คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #28 : Special Project: Part 7
Chapter 7:
อีกวันแล้วที่ฮยอกแจต้องไปกลับโดยรถเมล์ กินข้าวคนเดียวในครัว บางวันก็ไม่กินเลยด้วยซ้ำ แถมยังต้องโกหกคำโตว่าทุกคนดีกับเขาอีก วันนี้ร่างบางลากสังขารกลับบ้านมาเมารถอีกตามเคย เขาล่ะเกลียดโรคประจำตัวแบบนี้จริงๆ ร่างบางเดินเหมือนคนไร้วิญญาณเข้าบ้านมา ผ่านห้องนั่งเล่นที่ทุกคนรวมตัวกันอยู่ก็ไม่ได้ใส่ใจ
“แหม มาถึงจะทักเจ้าของบ้านหน่อยไม่ได้เหรอไง” ฮีชอลนั่นเองที่พูดขึ้นด้วยความหมั่นไส้ ร่างบางหยุดยืนอยู่กับที่ก่อนจะหันไปยังบริเวณนั้นใบหน้าใสซีดเผือด จนคยูฮยอนเองยังตกใจ ฮยอกแจโค้งตัวลงเป็นการทักทายไม่มีเสียงใดๆออกจากริมฝีปากสวยแม้แต่น้อย ตั้งแต่วันนั้นฮยอกแจก็พยายามหลบหน้าคนในบ้านแต่ก็ดูเหมือนจะทำได้ไม่ตลอดรอดฝั่งเพราะวันนี้ก็เจอทุกคนเข้าไปเต็มๆ
“พูดไม่เป็นเหรอไง” คิบอมพูดขึ้นใบหน้าเฉยชา ขาเรียวที่กำลังจะก้าวออกไปถึงกับต้องสูดลมหายใจลึกๆก่อนจะหันมาอีกครั้ง
“กลับมาแล้วฮะ” น้ำเสียงอ่อนแรงเอื้อนเอ่ยขึ้นก่อนที่เจ้าตัวจะรีบปิดปากและวิ่งขึ้นห้องไปอย่างรวดเร็วๆ
“เกือบปล่อยไว้ข้างล่างแล้วไหมล่ะ” ร่างบางที่อาเจียนอย่างหนักหอบจนตัวโยน โดยที่คนข้างล่างก็งงไปกับอาการแบบนั้นเหมือนกัน
“เขินรึไงวะ วิ่งปิดหน้าปิดตาขึ้นห้อง” คังอินพูดขึ้นก่อนจะหัวเราะน้อยๆ
“ไม่ใช่หรอกครับ” ซองมินพูดขึ้นทำให้ทุกคนหันมามอง ซองมินเลยชูใบประวัติของฮยอกแจที่ผู้จัดการให้มาตั้งแต่สองอาทิตย์แรกขึ้นมา
“นายเอามาดูเหรอ” เยซองถามก่อนจะไปหยิบมาดูบ้าง
“ผมแค่สงสัย” ซองมินบอกตามความจริง
“อ้าว เมารถอย่างหนักเหรอเนี่ย” เยซองร้องเสียงดัง
“ใช่ครับ ผมอ่านเจอตั้งนานแล้วก็เลยรอดูว่าเค้าจะปริปากพูดบ้างรึเปล่า” ชางมินที่เคยอ่านกับซองมินพูดขึ้นบ้าง
“อ้าว” ดงเฮพูดออกมาแค่นั้นก็เงียบไป
“ตอนเช้า พอฮยอกแจไปถึงห้องก็จะวิ่งออกไปห้องน้ำทันทีเลยครับ ผมเคยแอบตามไปดูก็พบว่ากำลังอาเจียนอย่างหนัก ตอนแรกผมก็ไม่ได้ใส่ใจเท่าไหร่ มีวันนึงที่เขาเป็นลมในวิชาพละผมเลยเอะใจ” คยูฮยอนเล่าบ้าง ทำให้ดงบังชินกิที่เพิ่งกลับมาจากออกคอนเสิร์ตเข้ามาร่วมวงสนทนาด้วยความอยากรู้ทันที
