คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : :: Chapter 7 :: หมอจิล ผัวหมอจิลก็พี่อัพนี่แหละ
:: Chapter 7 ::
หมอิล ผัวหมอิล็พี่อัพนี่แหละ
หลายวันผ่านไป
ผมไม่เอหมอิลมานาน แ่หมออล็ส่นม อินมาที่บ้านผมเรื่อยมาลอ
ั้ใะีบผมอย่าริั เาบอมาว่าั้นบาวัน็พาอะอมมาเล่นบ้านผม
นอะอมิผม ผม็ไม่่าันิอะอมอมแม
ิว่าอะอมเป็นลูัวเอไปแล้วอนนี้
“ุอัพใอ่อนให้หมอบ้าหรือยัรับ”
หมอิลเท้าามอหน้าผมที่ำลัสอนภาษาอัฤษให้ับอะอม
ผมถอนหายใแล้วให้วามสนใับารสอนอะอมแทนนหมอิลส่เสียหึในลำอ
“อะอมรับ
ไหนบอปี๊สิ ใรมี๊อะอม” หมอิลยื่นหน้ามาใล้อะอมที่ทำาโ
แล้วยิ้มว้าี้นิ้วมาที่ผม
“มี๊อัพรับปี๊”
“ไอ้หมอ
สอนอะไรลูวะ!!!” ผมวาออไปหมอิลหัวเราะร่าอะอมปรบมืออบใ วันนี้หมอิลมาในุสุภาพเสื้อเิ้สีาวาเายาวสีรีม
ผิว็าวยิ่ทำใหู้ผ่อึ้นอี
่าาผมที่่อน้าล้ำว่าามประสานทำาน
ไม่ไ้อยู่แ่ในห้อแบบหมอ หมอิลลุไปห้อรัวบ้านผม
ือหมอทำัวเหมือนบ้านผมเป็นบ้านัวเอแล้วรับอนนี้ แ่ผม็ไม่ว่าอะไร
เพราะอะอมน่ารั
“เที่ยแล้วเี๋ยวทำับ้าวให้ทานนะรับ”
หมอิลทำัวเป็นเมียผมทั้มาูแลบ้าน ทำับ้าวให้
ผมโรสบายและรู้สึประหยัเินึ้นมามาโ ผมลุไปูหมอิลทำอาหารอย่าล่อแล่ว
านบ้านทำไ้ีไม่มีที่ิ รวมถึานหมอ้วย
เพอร์เฟแบบนี้ทำไม้อมาีบผมที่โรธรรมาไม่มีห่าอะไรเลยสัอย่านอาบ้านับหนี้สิน...
“ุอัพมานี่หน่อยสิรับ”
หมอิลยิ้มอ่อนหวาน ผม็เลิ้มบ้าเินไปหาเหมือนโนสะิ หมอิลมอไป้านหลัผมอะอมำลัหันหลัอ่านหนัสืออยู่
นิ้วเรียวไล้ที่้าแ้มผมแผ่วเบา ่อนะยับใบหน้าสวยมาใล้
ุ้บ...หมอิลแนบริมฝีปาลมา
ผมะัไปนิแ่็ยอมผมโอบเอวหมอิล แล้วแนบูบลไป ผมไม่อยาัืน
หมอยั่วผมเอผม็้อสนอให้ อีอย่ามัน็ไม่ไ้แน่เท่าไหร่นั ลิ้นนุ่มนิ่มแทรเ้าไปในปาอหมอิล
ร่าสูนิ่ไปนิ
ผมยยิ้มมุมปาอย่าไ้ใ รุูบอย่าเี่ยวาันร่าหมอไปิเาท์เอร์รัว
เสียูบัน้ำใสรสหวานไหลึมแ่ไม่มีใรสนใ หมอิลไล้นิ้วแะแ้มผมหลับาพริ้ม
“แฮ่ๆ” หมอิลหอบหน้าึ้นสีมพูน่ามอ
ผมแลบลิ้นเลียริมฝีปาัวเออย่าไ้ใ ้มลไปหอมแ้มาวๆนั่นอีรั้
“หมอยั่วผมเอนะ”
“ุอัพูบเ่นะรับ...”
หมอิลยิ้มหวานน่ารันผมใสั่น แ่็พยายามิว่าะสั่นไปทำไม
ผม้อสั่นไหวับเิ้ลเท่านั้นเว้ย!!!
