Ship หนูหาย . อาจจะดูปากร้าย แต่ให้ตาย 'กูรักมึง' (yaoi)

ลำดับตอนที่ #2 : ชิบอันที่สอง . อุ้ย ! ชิบหาย นายรับผิดชอบ

  "ไอ้เชี่ย !!!! สัตว์ดอกอัญชันมึงอยากตายมากใช่ป่ะ !!!!?"


  เดี๋ยวววววววววววววววววววววววววววววววววววววว


  ดอกอัญชัน.... ฮะ !!!?


  "พ่อมึงสิครับดอกอัญชัน กูชื่ออัญชลีโยไงไอ้เปรต !!"  ผมตบกำแพงดังปึ้งปั้งแสดงความไม่พอใจ ก่อนที่มันจะถลึงตากว้างขึ้น แล้วโร่เข้ามากระชากเสื้อผม


  เหี้ย...แรงเยอะชิบหาย เสื้อกูแทบขาด 


  "อย่ามาเล่นพ่อ !  ว่าแต่... แม่มึงสิเปรต !!"  เออ ไม่ให้กูเล่นพ่อมึงแต่มาเล่นแม่กูเนี่ยนะ    ถุ้ย !!


  "ไอ้สันดานนี่ เพศแม่เป็นสุดยอดของมนุษย์ชาติ แล้วมึงมาพูดงี้ได้ไง เดี๋ยวกูตบ !"  ผมที่เริ่มจะฉุนขึ้นมานิดๆเพราะอีกฝ่ายทำตัวพูดไม่คิดกระชากเสื้อมันขึ้นมาบ้าง


  แต่สงสัยผมเนี่ยแหละจะแรงเยอะของจริง เพราะเล่นเอากระดุมเสื้อมันกระเด็นหลุดไปเป็นแทบ..... ฉิบหายละสิ รู้สึกได้ถึงความซวยเลยแฮะ


  ผมมองมันตาค้าง สาบานได้เลยว่ารู้สึกผิดเรื่องเสื้อมันจนพูดไม่ออก ไม่น่าเลยกูไม่น่าไปตอบรับคำถ้าตบกันหลังโบสถ์(- -*)ของมันเลย ปล่อยให้ทะเลอะกันต่อไปในห้องก็ดีแล้วแท้แท้ทททททททท !


  "นี่พวกเธอ!!!"  เหมือนมีผีกระซิบบอก เพียงเห็นชายเสื้อสีกากีแวบมา ทั้งผมทั้งไอ้ภูวะรีบวิ่งออกจากสถานที่ไปแบบไม่คิด
 

  ก็ตำรวจแม่งวิ่งมา แล้วตอนนี้ก็เวลาเรียน(โดดเรียนมาต่อยกัน?) ไม่วิ่งก็ชิบสิครับท่าน! ไม่รู้จะไปไหน แต่ขอเหอะ เห็นตำแกทำหน้ายักษ์ใส่แบบนั้นแล้ว รู้ได้เลยว่าถ้าโดนจับ ไม่รอดแน่เอ็ง*


  "จะไปไหนห๊าาาาาาาาา!!!"  -เสียงเหมือนคิงคองคำราม-



  !!! ไอ้โยผู้ไม่กลัวใครถึงกับต้องหัวหด ไอ้ภูวะเก๋าเชี่ยถึงกับสดุ้งเฮือก !!!



  ไม่ธรรมดาเสียแล้ว คุณตำคนนี้ !!- -(คือกูชื่อตำรวจจจจจจจจจจจ)


  แค่วิ่งตามเด็กผช.วัยรุ่นสองคนไหวก็สุดยอดแล้วครับ ทำไมนะทำไม ตำที่มาเข้าเวรแถวนี้วันนี้ถึงไม่เป็นตำอ้วนๆแก่ๆสักคน(แบบที่ไรเตอร์ชอบเห็น- -*) ทำไมต้องเป็นไอ้มหาถึกคนเน้นนนนนนนนนนนนนนนนน



  "ไอ้ดอกไม้มึงมานี่!!"  ไอ้ภูวะ ไอ้สัตว์-*-กระชากผมเข้าหลืบไปก่อนจะเบียดเข้ามาใกล้
 

  ฟืดฟาด น ขณะนี้มีแต่เสียงหายใจของชายหนุ่มสองคน กลิ่นเหงื่อคละคลุ้ง แม่ง... ไม่ได้เซ็กซี่เหมือนในนิยายเลยสักนิด แถมการเอาตัวเบียดชิดกันนอกจากจะไม่เร้าอารมณ์หอกอะไรแล้ว ยังทำให้ผมรู้สึกขนลุกปนเหนียวขึ้นมาอีกต่างหาก...