“บอบบางจริงนะ” คิบอมพูดขึ้น
“แต่ฉันก็เมารถนะ ฉันรู้ว่ามันทรมานมาก” เรียวอุคพูดขึ้น แสดงออกทันทีว่ารู้สึกผิด
“เอ่อ หมอนั่นอาจจะสำออยก็ได้นี่” ฮีชอลพูดขึ้นก่อนที่ทุกคนจะคล้อยตามไปหมด แล้วลุกขึ้นเดินกลับห้องทันที ทำให้ทุกคนแยกย้ายกันไปด้วยความรู้สึกที่แตกต่างกัน
ร่างบางกอดกระดาษรายงานแนบอกด้วยใจหวั่นๆ ก็วันที่เป็นลมก็รู้แต่ว่าอาจารย์สั่งให้ทำรายงานแต่ไม่แน่ใจว่าเนื้อหามันครบรึเปล่า ขาเรียวค่อยๆเดินมาหยุดยืนอยู่หน้าประตูห้องของคยูฮยอนก่อนจะสูดลมหายใจเข้าเพื่อเรียกความมั่นใจและเคาะประตูไม่นานนักเจ้าของห้องก็เปิดประตูออกมา
“อ้าว ฮยอกแจ” ร่างสูงเรียกใบหน้าฉายแววสงสัย
“เอ่อ ขอรบกวนหน่อยนะ” ร่างบางถามอย่างเกรงใจ ก่อนที่คยูฮยอนจะพยักหน้ารับแล้วเบี่ยงตัวหลบ ฮยอกแจมองคนตรงหน้างงๆก่อนที่คยูฮยอนจะเป็นฝ่ายจับมือนิ่มๆนั่นดึงเข้ามาในห้อง ร่างสูงเมื่อได้สัมผัสมือนิ่มก็แทบจะหลอมละลายทันที นิ่มอย่างที่ใครๆก็รู้ว่าไม่เคยลำบากมาก่อน
“มีอะไรล่ะ” คยูฮยอนเรียกสติตัวเองกลับมาก่อนจะนั่งลงบนโต๊ะทำงานแล้วถาม
“เนื้อหาฉันครบไหมอ่ะ วันนั้นฉันกลับมาก่อน” ฮยอกแจพูดหมายถึงวันที่ตัวเองเป็นลม ชายหนุ่มพยักหน้ารับรู้ก่อนจะดึงรายงานในมือเล็กไปดู ตัวอักษรสวยงามที่ดูก็รู้ว่าคนทำคงตั้งใจทำมากปรากฏเด่นชัดขึ้น นิ้วเรียวค่อยๆไล่พลิกไปทีละหน้าอย่างละเอียดถี่ถ้วน
“นี่ๆๆ ตรงนี้อาจารย์เค้าให้ใส่กระบวนการด้วยนะ ไดอะแกรมน่ะ” คยูฮยอนหยุดอยู่ที่แผ่นนึงก่อนจะเรียกอีกคนให้เข้าไปดู ร่างบางก็เดินเข้าไปดูอย่างว่าง่าย ก่อนจะก้มลงไปมองตรงที่ชายหนุ่มชี้ คยูฮยอนมองใบหน้าใสด้านข้างอย่างเผลอไผล ควบคุมตัวเองไม่ให้สูดดมความหอมหวานนั้น
“ตรงนี้เหรอ” ร่างบางชี้นิ้วของตัวเองลงไปก่อนจะหันมามองตาแป๋ว
“เอ่อ ใช่ๆ” ร่างสูงตอบก่อนจะหันมามองรายงานต่อ
“แต่ฉันไม่ได้จดไว้” บอกเสียงอ่อยๆ
“เอาของฉันไปดูก็ได้” คยูฮยอนพูดก่อนจะมองคนตรงหน้าที่ยิ้มแย้มสดใสขึ้นมาทันที ทำไมฉันไม่เคยเห็นรอยยิ้มของนายเลยนะ
