[Fic SJ Yaoi]ปฏิบัติการณ์ของคนรักไก่{?? x Hyuk}

ลำดับตอนที่ #97 : Special Part2- Darkness ~8~

/>

Chapter 8

“ฮยอกแจ นายตัวร้อนนะ” เสียงอบอุ่นของลีทึกถูกส่งมาให้คนที่นอนกึ่งหลับกึ่งตื่นอยู่บนเตียงนอนนุ่ม มือเรียววางไว้บนหน้าผากมนเพื่อสัมผัสถึงอุณหภูมิที่เปลี่ยนแปลงไป

“ฮะ” เสียงหวานรับคำก่อนจะค่อยๆหลับตาลงอย่างอ่อนล้า

“พี่ทึกครับ” ซีวอนเข้ามาตามอีกคนในห้องอย่างสุภาพ ก่อนที่ลีทึกจะเดินตามออกไปไม่วายหันมามองรุ่นน้องอีกคนด้วยความเป็นห่วง

“พี่ครับฮยอกเป็นไงบ้าง” คิบอมถามขึ้นเสียงเครียดหลังจากที่เห็นสภาพของใครอีกคน  หรือพวกเขาจะหึงหวงกันจนเกินไป

“สงสัยจะเป็นไข้น่ะ” ลีทึกตอบกลับมาก่อนจะเดินมาลงนั่งตรงโซฟาที่ว่างอยู่

“พวกนายเลิกทำตัวแบบนี้ซักทีเถอะ” คังอินเปิดปากพูดออกมาคนแรกรู้สึกสงสารน้องรักขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก

“ทำตัวยังไงครับพี่” คยูฮยอนถามกลับพร้อมกับยกยิ้มกวนไปให้

“ทำตัวแย่จนคนอื่นรู้สึกเจ็บปวด” ชินดงตอบออกมาจ้องอีกฝ่ายไม่ลดละอย่างแค้นเคือง

“ใครกันแน่ที่เจ็บปวด” ซีวอนเถียงกลับนั่งหน้านิ่งอยู่ข้างลีทึก ใบหน้าหล่อนิ่งเฉยไม่แสดงอารมณ์ใดๆออกยกเว้นเพียงแต่แววตาที่แสดงทุกสิ่งทุกอย่างออกมาชัดเจน

“งั้นก็เลิกทำตัวแบบนี้กันซักทีสิ” ชินดงตวาดขึ้น

“ถ้าพี่ไม่พูดจะมีใครว่าพี่เป็นใบ้เหรอไง” คยูฮยอนตอบกลับมาเซ็งๆ ไม่รู้แน่ชัดว่าอนาคตของวงจะดำเนินต่อไปอย่างไร

“เมื่อไหร่พวกแกจะสำนึกซักที” คังอินตวาดกร้าวอย่างหัวเสีย ไม่เข้าใจความคิดของแต่ละคนในวงแม้แต่น้อย

“แล้วเมื่อไหร่ฮยอกแจจะสำนึกล่ะ” ดงเฮเถียงกลับทันที โดยที่ไม่รู้เลยว่าฮยอกแจได้ก้าวออกมาจากห้องนอนพอดี ร่างบางได้ยินทุกคำพูดในประโยคนั้น

สำนึกเหรอ ฉันต้องสำนึกในเรื่องอะไรหรือว่าสมควรจะไปจริงๆซักที

“พี่ฮยอกแจฮะ” เสียงสดใสของซึงรีดึงให้ใบหน้าหวานหันมามองก่อนจะยกยิ้มน้อยๆไปให้

“มานานแล้วเหรอ” เสียงหวานเอ่ยถามออกไป ก่อนจะมองหาใครอีกคนที่นัดไว้ ซึงรีหัวเราะน้อยๆ

“พี่ครับ คำถามนั้นผมต้องถามพี่นะครับเพราะพี่มาก่อนผม”

“เออ จริงด้วย” ฮยอกแจรับคำแล้วหัวเราะออกมาน้อยๆกับความเปิ่นของตัวเอง ซึงรียิ้มกว้างที่ได้เห็นรอยยิ้มสดใสนั้นอีกครั้ง

“แล้วไอ้คุณไปไหนซะล่ะครับ” ซึงรีถามออกไปเมื่อมองไปรอบๆแล้วไม่เห็นแม้แต่เงาของนิชคุณ

“นั่นน่ะสิ เห็นบอกว่ามาได้นี่นาหรือจะติดอะไร” คนน่ารักว่าพลางก้มลงมองนาฬิกาข้อมือ

“แล้วพี่ออกมานี่ได้ไม่ไปจัดคิสเหรอครับ” ซึงรีถามทีเล่นทีจริงแต่ทำให้คนฟังหน้าสลดวูบลง ไม่ไปจัดหรือเขาไม่ให้จัดยังตอบไม่ได้เลย

“พี่ลาแล้วน่ะ” ร่างบางโกหกคำโตก่อนจะยิ้มเจื่อนๆไปให้ซึงรี

“แล้วเราจะไปไหนกันดีระหว่างรอนิชคุณ” ซึงรีรีบเปลี่ยนเรื่องทันทีที่เห็นสีหน้าลำบากใจของคนข้างตัว

