คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #113 : Story 37 My sexy reporter 3 (HaeEun)
“แจ๋วสุดๆ ดงเฮตอบแบบละเอียดยิบ”
ฮีชอลกำลังใส่หูฟัง ฟังบทสัมภาษณ์ที่พิเศษจริงๆ
ในขณะที่รุ่นน้องหนุ่มนั่งกัดปากด้วยความหงุดหงิด
ไอ้ดาราบ้านั่นให้เลือกสองอย่าง
แล้วคนอย่างอีฮยอกแจจะเลือกอะไรได้
กลับมามือเปล่าคนที่จะตายก็มีแต่เขากับเพื่อนรักอีกสองคน
คิดย้อนกลับไปแล้วได้แต่หงุดหงิดตัวเอง
ร่างบางยืนคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะกระแทกตัวลงนั่ง
และดงเฮก็ไม่โง่พอที่จะไม่รู้ว่าอีกฝ่ายเลือกอะไร
ร่างหนาหัวเราะในลำคอแล้วหยิบเครื่องบันทึกเสียงขึ้นมาลบข้อมูลก่อนหน้านั้น
แล้วกดบันทึกทับลงไปใหม่พร้อมกับประโยคคำตอบแรก
“ผมยังไม่มีแฟนครับ”
ตอบแค่นั้นแล้วกดหยุดบันทึกเสียงเอาไว้พร้อมๆกับรั้งร่างเล็กเข้าใกล้
ใบหน้าน่ารักตื่นตระหนกมือเล็กดันไว้ที่อกกว้าง มือแกร่งจับมือเล็กเอาไว้ทั้งสองข้าง
ก่อนจะโน้มใบหน้าหล่อจนลมหายใจเป่ารดกัน
“เดี๋ยว...” เสียงใสร้องห้ามดังลั่น
“หืม”
“คุณเพิ่งตอบแค่นั้น อื้อ...”
ได้แต่ครางอู้อี้เมื่ออีกฝ่ายกดปิดปากแดงด้วยปากของตัวเอง
ดงเฮค่อยๆละเลียดชิมปากบางจากภายนอก
ก่อนจะเพิ่มความร้อนแรงด้วยลิ้นร้อนที่แทรกเข้าไปในโพรงปากอุ่นของอีกฝ่าย
ไล่ต้อนลิ้นเล็กของคนไม่ประสาจนกายบางขยับแนบชิด พร้อมเสียงจูบที่ดังขึ้นอย่างต่อเนื่องจนน้ำใสๆไหลออกจากมุมปากเล็ก
คนถูกรุกหัวสมองขาวโพลน รู้สึกตาพร่า หูอื้อไปหมด
ดาราหนุ่มผละออกเพราะกลัวคนในอ้อมกอดจะขาดอากาศหายใจ
ฮยอกแจเผยอกอบโกยอากาศเข้าปอดด้วยใบหน้าแดงก่ำ
“ผมไม่เกี่ยงหรอกครับจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย
แค่ทำให้ผมมีความสุขได้ก็พอแล้ว” มือแกร่งหันไปหยิบเครื่องบันทึกเสียงมากดอัดต่อ
แล้วหันมองคนข้างๆ ก่อนจะโน้มตัวลงจูบซับที่ปากแดงอิ่มอีกครั้ง
นักข่าวตัวเล็กได้แต่โอนอ่อนตาม
ก่อนจะได้สติเมื่อแผ่นหลังบางแนบสนิทกับโซฟาพร้อมกับท่าทางล่อแหลมที่เล่นเอาหัวใจดวงน้อยเต้นรัว
และมือบางที่ไม่รู้ไปโอบรอบลำคอของอีกฝ่ายเอาไว้เมื่อไหร่
“ตอนนี้ผมคิดว่าผมเจอคนที่ใช่แล้วแหละ”
“อื้อ พอก่อน...”
และอีกสารพัดคำตอบที่ดงเฮกดอัดเสียงเอาไว้
ตอนนี้กำลังถูกถ่ายทอดให้ฮีชอลฟัง
แต่ฮีชอลไม่มีทางรู้ว่ากว่าไอ้ประโยคที่ฮีชอลฟังไม่ถึงห้านาที
อีฮยอกแจคนนี้ต้องเสียจูบมาราธอนไปนานแค่ไหน แถมพอจบประโยคสุดท้าย
ดาราสุดหล่อยังพูดออกมาอีกประโยค
ประโยคที่ทำให้คนฟังกัดปากจนห้อเลือด
“แล้วคุณนักข่าวน่ารักขนาดนี้
ผมจะให้สำนักพิมพ์อื่นมาสัมภาษณ์ได้ยังไงกัน”
ถ้ามีอีกรอบ อีฮยอกแจไม่ต้องเสียตัวไปเลยเหรอ!!
