ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ตอนที่ 4 นางเองออกโรง
ถ้าหากเราชอบใครสักคนขึ้นมาจริงๆ มันคนจะดีกว่านี้ นะ เพราะว่าอะไรนะหรอ ฮึ ก็อิตาพี่ไคน์บ้านั่นนะสิ พอเห็น ผู้หญิงสวยๆเดินผ่าน เท่านั้นแหละ ทิ้งคุณหนูเรดาห์ผู้เลอโฉมไว้ที่ร้านอาหารนี่คนเดียว ไม่น่ารับปากกับป๊าเลย ว่าจะยอมมาจีบผู้ชายห่วยแตกอย่างงี้ ToT
" กรี๊ดดดดดดดดดดด " เรดาห์หันไปตามเสียงกรี๊ดแปดหลอดของผู้หญิงคนหนึ่ง ซึ่งเธอรู้สึกคุ้นหน้าคุ้นตากับเธอคนนี้เป็นอย่างมาก อ้อ...ยายป้าที่มาหาว่าเป็นแฟนของว่าที่แฟนของเธอนั่นเอง ตามมาหลอกหลอนถึงที่นี่เลยหรอเนี้ย เห้อ ); เรดาห์นั่งมองเหตุการณ์ชุลมุนตรงหน้าร้าน ที่เธอกับพี่ไคน์มานั่งทานข้าวด้วยกัน แล้วก็ถูกพี่ไคน์ทิ้งให้เธอนั่งอยู่ในร้านนี่คนเดียว
เรดาห์มองเด็กผู้หญิงที่วิ่งไปชนยายป้าจอมโกหกนั้นจนล้ม ทำให้แก้วน้ำในมือของเด็กผู้หญิงคนนั้นหกรดเสื้อของยายป้าจอมโกหก นั่นเต็มๆ
" กรี๊ดดดดด แกไอ้เด็กบ้า แกรู้ไหมว่าเสื้อฉันมันแพงแค่ไหน ห๊าาาา " ยัยป้าปากแดงจอมโกหกที่เรดาห์กล่าวหา กำลังจะเงื้อมมือขึ้นมาตบเด็กผู้หญิงที่วิ่งชนหล่อน
" กรี๊ดดด หนูขอโทษ หนูไม่ได้ตั้งใจ หนูขอโทษ " เด็กผู้หญิงคนนี้พูดขอโทษด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยหยาดน้ำตาที่ใหลลงมาจากดวงตาซึ่งเต็มไปด้วยความหวาดกลัว ผู้หญิงตรงหน้า
" ฮือๆ หนูขอโทษ "
เรดาห์นั่งมองเหตุการณ์ตรงหน้าตั้งแต่ ต้น จนตอนนี้ เธอทนไม่ไหวแล้วนะ ยายป้าปากแดงจอมโกหกนั่นกำลังจะทำร้ายเด็ก ด้วยสัญชาตญาณของนางเอกที่ทั้งสวย เก่ง และเป็นคนดีแบบเธอ จะต้องออกโรงปกป้องเด็กน้อยผู้หน้าสงสารคนนั้น และก็เพื่อให้พี่ไคน์หันมาสนใจเธออีกด้วย^^หุหุ
" นี่ ทำร้ายเด็กได้หน้าไม่อายเลยนะ แก่อย่างเดียว แต่ทำไมสมองไม่แก่ตามวัยด้วยละ อย่ามีสมองไว้คั่นหูอย่างเดียวสิ หัดคิดซะบ้าง " เธอพูดพร้อมกับจ้องหน้ายัยป้าปากแดงจอมโกหกนั่นอย่างไม่กลัวเกรง อุ้ยๆรู้สึกเป็นคนดีขึ้นมาเลย (^_^)
" แกเป็นใคร "
" เป็นคน "
" นี่ แก!!.. อ่อก็นึกว่าใครที่แท้ก็พวกชอบแย่งแฟนชาวบ้าน
" อุ้ยๆๆ กล้าพูดเนาะว่าพี่ไคน์เป็นแฟนป้า เอ้ย พี่ ถามเค้าสักคำหรือยัง "
