คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #48 : Story 16 Just say Love{Heechul x Hyukjae}
“ซองมิน” เสียงใสตะโกนดังลั่น ก่อนจะพาร่างบางๆของตัวเองเข้ามาในห้องนอนของเพื่อนสนิท ใบหน้าน่ารักหันไปมองคนตัวขาวก่อนจะเขยิบตัวไปอีกทางเพื่อให้ร่างบางทิ้งตัวลงนอนมาข้างกัน
“ว่าไง” ร่างอวบหันมาถามคนที่เอาแต่นอนพลิกไปพลิกมาไม่พูดซักที
“พอเราไปเรียนที่โซล เราไปร้านเหล้าที่ฮีชอลชอบไปกันเถอะ” เสียงใสเอ่ยบอก มองตาเพื่อนรักด้วยสายตามุ่งมั่น ซองมินได้แต่ถอนหายใจอย่างเบื่อหน่าย
อีฮยอกแจ คิดว่าการเจอคิมฮีชอลเป็นเรื่องง่ายงั้นเหรอ
ฮีชอลน่ะเป็นถึงดาวรุ่งคนใหม่ของวงการบันเทิงเชียวนะ
แฟนคลับตั้งมากมายทั่วเอเชียรวมถึงคนที่นอนทำหน้าเพ้อฝันอยู่ข้างๆเขาด้วย
“นายรู้เหรอไงว่าเขาไปร้านไหน” ซองมินย้อนถามด้วยความราบเรียบ ยังไงถ้าไปก็คงไม่เจอกับฮีชอลหรอก แค่พาฮยอกแจไปก็พอเพราะไม่อยากขัดใจเพื่อน
“ไม่รู้หรอก แต่ซองมินคงไม่ปล่อยให้ฉันสงสัยอยู่แบบนี้ใช่ไหม” คนตัวเล็กออกปากถาม ก่อนจะขยับเอาหัวเล็กๆมาถูที่ไหล่ของซองมินเป็นการออดอ้อน
“รู้แล้วน่า”
“น่ารักที่สุดเลย” เสียงใสรับคำ ก่อนจะนอนอมยิ้มอยู่คนเดียว ซองมินได้แต่ส่ายหน้าไปมาอย่างระอา
เอาเถอะ แค่พาไปร้านเหล้า
ซองมินทำได้
“ฮยอกแจ เขาไม่มาแล้ว” ซองมินพูดออกมา ตากลมกวาดมองไปรอบร้านที่ดูยังไงก็ไม่มีคนที่เพื่อนรักกำลังรอคอยแม้แต่น้อย
“โธ่ ซองมินอ่านี่มันเพิ่งจะสี่ทุ่มเองนะ” ฮยอกแจตอบกลับเสียงอ่อย ดูก็รู้ว่าซองมินคงเบื่อเต็มทนกับการมานั่งอยู่ตรงนี้
“เราจะรอแค่ห้าทุ่มพอนะ”
“อ่า ซองมินเบื่อมากกลับไปก่อนก็ได้นะ” ร่างบางพูดออกมาด้วยความเกรงใจ
“แล้วฉันจะปล่อยนายไว้ท่ามกลางเสือสิงพวกนี้ได้เหรอ” ซองมินย้อนกลับเสียงสูง ก่อนจะกวาดสายตาดุๆไปให้กับคนที่ตัวเองเรียกเสือสิง
“อ่า แต่ฉันไม่อยากให้ซองมินเบื่อนี่”
“ไม่เป็นไรหรอก อีกแค่ชั่วโมงเดียว” มืออวบยกโบกไปมาอย่างไม่ว่าอะไร คนตัวเล็กก้มหน้ามองนาฬิกาบนข้อมือ แล้วก็อดไม่ได้ที่จะภาวนาให้ฮีชอลมาซักที
22.28
“ยังไม่มาเลยน่ะ ซองมิน” เสียงใสพึมพำออกมาเบาๆ ใบหน้าหวานหมองลงเล็กน้อยเพราะหมดกำลังใจ ร่างบางเองก็เข้าใจว่าไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะเจอซุปเปอร์สตาร์ระดับนั้นที่นี่
“ไม่เอาน่าฮยอกแจ” มืออวบยื่นมาบีบมือเล็กเบาๆ
“เรากลับกันเถอะ” ร่างบางลุกขึ้นยืนก้มหน้าเดินนำออกไป ซองมินรีบก้าวตามไปทันทีก่อนจะโดนใครแถวนั้นฉุดไป
ปึก…
“อ๊ะ…” ร่างบางเซแทบล้มดีที่แขนแข็งแรงของใครอีกคนโอบรับเอาไว้ได้ทัน ตากลมโตช้อนมองแล้วเป็นอันต้องใบ้กิน
คิมฮีชอล!!!
ตัวเป็นๆกำลังยืนอยู่ตรงหน้าเขา
ด้านหลังเป็นเพื่อนสนิทในวงการบันเทิงเกาหลีที่เป็นที่รู้จักกันดี ร่างอวบสะกิดคนตัวเล็กเรียกสติแต่ดูเหมือนฮยอกแจจะยังคงอึ้งอยู่
“มีอะไรรึเปล่าน่ะ” ฮงกิ ออกปากถามเพื่อนที่อยู่ดีๆก็เอาแต่ยืนนิ่ง
“เปล่าหรอก” ฮีชอลเอ่ยตอบ ในขณะที่ฮยอกแจแทบทรุด เสียงของฮีชอล
เสียงของฮีชอลนอกจอโทรทัศน์
ตากลมจ้องใบหน้าหล่อตาใสแป๋ว
หล่อ!