“ไม่มีทำข่าวที่ไหนเหรอวันนี้” ซีวอนออกปากถาม
พลางทรุดลงนั่งฝั่งตรงข้ามกับเพื่อนตัวเล็กที่ดูเงียบผิดปกติตั้งแต่เมื่อวานที่กลับมาจากสัมภาษณ์ดงเฮ
“พี่คังอินไม่ให้ไปบอกว่าอันตราย”
“แล้วพี่คังอินไปกับใคร”
“พี่เยซอง” ถามคำตอบคำจนคนถามเริ่มสงสัย ใบหน้าหล่อจ้องหน้าเพื่อนสนิทด้วยความสงสัย
“มีอะไรอยากเล่ารึเปล่า”
ถามตรงๆจนคนฟังสะดุ้งเล็กน้อย ตาใสเงยมองหน้าเพื่อนอย่างสับสน ก่อนจะย้ายตัวเองไปแปะไว้ข้างๆร่างของอีกคน
ศีรษะเล็กซบลงที่ไหล่กว้าง
“เมียแกเป็นอะไรน่ะ”
คยูฮยอนที่เพิ่งกลับมาจากทำข่าว ออกปากถาม ตาคมจ้องมองร่างเล็กด้วยความเป็นห่วง
ไอ้อาการเงียบๆ หงอยๆแบบนี้
นานๆทีจะมีให้เห็น
“ไม่รู้สิ เงียบมาตั้งแต่เมื่อวานแล้วนะ”
ซีวอนเป็นคนตอบ
“เป็นอะไรน่ะฮยอกแจ”
คยูฮยอนหันมองใบหน้าน่ารักแล้วถามออกมา
ตาใสมองร่างสูงก่อนจะซุกหน้าไปที่ไหล่ของซีวอนเหมือนเดิม
“ชเว...”
“หืม...”
“โจว...”
“ว่าไง” เรียกเพื่อนสองคน
พอได้ยินเสียงตอบรับคนที่ตัดสินใจจะพูดก็ได้แต่นั่งเม้มปากแน่น
จะให้บอกเพื่อนได้ยังไงว่าโดนปล้ำจูบมา
แถมยังคนปล้ำยังเป็นผู้ชายอีกต่างหาก
เสียภาพพจน์ฮยอกแจหมด
ร่างบางได้แต่เข่นเคี้ยวอยู่ในใจ
อย่าให้เจอครั้งหน้านะ จะต่อยให้หน้าหล่อๆนั่นยับเยินไปเลย!
โลกของอีฮยอกแจกำลังจะถล่ม
เมื่อฮีชอลเรียกเข้าไปบอกว่าวันนี้อีดงเฮมีคิวถ่ายภาพนิ่งให้กับ ซูจู
และอีฮยอกแจจะต้องเป็นคนดูแล เพราะทางคุณอีทึกขอมา
ร่างบางได้แต่ยืนกำหมัดแน่นอย่างหาทางออกไม่ได้
พอๆกับตาหวานที่สอดส่องไปทั่วตึกเพื่อหาช่องทางในการหลบหนี
ไม่ปฎิเสธพี่ฮีชอลหรอก
แอบหนีเอาง่ายกว่า
คนตัวเล็กแอบตัวเข้ากับผนังตึก
ตากลมมองรถคันหรูของตัวเองที่จอดอยู่ไม่ไกลด้วยรอยยิ้มแต่งแต้มบนใบหน้า
อีกไม่กี่ก้าวเท่านั้น อีฮยอกแจจะหนีจากออฟฟิศได้สำเร็จ
ตากลมหันมองรอบตัวแล้วค่อยๆก้าวออกจากที่ซ่อนเมื่อเห็นว่าปลอดคนดีแล้ว
หมับ...
“เฮ้ย!!!”
เสียงใสร้องลั่นเมื่อแขนถูกคว้าเอาไว้
ก่อนจะถูกดันเข้าไปในรถตู้สีดำที่จอดอยู่ข้างๆรถของตัวเอง คนตัวเล็กใจสั่น
คิดไปต่างๆนาๆว่าถูกลักพาตัวตามข่าวที่ตัวเองไปทำเป็นประจำ ถึงได้ทำแค่หลับตาปี๋
จนได้ยินเสียงหัวเราะ
“ไอ้คุณดงเฮ” เป็นอีกครั้งที่ฮยอกแจตะโกนออกมา
ก่อนจะจ้องดาราดังที่เอาแต่หัวเราะเป็นบ้าเป็นหลังอย่างแค้นจัด
คนตัวเล็กถอนหายใจฮึดฮัด ก่อนจะหันไปเพื่อเปิดประตูลงจากรถ
แต่ติดที่ว่าแขนแกร่งรั้งกอดจากด้านหลังแถมยังยกคนตัวเล็กกว่าขึ้นมานั่งบนตัก
แถมยังซุกหน้าหล่อๆมาที่ซอกคอขาวอีกต่างหาก
“ครับ ไม่เจอกันหนึ่งวันเรียกผมซะเสียงหวานเชียว”
“ไอ้บ้า!!!”
ตะโกนด่าคนไม่รู้ร้อนรู้หนาวจนหน้าแดงก่ำ ตาหวานตวัดมองเจ้าของตักอย่างไม่ชอบใจ
แต่ดงเฮกลับยิ่งอารมณ์ดี
นักข่าวตัวน้อย เหมือนลูกแมวที่ขู่ฟ่อๆ
ไม่น่ากลัว แต่น่ารักมากจริงๆ
ครืด...
