ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic SJ Yaoi]ปฏิบัติการณ์ของคนรักไก่{?? x Hyuk}

    ลำดับตอนที่ #28 : Special Project: Part 7

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 2.6K
      1
      19 ก.พ. 52

    Chapter 7:

     

    อีกวันแล้วที่ฮยอกแจต้องไปกลับโดยรถเมล์ กินข้าวคนเดียวในครัว บางวันก็ไม่กินเลยด้วยซ้ำ แถมยังต้องโกหกคำโตว่าทุกคนดีกับเขาอีก วันนี้ร่างบางลากสังขารกลับบ้านมาเมารถอีกตามเคย เขาล่ะเกลียดโรคประจำตัวแบบนี้จริงๆ ร่างบางเดินเหมือนคนไร้วิญญาณเข้าบ้านมา ผ่านห้องนั่งเล่นที่ทุกคนรวมตัวกันอยู่ก็ไม่ได้ใส่ใจ

    แหม มาถึงจะทักเจ้าของบ้านหน่อยไม่ได้เหรอไง ฮีชอลนั่นเองที่พูดขึ้นด้วยความหมั่นไส้ ร่างบางหยุดยืนอยู่กับที่ก่อนจะหันไปยังบริเวณนั้นใบหน้าใสซีดเผือด จนคยูฮยอนเองยังตกใจ ฮยอกแจโค้งตัวลงเป็นการทักทายไม่มีเสียงใดๆออกจากริมฝีปากสวยแม้แต่น้อย ตั้งแต่วันนั้นฮยอกแจก็พยายามหลบหน้าคนในบ้านแต่ก็ดูเหมือนจะทำได้ไม่ตลอดรอดฝั่งเพราะวันนี้ก็เจอทุกคนเข้าไปเต็มๆ

    พูดไม่เป็นเหรอไง คิบอมพูดขึ้นใบหน้าเฉยชา ขาเรียวที่กำลังจะก้าวออกไปถึงกับต้องสูดลมหายใจลึกๆก่อนจะหันมาอีกครั้ง

    กลับมาแล้วฮะ น้ำเสียงอ่อนแรงเอื้อนเอ่ยขึ้นก่อนที่เจ้าตัวจะรีบปิดปากและวิ่งขึ้นห้องไปอย่างรวดเร็วๆ

    เกือบปล่อยไว้ข้างล่างแล้วไหมล่ะ ร่างบางที่อาเจียนอย่างหนักหอบจนตัวโยน โดยที่คนข้างล่างก็งงไปกับอาการแบบนั้นเหมือนกัน

    เขินรึไงวะ วิ่งปิดหน้าปิดตาขึ้นห้อง คังอินพูดขึ้นก่อนจะหัวเราะน้อยๆ

    ไม่ใช่หรอกครับ ซองมินพูดขึ้นทำให้ทุกคนหันมามอง ซองมินเลยชูใบประวัติของฮยอกแจที่ผู้จัดการให้มาตั้งแต่สองอาทิตย์แรกขึ้นมา

    นายเอามาดูเหรอ เยซองถามก่อนจะไปหยิบมาดูบ้าง

    ผมแค่สงสัย ซองมินบอกตามความจริง

    อ้าว เมารถอย่างหนักเหรอเนี่ย เยซองร้องเสียงดัง

    ใช่ครับ ผมอ่านเจอตั้งนานแล้วก็เลยรอดูว่าเค้าจะปริปากพูดบ้างรึเปล่า ชางมินที่เคยอ่านกับซองมินพูดขึ้นบ้าง