“ไปถ่ายรูปกันเถอะพี่”

“ห๊า” ฮยอกแจอ้าปากค้างก่อนจะถูกมือเรียวของซึงรีดึงเข้าร้านถ่ายรูปแฟชั่นที่อยู่ข้างๆ แค่ถอดหมวกไหมพรมกับแว่นกันแดดอันใหญ่ออกก็แทบจะทำให้เจ้าของร้านสาวเป็นลมอยู่ตรงนั้นเมื่อไอดอลสองคนกำลังยืนยิ้มอยู่ตรงหน้า แม้ฮยอกแจจะไม่เข้าใจความคิดของอีกฝ่ายเท่าไหร่นักแต่ก็ยอมโดนจูงเข้าไปแต่โดยดี

“ยิ้มสิครับ รูปจะได้ออกมาดูดี” ซึงรีกระตุกแขนคนข้างๆก่อนจะฉีกยิ้มโชว์ฟันขาวในขณะที่ตากล้องถือกล้องรอ ฮยอกแจพยักหน้าน้อยๆก่อนจะค่อยๆยิ้มหวานส่งไปให้กล้อง

“อ๊ะ” อยู่ดีๆซึงรีก็โอบเอวบางเข้าหาตัว ก่อนจะยิ้มให้กล้องในขณะที่ฮยอกแจทำหน้าเหวอแบบน่ารักสุดๆ จนซึงรีอดไม่ได้ที่จะหอมแก้มใสของคนตรงหน้าและชัตเตอร์ก็กระหน่ำกดไม่ยั้ง จนได้ภาพน่ารักๆมากมายเต็มมือของซึงรีไปหมด

“นายมันเพี้ยนชะมัดเลย” เสียงใสเอ่ยว่า หน้าแดงก่ำเมื่อมองภาพแต่ละภาพที่ออกแนวไปทางคู่รักซะมากกว่า ซึงรีหยิบรูปที่เขาหอมแก้มฮยอกแจออกมายิ้มร่าก่อนจะชูขึ้นสูงจนมือเล็กต้องคว้าหมับลงมา

“ทำอะไรน่ะน่าอายชะมัดเลย” ฮยอกแจว่าพลางเอารูปใบนั้นยัดใส่ลงในกระเป๋ากางเกงของตัวเอง

“ทำอะไรกันน่ะ” เสียงของใครอีกคนดังขึ้นก่อนที่จะปรากฏตัวออกมา

“พี่ฮัน” ฮยอกแจเรียกคนตรงหน้าก่อนจะรีบแกะมือของซึงรีที่โอบเอวของตัวเองอยู่ออก

“ฉันถามว่าทำอะไร” ฮันกยองกดเสียงต่ำพลางมองไปยังแฟนคลับรอบๆที่รุมล้อมถ่ายรูป คู่รักคู่ใหม่ของวงการ ซึงฮยอก

“ก็มาเดินเล่นธรรมดานี่ครับ” ซึงรีตอบกลับกวนประสาทไม่แพ้กัน มือเรียวเปิดดูรูปอื่นๆไปด้วยอย่างไม่เห็นหัวของใครอีกคน ฮันกยองกำหมัดแน่นอย่างโกรธจัด

“ไหนพี่ทึกบอกว่านายตัวร้อนไง” แล้วก็หันมาถามฮยอกแจแทน

“ผมอยากออกมาเดินเล่นบ้าง ก็ผิดเหรอฮะ” ร่างบางถามกลับ พร้อมกับมองอีกฝ่ายนิ่ง จะด่าผมก็เอาเลย ผมพร้อมแล้ว

“กับซึงรีสองคนเนี่ยนะ” ฮันกยองขึ้นเสียงสูงเชิงถาม

“มีผมอีกคนครับ” นิชคุณที่วิ่งเข้ามาพอดีช่วยกู้สถานการณ์ไม่ให้เลวร้ายลงไปมากกว่าเดิม

“หึหึ ก็ยังควบสองเหมือนเดิม” ฮันกยองแสยะยิ้ม

“พี่พูดอะไร” ฮยอกแจถามเสียงสั่น

“เพราะคนในวงไม่ต้องการ นายเลยมาเอาคนนอกแทนล่ะสิ” ฮันกยองเน้นทุกคำชัดเจนก่อนจะเดินหายออกไปท่ามกลางแฟนคลับที่เถียงกันอย่างออกรส ฮยอกแจปล่อยโฮออกมาก่อนจะถูกนิชคุณดึงเข้าไปกอดปลอบแล้วพาออกไปจากตรงนั้นทันที

“คอนโดของนาย มีที่ให้ฉันอยู่อีกคนไหม” แล้วเสียงใสก็เอ่ยถามออกมา

 
--------------------------------------------------------------------------------

Katomnam Talk:

ต้มพยายามจะลงยาวๆเยอะแล้วนะคะ

แต่ว่าต้มพิมพ์อยู่ทั้งหมด 9 เรื่องตอนนี้

ทุกคนเข้าใจหน่อยนะคะ

จุ๊บๆๆๆ

รักทุกคนค่า