ประตูรถตู้ถูกเปิดออกอีกครั้ง
พร้อมกับอีทึกที่โผล่หน้าเข้ามาด้านใน
ตาสวยของผู้จัดการคนเก่งไม่ส่อแววตกใจใดๆที่เห็นภาพตรงหน้า
“ดงเฮ อีกสิบนาทีนะ”
บอกออกมาเสียงเรียบก่อนจะยกยิ้มให้นักข่าวตัวเล็กบางๆก่อนจะปิดประตูไป
ฮยอกแจได้แต่ตะโกนร้องในใจ
ไม่มีใครคิดจะช่วยฮยอกแจเลยเหรอไง!!!
“อ่าเรามีเวลาสิบนาที”
เก้าอี้จำเป็นพูดออกมาด้วยน้ำเสียงสุดแสนจะเสียดาย
แถมยังเอาจมูกมาดมๆแถมซอกคอขาวของคนบนตักจนฮยอกแจต้องย่นคอหนี
“ปล่อยสิวะ” ตวาดเสียงดัง
ก่อนจะสบตากับดวงตามีเสน่ห์ ตาของดงเฮดูลึกลับและน่าค้นหา
ยิ่งได้มองยิ่งเหมือนจะหลุดเข้าไปอยู่ในโลกของอีกคน
“จะปล่อยได้ไง คุณนักข่าวจะหนีผมนี่”
“เอ๊ะ...”
“ผมเห็นนะ คุณนักข่าวจะหนีงาน” ว่าออกมางอนๆ
แถมกอดกระชับเอวเล็กเข้าหาตัวจนปลายจมูกเล็กสัมผัสแผ่วเบากับจมูกโด่งของดาราดัง
“นั่นมันเรื่องของผมไหม” ว่าเสียงเสีย ทั้งมือ
ทั้งขาพยายามเต็มที่เพื่อทำให้ตัวเองหลุดออกจากพันธนาการ ดาราหนุ่มจิ๊ปากขัดใจ
จมูกโด่งกดหนักที่ผิวแก้มนุ่ม
“ถ้าไม่หยุดดิ้น ผมจูบนะครับ” ขู่ออกมาเสียงเรียบ
และได้ผลเมื่อคนบนตักหยุดชะงักไปทันที หน้าหวานหันมองคนขู่ด้วยดวงตาอาฆาต
ทำไมดงเฮมันแรงเยอะงี้วะ
“จะทำอะไรน่ะ” แล้วก็ต้องถามออกมาอีกครั้งเมื่อใบหน้าหล่อโน้มเข้ามาใกล้จนสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่น
ดงเฮทำเพียงแค่ยกยิ้มมุมปาก
“ของเคยๆนะครับ”
“อื้อ...” ท้ายทอยเล็กถูกรั้งเอาไว้
ก่อนกลีบกุหลาบสวยจะถูกคนเอาแต่ใจชิม ปากหยักไล่ชิมไปทั่ว
ก่อนจะค่อยแตะย้ำเบาๆที่ปากเต็มอิ่ม คนตัวเล็กอ่อนยวบพร้อมๆกับที่เผยอปากเพื่อเปิดทางให้ลิ้นร้อนของคนเชี่ยวชาญสอดเข้าไปด้านใน
ลิ้นเล็กถูกดูดดึงจนสติสัมปชัญญะของเจ้าของแทบไม่เหลือ ภาพตรงหน้าพร่ามัว เปลือกตาบางผลุบปิดลงอย่างจำยอม
มือน้อยเลื่อนไปเกาะบนบ่ากว้าง ดาราหนุ่มถอนจูบออกเพียงครู่ก่อนจะเบียดจูบเข้าไปอีกครั้ง
“อึก อืม...”
เสียงครางขาดห้วงทำให้คนรุกยอมผละจูบออก มองหน้าใสที่แดงจัดแล้วได้แต่ยกยิ้มเอ็นดู
ปากอิ่มวาววับไปด้วยน้ำใสๆที่ไม่รู้ว่าเป็นของใครยิ่งน่าดึงดูด
“ไอ้คนเฮงซวย นายมันขี้โกง!!!”
พอตั้งสติได้มือทั้งสองข้างก็ทุบอักเข้าให้ที่อกกว้าง ดาราหนุ่มจุกจนพูดไม่ออก
ได้แต่มองดวงหน้าน่ารักอย่างพออกพอใจ
“ผมไม่ได้บอกซักคำว่าหยุดดิ้นแล้วจะไม่จูบ
อย่างนี้เรียกว่าขี้โกงได้ยังไง”
พลัก....
อีดงเฮคงต้องใส่แว่นกันแดดไปให้สัมภาษณ์แล้วล่ะ
------------------------------
Katomnam Talk:
พทฮ มันหื่นเนอะ
กร๊ากๆๆๆ ปากน้องช้ำหมดละ
ความคิดเห็น