่างที่หิมะพูดจริงๆ แต่คนอย่างเรดาห์หรอจะอาย ใจกล้าหน้าด้านพออยู่เเล้ว

       " แล้วไงคะ พี่หิมะ เรดาห์แค่จะสั่งสอนให้เด็กนี่รู้จักสำนึกก็แค่นั้นเอง อุตส่าห์ยอมเจ็บตัวเพื่อเข้าไปช่วย ยัยเด็กนี่ " เรดาห์มองหน้าหิมะก่อนจะเบนสายตามองมายังเด็กที่เธออุตส่าห์เข้าไปช่วย

       " พอเหอะ เรดาห์พี่ว่าน้องเค้าคงสำนึกผิดแล้ว ใช่ใหมคะ " ท้ายประโยคหิมะก้มไปคุยกับเด็กผู้หญิงที่ถูกเรดาห์ด่าทอ ด้วยใบหน้าอ่อนโยนของนางฟ้าผู้ใจดี

      แต่สำหรับเรดาห์ นี่มันคือใบหน้าของปิศาจที่แฝงอยู่บนใบหน้าหวานๆนี่ต่างหาก เป็นเพราะคำพูดของหิมะ ทำให้ตอนนี้เรดาห์เหมือนกลายเป็นปิศาจที่สามารถรังแกได้แม้กระทั่งเด็ก ทั้งๆที่เธอเป็นคนเข้าไปช่วยเด็กคนนี้แท้ๆ แต่สุดท้ายความดีของเธอต้องมาจบเพราะคำพูดบ้าๆของยัยหิมะนี่หรอ

////////////////////////////////

ยังไงก็ช่วยคอมเม้น ให้ชื่นใจหน่อยน้าาาาาาาาาาาา 

จะได้ปรับปรุงฝีมือในการแต่งนิยายต่อไป และจะได้มองเห็นถึงความผิดพลาดของตัวเอง

ยังไงก็ช่วยเม้นหน่อยนาจา รีดเดอร์ที่รักกกกกก