, , แก๊งค์หนุ่มซ่า กับห้าสาวแสบ , ,

ลำดับตอนที่ #1 : *+๐มาโรงเรียนวันแรก*+๐

                 เช้าวันใหม่ที่สดใส มาพร้อมกับวันเปิดเรียนที่โรงเรียนใหม่ ฉันตื่นขึ้นมาสูดอากาศยามเช้า ฉันเดินไปอาบน้ำ แต่งตัว และลงมากินข้าว

"Hello Hello"พี่ชายของฉันมีนามว่าเป้ กล่าวทักทายฉันตอนที่ฉันกำลังเดินลงบันไดมากินอาหารเช้า

"วันนี้ผีบ้าเกิดเข้าสิงแกหรือไง ภาษาไทย ภาษาบ้านเกิดพูดไม่เป็นหรือไง ถึงต้องพูดภาษาอังกฤษประเทศชาติบ้านเมืองจะล่มจมก็เพราะมีคนอย่างแกรกโลกเต็มไปหมดไง!!"

"ไอ้ป๋วย แกเล่นแรงนะเนี่ย มานี่เลย มาโดนฉันเตะซะดีๆ"พี่เป้และฉันวิ่งไล่จับกันรอบโต๊ะอาหาร

"อะไรกันลูกสองคนนี้ โตกันแล้วทั้งคู่ ยังวิ่งไล่กันเหมือนเด็กไปได้ มากินข้าวได้แล้ว"แม่พูดสงบศึกระหว่างฉันและพี่เป้

"ก็แม่ดูยัยป๋วยสิ มาด่าผมแต่เช้าเลย"

"ก็ช่วยไม่ได้นี่ มาทำตัวเป็นเด็กต่างชาติแต่เช้า เห็นแล้ว รำคาญ แบร่!!~~"

"แม่ดูยัยป๋วยสิ"

"ไม่เอาหน่าลูก อย่าไปแกล้งพี่เขามาก"

"ใช่ๆ"พี่เป้เสริม

"เราก็เหมือนกันเป้ อย่าไปว่าน้องมาก น้องมันยังเด็กอยู่ แล้ววันนี้น้องมันต้องไปโรงเรียนวันแรก ก็ดูแลน้องด้วยนะ"

"ผมว่าไม่ต้องไปดูแลมันมากหรอก ไอ้ป๋วยน่ะ ปากดีซะขนาดนี้ ไม่มีใครกล้าทำอะไรมันหรอก"

"อะไร กล้านินทาน้องสาวตัวเองเหรอ ออกจะน่ารักปานฉะนี้ แถมสวยเก่ง ไม่เป็นรองใครเลย ใช่ไหมคะแม่"ฉันพูดพลางกระพริบตาปริบๆ

"แหวะ…สวยตายแหละแก"พี่เป้ทำท่าอ้วก

"ทำไม สวยละกัน"ฉันเชิดใส่พี่เป้

"ทะเลาะกันเป็นเด็กไปได้ ไปโรงเรียนได้แล้ว เดี๋ยวจะสายเอานะ"

"ครับ/ค่ะ"ฉันและพี่เป้รับคำ

"ไป ฉันจะซิ่งให้แกดู"

"อะไรนะ!!"

"จะตะโกนหาป้าแกเหรอ!! เฮอะ!!ไอ้ป๋วย"

"ฉันไม่ได้ตะโกนหาป้า แต่ฉันไม่เคยนั่งมอเตอร์ไซค์สักครั้งเลยนะแก แกค่อยๆขับได้ป่ะ ฉันยังไม่อยากตาย"ฉันอ้อนวอน

"แหมไอ้ป๋วย คนที่นี่เขาก็ขับเร็วกันทั้งนั้นแหละ ทำตัวเป็นเด็กไปได้"

"ก็ป๋วยเพิ่งเคยมาอยู่ที่นี่นี่หว่า นะ ขับช้าๆนะ ขอร้อง"

"ไม่ต้องมาขอร้องเลยแก ขึ้นรถเร็ว"

"พี่เป้นะ ป๋วยขอร้องนะ ขับช้าๆนะ"

"เออหน่า เดี๋ยวฉันจะขับช้าที่สุดเลย"

"อืม แต๊งค์หลายจ้าพี่ชายสุดหล่อ"

"ไปเร็ว"

หลังจากนั้นฉันก็ขึ้นซ้อนมอเตอร์ไซค์พี่เป้ รถมอเตอร์ไซค์ค่อยๆเคลื่อนตัวออกไปอย่างช้าๆ ฉันพิงแผ่นหลังอันอบอุ่นของพี่เป้ จนมาถึงโรงเรียน....