    อ้าว ดงเฮพูดออกมาแค่นั้นก็เงียบไป

    ตอนเช้า พอฮยอกแจไปถึงห้องก็จะวิ่งออกไปห้องน้ำทันทีเลยครับ ผมเคยแอบตามไปดูก็พบว่ากำลังอาเจียนอย่างหนัก ตอนแรกผมก็ไม่ได้ใส่ใจเท่าไหร่ มีวันนึงที่เขาเป็นลมในวิชาพละผมเลยเอะใจ คยูฮยอนเล่าบ้าง ทำให้ดงบังชินกิที่เพิ่งกลับมาจากออกคอนเสิร์ตเข้ามาร่วมวงสนทนาด้วยความอยากรู้ทันที

    บอบบางจริงนะ คิบอมพูดขึ้น

    แต่ฉันก็เมารถนะ ฉันรู้ว่ามันทรมานมาก เรียวอุคพูดขึ้น แสดงออกทันทีว่ารู้สึกผิด

    เอ่อ หมอนั่นอาจจะสำออยก็ได้นี่ ฮีชอลพูดขึ้นก่อนที่ทุกคนจะคล้อยตามไปหมด แล้วลุกขึ้นเดินกลับห้องทันที ทำให้ทุกคนแยกย้ายกันไปด้วยความรู้สึกที่แตกต่างกัน

    ร่างบางกอดกระดาษรายงานแนบอกด้วยใจหวั่นๆ ก็วันที่เป็นลมก็รู้แต่ว่าอาจารย์สั่งให้ทำรายงานแต่ไม่แน่ใจว่าเนื้อหามันครบรึเปล่า ขาเรียวค่อยๆเดินมาหยุดยืนอยู่หน้าประตูห้องของคยูฮยอนก่อนจะสูดลมหายใจเข้าเพื่อเรียกความมั่นใจและเคาะประตูไม่นานนักเจ้าของห้องก็เปิดประตูออกมา

    อ้าว ฮยอกแจ ร่างสูงเรียกใบหน้าฉายแววสงสัย

    เอ่อ ขอรบกวนหน่อยนะ ร่างบางถามอย่างเกรงใจ ก่อนที่คยูฮยอนจะพยักหน้ารับแล้วเบี่ยงตัวหลบ ฮยอกแจมองคนตรงหน้างงๆก่อนที่คยูฮยอนจะเป็นฝ่ายจับมือนิ่มๆนั่นดึงเข้ามาในห้อง ร่างสูงเมื่อได้สัมผัสมือนิ่มก็แทบจะหลอมละลายทันที นิ่มอย่างที่ใครๆก็รู้ว่าไม่เคยลำบากมาก่อน

    มีอะไรล่ะ คยูฮยอนเรียกสติตัวเองกลับมาก่อนจะนั่งลงบนโต๊ะทำงานแล้วถาม

    เนื้อหาฉันครบไหมอ่ะ วันนั้นฉันกลับมาก่อน ฮยอกแจพูดหมายถึงวันที่ตัวเองเป็นลม ชายหนุ่มพยักหน้ารับรู้ก่อนจะดึงรายงานในมือเล็กไปดู ตัวอักษรสวยงามที่ดูก็รู้ว่าคนทำคงตั้งใจทำมากปรากฏเด่นชัดขึ้น นิ้วเรียวค่อยๆไล่พลิกไปทีละหน้าอย่างละเอียดถี่ถ้วน

    นี่ๆๆ ตรงนี้อาจารย์เค้าให้ใส่กระบวนการด้วยนะ ไดอะแกรมน่ะ คยูฮยอนหยุดอยู่ที่แผ่นนึงก่อนจะเรียกอีกคนให้เข้าไปดู ร่างบางก็เดินเข้าไปดูอย่างว่าง่าย ก่อนจะก้มลงไปมองตรงที่ชายหนุ่มชี้ คยูฮยอนมองใบหน้าใสด้านข้างอย่างเผลอไผล ควบคุมตัวเองไม่ให้สูดดมความหอมหวานนั้น