คำๆเดียวที่ผุดขึ้นมาในสมองน้อยๆของฮยอกแจ
“ไม่เป็นอะไรนะ” ฮีชอลโน้มตัวลงมาถาม มุมปากเรียวยกยิ้มน้อยๆให้กับคนที่หน้าที่เหวอได้น่ารักอย่างร้ายกาจ ซองมินดึงแขนเรียวของเพื่อนให้เปิดทางให้กับบรรดาซุปเปอร์สตาร์
“ขอโทษนะครับ” ซองมินโค้งตัวลงอย่างสุภาพ ฮีชอลยกมือขึ้นมาโบกอย่างไม่เอาความ ก่อนจะเดินไปไม่วายหันมามองร่างบางอีกที
“ซองมิน”
“หืม”
“ฮีชอลอ่า” เสียงใสพูดออกมา ตากลมดูเลื่อนลอยมือเล็กเขย่าแขนอวบประกอบคำพูดไปด้วย จนซองมิน ต้องดึงเอามาจับเอาไว้
“รู้แล้ว เจอแล้วไงไปเถอะ” ร่างอวบพยายามอย่างมากในการออกแรงดึงเพื่อนตัวเล็กให้เดินออกไปพร้อมกัน แต่ไม่รู้ว่าฮยอกแจเอาเรี่ยวแรงมาจากไหนลากซองมินเดินตรงไปที่โต๊ะที่ฮีชอลกับบรรดาเพื่อนๆนั่งอยู่จนได้
“คิมฮีชอล!” ฮยอกแจเรียกคนตรงหน้าออกมาเสียงดัง
“…” ใบหน้าหล่อเงยขึ้นมองพร้อมสายตาที่ส่งมาให้เหมือนเป็นคำถาม
“ฮยอกแจ กลับเถอะ” ซองมินยื้อแขนเพื่อนเอาไว้เพราะไม่รู้ว่าฮยอกแจจะทำอะไรเพี้ยนๆอีกรึเปล่า
“ไม่เอา”
“มีอะไรกับฉันงั้นเหรอ” ร่างสูงออกปากถาม จ้องคนตัวเล็กไม่วางตา
“ฉันชอบนายมากๆเลย!!!” เสียงใสตะโกนดังลั่น ซองมินยกมือขึ้นมาตีหน้าผากตัวเองป้าบใหญ่ ก่อนจะหันมาโค้งขอโทษคนตรงนั้น แล้วต้องยกร่างบางพาดบ่าออกมาด้านนอกร้านด้วยความอับอาย
อีฮยอกแจทำอะไรไม่ไว้หน้าอีซองมินเลย
“ฮยอกแจเมื่อวานทำอะไรลงไปรู้ตัวไหมเนี่ย” ซองมินออกปากถามเพื่อนทันทีที่เห็นร่างบางเดินออกมาจากห้องน้ำ
“รู้สิ”
“ทำอะไร”
“ก็สารภาพรักกับฮีชอลไง” เสียงใสตอบกลับเหมือนเป็นเรื่องธรรมดา
“โอ๊ย! จะบ้าตาย” มืออวบยกขึ้นตีหัวตัวเองแรงๆ ก่อนจะทิ้งตัวลงไปนอนบนเตียง
“จะบ้าทำไมอ่ะ”
“แกชอบเขาขนาดนั้นเลยเหรอ” ร่างอวบตั้งคำถาม
“ก็แค่อยากบอกอ่า ฉันไม่ได้หวังอะไรหรอกซองมิน”
“…”
“แค่ได้บอกฉันก็รู้สึกดีแล้ว”
“ทั้งๆที่ต่อจากนี้จะมองหน้าเขาไม่ติดเลยน่ะเหรอ” ซองมินย้อนถามกลับ ใบหน้าหวานหมองลงเล็กน้อยก่อนจะคลี่ยิ้มร่าเริงอีกครั้ง
“ไม่เจอแล้วล่ะซองมิน”
“…”
“คิดว่าจะเจอกันง่ายๆเหรอ”
“แต่ที่เราอยู่เนี่ย มันชั้นเดียวกับที่ฮีชอลอยู่เลยนะ”
“ห๊า!!” ปากแดงอ้ากว้าง ตากลมเบิกค้าง
“ช่างเถอะ เรากับเขามันก็คนละเส้นทางอยู่แล้ว” ร่างอวบเอ่ยออกมา แล้วพลิกตัวไปนอนอ่านการ์ตูนตามเดิม ปล่อยให้ร่างบางจมอยู่กับความคิดของตัวเอง
“ซองมิน ฉันจะลงไปซื้อขนมกินเอาอะไรไหม” เสียงใสเอ่ยถาม
“อะไรก็ได้ ซื้อมาเถอะ” ตอบอย่างไม่ใส่ใจ
“อ่ะ อืมๆ” ร่างเล็กรับคำ เดินออกไปจากห้องหรู ตากลมมองไปตามทางเดินเพื่อคาดเดาว่าห้องของฮีชอลจะเป็นห้องไหน ขาเล็กพาร่างตัวเองเดินมาจนถึงลิฟต์
“รอด้วยฮะ” เสียงใสตะโกนลั่น รีบวิ่งมาหยุดอยู่หน้าลิฟต์ที่ประตูกำลังเลื่อนปิด หากแต่ปากอิ่มก็แย้มยิ้มกว้างเมื่อประตูกำลังอ้าออกอีกครั้ง
“ฮีชอล!!!” ร่างเล็กยืนนิ่งเมื่อเจอคนตรงหน้า
-------------------------------
Katomnam Talk:
อ๊ะ! มีอีกประมาณสองเรื่องนะคะ
แต่ยังไม่อัพลงค่ะ
ความคิดเห็น