คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #65 : Story 16 Just say love 4{Heechul x Hyukjae}
P.4
“ฮยอกแจ ไปเรียนได้แล้ว” ซองมินตะโกนเรียกร่างบางเสียงดัง แต่เพื่อนตัวเล็กก็ไม่มีทีท่าจะตื่นมาจากนิทราเสียที
“ซองมินอ่า ฉันขี้เกียจวันนี้ขอโดดนะ” เสียงใสเอ่ยขอ ตายังคงหลับพริ้มอยู่เหมือนเดิม
“งั้นต้องตื่นมากินข้าวนะ”
“รู้แล้ว สั่งเป็นแม่เชียว”
“ก็นายชอบปวดท้องนี่!” ซองมินพูดเสียงดัง ก่อนจะอมลมเต็มแก้มที่เห็นร่างบางยังคงนอนหลับอย่างสบายใจ
“รู้แล้วครับคุณแม่”
“เดี๋ยวเถอะ” ร่างอวบเอ่ยคาดโทษ ก้มลงไปหอมแก้มใสด้วยความหมั่นไส้ก่อนจะเดินออกไปเรียนยามเช้า
เกือบเดือนแล้วนะที่พวกเขาสองคนย้ายมาอยู่ที่นี่
คนที่เห็นหน้าบ่อยๆก็คงมีแค่ฮงกิกับฮีชอลเพราะพักอยู่ชั้นเดียวกัน
ใบหน้าน่ารักหันกลับมามองเพื่อนด้วยความเป็นห่วงอีกครั้งก่อนจะเดินออกไป
“อ้าว หวัดดีฮะฮีชอล” ซองมินส่งเสียงทักคนที่เปิดประตูออกจากห้องฝั่งตรงข้าม
“ไปเรียนเหรอ” พระเอกหนุ่มเอ่ยถามอย่างเป็นมิตรเช่นกัน
“ฮะ ฮีชอลไม่มีงานเหรอ” ตากลมมองการแต่งตัวของพระเอกหนุ่มแล้วเอ่ยถาม
“วันนี้ได้หยุดน่ะ” ร่างสูงตอบกลับแล้วยิ้มออกมาน้อยๆ
“ถ้าไม่รบกวน ฝากดูฮยอกแจหน่อยนะฮะ”
“ป่วยอีกแล้วเหรอ” ถามกลับแทบจะทันที ซองมินมองอาการของคนตรงหน้าด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ จนฮีชอลต้องเสมองไปที่อื่นที่เผลอถามออกไป
“กลัวว่าจะตื่นสายแล้วไม่ยอมทานข้าวน่ะฮะ” เสียงใสเอ่ยบอก
“อืม”
“งั้นผมฝากหน่อยนะฮะ นี่คีย์การ์ดห้องผม” ร่างอวบเอ่ยยิ้มแย้มอย่างเคย มืออวบยื่นคีย์การ์ดของตัวเองให้กับคนตรงหน้าที่เอื้อมมือมารับไปงงๆเช่นกัน
“เอ่อ…”
“ไปเรียนก่อนนะฮะ” ไม่รอให้อีกคนทักท้วง ซองมินก็รีบวิ่งไปทันที ไม่วายหันมาโบกมือลาให้แล้วฮัมเพลงต่ออย่างอารมณ์ดี
เห็นทีเพื่อนรักจะได้แฟนก็คราวนี้แหละ
ร่างสูงยืนมองคีย์การ์ดในมือตัวเองอย่างไม่เข้าใจแล้วหันกลับเข้าห้องของตัวเองไป
