คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : chapter 1
CHAPTER 1
“แบฮยอน~~ ไปโพไอนเป็นเพื่อนหน่อยิ” เสียอ้อนๆอโยอูเอ่ยึ้นหลัารเรียนาบสุท้ายออาทิย์บล ผมบยอนแบฮยอนเ็ปีสาม ะสถาปัยรรมศาสร์ ะนี้ำลัโนเพื่อนัวีพยายามลาให้ไปึ้นรถอิมอินแฟนอยอูเพื่อเินทาไปลับโพไอนสถานที่ ที่อินเล่นนรีอยู่ับเพื่อน
“ไม่เอาอ่ะ นาย็รู้ไม่ใ่เหรอ ว่าันเลียลับ” ผมพูเสียเรียบ พร้อมหน้าบึ้สุีวิ ไ้ยินื่อนี้ทีไร รู้สึาออิเนทุที
“เถอะน่า แบฮยอน นะๆๆๆๆๆ วันนี้านยอลไม่มาหรอ เห็นอินบอว่าวันนี้านยอลให้อินเฝ้าร้านแทนอ่ะ ันเลยอยาไป้วย แ่ไม่มีเพื่อนอ่ะ อิน้อทำาน แบฮยอนะปล่อยเราไว้นเียวเหรอ?? ฮือๆๆ ใร้ายที่สุเลย” ยอูร่ายยาวมาเป็นุและเริ่มเบะปาเหมือนะร้อไห้ นผม้อรีบูมือยอูไปที่รถ ่อนที่พวเราะเ่นไปมาว่านี้
รู้สึว่าวันนี้าระุบ่อยๆแฮะ
หวัว่าไม่มีอะไรหรอนะ
อนนี้โพไอนยัไม่ถึเวลาเปิทำาร อินมาเฝ้าร้านแทนริๆไม่ั้นไม่รีบมานานี้ อินเปิประูเ้าไปพร้อมับมีเสียโวเวโวยวายามมาทันที
“เห้ยย มึ ใรอนุาให้พาหมาเี้ยเ้าร้านูว่ะ” เสียวนประสาทอปาร์านยอลผู้ายที่ผมเลียเอามาๆ ่อนที่ผมับเาะเอันผมไ้ยินมาว่าเาไ้ายาว่า
‘เ้าายเย็นา’ แ่พอไ้รู้ัันริๆแล้ว หมาเ็มปามาว่านะ-_-
ผมหันหลัเรียมะออาร้านแ่็้อะัเมื่อหมาในปาานยอลทำานอีแล้ว
“โหหหหห ป๊อนี้หว่า” านยอลยัิ้วให้แบบวนๆ
“นายว่าใร?” ผมถามลับ้วยสีหน้าและน้ำเสียที่นิ่สนิท ผมรู้สึไ้ว่าทั้ร้านอนนี้ำลัอยู่ในวามเียบ
“็.. นที่หันหลัเรียมะลับนั้นแหละ ไม่ใ่นายหรอ” านยอลพูพร้อมับเ็สายี้าร์ไปเรื่อยเปื่อย ผมที่อนนี้ำลัโมโหเินลไประแทัวล้าานยอลที่อนนี้ทำหน้าเหวออยู่หน่อยๆพร้อมับูนิ้วลาใส่หน้าเาและพูว่า
“Shut the fuck up”
อนนี้วอานยอลำลัแสอยู่บนเวทีโยมีานยอลเป็นมือี้าร์ พี่ลู่หานร้อนำ พี่อี้ิีลอและอินเป็นมือเบส ไม่อยาะมว่าวนี้มันเพอร์เฟริๆ นอานั้นทั้สี่นยัเป็นหุ้นส่วนร้านนี้อี้วย
ิ บปาัวเอ 10 รั้ โทษานเผลอมไอ้บ้าานยอล
“แบฮยอนเป็นอะไรหรือเปล่า” ยอูเห็นผมบปาัวเออยู่เอ่ยถามึ้นอย่าๆพอีับที่ารแสบนเวทีบลพอี
“ป่าว ิอะไรเรื่อยเปื่อย ไม่้อสนใหรอ” ผมิบเรื่อื่มเล็น้อยพร้อมับหาาที่บัเอิหันไปเห็นใรบานพอี
หึ! ลับมาแล้วสินะ
ผมเลิสนใับนๆนั้น พร้อมับหันมาที่้าาย็พบเอับานยอลที่ทิ้ัวนั่ล้าผมพอี อนเินมาที่โ๊ะนี้ สาวๆมอามันอแทบหั และูเหมือนว่าอยาะวนินนมมาว่าเหล้าอี้วย
“นี้!! ที่นั่มีเยอะแยะ มานั่เบียันทำไม” อนนี้อารม์เริ่มไม่ที่เพราะนอาานยอละเบียมานิ มืออานยอล็โอบเอวเาไว้
“โอบเอวันทำไม” ผมหันไป้อานยอลอย่าินเลือินเนื้อแ่านยอลลับยื่นหน้าเามาใล้เรื่อยๆ
