ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ep1 ความฝันของคนๆนึง
"เพ่ิทั้ปว"
เสียผูเบาๆัออมา
"ฟู-----"
เสียหายใที่แผวเบา เ็หนุ่มหัวเียวนนั้นที่ำลัำาบาานะที่ปลายมาบเป็นสีฟ้า ั้ท่าหันหน้าไปหาปีศา?นหนึ่
ปีศานนั้นที่มอูหยั่เิ ไม่นาน็พุ้เ้าหา้วยวามรวเร็วราวับรถยน์ที่เร่้วยวามเร็วสูสุ
"ฟู--"
เ็หนุ่มนนั้นไ้ำาบเน่นึ้น
"ปราวารีรูปแบบที่1 ัผ่าวารี"
ทันทีที่เ็หนุ่มนนั้นเอ่อ ปีศานนั้น็ไ้อยู่่อหน้าเ็หนุ่มพร้อมับเรียมเล็บอันเหลมมราวับใบมี ที่ะฟาฟันไปยัเ็หนุ่มให้าเป็นสอท่อนแ่ว่า
"ีบ"
เสียัาอวัถุที่ัออมันใรๆ็ิว่านั้นเป็นเสียอเ็หนุ่มที่ไ้าเป็นสอท่อนแ่วามรินั้นไม่ใ้
วามริที่ว่าือมันือเสียาบาานะที่ไ้ฟันแนววา า้ายไปวาไปยัปีสานนั้น เป้าหมายือออปีศา
"อึ"
และแล้วร่านั้น็นอนแน่นิ้แล้ว่อยๆสลาย
"เอาหละไปยัั้น่อไป"
.............................................................................
3ปี่อน
"หาววววอ่ะเ้าแล้วสินะ"
เสียอเ็หนุ่มหัวเียวไ้ลาวออมา้วยวาม่วุน
เ็หนุ่มนั้นไ้ไปเ้าห้อน้ำอาบน้ำแปรฟัน
"อิึุ ลู"
เสียอแม่อเ็หนุ่มที่ัออมา
"ราบบบบบบบบ แม่"
"อาหารเ้าเสร็แล้วว"
าบ าบ ไล้ะเสร็แล้ว
ทันทีที่เ้าเอ๋ยออมาเ้า็รีบอาบน้ำทันที
"โห่แม่ วันนี้ทำ้าวพัแะหรี่หรอ(เียนถูมั้ย)"
"อืมมทานให้อร่อยน้า"
"รับ"
หลัาที่เ็หนุ่มิน้าวเสร็ ็ไ้ออาบ้าน ไปรร.
เห้อวันนี้็้อไปโรเรียนอีเเล้วสินะ
นั้นือสิ่ที่เ็หนุ่มิในใ
มิโริยะ อิึุ อายุ15 อยู่ม.3 ไร้อัลัษ์
สำหรับนไร้อัลัษ์นั้น ในสัมแบบนี้็แ่พวไร้่าเท่านั้น ถูี่เอาเปรียบไน้าน่าๆ
วันนี้เป็นวันสุท้ายแล้วอารบระับารศึษา ม.3
ีวิอผมไม่มีอาลัยมา ถูรัแถููถูเหยียบหยามารลั่นแล้นาๆ ้วยวามรุนแร มันเริ่มมาึ้นั้แ่วันนั้น
วันนั้นเป็นวันที่ผมใ้ีวิ้วยวามสบเพราะารเป็นนไร้อัลัษ์นั้นทำให้ไม่มีใรอยาะยุ้้วย แ่แล้วมัน็เปลียนไปเมื่อเ้าไ้มา บาุโ ัสึิ