"ถึงแล้วไอ้ป๋วย"

"เออ รู้แล้ว มีตาเว้ย มองเห็น"

"ปากดีจริงๆนะแก ฉันเป็นพี่ชายแกแท้ๆ ฉันยังสงสัยเลยว่าแกเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย"

"ออกจะสวยปานนี้ แกมาหาว่าฉันเป็นผู้ชายเหรอวะ ไอ้เป้!!"

ฉันและพี่เป้หยอกล้อกันตรงลานจอดรถของนักเรียน

"เออ ใช่ ตกลงแกเป็นผู้หญิงเหรอวะ"

"เออดิ"

แป๊ะ!!

"พูดไม่เพราะเลยนะแก"พี่เป้ตบหัวฉันเบาๆ

"นี่แน่ะ!! นี่แน่ะ!!"ฉันกระหน่ำตบตีพี่เป้ โดยที่ไม่รู้เลยว่ามีสายตาคู่หนึ่งกำลังมองอยู่

"ทนไม่ไหวแล้วนะ!!"เสียงนี้ดังมาพร้อมกับร่างของหญิงสาวคนหนึ่ง"ทำไม ฉันดีไม่พอหรือไง นายถึงต้องเอาผู้หญิงคนอื่นมาทำทุเรศแบบนี้ในโรงเรียน"หญิงสาวคนนั้นมาชี้หน้าด่าพี่เป้

"ไม่ใช่อย่างนั้นนะอีฟ"พี่เป้พยายามอธิบาย

"ต่อไปนี้ ฉันจะไม่เชื่อนายอีกแล้ว ฉันขอตัวนะ"ผู้หญิงคนนั้นเดินจากไป ส่วนพี่เป้ก็มองตามแผ่นหลัง

ของหญิงสาวคนนั้นด้วยสายตาละห้อย

"เมียเก็บเหรอ"

"เปล่า"

"แล้วใครล่ะ"

"เด็กน่ะ"

"เดี๋ยวนี้ริอาจมีเด็กด้วย ดูท่าว่าผู้หญิงคนนั้นคงมีความสำคัญมากสินะ พี่เป้ถึงไม่ว่าเขาสักคำเลย เท่าที่ป๋วยเห็นนะ พี่เป้พยายามอ้อนวอนเธอคนนั้นด้วย ที่ผ่านมา ผู้หญิงทุกคนที่เข้ามาในชีวิตพี่เป้ พี่เป้ไม่เคยอ้อนวอนใครเลย เธอคนนั้นเป็นคนแรกเลยนะ ป๋วยว่า ตามไปเถอะ ป๋วยอยู่คนเดียวได้อยู่แล้ว"

"ไม่ต้องมายุ่งกับชีวิตฉันหรอกยัยป๋วย ชีวิตฉัน!! ฉันดูแลเองได้!!"

"ก็ตามใจละกันนะ จริงๆแล้วป๋วยก็ไม่อยากจะยุ่งสักเท่าไหร่ เพราะเรื่องนี้มันก็ไม่เกี่ยวกับป๋วยอยู่แล้ว แล้วอีกอย่างการตัดสินใจมันก็ไม่ได้ขึ้นอยู่กับป๋วย แต่มันอยู่ที่พี่เป้ ก็แล้วแต่พี่เป้แล้วกัน"

"แกจะหยุดพูดได้หรือยัง!! ฉันรำคาญ!!"

"เออ!! ก็ได้!! ฉันก็รำคาญเหมือนกันที่จะต้องมาพูดให้แกฟัง ทั้งที่รู้ว่าแกไม่อยากฟัง ขอโทษละกันนะที่หวังดี แล้วก็ขอโทษนะที่เข้ามาจุ้นจ้านในชีวิตแก เพราะเป็นห่วง!!"พูดจบฉันก็เดินจากไป โดยไม่สนใจพี่เป้อีกเลย

"เดี๋ยว...เด็กใหม่เหรอเรา"กลุ่มเด็กผู้ชาย กลุ่มใหญ่พอสมควรเดินมาตรงที่ฉัน

"จะเด็กเก่าเด็กใหม่ มันก็ไม่เกี่ยวอะไรกับพวกนายสักหน่อย"

"โอ้...ปากดีซะด้วย"

"แล้วไง...ปากดีปากไม่ดีแล้วมันไปหนักกบาลแกหรือไง"

"หน้าคุ้นๆว่ะ แถมปากดีอย่างนี้ เราเคยเจอกันที่ไหนมาก่อนรึเปล่าจ๊ะ"

"เจอกันในฝันแกน่ะสิ!!"

"โอ้...คงจะเป็นแบบนั้นแหละ เพราะฉันคุ้นหน้าเธอมากเลย"

"ไอ้เฟรน..."

