ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic SJ Yaoi]ปฏิบัติการณ์ของคนรักไก่{?? x Hyuk}

    ลำดับตอนที่ #95 : Special Part2- Darkness ~7~

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 2K
      1
      10 มิ.ย. 52

    />

    Chapter 7

     

    ก็อย่างที่พูดนั่นแหละ ฮีชอลแสยะยิ้ม ก่อนที่คนอื่นๆจะตามมาสมทบ

    นี่เหรอป่วยของนายคังอิน ลีทึกหันไปถามรุ่นน้องหน้าหมีอย่างเอาเรื่อง ฮยอกแจได้แต่ส่งสายตาขอโทษไปให้ร่างใหญ่ตรงหน้าซึ่งคังอินก็ส่ายหน้ากลับมาให้เชิงไม่เป็นไร

    ผมขอโทษฮะ แต่ผมไม่พร้อมจะไปทำงานจริงๆ ฮยอกแจพูดอย่างสุภาพ ก่อนจะถูกซึงรีดึงไปไว้ด้านหลัง

    พวกเราขอตัวก่อนนะครับ ซึงรีพูดก่อนจะดันให้ฮยอกแจเดินออกไปกับนิชคุณ

    หึหึ เดี๋ยวนี้ขี้ขลาดถึงขนาดต้องให้คนอื่นออกหน้าเลยเหรอไง เสียงเยาะเย้ยดังออกมาจากปากของคิบอมที่ยืนเงียบๆมานานพอดู

    พูดดีๆนะ ฮยอกแจหันมาตวาดลั่น น้ำตาหยดใสเอ่อคลอเต็มดวงตาสวย มือเล็กสั่นระริกดีที่มีมือของนิชคุณคอยกุมอยู่จนทำให้ไม่มีใครสังเกตเห็นนอกจากคนที่กำลังสัมผัส

    ผมพูดไม่สุภาพตรงไหนเหรอครับ คิบอมตอบกลับหน้าตายมีดงเฮคอยยืนอยู่ข้างๆ มือเล็กของดงเฮดึงแขนของคิบอมเอาไว้ราวกับห้ามปราม

    ไปเถอะฮะ นิชคุณกระตุกมือเล็กแล้วพาออกเดิน

    เลือกเอาซักวงสิ! “ เสียงที่ตะโกนตามหลังของซีวอนทำให้ขาเรียวหยุดชะงักกับที่

    หมายความว่ายังไง ฮยอกแจถามเสียงสั่น

    ก็คนอย่างนายจะเลือกใครดีล่ะ โลไปเลมาเหลือเกิน คยูฮยอนตอบกลับยิ้มเหยียดปรายตามองอีกสองคนด้านข้างของฮยอกแจไปด้วย ซองมินถึงกับต้องดึงมือของน้องเล็กเอาไว้

    จะห้ามเหรอครับ คยูฮยอนหันไปถามคนข้างๆ

    มันแรงเกินไปไหม ซองมินกระซิบถามแต่ได้การส่ายหัวอย่างแรงของคยูฮยอนกลับมา จึงทำได้แต่ยืนฟังเงียบๆ

    ให้เลือกซักวง หมายความว่ายังไง ฮยอกแจถามย้ำออกมาอีกรอบแม้จะเข้าใจในความหมายของคำพูดนั้นแต่ก็ยังไม่เลือกที่จะตอบ

    บิ๊กแบง 2pm หรือซุปเปอร์จูเนียร์ดีล่ะ เรียวอุคพูดออกมา พร้อมกับมองอย่างไม่พอใจ

    ถ้าจะไปอยู่กับพวกมัน ก็ไม่ต้องกลับมาบ้านของเราอีก เยซองพูดออกมา คำพูดที่ทำให้น้ำตาหยดใสไหลอาบแก้มเนียน

    บ้านของเรา เราที่ไม่มีผมรวมอยู่ด้วย

    ยังจะให้ผมกลับไปอีกเหรอฮะ

    พี่อย่าไปฟังนะฮะ ซึงรีรีบเอามือมาอุดหูเล็กเอาไว้ พร้อมกับมองรุ่นพี่ร่วมวงการอย่างไม่พอใจ

    ไม่กล้ารับความจริงเหรอไง ฮีชอลยังคงส่งเสียงท้าทายไม่ได้สนใจเลยว่าคนตัวเล็กตรงหน้าจะร้องไห้ออกมามากเพียงใดก็ตาม

    พอเถอะฮะ หยุดเถอะ ฮยอกแจกรีดร้องอย่างเจ็บปวดก่อนสติจะดับลงพร้อมๆกับที่นิชคุณโอบเอวบางเอาไว้ทัน

     