ในวันนั้นเ้าไ้มาถึพร้อมับล่าวประาศว่าัวผมนั้นอยาะเป็นฮีโร่ และเเล้ว่าวนั้น็เเพร่ไปทั่วโรเรียน และแล้วผม็ถูารลั่นแล้ึ้น
ผมมัะถูลั่นแล้โยารเ่นเอาอผมไป่อนแล้ว็ไ้หายไปสิ่นั้นอนั้นๆมัะเป็นสิ่สำัผมเสมอ ผม็ทำไ้แ่อทน
เมื่อยามเ้าห้อน้ำมัะถูัับับัโร แ่ผม็อทน
ผมมัะถูใ้านในารทำ่าๆ แ่ผม็ทำไ้แ่อทน
ถามว่าเหล่า"ุ"รูนั้นเ้าไม่่วยเหลือหรอ บอเลยว่า"ไม่" ่อให้ผมะเรียนเ่็ามแ่ แเหล่า"ุ"รูนั้น็ไ้ปิา้าหนึ่อแ่ไม่โนทำร้ายหนัหรือระทำนเินไปเ้าะไม่ยุ้ เพราะนั้นผมึ้ออทน
แ่ว่าระนั้นารเเล้นั้นถ้าิว่าแล้เบาๆนั้นไม่ใ้มัน"หนั"หนาสาหัสสำหรับเ็หนุ่มนนึ
ผม็ทำไ้แ่"อทน"อทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทนอทน
ไ้แ่ิยัั้น
" ผม็แ่อยาเป็นฮีโร่ "
ในะที่ผมนั้นไ้รับใบบแล้วึทำารออารร.นี้แ่แล้วะที่ผมำลัเินอยู่ ็ถูลุ่มนัเรียนเเรับผมเ้าไปในอยและทำาร้อม
"555555พวราูไอยะนี้สิิะเป็นฮีโร่โยที่ไร้อัลัษ์เนี้ยนะ"a
พอนายaทำารผูเสร็็ไ้ถีบไปยัาผมทันที ผม็ทำไ้แ่ัฟัน
"555555555"นทั้ลุ่ม(มี4นa'b'c'd)
"พวยะอย่าแ็เป็นไ้แ่ นเ็บยะเท่านั้นแหละไม่สิที่รอีนไ"
พอนายbผูบ็ทำารเอาเท้ามาเหยียบหัวทันที
"555555555"นทั้ลุ่ม
านั้นพวเ้า็ทำารระทืบผมและล่าวำผูที่ออแนวูถูเหยียบยาม พอพวเ้าไ้ระบายยพอใึปล่อยผมไป
และแล้วผม็ลับบ้าน้วยบาเเผลเ่นเอมเหมือนทุวันที่ผ่านมา
"อีแล้วหรอ" แม่อผมล่าว้วยสีหน้าที่เศร้าโศ
แล้วเธอ็ไ้เ้ามาอผม้วยวามอบอุ่นนี้ืออีเหุผลที่ทำให้ผมนั้นยัอยู่่ไ้นถึทุวันนี้
"ผมลับมาแล้วรับแม่"
...........................................
...........are....................
..............you..........
......re.........
....ady.....
ที่นี้ที่ใหนัน ัวผมื่นึ้นมาในที่ๆไม่รู้ัสถานที่แห่นี้นั้นเหมือนับถ้าะให้ผูแล้วนึภาพออ็ประมาันเี้ยนในเม่ายๆที่มาทารสี่เหลี่ยมไปเลี่อยๆประมานั้น แ่ที่ผมเห็นือทารในแนวเอีย
(ประมานี้)
ผมหันไปมอ้านหลัเห็นเส้นทาที่ึ้นไปไม่มีสิ้นสุ
ผมมอไป้านล่าหรือ้านหลั็เอับเส้นทาที่ไร้สิ้นสุ.....
