TS6 SWEET LOVE รักนี้ สีชมพู

ลำดับตอนที่ #4 : TenT

  SWEET LOVE  รักนี้     สีชมพู

  









4

"ฮือออออออออ  ทำไงดีอ่าโน่  ขี้หมาเต็มรองเท้ากูเลย!  "

คนตัวเล็กเหงยหน้ามาถามเพื่อนสนิท  ที่พอได้ยินเพียว  2  คน  คงเป็นเพราะความอายเริ่มแทรกผ่าน

"เชี่ย!   แมร่งเดินยังไงให้เหยียบขี้ว่ะ  "

คนตัวโตกว่าทำหน้าอารมณ์เสีย  อย่างเห็นได้ชัด  ก็คนเริ่มมุงดูแล้วล่ะสิ

"อ้าว!  กูจะรู้มั้ยล่ะว่าถ้าเดินตรงนี้จะมีขี้มารองรับให้กูเหยียบ     ประทานโทษเหอะ!  คนมันจะเหยียบขี้ต้องรู้ล่วงหน้าเลยรึไงว่ะ   "

คนตัวเล็กเถียงกลับอย่างไม่ยอมแพ้  เรื่องอะไรจะยอมให้เจ้าเพื่อนสนิทตัวดี  มาว่าตัวเองต่อหน้าสาธารณชนหรอก

"ฟาย!!  โง่แล้ยังมาเถียงกูอีก   "

คนตัวโตใช่าจะกลัวคำขู่ฟ่อๆ  ดั่งลูกแมวของเจ้าตัวเล็กซะเมื่อไหร่  ไอ่เรื่องเถียงๆ    ด่าๆ      มีปากเสียงกันหนิ  




สองเพื่อนซี้คู่นี้เค้าถนัดนักแล..

"น้องๆ ครับ  พี่ว่าหยุดทะเลาะกันดีกว่า มันจะทำให้คนอื่นเค้าเสียเวลานะครับ  "

พี่เก่งรุ่นพี่ตัวขาวจรัสแสงที่ยืนอยู่ก่อนหน้านี้  ห้ามสงครามย่อยๆก่อนเรื่องจะใหญ่โตมากกว่าเดิม

"ก็ผมเหยียบขี้  จะให้ทำไงล่ะพี่   "

เจ้าคนเหยียบขี้พูดอย่างน้อยใจในวาสนาตัวเอง  ที่เกิดมาขาสั้นแล้วยังมาซวยเหยียบสิ่งแปลกปลอมนี้อีก

"เตี้ย   มึงมีรองเท้าอีกคู่ป่ะว่ะ   เอามาหาใส่ก่อนดิ้  "

โตโน่    คนตัวโตเพื่อนสนิทของเจ้าตัวเล็กพูดขึ้น  

ที่พูดขึ้นมา   เพราะไม่ชอบให้เจ้าตัวเล็กของเค้าไปพูดกะชายอื่นใด...  

นอกจากเค้าต่างหากเล่า!

"ไอ่โน่  คนบ้าไรจะพกรองเท้ามา 2 คู่ว่ะ   "

คนตัวเล็กสวนกลับ  ที่ดูยังไงๆ ก็คล้ายลูกแมวตัน้อยๆขู่ฟ่อๆ ซะมากกว่า

"เออๆ   .... ขึ้นมาซิมึงจะให้คนอื่นรอมึงอีกนานมั้ย??   "

คนตัวโตชักสีหน้ารำคาญอย่างแกล้งๆ  ไม่ได้เต็มจทำให้เจ้าตัวเล็ก  ก่อนจะคุกเข่าลงตรงหน้าเจ้าแมวน้อย

"เห  ??  ขึ้นหลังมึงรึ   "

คนตัวเล็กของเจ้าตัวโตยังไม่วายสงสัย   ถามกลับพร้อมทำหน้า น่ารักๆ

"อืม   เร็วๆ  หรือมึงจะเดินเท้าเปล่าไปเอง   "