" กรี๊ดดดดดดดดดดด " เรดาห์หันไปตามเสียงกรี๊ดแปดหลอดของผู้หญิงคนหนึ่ง ซึ่งเธอรู้สึกคุ้นหน้าคุ้นตากับเธอคนนี้เป็นอย่างมาก อ้อ...ยายป้าที่มาหาว่าเป็นแฟนของว่าที่แฟนของเธอนั่นเอง ตามมาหลอกหลอนถึงที่นี่เลยหรอเนี้ย เห้อ ); เรดาห์นั่งมองเหตุการณ์ชุลมุนตรงหน้าร้าน ที่เธอกับพี่ไคน์มานั่งทานข้าวด้วยกัน แล้วก็ถูกพี่ไคน์ทิ้งให้เธอนั่งอยู่ในร้านนี่คนเดียว
เรดาห์มองเด็กผู้หญิงที่วิ่งไปชนยายป้าจอมโกหกนั้นจนล้ม ทำให้แก้วน้ำในมือของเด็กผู้หญิงคนนั้นหกรดเสื้อของยายป้าจอมโกหก นั่นเต็มๆ
" กรี๊ดดดดด แกไอ้เด็กบ้า แกรู้ไหมว่าเสื้อฉันมันแพงแค่ไหน ห๊าาาา " ยัยป้าปากแดงจอมโกหกที่เรดาห์กล่าวหา กำลังจะเงื้อมมือขึ้นมาตบเด็กผู้หญิงที่วิ่งชนหล่อน
" กรี๊ดดด หนูขอโทษ หนูไม่ได้ตั้งใจ หนูขอโทษ " เด็กผู้หญิงคนนี้พูดขอโทษด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยหยาดน้ำตาที่ใหลลงมาจากดวงตาซึ่งเต็มไปด้วยความหวาดกลัว ผู้หญิงตรงหน้า
" ฮือๆ หนูขอโทษ "
เรดาห์นั่งมองเหตุการณ์ตรงหน้าตั้งแต่ ต้น จนตอนนี้ เธอทนไม่ไหวแล้วนะ ยายป้าปากแดงจอมโกหกนั่นกำลังจะทำร้ายเด็ก ด้วยสัญชาตญาณของนางเอกที่ทั้งสวย เก่ง และเป็นคนดีแบบเธอ จะต้องออกโรงปกป้องเด็กน้อยผู้หน้าสงสารคนนั้น และก็เพื่อให้พี่ไคน์หันมาสนใจเธออีกด้วย^^หุหุ
" นี่ ทำร้ายเด็กได้หน้าไม่อายเลยนะ แก่อย่างเดียว แต่ทำไมสมองไม่แก่ตามวัยด้วยละ อย่ามีสมองไว้คั่นหูอย่างเดียวสิ หัดคิดซะบ้าง " เธอพูดพร้อมกับจ้องหน้ายัยป้าปากแดงจอมโกหกนั่นอย่างไม่กลัวเกรง อุ้ยๆรู้สึกเป็นคนดีขึ้นมาเลย (^_^)
" แกเป็นใคร "
" เป็นคน "
" นี่ แก!!.. อ่อก็นึกว่าใครที่แท้ก็พวกชอบแย่งแฟนชาวบ้าน
" อุ้ยๆๆ กล้าพูดเนาะว่าพี่ไคน์เป็นแฟนป้า เอ้ย พี่ ถามเค้าสักคำหรือยัง "
" กรี๊ดดดดด ยัยเด็กเมื่อวานซืน "
" ขอบคุณที่ชมค่ะ "
ตอนนี้เด็กผู้หญิงที่โดนยัยป้าปากแดงจอมโกหกนั่นรังแก ก็ได้หยุดร้องไห้ไปเป็นที่เรียบร้อยแล้วเหลือเพียงเสียงสะอื้นเบาๆ แต่ตอนนี้เรดาห์หาได้สนใจไม่ ยัยป้านี่กล้าดียังไงมาหาว่าเธอแย่งแฟนชาวบ้าน บ้าบอเกินไปแล้ว ดูไทยมุงพวกนี้สิ มองเธอเหมือนกับว่าเธอไปแย่งแฟนของพวกหล่อนมา อ๊ายยยยยย ฉันเป็นคนดีมากกกกกก ( ก.ไก่ ล้านตัว ) นะยะ