แ่สถาาลไม่เ็มใให้ผมนั้นมีเวลาิมานัู่็เิเสียัึ้น
"รื รืๆๆๆ"
ผมึหันไปทาเสียและผมพบัน...ลมลมุที่ำลัลิ้มา้วยวามเร็วที่ะเร็วมาไ้้วยผลอแรโน้มถ่วาวามเอียอพื้น ้วยวามเร็ว
สมออผมสั่ารทันทีว่า
เพลมา
runnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnn
(วิ้สิวิ้น้อ)
"ว้า"
เสียอหนุ่มน้อยอิึุนั้นแหปาั่ลั่นพร้อมับวิ้้วยวามเร็วสุีวิ อิึอาะไม่รอ็ไ้ถ้าไม่ไ้ออำลัายสมำเสมอ
30นาทีผ่านไป
หนุ่มน้อยอิึุนั้นไ้วิ้ยัี้้วยวามเร็วสมำเสมอไม่เร็วเินไปเเละ้าเินไป
้วยารที่เ้านั้นมัะโนลั่นแล้ที่บารั้รุนเเรเ้าึฝึร่าายให้ีพอที่ะทนไ้แน่นอนว่าอนนเ้า็้อแสนั้นอ่อนแอ่
้วยารที่้อเรียนรู้ารฝึที่ีเ้า็ไ้พบวิธีวิ้ที่ีที่่อให้ไล เป็น100ิโล็ไหว(ไหว)
อิึุนั้นที่วิ้้วยวามพยายามะไม่าย ในที่สุ เ้า็พบทารอ้าหน้าอีไม่ไลเป็นประูที่เปิ้าไว้ เป็นุที่้อนหินะหยุไป่อไม่ไ้
ทันทีที่วามหวัปราอิึุึ เร่วามเร็วึ้น ในที่สุอิึุ็ผ่านประูมาไ้
"ยินี้อนรับสู่ your world ที่แห่นี้ือวามฝันอท่าน "
อิึุมุมมอ
แอะอนั้นมันอะไรันในที่แห่นี้เป็นห้อสีาว4เหลี่ยม้านละ20เมร
ที่แห่นี้มันเป็นวามฝันั้นหรอแอ่!!!!!!!!!!
"ใ้แล้วท่านือผู้ที่ถูเลือ วามปราถนาอท่านนั้นึูเรา เพราะั้นไ้โปร บอเรามา วามปราถนาอท่านือสิ่ใ"
หลัาที่ผมเห็นผม็นั่ิถึวามปราถนาอนเอ ผมนั้นอยาที่ะเป็นฮี่โร่ แ่ในโลแห่นี้ผู้ไร้อัลัษ์นั้นไร้่า สิ่ที่ผมอยาไ้ือพลั พลัที่ะมีเพื่อเป็นฮีโร่ที่ี
"พลั ผม้อารพลั เพื่อที่ะเป็นฮีโร่ที่ี!!!!"
"เป็นเ่นนั้นสินะผู้ถูเลือ ในโลแห่นี้เมื่อยามใที่ท่านหลับในยามที่โลเ้าสู่รารี ท่าน็ะเ้าสู่โลแห่นี้ เพื่อทำภาริ ที่ระบบะัสรรให้ท่านสู่ เพื่อวาม้อารอท่าน "
ผมรับฟัเรื่อราวที่เิึ้นแล้วนั่ิ เรื่อราวที่เิึ้บแบบมึนๆ ผมึลอเินไปรอบๆห้อและเอับระานอันนึสุท้าย
"ที่แห่นี้ทุารระทำผล่าๆล้วน ส่ผล่อร่าายริอท่าน าลเวลาที่เเห่นี้ะ้าว่าโลริ2เท่า"
"ภาริที่1 ยืนยันเ้ามาที่ห้อแห่นี้ ผลาน มิโริยะอิึุไ้แสวามาลาในารใ้ร่าายอนเอึสามารถที่แห่นี้ไ้้วยวามปลอภัย รับราวัล"
านั้นู่็มีล่อหรูหราปราในใลาผมึเ้าไปที่ล่อนั้น
เมื่อผมไ้เปิมัน็พบับหนัสือเ่าๆเียน้วยภาษาี่ปุนที่่อน้าเ่า
"ารเพ่ิ"
"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น