คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #103 : Story 35 : Do you mind 7 (KyuHyuk)
“ดงเฮ แกนั่งนิ่งๆสิ” เสียงใสว่าเพื่อนตัวดีออกมา
เมื่อร่างโปร่งเอาแต่ร้องเจ็บๆ แถมยังเขยิบหน้าหล่อๆหนีอีก
“มันเจ็บนี่”
“แล้วเอาหน้าไปรับหมัดทำไมล่ะ”
มือบางบรรจงทายาเบาๆไปบนรอยฟกช้ำ ในขณะที่ซีวอนนั่งมองอมยิ้มอยู่ข้างๆ
“นี่ก็อีกคน ไม่รู้จะถึกไปไหน
รับทั้งหมัดทั้งเท้า” ฮยอกแจหันมาว่าคนที่ได้ชื่อเป็นเจ้าชายของมหาวิทยาลัยอีกคน
ซีวอนหน้าเจื่อนลงเล็กน้อยก่อนจะยิ้มแหยๆมาให้พยาบาลจำเป็น
ที่ไม่บาดเจ็บอะไรเลย
ไม่ว่าใครต่อใครต่างเอาตัวเข้าแลกเพื่อกันหน้าขาวๆใสๆให้ปลอดภัย
ใครต่อใครโดยเฉพาะ โจวคยูฮยอน
“ไม่ต้องว่าฉันเลยนะฮยอกแจ
แค่นี้ก็เจ็บจะแย่แล้ว” ทันทีที่ตากลมหันไปมอง ยงฮวาก็ออกตัวมาก่อน
ใบหน้าใสส่ายไปมาอย่างไม่รู้จะทำยังไง ก็เล่นเจ็บกันหมดทั้งทีมแบบนี้
แถมยังซวยที่ต้องถูกถอดออกจากการแข่งขันแบบไม่แฟร์อีก
“คยูฮยอนนา เจ็บมากไหมคะ”
เสียงหวานที่ลอยเข้ามาจากอีกมุมห้อง ดึงดวงตากลมโตหันไปมองได้ไม่ยากนัก
ภาพที่ร่างเพรียวกำลังนั่งบนที่วางแขนแล้วพยายามทำแผลให้เดือนคณะวิศวะที่ดูจะเจ็บหนักสุด
ตากลมสบเข้ากับตาคมเข้มที่จ้องอยู่ก่อนแล้ว
ก่อนที่ใบหน้าน่ารักจะหันมาสนใจบาดแผลบนใบหน้าของเพื่อนสนิทต่อ
“ไม่เอาน่าฮยอกแจ” ร่างโปร่งเอ่ยปลอบอย่างเข้าใจ
ซีวอนมองคนสองคนไปมาก่อนจะพูดขึ้นมาบ้าง
“มันห่วงฮยอกแจขนาดนั้น”
“...”
“หัวใจมันไม่ว่างไปรักคนอื่นหรอก”
“ซีวอนนี่!!!” เสียงใสเรียกเข้ม
ใบหน้าใสซับสีเรื่อ ซีวอนมองเพื่อนตัวเล็กแล้วได้แต่หัวเราะน้อยๆ
คยูฮยอนที่นั่งไกลออกไปได้แต่มองบรรยากาศสดใสที่อีกมุมอย่างไม่สบอารมณ์
มือแกร่งปัดมือของซอฮยอนออกจากหน้าของตัวเอง
หญิงสาวมองใบหน้าหล่อเหลาด้วยความงุนงง ร่างสูงหยัดกายขึ้นยืนก่อนจะหันมาบอกซอฮยอนเสียงเรียบ
“เธอกลับไปก่อน”
“อ้าว คยูฮยอน ซอฮยอนล่ะ” ทันทีที่ซีวอนออกปากถาม
ทุกสายตาก็จับจ้องไปยังใบหน้าหล่อของใครอีกคน
ที่ตอนนี้มีรอยช้ำและคราบเลือดที่มุมปาก
คยูฮยอนไม่ตอบอะไรแต่กลับคว้าแขนของฮยอกแจจนคนตัวเล็กกว่าลุกขึ้นและเซเข้าหา
“ทำแผลให้ฉัน” ออกคำสั่งโดยที่ไม่รอให้คนฟังปฏิเสธก็ลากคนตัวเล็กกว่ากลับไปที่โซฟาที่ตัวเองเดินจากมา
นักบาสคนเก่งอีกสามคนได้แต่มองหน้ากันไปมาก่อนจะยิ้มน้อยๆที่มุมปาก
เหมือนโรคสับสนของคยูฮยอนจะหายดีแล้ว
“ซอฮยอนไปไหน” ทันทีที่ร่างสูงทรุดนั่ง
คนตัวเล็กก็ออกปากถาม ตาคมเหลือบมองหน้าใสเล็กน้อยก่อนจะตอบ
“ไล่กลับไปแล้ว”
“เห...”