หมอิล็แ่มาลายเรียผม็เล่น้วยเท่านั้น
“อย่าอื่นผม็เ่ หมอะลอไหมละ” ผมบอเสียพร่า
หมอิลยิ้มาปิันหน้าอผมออห่าแล้วหันไปทำับ้าว่อ ผม็ออยยิ้มริ่ม
่อนะออมาเล่นับอะอมรอหมอทำับ้าวมาให้ิน
รอไม่นานอาหาร็มา ผมับอะอมและหมอิลนั่ิน้าว้วยัน
แปลที่ผมรู้สึอบอุ่น มีวามสุเพราะปิผมมัะิน้าวนเียวบ่อยๆ
แ่รั้นี้ลับมีนมานั่ิน้วย
“อร่อยไหม” หมอิลถามอะอมที่พยัหน้าหึหั ่อนะัับ้าวให้ลู
ผมนั่มอภาพนี้อย่าอิาผม็อยามีลูมีเมียบ้า แ่ถ้าทำแบบนั้น้อุเิ้ลมาอย่าเียว
ไอ้หมีวายอิ็าม่าผมแน่
“ุอัพทานเยอะๆะไ้มีแร”
“มีแรมาเอาหมออะเหรอ” ผมระิบ้าหูหมอิล อะอมไม่ไ้ยิน ร่าสูเลิิ้ว
่อนะอมยิ้มมุมปา ไม่อบำถามอผม
“พรุ่นี้เี๋ยวหมอมาหาอีนะรับ” หมอิลยิ้มให้ผม ผมไม่ไ้อบอะไร แ่โบมือลาอะอม
อะอม็โบมือลับแถมยัวิ่มาหอมแ้มผม่อนไป หมอิลเห็นแบบนั้น็ทำท่าะวิ่มาหอมแ้มผม
แ่ผมยมือ้าทำท่าะ่อยึ้นมา่อน
หมอิลพ่นลมหายใเหมือนเ็ถูัใ ่อนะอุ้มอะอมึ้นรถ แล้วับลับไป
“ไอ้หมอบ้าเอ๊ย!” ผมยิ้มส่ายหัวอย่าเอือมๆ
่อนะยมือมาุมที่หัวใัวเอ มันมีวามสุนหัวใผมเ้นแร พอโึ้นมา่อนะะัหันไปเห็นระเป๋าัอหมอิลวาอยู่
ผมว้าึ้นมาถือแล้วมวิ้ว
Rrrr~ ผมเลิิ้วแปลใหมอิลโทรมาหาผม
ผมรอสายเล่นัวนิหน่อย่อนะรับ [ุอัพรับหมอลืมระเป๋าสา์ไว้ที่บ้านุอัพ่วยเอามาให้ที่บ้านหมอไ้ไหมรับ
หมอ้อใ้น้ำมันรถหมอใล้หมพอี ลัว่อนไปถึบ้านุอัพะไม่ถึะ่อน]
“ไอ้หมอนี่ มาลืมอบ้านนอื่น เฮ้อ” สุท้ายผม็หยิบุแรถเพื่อับามเอาอไปืนที่บ้านอหมอิล
=========มา่อแล้ว่ะ========
บ้านอหมอิลเปิแอร์เย็น่ำสบาย
อะอมหลับปุ๋ยในห้อ หมอิลในสภาพเพิ่อาบน้ำออมาเอาอับผม สภาพเอาผ้าเ็ัวลุม่วลนทั้ที่สวมาเ่วล่า
อย่าับสาวน้อยห่วัวลัวผมเห็นนม
=_= ผมยื่นระเป๋าสา์ไปให้้วยใบหน้าเรียบนิ่
หมอิลผมเปียนิๆ ูสวยเหมือนเย
“เอาไปสิ” ผมวาระเป๋าสา์ไว้ที่โ๊ะ
หมอิล็ยิ้ม
“อบุรับ
ถ้าไม่ไุ้อัพผมแย่แน่เลย” หมอิลอบลับเสร็็หันไปทำท่าะใส่เสื้อผ้า
ผมยืนมอร่าสู ินนาารถึเนื้อาวๆ ร่าบอบบาใ้ผ้าเ็ัวนั่น
ผมยยิ้มเินไประุผ้าเ็ัวบนัวหมอิล
ึ หมอิละัึผ้าระับัวเอไว้
แล้วเหลือบมามอผม
“มีอะไรหรือรับุอัพ”
หมอิลถามพร้อมับยิ้มยับถอยห่าผมไปหลาย้าว ระแวผมละมั้
ที่ไปทำท่าะึผ้าหมอออ ผมแอบเห็นผิวอหมอิลแว้บๆ
แล้วรู้สึว่าร่าายมันร้อนๆึ้นมา
“หมอิลมานี่หน่อยสิ”
ผมเรียหมอิลที่ะัเลิิ้ว พลายิ้มอ่อนส่ายหัวไปมาล้ายไม่ล้ามาใล้ผม
แ่ผมระาหมอิลเ้ามาใล้ อนแรเหมือนว่าผมระาแล้วหมอไม่มาามแรผม แ่สุท้าย็เมา