" แก!!!! "
ยัยป้านี่ตั้งท่าจะเข้ามาตบเธอ แต่เอาซี้ คนอย่างเรดาห์กลัวซะที่ไหนละ ตบมาต่อยกลับสิคะ รออะไร
" เพี๊ยะ! "
ทันทีที่ฝ่ามือของเกรเชล ( ชื่อของยัยป้าปากแดง ที่เรดาห์เรียก ) กระทบเข้ากับใบหน้าหวานของเรดาห์ ความมันส์ จึงบังเกิด(><)
" ตุ๊บ "
" กรี๊ดดดดดด จมูกฉัน แก "
เรดาห์สวนหมัดกลับทันที โดยไม่เปิดโอกาสให้ฝ่ายตรงข้ามได้บุกมากันเลยทีเดียว
" เพี๊ยะ "
" ตุ๊บ ตุ๊บ "
" แก!!! " แล้วทั้งสองก็รุมเข้ากัด เอ๊ย ตบตีกันโดยไม่สนใคร ทันทีที่เกรเชล เห็นไคน์เดินเข้ามาทางที่พวกเธอทะเลาะกันอยู่ เธอก็แกล้งล้มเพื่อให้ไคน์เห็นว่าเธอโดนเรดาห์รังแกบาดเจ็บสาหัส ถึงขั้นกินไม่ได้ นอนไม่หลับ กระส่ายกระสับ ตับพิการ อาหารไม่ย่อย กันเลยทีเดียวเชียวนะเออ ToT แต่.... ไคน์เดินเลยเธอไปหายัยเรดาห์ ที่ตอนนี่กำลังทำหน้ายิ้มเยาะเธออยู่ นัยเด็กบ้าแล้วเราจะได้เห็นดีกัน
" นี่เรดาห์ พี่ไม่อยู่แปปเดียวหาเรื่องใส่ตัวอีกแล้วหรอ "
" เรื่องมันมาหาเรดาห์เองต่างหาก "
ไคน์ค่อยๆเชยคางเรดาห์ขึ้นเพื่อมองหารอยแผลบนใบหน้าหวานอย่างเป็นห่วง ตึกๆ ตึกๆ โอ้ย หัวใจบ้านี่จะเต้นอะไรแรงขนาดนี้เดี๋ยวเค้าก็รู้หมดหรอกว่าแก หวั่นไหว
" แล้วนี่ไปหาเรื่องกับเกรเชลทำไม " ไคน์ถามอย่างสงสัย
" เรดาห์เปล่าหาเรื่อง เรดาห์แค่จะเข้าไปช่วยเด็ก เด็ก... เฮ้ยยยย เด็กหาย" เอาละสิเรดาห์กำลังจะเป็นคนดีอยู่แล้วเชียว น้องคะน้องอยู่ไหน มาช่วยพี่ยืนยันความดีหน่อยเร็ววววว เรดาห์มองไปรอบๆ ก่อนที่สายตาจะปะทะเข้ากับผู้หญิงคนหนึ่ง ซึ่งเธอสวยมากกก ดวงตากลมโตเต็มเปี่ยมไปด้วยมนต์เสน่ห์ ที่ใครเห็นก็ต้องหลงใหล จมูกเป็นสันรับกับใบหน้ารูปไข่ ปากสีแดงเป็นธรรมชาติ ผิวสีขาวดั่งหิมะ แต่...นั่นเด็ก เด็กที่จะมายืนยันความดีอันบริสุทธิ์ให้กับฉัน
" พี่ไคน์ นั่นไง "
" อะไร "
" เด็ก "
" เด็กอะไร เห้..อย่าบอกนะว่าเรดาห์อยากกินเด็ก "
" จะบ้าหรอพี่ไคน์ เรดาห์หมายถึง เด็กที่จะมายืนยันความดีของเรดาห์ไง "
" หะ ความดีอะไร "
" เหอะน้าาาา มานี่ๆ ตามเรดาห์มา เร็วๆ " เรดาห์เร่งให้ไคน์เดินตามมาเร็วๆ เพราะไคน์มัวแต่งงกับคำพูดของเธอ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น