“มันความผิดของนายไม่ใช่เหรอไง
ฉันถึงได้เจ็บตัวแบบนี้น่ะ” เสียงทุ้มพูดออกมาเรียบๆ
ก่อนจะดึงมือเล็กให้ลงนั่งไปบนที่วางแขน ที่ที่ซอฮยอนนั่งเมื่อครู่
“ฉันไม่ได้ขอให้นายช่วย”
ตอบกลับงุบงิบแต่ก็ยอมหยิบสำลีขึ้นมาชุบแอลกอฮอล์
คยูฮยอนจิ๊ปากขัดใจที่อีกคนเถียงไม่ลดละ
เออ เขาไม่เถียง
เขามันแส่เองจริงๆนั่นแหละ
“ฉันให้มาทำแผล ไม่ได้ให้มาเถียงแบบนี้นะ”
คยูฮยอนว่าออกมาเซ็งๆ ทำไมฮยอกแจถึงได้ดื้อกับเขาขนาดนี้ ทีกับคนอื่นละเต็มใจทำ
แทบจะคร่อมทับไปบนตักของดงเฮอยู่แล้ว
“ก็หยุดพูดซะที
ไม่งั้นฉันก็เช็ดแผลให้ไม่ได้หรอกนะ”
คนน่ารักค้อนขวับแล้วกดสำลีไปที่แผลมุมปากแรงๆ
ก่อนที่ร่างทั้งร่างจะถูกยกจนลอยมาแปะบนหน้าขาแข็งแรง
ปากแดงอ้าออกน้อยๆด้วยอาการเหวอสุดขีด ส่วนคนเอาแต่ใจทำเพียงแค่ยิ้มมุมปากเท่านั้น
“ทำแผลฉันไปเงียบๆ ถ้าเถียงจะจูบโชว์ไอ้สามตัวนั่น”
“กรี๊ด!!!”
เสียงกรีดร้องที่ดังอยู่หน้าตึกคณะทำให้ดงเฮกับฮยอกแจหันไปมองหน้ากันเองด้วยความงุนงง
“มีอะไรเกิดขึ้นรึเปล่าวะ”
ดงเฮหันมาถามเพื่อนตัวเล็ก
“ดารามารึเปล่า”
“ดาราจะมาตึกบริหารทำไม” ไม่วายบ่นออกมาอีกครั้ง
ร่างโปร่งพยายามหาทางแทรกตัวเข้าไปด้านในเพื่อเข้าไปยังตึกเรียน
มืออีกกว้างดึงมือเพื่อนตามมาไม่ให้ห่าง ก่อนจะพบต้นเหตุของความวุ่นวายของเช้านี้
นิชคุณ ยืนยิ้มหล่ออยู่กลางวง
ใบหน้าหล่อหันมองไปรอบๆ
แล้วรีบสาวเท้าเข้ามาหาเจ้าของผมสีสว่างที่ตัวเองกำลังมองหา ฮยอกแจชะงักไปเล็กน้อย
แต่ดงเฮกลับมองสองคนสลับไปมาก่อนจะยิ้มเจ้าเล่ห์
อีดงเฮอยากแก้แค้น
จะเอาให้ไอ้เดือนวิศวะมันโมโหตายไปเลย
“ฮยอกแจ มีเรียนเหรอครับ” ดาราหนุ่มออกปากถาม
ก่อนจะมองมือของดงเฮที่จับกับฮยอกแจอย่างไม่พอใจเล็กๆ
พอเห็นสายตาแบบนั้นจากหมั่นไส้คยูฮยอน ก็หันมาหมั่นไส้ดาราดังตรงหน้าแทน
“ครับ นิชคุณมาทำอะไรที่นี่เหรอ”
“มาหาฮยอกแจครับ”
“เห...”
“ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ผมจะจีบฮยอกแจครับ”
บอกออกมาพร้อมรอยย้มกว้างที่คนฟังไม่อยากเห็นซักนิด
แต่เสียงกรีดร้องของแฟนคลับกลับดังกลบจนดงเฮต้องยกมือขึ้นปิดหู
คนตัวขาวเบิกตากว้างอย่างตกใจ ก่อนจะผงะถอยหลังไปเล็กน้อย
“พูดเป็นเล่น”
เป็นอีกครั้งที่ฮยอกแจงงกับตัวเอง
ตั้งแต่ครั้งแรกที่ซีวอนบอกว่าจะจีบ
และนี่เป็นครั้งที่สองที่มีคนที่ไม่คาดฝันมาประกาศกับตัวเองตรงๆว่าจะจีบอีก
“ผมเอาจริง และผมก็ไม่แคร์ด้วย”
ยืนยันเจตนาของตัวเองหนักแน่น ดงเฮทำแค่โอบไหล่บางเอาไว้หลวมๆ ตาคมมองใบหน้าน่ารักด้านข้างอย่างพิจารณา
ก็รู้ว่าฮยอกแจน่ารัก
แต่มันน่ารักถึงขนาดมีแต่คนดังๆมาจีบตั้งแต่เมื่อไหร่
“ฉันไปเรียนก่อนนะ”
คนตัวเล็กเอ่ยบอกก่อนจะพยายามดึงมอดงเฮให้เดินตามมา
แต่ติดที่ว่ามือของตัวเองถูกนิชคุณจับเอาไว้ ท่ามกลางเสียงโหยหวนของแฟนคลับ และแสงแฟลชมากมาย
“งั้นเดี๋ยวผมมารับนะครับ”
“ฉันกลับกับดงเฮ”
คนน่ารักปฎิเสธทันควันแต่ดูเหมือนร่างสูงอีกคนจะไม่ใส่ใจ
“ให้ดงเฮกลับไปก่อนสิครับ”
“...”