แอบใิว่าหมอิล้านแรผมไ้
แ่ิไปเอ หมอิลทำหน้าหุ้มผ้าเ็ัวรอบาย
“ุอัพไม่ลับบ้านเหรอรับ
พรุ่นี้้อไปทำานอี” หมอิลถามเสียนุ่ม ผมเอาลิ้นันระพุ้แ้ม ยื่นหน้าไปสูมที่ออหอมรุ่น
พร้อมับเอาา้าหนึ่สอไปหว่าาอหมอิล
...ผมแอบไ้ยินเสียหมอิลหัวเราะในลำอ
น้อเยหน้าึ้นมามอ หมอิลำลั้อหน้าผม้วยแววาทีุ่ัน ยั่วยวนนผมเลื่อนมือไปับส่วนลาายอหมอิล
่อนะเบิาว้า
หมับ
หมอิลับ้อมืออผมให้หยุนิ่อย่า่ายาย
“ิะทำอะไรรับุอัพ”
หมอิลถามึ้น ผมยยิ้มมาถึนานี้แล้วยัะถามอีว่าผมะทำอะไร
นอาทำให้หมอเป็นเมียผม ผมใ้มืออี้าผลัหมอิลให้ถอยไปิับโ๊ะวาออีฝั่
โรม...้าวอร่วหล่นลที่พื้น
หมอิลยันิ่ไม่เหมือนที่ผมิไว้ว่าหมอิลอาะใ ไม่็แสสีหน้าเินอายออมา
“หมอไม่อยาเหรอ...ที่หมอมายั่วผมอยู่แทบทุวัน
ไม่ไ้้อารแบบนี้เหรอ” ผมยิ้มร้ายยื่นหน้าไปใล้นมูนัน
หมอิลเผลอปาเล็น้อยวาที่แปลไปเลื่อนมาสบาับผม
“ุอัพแน่ใว่าะทำ?”
“แน่ใสิไม่เปลี่ยนใหรอ
หมอพร้อมไหมละ” ผมัที่อาว หมอิลราในลำอเสียแผ่ว่อนะันร่าผมลับไประแทำแพ
ปึ
“อึ่” ผมนิ่วหน้า้วยวามเ็บ
ใบหน้าสวยอ่อนโยนแปรเปลี่ยนเป็นสีหน้าุัน ร้อนแร
และนี่มัน...ไม่ใ่หมอิลที่ผมรู้ั
“หมอพร้อมั้แ่เห็นหน้าุอัพรั้แรแล้วรับ”
หมอิลยยิ้มมุมปา ผมลืนน้ำลายลออย่ายาลำบา และที่สำั ผมยับแน
และร่าายไปไหนไม่ไ้ ทั้ที่ยับสุแรแล้ว
ร่าายผมไม่ระิเลย้วย้ำ!!!
หมอิลล๊อ้อมืออผมทั้สอ้า้วยมือเียว
ผมเบิาว้าเมื่อเห็นท่าไม่ีแล้ว ผ้าเ็ัวที่ลุมร่าท่อนบนอหมอิลเลื่อนหลุล
าผมแทบถลนออมาาเบ้า อ้าปา้า
ล้ามเนื้อเป็นลอนสวย
ิแพ็ และล้ามแนแน่นึเส้นเลือที่ปูโปนามแนูแ็แร และที่สำัผมพูไม่ออเมื่อหมอิลมอใบหน้าผมอย่าหลใหล
“มะหมอ... ผะ
ผมอยาลับบ้านแล้ว... ผมว่าผมไม่พร้อม” ผมยิ้มแห้เสียสั่น เหื่อแพลั่ าสั่นพั่บๆ
น้ำาเริ่มลอ หมอิลเอียอทำหน้ารุ่นิ่อนะเาะลิ้น
วัร่าผมแบึ้นบนบ่าอย่า่ายาย
“ไอ้หมอ!!! ปล่อยรู๊ ไอ้เหี้ยหมอ ปล่อย!!!” ผมแหปาร้อลั่นห้อ
รู้สึว่าน้ำาะไหลึ้นมาแล้วริ ไอ้หมอิลมันหลอผม หลอลวผู้บริโภัๆ
สวบ หมับ...
ผมสะุ้นลุ เสียวสันหลัวาบเมื่อหมอิลบีบ้นผมแรๆ
“อย่าเสียัสิ
เี๋ยวลเรา็ื่นพอี ืนนี้เป็นเ็ีหน่อยนะรับ...”
ม่ายยยย ใร็ไ้่วยรู๊้วย!!!
+++++++++
[Nar maai]
อมเม้นให้ำลัในเียนหน่อยนะะะไ้มีำลัใมาแ่่อ
ะพยายามมาอัพให้ทุวันนะะ วันไหนหายไป็อโทษ้วยนะะ
พี่อัพะไ้หมอิลเป็นเมียแล้ว่ะ หมอทำหน้าที่ศรีภรรยาที่ีมา
#ทีมหมอิลลูิ #ทีมพี่อัพอาภัพรั
ความคิดเห็น