ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic SJ Yaoi]ปฏิบัติการณ์ของคนรักไก่{?? x Hyuk}

    ลำดับตอนที่ #74 : Part 2.... ~Chapter 18~

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.44K
      0
      2 พ.ค. 52

    ~Chapter 18~

     

    ฮยอก ไม่นอนอีกเหรอ จุนซูลงนั่งข้างๆร่างบางที่นั่งรับลมอยู่ริมระเบียง

    หืม อีกแปป คนน่ารักหันมาตอบ ตาสวยมองออกไปไกล

    ใครอุ้มมาทิ้งไว้นี่ล่ะ จุนซูถามต่อเพื่อให้เพื่อนไม่คิดมากเกินไป

    ยูชอนน่ะ ตอบแต่ไม่หันมามองหน้า จนจุนซูต้องหันไปมองกับแจจุงว่าควรทำยังไงดี

    ฮยอกไปนอนเหอะนะ ดึกแล้ว จุนซูลองถามอีกครั้ง ฮยอกแจหันมามองก่อนจะพยักหน้าน้อยๆเพราะไอยากทำตัวให้เป็นภาระของคนอีกวงมากเกินไปนัก พอเห็นอีกคนพยักหน้าจุนซูก็ช้อนร่างบางไว้ในวงแขนก่อนจะอุ้มเข้ามา มีแจจุงคอยจัดที่นอนเอาไว้ให้

    พรุ่งนี้ก็ได้ถอดเฝือกแล้วนะ แจจุงพูดยิ้มๆ ฮยอกแจเหมือนเพิ่งนึกขึ้นได้เลยหันไปมองอีกคนตาโต

    จริงด้วย

    เพราะฉะนั้น คืนนี้ก็รีบๆนอนนะจะได้ไปถอดเฝือกแต่เช้า แจจุงพูดก่อนจะก้มลงจูบหน้าผากมนอย่างนุ่มนวลแล้วผละออก ตาสวยหลับพริ้มลงไป

    ถ้าเดินได้เองเมื่อไหร่ พี่ค่อยง้อนายก็ได้ยาคู้บ้า

     

    ฮยอก พวกเรามารอรับไปถอดเฝือก ซองมินโผล่หน้าเข้ามาเป้นคนแรกอย่างกล้าๆกลัวๆ

    อ่า ไปสิไป เสียงหวานตอบรับพร้อมรอยยิ้มกว้าง เรื่องที่โกระเมื่อวานหายไปตั้งแต่เมื่อคืนเพราะแค่คิดว่าจะต้องโกรธกันจริงๆหัวใจดวงน้อยๆก็รับไม่ได้เสียแล้ว

    ให้เค้าอุ้มไปไหม ดงเฮโผล่หน้ามาถามอีกคนเสียงเบาเพราะกลัวว่าคนตัวเล็กจะตะคอกกลับมาเหมือนเมื่อวาน

    มาอุ้มสิด๊อง จะถามทำไม เสียงหวานถามพร้อมกับยกมือเล็กอ้ารอ ดงเฮยิ้มกว้างแล้วแทรกตัวเข้ามาในห้องเพื่ออุ้มฮยอกแจออกไป โดยตัดหน้าสมาชิกดงบังชินกิที่ยืนรายล้อมอยู่ในห้อง

    เหมือนพวกฉันจะเอาตัวเค้ากลับไปได้แล้วนะ ฮีชอลโผล่หน้ามาพูดอย่างเยาะเย้ยแล้วเดินตามออกไปพร้อมๆกับคนอื่นๆ

    น่าเจ็บใจนัก แจจุงกำหมัดพูดอย่างแค้นใจก่อนจะปรับสีหน้าให้เป็นปกติแล้วเดินตามออกไปด้วย

    ฮยอก หิวไหม ฮันกยองถามด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน ฮยอกแจหันไปมองก็พบนมสตอเบอร์รี่มาจ่ออยู่แล้ว ริมฝีปากอิ่มยิ้มกว้างก่อนจะรับนมกล่องนั้นมาดูดอย่างน่ารักในสายตาคนมอง

    อิ่มแล้วฮะ พอดูดหมดกล่องก็ยื่นกลับไปให้

    อร่อยมั้ย คิบอมถามเสียงนุ่ม

    ก็รสชาติเหมือนทุกกล่องนี่คิบอม เสียงหวานตอบกลับ

    ไม่หรอก คิบอมเถียงก่อนจะรั้งท้ายทอยเล็ก เข้ามาเพื่อชิมรสหวานของนมกลิ่นสตอเบอร์รี่ที่ติดอยู่ในโพรงปากเล็กท่ามกลางสายตาตกใจของสมาชิกวงดงบังชินกิอีกห้าคนที่นั่งอยู่บนรถตู้ ในขณะที่สมาชิกเอสเจนั่งกันเฉยๆเพราะเห็นเป็นเรื่องปกติ

