ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [SJ Yaoi] Katomnam's Short Fiction{ HaeEun,KyuHyuk,BumHyuk,Wonhyuk} On Air

    ลำดับตอนที่ #77 : Story 29 After Taiwan and Taichung{Kyuhyun x Hyukjae}

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.89K
      4
      11 พ.ค. 54

    ฟิคติ่งค่ะ
    อย่าเอาไปปนกับบอมฮยอกนะคะ
    ถือว่าคนละเรื่องกันแต่ขออืงเหตุการณ์จริงหน่อย

    ---------------------------------------------------------------------------

    After Restaurant in Taiwan and Taichung

     

    ตัวเล็ก งอนอะไร

    แล้วไม่มีสมองคิดเหรอไงว่างอนอะไร เสียงใสย้อนถามกลับด้วยใบหน้าบูดบึ้ง มือบางผลักไสคนข้างกายออกห่าง

    ผมก็แค่เซอร์วิส

    แล้วยังไง เห็นหัวฉันบ้างรึเปล่า ฉันนั่งอยู่ตรงข้ามนายนะ ตวาดกลับดังลั่น ไหนจะโอบไหนจะเล่นหัวซองมินอย่างสนิทสนม

    แล้วอีฮยอกแจเป็นตัวอะไร

    ก้อนหินที่ไร้ดวงตา

    แล้วห็หัวใจงั้นเหรอ

    เซอร์วิสมากมายขนาดนั้น ก็กดกันให้แล้วรู้แล้วรู้รอดไปเลยสิ

    ฮยอกแจ มันไม่ใช่ ร่างสูงพยายามเดินง้อคนตัวเล็กไปรอบห้อง

    ไม่ใช่ ไม่ใช่อะไร

    “…”

    เมื่อไหร่จะประกาศคบกันล่ะ ออกสื่อขนาดนั้นก็คบกันไปเลยสิ!”

    ตัวเล็ก…” เสียงทุ้มครางเรียก มองดวงหน้าหวานด้วยความเสียใจ

    บางทีเขาก็โปรโมตมากเกินไป

    เห็นทีคราวนี้ควรจะหยุดเชื่อผู้จัดการได้แล้ว

    ระหว่างแฟนคลับที่เพิ่มขึ้นกับคนรักของเขา

    เขาเลือกได้โดยไม่ลังเล

    แต่ทำไมเขาถึงเลือกอย่างแรก

    ฮยอกแจ มันไม่มีอะไรจริงๆนะ ซองมินแอบโผล่หน้ามาพูดกับน้องชายคนสนิทด้วยความหวาดกลัว

    นานๆทีฮยอกแจจะหึงซักที

    แต่เพราะนานๆทีก็เลยมาเป็นพายุแบบนี้

    พี่ซองมินไปนอนเถอะ เสียงใสเอ่ยพูดราบเรียบ ในขณะที่ดงเฮพยายามดึงตัวอวบๆที่เกาะขอบประตูออกไปก่อนจะโดนลูกหลง

    แต่ว่า…”

    ไอ้อวบไปนอน อย่าเสี่ยง!” ดงเฮตะโกนบอกแล้วออกแรงลากเพื่อนตัวอวบสุดแรงจนซองมินต้องเดินตามไป ทิ้งสายตาห่วงใยมาให้กับน้องเล็ก

    ฮยอกแจครับ

    ขอโทษที คยูฮยอนไปนอนเถอะ เสียงใสบอกปัด ก่อนจะทรุดลงนั่งบนโซฟา น้ำตาหยดใสปริ่มอยู่ที่ขอบตาเล็กก่อนจะไหลออกมาอย่างง่ายดาย

    เขาไม่ได้อยากอาละวาด

    แต่พออ่านคอมเม้นท์ของแฟนคลับแล้วของมันขึ้น

    คอมเม้นท์ที่ว่า ไม่เห็นหัวฮยอกแจบ้างเลย

    ทั้งภาพนิ่งทั้งคลิปว่อนอินเตอร์เนต

    โมโห!

    โมโหมากที่ไม่ได้เป็นคู่เซอร์วิสกับคนรักตัวเอง

    ตัวเล็กร้องไห้แบบนี้ ผมจะไปนอนได้ยังไงกัน เอ่ยถามเสียงอ่อน ความรู้สึกผิดโถมเข้าใส่เต็มๆจนเจ็บจุกไปหมด

    ฉันไร้สาระ อย่ามาสนใจฉันเลย

    ผมจะไม่สนคนรักของผมได้ยังไง เอ่ยบอกเสียงนุ่ม โอบแขนไปรอบไหล่บอบบาง แต่คนน่ารักกลับชักสีหน้าขึ้นมาทันที

    มาโอบทำไม

    “…”

    ไม่ได้ไหล่นิ่มเหมือนพี่ซองมินนะ!” เสียงใสแหวลั่นกลางอากาศ พายุที่เงียบสงบก่อตัวขึ้นมาอีกครั้ง

    แต่เป็นไหล่ของฮยอกแจ

    “…”

    ผมไม่ได้โอบไหล่พี่ซองมิน ผมแค่วางแขนไม่บนพนักเก้าอี้เฉยๆ ฮยอกแจดูคบิปก็เห็นนี่ครับว่าผมป่าว ปฏิเสธเสียงดัง ก่อนจะเปลี่ยนมาสอดแขนแกร่งไปที่เอวบางแทน

    เหอะ ร่างเล็กทำเสียงขึ้นจมูกแต่ปากอิ่มก็เริ่มอมยิ้มเล็กๆ

    ตัวเล็ก มันแค่การแสดงนะครับ

    ฉันรู้ ฉันขอโทษแต่มันเห็นแล้วก็น้อยใจ บอกเสียงแผ่ว คยูฮยอนกอดกระชับร่างน้อยจนจมหายเข้ามาในอกกว้าง

    แล้วฮยอกแจไม่เห็นที่ผมโอบเอวฮยอกแจออกสื่อเหรอ!!!”


    ---------------------------------------

    Katomnam Talk;

    อย่าสนใจเลยค่ะ

    ตอนนี้ไรเตอร์กำลังติ่ง

    เห็นใครเม้นท์ว่าอารมณ์เสียดสีน้องอึนไม่ได้

    โกรธแทนเลย

    ฮ่าๆๆๆ


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×