"พี่เป้/ไอ้เป้"

"เออ...กรูเอง เมิงจะเลิกแทะโลมน้องกรูได้หรือยัง กรูมองนานแล้ว"

"อ้าว...นี่น้องสาวเมิงเหรอเนี่ย สวยเหมือนกันนะ กรูจองได้ป่ะ"

"ป๋วย นี่เฟรน เพื่อนพี่"

"เรื่องของแกดิ เพื่อนของแก มันก็ไม่เกี่ยวกับฉันอยู่แล้ว เจอเพื่อนแกแล้ว ฉันไปล่ะ"ฉันพูดก่อนที่จะเดินออกมาจากวงสนทนานั้น

"เดี๋ยวดิ ไอ้ป๋วย แกต้องมาคุยกับฉันก่อน ฉันพี่แกนะเว้ย!!"

"แกไม่ต้องมาอ้างเลย ไหนบอกว่าชีวิตแก แกดูแลเองได้ แล้วนี่อะไร ชีวิตฉัน ฉันก็ดูแลเองได้เหมือนกัน!! ไม่ต้องมายุ่งกับฉัน เข้าใจไหม"

"ไอ้ป๋วย...โธ่เว้ย!!"

วันนี้เป็นวันแรกของการมาโรงเรียน ฉันจึงไม่รู้จักใครเลย เลยไม่รู้จะคุยกับใคร แถมไอ้พี่เป้บ้าก็ยังมาทำอารมณ์เสียแต่เช้าเลย เซ็งจิต..

"นี่เธอ!!"

"เฮ้ย!! อะไรของนายเนี่ย ตกใจหมดเลย"

"ฮ่าๆๆๆๆ เธอตกใจด้วย ตลกจังเนอะ"

"นายบ้าหรือเมาเนี่ย หัวเราะอะไรมิทราบยะ"

"ผมชื่อเอฟครับ ยินดีที่ได้รู้จัก"

"ฉันไม่ยินดียินร้ายอะไรทั้งนั้นแหละ ไปไกลๆเลยไป คนยิ่งกลุ้มๆอยู่"

"กลุ้มเรื่องอะไรเหรอครับ เล่าให้ฟังได้ไหม เผื่อผมช่วยได้"

"งั้นนายก็ช่วยไปไกลๆฉันได้ไหม เนี่ยดีที่สุดแล้ว เท่าที่นายจะทำได้ในตอนนี้!!"

"เอะอะเสียงดัง อะไรกันมิทราบยะ"

"ยัยนี่ใครน่ะ"ฉันเอ่ยปากถามเอฟ

"อ๋อ ยัยนี่น่ะชื่อคราล่า เป็นแฟนกับคนที่ริมห้องฝั่งนู้นน่ะ ผู้ชายคนนั้นชื่อ บอร์ด ส่วนคนที่เดินตามมานั่น คนที่ก้มหน้าน่ะ ชื่อเฟริ์น เป็นคนเก็บตัว ไม่พูดไม่จา ยิ้มบ้างบางครั้ง เป็นแฟนกับคนนั้นน่ะคนที่ยืนริมหน้าต่างนั้นน่ะ ที่หล่อๆน่ะ ชื่อคังมินวอน เรียกสั้นๆว่ามินวอนก็ได้ส่วนคนที่น่ารักๆนั้นน่ะ ชื่ออิม เป็นแฟนกับคนนู้นน่ะ คนที่กำลังจีบสาวๆอยู่นั่นน่ะ คนนั้นชื่อ สาม"

"นี่นาย ขอบใจมากเลยนะ ฉันรู้สึกว่าฉันจะถามแค่คนที่ตะโกนเสียงดังนั่นเป็นใคร ไม่ได้ถามเลยว่าเขาเป็นแฟนกับใคร และก็ไม่ได้ถามถึงคนอื่นเลย เสล่อจริง"

"ก็ฉันเห็นเธอมาใหม่ เลยเล่าให้ฟังไง"

"ขอบใจ แต่ทีหลังไม่ต้อง"

***หมายเหตุ ขอโทษนะคะถ้ามีอะไรที่ผิดพลาดไป..ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วย ถ้ามีคำบางคำที่ดูไม่สุภาพ และดูขัดหูไป ขออภัยด้วยนะคะ เพื่อให้ได้อรรถรถในการอ่าน ต้องขอโทษจริงๆนะคะ และก็ขอให้แนะนำ-ติ-ชม กันเข้ามาได้เลยนะคะ จะนำคำติ และคำแนะนำ มาแก้ไขปรับปรุง ให้ดีขึ้น ขอบคุณค่ะ...