“โ๊ะร้ามมันมอนาย” านยอลระิบที่้าหูอผมพร้อมับฝัมูลบนแ้มผมเบาๆ ผมัวแ็ทื่อับเหุาร์ที่เิึ้น เลยแ้เินโยารหันไปมอโ๊ะร้ามที่านยอลพูถึ และ็สบาับนๆนั้นพอี ผมหลบสายาู่นั้นพร้อมับหันหน้าไปหาานยอลที่อนนี้มอผมอยู่เ่นเียวัน ผมเหยียยิ้มพร้อมับ่อยๆเลื่อนหน้าเ้าไปูบที่ริมฝีปาอานยอลเบาๆแล้ว่อยๆผละอออย่า้าๆ้อนาึ้นมอานยอลอย่ามีวามหมาย
“โห อะไรว่ะ เห็นัันอยู่หยๆ ทำไมอนนี้มานั่สวีทันอย่านี้ล่ะว่ะ” อินพู้วยน้ำเสียทะเล้นเรียเสียโห่แวารอบโ๊ะไ้เป็นอย่าี
“เป็นแฟนันแล้วเหรอ” พี่ลู่หานถาม้วยวามสสัยและเมื่อผมำลัะอบ ็มีนแทรึ้นมา่อน
“ไม่ไ้เป็นแฟนันหรอ อนนี้ามีบอยู่” เรียเสียโห่แวรอบโ๊ะไ้อีรั้
“พูบ้าอะไรอนาย” ผมหันไประิบับานยอลที่อนนี้นั่ยิ้มเหมือนนบ้า
“อย่ามาล้อันเล่นนะ”
“ใรบอว่าล้อเล่น” านยอลสบาผมนผม้อหลบาเา วาเามีเสน่ห์มาๆเลย ผมลัว ลัววาแบบนี้ วาที่มีแ่วามเื่อมั่น วาที่เสมือนที่พัพิ วาที่ทำให้ผมอุ่นใ แ่สุท้ายมัน็ว่าเปล่าเสมอ ผมะไม่มีวันหลุมพราอใรอี่อไปแล้ว
“นายอบันหรือไ” ผมถามเสียเรียบ เอหน้าันทีไร็่าันทุรั้ เาะเล่นอะไรันแน่? ปาร์านยอลไม่มีวันอบบยอนแบฮยอนหรอ ถ้าบอว่าเลียันยัน่าเื่อว่านี้อี
“ถ้าใ่ล่ะ” ผมเผลอสบาับานยอล มันเหมือนมีอะไรที่ทำให้ผมไม่อยาละสายาไปาเาเหมือนมีอะไรึูผมให้่อยๆเลื่อนริมฝีปาไปใล้ันมาึ้น โยไม่สนใสายาและเสียโห่แวอเหล่าเพื่อนๆผู้ร่วมโ๊ะเลยันิ
่อนที่ริมฝีปาอเราะบรรบัน ผมระิบบอเาเบาๆ
“ั้น็ีบสิ”
“อมันแน่อยู่แล้ว ันอบนายมาปีว่าแล้วนะแบฮยอน”
แล้วริมฝีปาอเรา็ประบัน...
ในอี้านนึอลับ
ฮวาื่อเทาที่เห็นเหุาร์ทั้หมลุึ้นเินออไป้านออย่ารีบร้อนพร้อมับรีบ่อสาย
หาเพื่อนสนิทในทันที
“ว่าไ” ปลายสายอบลับเสียนุ่มแสให้เห็นว่าเหุาร์ทานั้นะีึ้นแล้วและอีไม่นาน็ะเินทามาที่เาหลีแล้ว
“ูเอัวเล็อมึที่ผับ”
“แล้ว”
“ูบอยู่ับมือีาร์ที่ื่อว่าปาร์านยอลที่โพไอน” ปลายสายเียบไปัพัพร้อมับเสียเหมือนแ้วแัมาาปลายสาย ถ้าให้เา็ไม่พ้นแันัใบที่อยู่แถวนั้นเป็นแน่
“สออาทิย์ อีสออาทิย์เท่านั้นูะลับไปทวืนอๆูืนมา”
“มึรีบๆมา็แล้วัน ่อนโนาบไปแ”
“หึ! แบฮยอนเป็นอู เป็นอ โอเฮุน นเียว ใรหน้าไหน็อย่าสะเออะ” เทาวาสายพร้อมับหยิบบุหรี่ึ้นมาอัปอัมวน อีสออาทิย์เท่านั้น โพไอนลุเป็นไฟแน่ๆ!
“ัวเล็เป็นอเฮุนนเียว” เฮุนมอรูปถ่ายใบเล็ที่อยู่ในมือพร้อมับพู้ำๆไปมาทำราวับว่าเาำลัสื่อมันไปถึแบฮยอน แบฮยอนนัวเล็อเา อเานเียว!
ปาร์านยอล มึเป็นใร ถึล้ามายุ่ับัวเล็อู!
สวัสี่ะ ฝาิาม้วยนะ
◊ SQWEEZ
ความคิดเห็น