"แงๆ  ไม่เอาๆ  กูขึ้นก็ได้    เค้าขึ้นเเล้วน้าาาาาาาา   ฮึบ!!   "

นักเรียน กับ  รุ่นพี่  ที่หยุดยืนรอเหตุการณ์เมื่อเห็นว่าทั้งคู่เคลียเรื่องขี้ๆ?  เสร็จแล้วจึงเดินไปต่อ  เพราะอีกนิดเดียวก็ใกล้จะถึงหมู่บ้านแล้ว

"เตี้ย!  ทำไมมึงไม่ถอดรองเท้ามึงฟร่ะ  "

โตโน่  หันไปดูร่างเล็กบนหลัง  ที่ยังใส่รองเท่าคู่นี้อยู่  ไม่ใช่ไรหรอกเจ้าตัเล็กขยับขาทีไร   ไอ่สิ่งแปลกปลอมนั่นมันแกว่งมาโดนเสื้อตัวโปรดของเค้าทุกที

ไอ่ที่ว่า  เสื้อนี้มันโปรดยังไงน่ะหรอ ??

ก็คนเหยียบขี้บางคนแถวนี้   

ซื้อให้เค้าน่ะซิ!!!!!

"ลืมว่ะ  มึงถอดให้กูดิ  กูไม่อยากจับขี้   อี่~~~    "

"เออๆ   "

ว่าแล้วก็ค่อยๆ  ถอดรองเท้าให้เจ้าตัวเล็กอย่างเบามือ   โดยไม่มีทีท่ารังเกียจ   เจ้าตัวเล็กได้ใจ  อารมณ์ดียิ้มร่าอีกครั้ง

 

นักเรียนต่างเดินกันทยอยมาเข้าหมู่บ้าน  ที่ทางโรงเรียนได้โทรนัดแนะเรื่องการสร้างฝายให้เรียบร้อยแล้ว  เหลือก็แค่กางเต็นท์หาที่พักเท่านั้น

"น้องๆครับ  นี้คือหมู่บ้านที่เราจะมาสร้างฝายกันน่ะ  ส่วนน้ำตกอยู่หลังหมู่บ้านึ่งไม่ไกลเท่าไหร่  ใครอยากเดินดูก็ตามสบายแต่ต้องกางเต็นท์หาที่พักก่อนนะเดี่ยวจะมึดค่ำ  "

"ค่ะ / ครับ  "

เสียงรุ่นพี่ประธานหน้าหวาน  ที่น้องๆต่างเรียก   ' พี่กันค่ะ     กำลังบอกรายละเอียดคร่าวๆ  เพราะๆจริงๆ โตๆ  กันแล้ว  ไม่มีอะไรมากมาย

"อย่าลืมนะครับ  อย่าเดินไปไหนมาไหนคนเดียว  ดูแลตัวเองกันด้วย  สถานที่กางเต็นท์อยู่ตรงลานนั้นนะ  ไปหากางกันได้เลย   "

"ค่ะ / ครับ  "

เมื่อน้องๆรู้สถานที่กางเต็นท์  ก็ต่างเเยกย้ายกันไป   

คงจะเหลือแต่...

"....ไม่มีเต็นท์    "

เซนหนุ่มร่างสวย  เป็นที่หมายปองของหณิงทั้งชายทั่วโรงเรียน  กำลังยืนเพื่อนแยกย้ายกันไปกางเต็นท์อย่างปลงๆ   ก็เจ้าตัวดันลืมเต็นท์มาได้ซะนี้!

บอกกับตัวเองเบาๆ  ว่า  ไม่มีเต็นท์   แล้วคืนนี้จะได้นอนมั้ยเนี้ยไอ่เซน  ทันใดสายตาคู่สวย  เหลือบไปเห็นรุ่นพี่หน้าขาวที่ได้คุยกันไปเมื่อสักครู่  ก็เริ่มรู้แล้วว่า

คืนนี้มีที่นอนแล้ววุ้ย!!