“ขอบใจนะ” พูดก่อนจะรับกระดาษแผ่นนั้นมา
“อื้อ ไม่เป็นไรหรอก” ร่างสูงตอบก่อนจะเดินไปเพื่อเปิดประตูส่ง
“เดี๋ยวรีบทำแล้วจะเอามาคืนนะ” ฮยอกแจยิ้มให้ก่อนจะหันหลังเดินออกไป ยังไม่ทันที่คยูฮยอนจะปิดประตูเสียงหนึ่งก็ดังขึ้น
“ไง อ่อยน้องฉันถึงในห้องนอนเลยเหรอไง” คิบอมถามขึ้นเพราะเขาออกมาจากห้องเห็นฮยอกแจมุ่งหน้าไปห้องของคยูฮยอนพอดีเลยยืนรออยู่ตรงนั้น ทั้งๆที่ตัวเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน
“ฉันไม่ได้อ่อย” ตอบก่อนจะรีบเดินออกมาเพื่อให้ถึงห้องนอน แต่ทว่าขายาวๆของคิบอมเร็วกว่าที่ก้าวทีเดียวก็ถึงตัวร่างบางแล้ว คิบอมจับแขนของคนตัวเล็กเอาไว้แน่น แขนที่เค้ายังกำเกือบมิด นั่นบ่งบอกได้ดีว่าร่างบางตัวเล็กแค่ไหน ร่างสูงโน้มหน้ามาใกล้ๆก่อนจะมองสบตาแป๋วๆของคนตรงหน้า
“ถอยไปนะ ฉันจะทำงาน” ฮยอกแจว่าก่อนจะผลักหน้าอกแกร่งออก
“เนี่ยน่ะนะ” คิบอมถามก่อนจะฉวยรายงานปึกนั้นมาอยู่ในมือ มือเล็กพยายามจะคว้ากลับมาแต่ไม่เป็นผล
“เอาคืนมานะ” เสียงใสว่า คยูฮยอนที่ยืนดูอยู่นานแล้วทนไม่ได้จนต้องออกมาจากห้อง
“พี่ครับ”
“ว่าไง ใจอ่อนจังเลยนะ” คิบอมหันไปพูดจากวนประสาทใส่น้องชายตัวเอง และเนื่องจากการคุยเสียงดังทำให้ใครหลายๆคนที่คืนนี้ไม่มีงานเริ่มโผล่ออกจากห้องมามอง
“เกิดอะไรขึ้นเหรอ” ซองมินส่งสายตาบ๊องแบ๊วมาเป็นเชิงถามเนื่องจากเห็นคิบอมจ้องตากับฮยอกแจไม่มีท่าทีว่าใครจะยอมใครก่อน
“ก็หมอนี่เข้าไปยั่วคยูในห้อง” คิบอมตอบ
“ไม่ใช่ ฉันเข้าไปถามรายงาน” ฮยอกแจเถียงกลับทันที
“แก้ตัวไม่ขึ้นเลยนะ ถามตอนเย็นก็ได้นี่” คิบอมว่า
“ฉันบอกให้เอาคืนมาไง” ร่างบางไม่ตอบแต่พยายามจะคว้าคืนมา
“คิบอมคืนเค้าไปเถอะ” ชางมินพูดขึ้น ฮยอกแจเห็นคิบอมเผลอจึงรีบดึงกระดาษปึกนั้นมาทันทีพร้อมกับกอดไว้แนบอก พยายามจะเบี่ยงตัวกลับห้องแต่คิบอมก็ไม่ยอมถอยไปไหน
“ฉันบอกแล้วไง ว่าอย่ามาอ่อยคนในวงน่ะ” คิบอมตวาดเสียงดังลั่นเมื่อเห็นว่าคนอื่นๆเริ่มจะไปเข้าข้างคนน่ารักตรงหน้านี่เสียแล้ว