    คิบอมอ่ะ หาเรื่องหื่นใส่ตลอดเลย เสียงหวานว่าพลางก้มหน้างุดด้วยความเขิน

    ออกรถได้แล้ว ลีทึกหันไปสั่งคุณลุงคนขับรถ

    เดี๋ยวฮะ ฮยอกแจห้ามไว้ทันที ตาสวยมองไปรอบๆเพื่อหาใครบางคน

    ฮยอกแจมองหาใครน่ะ ซีวอนเอ่ยถาม

    เอ่อ คยูฮยอนไปทำงานแล้วเหรอ เสียงหวานเอ่ยถามออกไป ทำเอาพวกสมาชิกเอสเจหันไปมองหน้ากันเลิกลั่ก

    เอ่อ เรียวอุคอึกอักเมื่อเจอสายตาหวานหันมาจ้องมองอย่างคาดคั้น

    รู้ไหมเรียวอุค เสียงหวานถามย้ำลงไปเล่นเอาเรียวอุคสะดุ้งน้อยๆก่อนจะหันไปขอความช่วยเหลือจากพี่คนอื่นๆที่มองมา

    สงสัยจะไปนอนกับผุ้หญิงคนที่ทำรอยนั่นแหละ เสียงของจุนซูเรียกให้ใบหน้าหวานหันไปมองด้วยความขุ่นเคืองอยู่ในใจ

    ถ้าจะพูดแบบนี้ลงไปดีกว่า ลีทึกสวนขึ้นมาทันที

    ผมพูดอะไรผิดเหรอไง จุนซูลอยหน้าถามอย่างหาเรื่องเช่นกัน

    แล้วนายไปสะกดรอยตามเค้ามาเหรอไงถึงได้รู้ว่าคยูไปไหน ฮีชอลพูดขึ้นอีกคน

    พอเถอะฮะ ฮยอกอยากนอน ฮยอกแจตัดบทเพื่อไม่ให้มีการทะเลาะที่รุนแรงขึ้น ตาสวยปิดลงจนสนิทหัวเล็กเอนซบไหล่หนาของซีวอน แม้ตาสวยจะปิดสนิทแต่ว่าในใจยังคงว้าวุ่นกับการหายตัวไปของคยูฮยอน แม้ภายนอกจะดูเหมือนหลับสนิทแต่ภายใจสมองยังคงคิดวนไปวนมาไม่รู้จบ

     

    คุณฮยอกแจ ลองเดินดูนะครับ คุณหมอหนุ่มพูดพร้อมกับจับแขนเล็กเพื่อพยุง

    ผมเองครับ ซองมินพูดพร้อมกับจับแขนบอบบางของฮยอกแจไว้แทน หมอหนุ่มยิ้มเจื่อนๆก่อนจะถอยออกไปยืนมองอยุ่ม่ไกลนัก

    ฮยอกลองดูนะ ดงเฮเอ่ยให้กำลังใจ ร่างบางยิ้มรับก่อนจะพยุงตัวเองขึ้นมา ท่ามกลางสายตาของคนในห้องที่ส่งมาเพื่อเป็นกำลังใจให้

    ฮยอกอย่าเกร็งนะ แจจุงอดส่งเสียงให้กำลังใจไม่ได้

    ฮะ ฮยอกแจตอบรับจับมือซองมินแน่น  คยูฮยอนที่รู้ว่าวันนี้ฮยอกแจจะถอดเฝือกแอบมายืนมองอยู่นอกห้องด้วยความเป็นห่วง ฮยอกแจที่กำลังก้มๆเงยๆอยู่ดีๆก็เงยหน้าขึ้นมาเห็นพอดี ทำให้ตาสวยเบิกกว้างขึ้นมาทันที พร้อมกับขาเล็กที่ก้าวออกไปอย่างอัตโนมัติแต่ด้วยความที่ขาไม่ได้รับการใช้งานมานานและความไม่เคยชินทำให้ร่างบางล้มลงไปกับพื้นทันทีโดยที่ซองมินจับเอาไว้ไม่ทัน

    โอ๊ย…” ฮยอกแจร้องออกมา คยูฮยอนได้ยินมันอย่างชัดเจนขายาวชะงักกึกอยุ่กับที่ แต่ก็ไม่หันไปมองแม้แต่น้อย ฮยอกแจได้แต่มองตามแผ่นหลังกว้างที่ก้าวห่างออกไปเรื่อยๆจนพ้นมุมไปด้วยความเจ็บปวดจนน้ำตาหยดใสอดไหลออกมาไม่ได้

     

    ----------------------------------------------------------------------------------------------------------

    Katomnam Talk:

    อ๊าก  ทำไมตอนนี้ต้มถึงแต่งไปเจ้บปวดไปแบบนี้คะ

    อ๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

    วันจันทร์ทุกคนที่สั่งฟิค จ้มจะส่งไปให้แล้วน๊า

    แบบอีเอมเอสค่า


    รักทุกคนนะึคะ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×