    ฮยอก ฉันขอโทษ เสียงทุ้มเอ่ยกังวานอยู่ริมใบหูเล็กของร่างบอบบางที่นอนหลับใหลไม่ได้สติ เรียวปากหนากดจูบลงบนพวงแก้มนุ่ม สัมผัสอ่อนโยนที่ฮยอกแจไม่เคยได้รับเลยตอนตื่น แต่ตอนนี้กลับกำลังสัมผัสได้ด้วยใจในขณะที่หลับฝัน ตาสวยหลับพริ้มริมฝีปากแย้มยิ้มน้อยๆราวกับคนกำลังมีความสุข

    ขอโทษจริงๆนะ ร่างสูงพูดจบก็ก้มลงมาประทับจูบลงบนเรียวปากอิ่มอีกครั้ง ก่อนจะเดินหายออกไป แล้วเกิดเปลี่ยนใจกลับเดินเข้ามาแล้วล้มตัวลงนอนบนเตียงนุ่มดึงร่างบอบบางของใครอีกคนมาสวมกอดอย่างแนบแน่น

    ฝันดีนะที่รัก

    อื้อ เสียงหวานครางในลำคอก่อนจะปรับภาพตรงหน้าให้เป็นปกติ เพดานห้องที่คุ้นตาทำให้หัวใจดวงน้อยกระตุกวูบ

    นี่เขากลับมาแล้วเหรอเนี่ย

    มือเล็กวางทับลงไปบนเตียงข้างตัว พบว่าที่นอนยังคงอุ่นอยู่ จึงได้แต่ภาวนาขอให้ความฝันเป็นจริงบ้างแม้เพียงเล็กน้อยก็ยังดี

    ตื่นแล้วก็ออกไปคุยกับผู้จัดการด้วยนะ ซองมินโผล่หน้าเข้ามาบอกแล้วหายออกไป ไม่ได้ใส่ใจเลยว่าใบหน้าใสของใครอีกคนซีดเซียวเรี่ยวแรงที่จะบุกขึ้นเดินก็แทบจะไม่เหลือ

    ช้าจริง ดงเฮที่ถูกสั่งมาตามอีกคนเข้าไปกระชากแขนเล็กให้ลุกขึ้นเดินจนแทบเหมือนจะอุ้มออกไปเลยก็ว่าได้

    พี่มีอะไรรึเปล่าฮะ ร่างบางเอ่ยถามซึงฮวานที่นั่งรออยู่ก่อนแล้ว

    นายน่าจะพักผ่อนซักหน่อยนะ หน้าตาดูไม่ดีเลย ซึงฮวานพูดออกมาตามที่เห็น ฮยอกแจเพียงแต่พยักหน้ารับน้อยๆเท่านั้น ซึงฮวานก็หันไปจัดคิวคนอื่นๆให้ขึ้นมาแทนตำแหน่งของฮยอกแจทันที

    ฮยอกไปพักเถอะ ชินดงหันมาบอกน้องชายอย่างอ่อนโยนก่อนจะถูกลีทึกดึงตัวเข้าไปซ้อมต่อ

    ลุกไหวไหม คังอินอีกคนที่หันมาถามอย่างเป็นห่วงแล้วเดินมาดูน้องชายใกล้ๆ

    ไหวฮะ ฮยอกแจยิ้มรับก่อนจะค่อยๆประคองตัวเองลุกขึ้นยืนแต่กลับเซไปเล็กน้อย ทำให้ชนกับแผงอกกว้างของฮันกยองอย่างจังดีที่มือแกร่งจับเอวบางไว้ทัน

    ปล่อยมือแกซะ ฮีชอลวี๊ดลั่นแล้วแกะมือฮันกยองออกจากเอวบาง

    นายก็เห็นว่าฮยอกกำลังจะล้ม ฮันกยองเถียงแล้วเดินส่ายหน้าไปซ้อมเต้นต่อ ฮีชอลฟึดฟัดแล้วเดินตามไป

    รีบๆเดินไปนอนสิ คยูฮยอนพูดขึ้นมาเรียบๆทำให้ฮยอกแจค่อยๆเดินออกจากวงไป คยูฮยอนเห็นว่ามันช้าเกินไปจนทนไม่ได้ต้องเดินเข้ามาประคองเอวบางให้เดินออกไปให้เร็วที่สุด

    อย่าหึงไม่เข้าท่า ก่อนจะเดินออกไปก็หันไปบอกซองมินเอาไว้ก่อน ฮยอกแจได้แต่คิด

    หรือจะไม่เป็นที่ต้องการแล้วจริงๆ



    -----------------------------------------------------------

    Katomnam Talk:

    อ๊าก  ทำไมช้านถึงได้โหดร้ายแบบนี้

    อย่าเอาคาร์บอมมาบึ้มบ้านนู๋น๊า

    รักทุกคนค่า

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×