  สรุป ไม่มีไรดี ได้โปรดอย่าแต่งฉากนี้ขึ้นมาอีกเลย... (กูจะอ้วก)



  "ดอกไม้มึงมองดิ้ ไอ้ถึกแม่งไปยัง น่ากลัวชิบหายหุ่นก็อย่างกับคิงคอง สัตว์"  ผมจ้องไอ้ภูวะที่บ่นเป็นชุดๆเล็กน้อย ก่อนจะยืนนิ่งเหมือนมันไม่ได้เรียก


  ก็กูชื่ออัญชลีโยไม่ใช่ -ไอ้ดอกไม้- นี่หว่า ...


  "เอ้ะไอ้นี่ บอกให้มองก็มองสิวะ"  ผมยังคงจ้องมันเรียบๆ แต่ใบหน้ามันกลับบูดเบี้ยวด้วยความไม่เข้าใจมากขึ้น


  นี่ยังไม่สำนึกถึงความปากดีของมึงอีกหรอ เจอดีเลยเห็นมั้ย เจอตำตอโตเลยเห็นมั้ย !! (หรือนิยายเรื่องนี้ ลืมแปะป้ายR18+)


  "โหยไอ้สัตว์ทำมาเป็นเก๊ก ดูเองก็ได้วะ"  มันดันตัวผมไปอยูด้านในก่อนจะเบียดตัวเองออกไปอยู่ข้างนอกแทน


  "อุ้ยอ้ายยย สัตว์ !"

  "เฮ้ยยย เชี่ยยย แม่มมมม"


  แต่ด้วยความที่ตรอกแม่งเล็กยิ่งกว่ารูกระจั้ว(คนมันเข้าไปได้ด้วยรึนั่น) ก็เลยทำให้...ไอ้นั่น อะนะ อย่างว่า เบียดชิดเสียดสีกันอย่างไม่ได้ตั้งใจที่สุดในสามโลก(สาบานด้วยชีวิตแม่มันเลยYY)  
 

  "ไอ้...ไอ้ ไอ้คนลามก !!!"  ฮะ


  อะไร


  ยังไง


  บ้าป่าวววว?


  ผมมองไอ้ภูวะที่ทำทีเขิน เริ่ดเชิดสบัด หน้าแดงอย่างกับเป็นผู้หญิงด้วยสายตางงงัน แถมอีกอย่าง กูได้ข่าวว่ามึงเป็นคนเบียดตัวมาเองไม่ใช่รึฮือออออออออ


  "ก็ตรอกมันเล็กอะนะ ต้องเข้าใจ"  แต่ด้วยความกวนตีน หรืออันมันเป็นสันดานของตัวผมนั้นก็ว่าได้ ผมเลยทำเป็นยิ้มเยอะเย้ย ก่อนจะพูดประโยคที่ทำเอามันถลึงตาใส่อีกครั้ง




  ก่อนที่คนตรงหน้าผมจะเริ่ม...เอ่อ     



ร้องไห้?????????????????????????????? !




  โอ้ มาย ก้อด นี่มันอะไรกัน !!?


  ผู้ชายตัวเท่าผม สูงเท่าผม ขายาวเท่าผม ทุกอย่างเรามีเหมือนกัน แค่ของมันเล็ก เอ้ย ! ไม่ใช่สิ มันหล่อน้อยกว่าผม..



  เสือกร้องไห้ !!!!!!




  "ไอ้ดอกไม้ งานนี้เอ็งต้องรับผิดชอบ !!!!!"






  ช็อค !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!


----------------------------------------------------------


 อึก!!!!

เห็นไอ้โยมันช็อค กุ๊กก็อยากช็อคบ้างไรบ้าง 55555
ตอนนี้สังเกตุได้เลยว่าใช้ -!- เปลืองมากกกกกกกกกก
แต่ไม่รู้ทำไม ใช้น้อยๆมันก็ไม่ได้ฟีลพอดีสิ (เอ้ะหรือกูแปลกU,,U)

เอานะ อ่านแล้วชอบก็เม้นนิดไรนิด ถือว่ากำลังใจกันนะค้าาาาาาาาาา

ไปแล้วดีกว่า อยู่นานเดี๋ยวบ่นยาว<3 55555

บ้ายบายย ซียู คิสคิส จุ้บจุ้บ ม่วบม่วบ(เสียงเซะซี่) <3<3<3