“ส่วนเราก็ไปเดทกันก่อนแล้วผมไปส่งเอง”
ไม่รู้ว่านิชคุณไม่เข้าใจ หรือแกล้งไม่เข้าใจกันแน่
ว่าฮยอกแจไม่อยากไปด้วย
ถึงนิชคุณจะหล่อ
แต่ฮยอกแจก็มีคนที่แอบรักแล้ว
“ฮยอกแจจะกลับบ้านกับฉัน” ยังไม่ทันที่ดงเฮจะตอบ
กลับมีร่างสูงสง่าของใครอีกคนเดินฝ่าเข้ามา
เสียงเข้มๆที่พูดออกมาทำให้ดงเฮยอมถอยออกห่างจากร่างของเพื่อนสนิท
เสียงซุบซิบดังขึ้นไม่หยุดหย่อน มองหนุ่มหล่อสามคนตรงหน้าไปมา
พร้อมกับความคิดต่างๆนาๆ แต่ที่ต้องตกใจไปตามๆกันเมื่อคยูฮยอนก้าวเข้ามาโอบกอดเอวเล็กเข้าหาตัว
จนคนถูกกอดชิดเข้าไปกับอกกว้าง
“คุณอีกแล้ว” นิชคุณพูดออกมาอย่างไม่เก็บอารมณ์
คยูฮยอนมองดาราหนุ่มตาขวาง ในขณะที่ดงเฮยืนมองนิ่งๆ
“ไปสิฮยอกแจ จะยืนให้มันจีบอีกนานไหม”
คยูฮยอนไม่สนใจนิชคุณแม้แต่น้อย แขนแกร่งรั้งร่างของคนในอ้อมแขนให้เดินไปอีกทาง
หากแต่คนตัวเล็กกว่าขืนตัวไว้
“ไปไหน”
“นายมีเรียนไม่ใช่เหรอไง”
“ก็ใช่” ตอบกลับอย่างงุนงง
“ก็ไปเรียนสิ ฉันจะไปด้วย”
“เฮ้ได้ไงกัน”
นิชคุณร้องออกมาทันทีเมื่อเห็นคนบงการตรงหน้า ใบหน้าน่ารักฉายแววอึดอัดชัดเจน
พอๆกับที่แฟนคลับเริ่มมองอย่างไม่เข้าใจ
ตกลงฮยอกแจจะเลือกใครกันแน่
“ดงเฮอ่า”
ไม่พ้นหันไปขอความช่วยเหลือจากเพื่อนสนิท ดงเฮเดินหน้านิ่งเข้ามาหา
พร้อมกับแกะแขนคยูฮยอนกับมือของนิชคุณออกจากตัวเพื่อน
ใบหน้าหล่อยักคิ้วเยาะเย้ยหนุ่มหล่ออีกสองคน คยูฮยอนยกมือเสยผมเซ็งๆ
“ไปเรียนกันเถอะ”
ร่างโปร่งฉุดมือของเพื่อนสนิทให้ออกจากวงล้อม
หากแต่ก็ต้องชะงักนิ่งเพราะเสียงทุ้มที่ตะโกนไล่หลัง
เสียงที่ทำให้ใบหน้าน่ารักขึ้นสีจัด และเสียงกรีดร้องที่ดังกึกก้อง
“อีฮยอกแจ ถ้านายเลือกดงเฮ”
“...”
“ฉันจะจูบนายให้ขาดใจตายไปเลย”
เออหนอ พอหายสับสนก็หน้าด้านขึ้นมาเสียเฉยๆ
---------------------
Katomnam Talk:
โอ้โห ชอตฟิคที่ไม่สั้นเว้ยเฮ้ย
ปล พลอตใหม่มาแล้ว 4P พระเอกก็เบอร์หนึ่ง สอง สามของฮยอกแจเค้า กุกิ
จะพยายามมาตอบเม้นท์นะคะ
ความคิดเห็น