แต่ที่คิมฮีชอลไม่เข้าใจมากที่สุด ก็ตอนที่เดินเข้ามาในครัวแล้วลงมือทำอาหารด้วยตัวเองนี่แหละ
“ฮยอกแจ ยังไม่ตื่นอีกเหรอ” ฮีชอลเดินเข้ามาในห้อง ก็พบกับร่างบางที่ขดตัวอยู่ในผ้าห่มผืนหนา ปากอิ่มแดงเผยอออกมาน้อยๆ ร่างสูงเดินไปวางข้าวต้มไว้ที่โต๊ะอาหารเหลือบมองนาฬิกาที่ผนัง
11.00
“ฮยอกแจ ตื่นได้แล้วนะ”พระเอกหนุ่มเดินมานั่งข้างๆกับร่างบางบนเตียงนอนนุ่ม มือเรียวเอื้อมออกไปเขย่าคนที่เอาแต่หลับฝันหวาน
“อื้อ อีกแปปนะฮะ”
“ไม่ได้ นายต้องตื่นมากินข้าวเช้าเดี๋ยวนี้” ฮีชอลบอกเสียงดุ ลุกขึ้นไปดึงผ้าห่มออกจากร่างบาง แต่ก็แทบจะห่มกลับเมื่อเห็นผิวกายขาวเนียนของคนตัวเล็กที่โผล่ออกมาจากชุดนอน กางเกงขาสั้นเปิดขึ้นไปจนถึงโคนขาขาว เสื้อยืดตัวใหญ่ก็หล่นมาที่ไหล่บางจนเห็นซอกคอน่าสัมผัส
“ฮยอกแจ ถ้าไม่ตื่นฉันจะโกรธแล้วนะ”
“ขี้เกียจตื่นอ่า” ตอบทั้งๆที่ยังหลับตาอยู่
“ฮยอกแจ” ฮีชอลเรียกเสียงเขียว โน้มหน้าลงไปจนใกล้กับแก้มใส
“ซองมินอ่า ขออีกแปปน๊า” หลับลึกแม้กระทั่งไม่รู้ว่าใคร ฮีชอลได้แต่มองปากแดงๆที่ขยับไปมาอย่างหมั่นเขี้ยว
“อื้อ…” ร่างบางลืมตาโพลงขึ้นมาทันทีที่ได้รับสัมผัสร้อนที่ริมฝีปาก มือเล็กดันอกแกร่งเอาไว้ในขณะที่เรียวปากหยักยังคงและเล็มอยู่ที่ขอบปากล่าง
“หวาน” ฮีชอลผละออก แล้วพูดออกมา ใบหน้าหวานแดงก่ำจนเผลอหอมแก้มไปอีก
ฟอด…
“ฮีชอล!!!” มือเล็กตะปบแก้มตัวเอาไว้แทบจะทันที
“ก็ฉันเรียกแล้วนายไม่ยอมตื่นนี่”
“แต่ไม่เห็นต้องจูบเลยนี่” คนน่ารักพูดออย่างมางุบงิบ
“ก็นายมายั่วฉันทำไมล่ะ”
“เห…” เอียงคอมองกลับมาน้อยๆ
“ไปกินข้าวซะ ฉันทำข้าวต้มมาให้”
“นายทำเหรอ” เสียงใสเอ่ยถามออกมาอย่างไม่ค่อยอยากจะเชื่อเท่าไหร่นัก
“ใช่น่ะสิ ถ้าไม่ลุกฉันจูบนะ”
ผึง…
ร่างบางรีบเด้งตัวออกจากเตียงแทบไม่ทัน มือเล็กก็ปิดปากตัวเองแน่น ก่อนจะรีบวิ่งหายเข้าไปในห้องน้ำ ตาคมมองตามไปด้วยสายตาเอ็นดู ยกมือขึ้นทาบริมฝีปากตัวเองแล้วอมยิ้มอยู่คนเดียว
ลีฮยอกแจกำลังทำให้คิมฮีชอลเป็นบ้า!