“ฉันก็บอกไปแล้วเหมือนกันว่าไม่ได้อ่อย” ฮยอกแจขึ้นเสียงใส่จนคิบอมโมโหกระชากกระดาษที่อีกคนจับไว้แน่นอย่างแรง เป็นผลให้กระดาษรายงานขาดออกเป็นสองส่วน ร่างบางยืนมองซากผลงานของตัวเองที่ไม่สามารถเอาไปส่งได้ตาค้าง คิบอมเองก็ตกใจเหมือนกัน
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ขอโทษทีที่อัพช้าค่า เนตมานเน่าอ่ะ
คนอ่านคงไม่ว่ากันเนอะ
อัพช้าดีกว่าไม่อัพน๊า
คุณ *** ให้ฮยอกร้ายเพราะเรื่องนี้น่าสงสารไงคะ ทดแทนกันได้ป่าวหว่า
คุณ NamHom อ่าเฮอึนมีแน่นอน แต่จะมาเมื่อไหร่นี่สิ ทุกคนเท่าเทียมค่า มีเฮอึนชัวร์ๆๆๆๆ
คุณ mimi อยากให้นานเหมือนกันค่ะ แต่เดี๋ยวเมะคนอื่นจะช้ำใจกันหมด
คุณ beau ถ้ากาต้มจะรวมเล่มกาต้มคงไม่อยากจะทำขายหรอกค่ะ อาจจะทำแจกอ่ะน๊า แค่เข้ามาอ่านก็ดีใจมากมายแล้วค่า
คุณ haruzen ร้ายแล้วดีไหมคะ
คุณ มิว ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่า แต่ไก่เรื่องนี้น่าสงสารเนอะ
คุณ SnowMan อัพแล้วค่าแต่เป็นสเปเชี่ยลน๊า
คุณ Park Sung-Min ทำไมคนอ่านหลายใจเหมือนไรเตอร์เลยล่ะ
คุณ 'SuJu__*Eunhyuk*__HAEEUN' สนุกนะคะ เดี๋ยวกาต้มชะแว่บไปเม้นท์ให้ดีกว่า
คุณ ออมม่า มาอ่านอันนี้กาต้มโดนฆ่าอีกแน่ๆเลย
คุณ Luk-Pla ไปอัพของตัวเองด้วยค่า กาต้มอัพทุกวันเลย
คุณ สวัสดีค่ะ สมน้ำหน้าด้วยคนแกล้งไก่น้อยกันแรงจริงๆ
คุณ myor แต่ไรเตอร์เห็นว่าเดี๋ยวนี้น้องมินเมะจังเลย ทำให้แต่งมินฮยอกได้ไม่ขัดเขินค่า
คุณ neen ทำไมใจร้ายแบบนี้ ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
คุณ mee นั่นน่ะสิ โดนเอาคืนแน่ๆเลยไก่เอ๋ย
คุณ windy_tao ขอบคุณที่ชอบนะคะ ขอบคุณมากๆ
คุณ คิดไม่ออก..จิงๆนะ อ่า แอบบอมฮยอกเนอะเราสองคน กร๊ากๆๆๆ
คุณ บี(ฮันนี่) ตอนหน้ารับรองบอมเฉาค่า เท่าเทียมๆ
คุณ kororo03 ก็พวกนั้นแกล้งไก่น้อยก่อนอ่ะเนอะๆ
คุณ fan_kik อ่านถึงตอนไหนแล้วอ่ะคะเห็นเม้นท์ตอนที่สอง
คุณ nooparnkiss หายไปนานเลยนะคะ กาต้มคิดถึง
คุณ FESillYA ขอบคุณค่ะที่ชอบ มาอ่านอีกนะคะ
คุณ Best อัพแล้ว เจ๊อัพเร็วทันใจมะ อิอิ
คุณ w-n น่าจะรู้เร็วๆนี่นะคะ
อ่า รักไรเตอร์กันล่ะสิเนี่ย งุงิงุงิ
ความคิดเห็น