“อยากไปไหนรึเปล่า” อยู่ดีๆคนที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามก็ออกปากถาม ใบหน้าหวานช้อนมองแล้วขมวดคิ้วน้อยๆอย่างใช้ความคิด
“อยากไปดูหนัง”
“ตอนนี้มีอะไรน่าดู” ฮีชอลถามออกมาเสียงเรียบ ฮยอกแจชะงักปากที่กำลังจะเอ่ยตอบเอาไว้ได้ทัน
จะให้บอกได้ยังไงว่าอยากดูหนังเรื่องที่ฮีชอลเป็นพระเอก
“ไม่รู้เหมือนกัน” เสียงใสเอ่ยตอบ คาบช้อนเอาไว้ในปากนิ่งๆ
“แล้วจะอยากดูทำไม” ใบหน้าหล่อส่งสายตาสงสัยมาให้
“ก็คนมันอยากดูนี่” คนตัวเล็กเถียงกลับหน้ายู่
“แล้วอยากดูอะไร”
“ไปแล้วก็รู้เองแหละน่า” ร่างบางตอบเสร็จก็เขวี้ยงค้อนอันเบ้อเริ่มมาให้กับคนที่นั่งอมยิ้มอยู่ฝั่งตรงข้าม ฮีชอลหัวเราะร่วนแล้วลุกเดินกลับห้องตัวเองไปเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้า
ว่าแต่จะไปยังไงให้มันไม่เป็นข่าวล่ะเนี่ย
“ฮีชอลคนมองนายเยอะมากเลย” ฮยอกแจสะกิดแขนร่างของคนที่เดินอยู่ข้างๆ ใบหน้าหล่อหันมามองก่อนจะยิ้มออกมาน้อยๆ
“ก็ฉันหล่อไง ไม่เห็นแปลก” ตอบกลับก่อนจะโดนหยิกเพราะความหั่นไส้
“ก็บอกว่าให้ใส่แว่นกันแดดก็ไม่ใส่ หมวกไหมพรมก็ไม่ใส่” ร่างบางบ่นออกมา ก็พ่อพระเอกหนุ่มเล่นเปิดหน้าเปิดตามาแบบเต็มๆ ใครเห็นใครก็มอง แสงแฟลชก็สว่างวาบไม่หยุดหย่อน
“จะใส่ทำไม มาดูหนังนะไม่ได้มาปล้น” ฮีชอลหันมาตอบ แล้วเดินนำออกไป ฮยอกแจได้แต่ยืนมองนิ่งไม่ก้าวตาม ก็จะให้ไปด้วยในฐานะอะไร
หมับ…
ยังไม่ทันที่คนตัวเล็กจะหมุนตัวเดินกลับไปอีกทาง ข้อมือบางก็ถูกจับเอาไว้ก่อน ฮีชอลยกยิ้มน้อยๆที่เห็นอาการเหวอของคนตรงหน้า
แชะๆๆๆ
“ปล่อยเถอะฮีชอล”
“เรามาด้วยกัน”
“แต่มันไม่ดีกับนายนะ” เสียงใสว่าแผ่วเบา ก้มหน้าหลบสายตาของบรรดาแฟนคลับที่มองมาอย่างอยากรู้ระคนริษยา
“อะไรที่ไม่ดี”
“…”
“การมาดูหนังกับนายมันไม่ดีตรงไหน” ร่างสูงย้อนถาม แต่ก็ทำให้หัวใจดวงน้อยพองคับอก
“พี่ฮีชอล แฟนเหรอคะ” บรรดาสาวๆต่างพากันเดินเข้ามาถามเพราะทนดูอยู่เฉยๆต่อไปอีกไม่ไหว มือเรียวปล่อยข้อมือเล็กออกแล้วหันไปยิ้มให้กับสาวๆตรงนั้น
“ไม่ใช่หรอกครับ”
“…”
“แฟนคลับน่ะ” ฮีชอลตอบออกมาด้วยรอยยิ้มกว้าง ผิดกับคนฟังที่เหมือนคนใกล้จะตาย ร่างบางถอยออกห่างแล้ววิ่งหนีออกมาจากวงล้อมพร้อมกับน้ำตานองหน้า
แล้วคิมฮีชอลมาให้ความหวังเขาทำไมกัน
-----------------------------------------------------
Katomnam Talk:
ใครที่รอคอยเรื่องยาวของคู่นี้อยู่
อดใจรออีกนิดนะคะ
จุ๊บๆๆ
ความคิดเห็น