    ตรงนี้เหรอ ร่างบางชี้นิ้วของตัวเองลงไปก่อนจะหันมามองตาแป๋ว

    เอ่อ ใช่ๆ ร่างสูงตอบก่อนจะหันมามองรายงานต่อ

    แต่ฉันไม่ได้จดไว้ บอกเสียงอ่อยๆ

    เอาของฉันไปดูก็ได้ คยูฮยอนพูดก่อนจะมองคนตรงหน้าที่ยิ้มแย้มสดใสขึ้นมาทันที ทำไมฉันไม่เคยเห็นรอยยิ้มของนายเลยนะ

    ขอบใจนะ พูดก่อนจะรับกระดาษแผ่นนั้นมา

    อื้อ ไม่เป็นไรหรอก ร่างสูงตอบก่อนจะเดินไปเพื่อเปิดประตูส่ง

    เดี๋ยวรีบทำแล้วจะเอามาคืนนะ ฮยอกแจยิ้มให้ก่อนจะหันหลังเดินออกไป ยังไม่ทันที่คยูฮยอนจะปิดประตูเสียงหนึ่งก็ดังขึ้น

    ไง อ่อยน้องฉันถึงในห้องนอนเลยเหรอไง คิบอมถามขึ้นเพราะเขาออกมาจากห้องเห็นฮยอกแจมุ่งหน้าไปห้องของคยูฮยอนพอดีเลยยืนรออยู่ตรงนั้น ทั้งๆที่ตัวเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน

    ฉันไม่ได้อ่อย ตอบก่อนจะรีบเดินออกมาเพื่อให้ถึงห้องนอน แต่ทว่าขายาวๆของคิบอมเร็วกว่าที่ก้าวทีเดียวก็ถึงตัวร่างบางแล้ว คิบอมจับแขนของคนตัวเล็กเอาไว้แน่น แขนที่เค้ายังกำเกือบมิด นั่นบ่งบอกได้ดีว่าร่างบางตัวเล็กแค่ไหน ร่างสูงโน้มหน้ามาใกล้ๆก่อนจะมองสบตาแป๋วๆของคนตรงหน้า

    ถอยไปนะ ฉันจะทำงาน ฮยอกแจว่าก่อนจะผลักหน้าอกแกร่งออก

    เนี่ยน่ะนะ คิบอมถามก่อนจะฉวยรายงานปึกนั้นมาอยู่ในมือ มือเล็กพยายามจะคว้ากลับมาแต่ไม่เป็นผล

    เอาคืนมานะ เสียงใสว่า คยูฮยอนที่ยืนดูอยู่นานแล้วทนไม่ได้จนต้องออกมาจากห้อง

    พี่ครับ

    ว่าไง ใจอ่อนจังเลยนะ คิบอมหันไปพูดจากวนประสาทใส่น้องชายตัวเอง และเนื่องจากการคุยเสียงดังทำให้ใครหลายๆคนที่คืนนี้ไม่มีงานเริ่มโผล่ออกจากห้องมามอง

    เกิดอะไรขึ้นเหรอ ซองมินส่งสายตาบ๊องแบ๊วมาเป็นเชิงถามเนื่องจากเห็นคิบอมจ้องตากับฮยอกแจไม่มีท่าทีว่าใครจะยอมใครก่อน

    ก็หมอนี่เข้าไปยั่วคยูในห้อง คิบอมตอบ

    ไม่ใช่ ฉันเข้าไปถามรายงาน ฮยอกแจเถียงกลับทันที

    แก้ตัวไม่ขึ้นเลยนะ ถามตอนเย็นก็ได้นี่ คิบอมว่า

    ฉันบอกให้เอาคืนมาไง ร่างบางไม่ตอบแต่พยายามจะคว้าคืนมา

    คิบอมคืนเค้าไปเถอะ ชางมินพูดขึ้น ฮยอกแจเห็นคิบอมเผลอจึงรีบดึงกระดาษปึกนั้นมาทันทีพร้อมกับกอดไว้แนบอก พยายามจะเบี่ยงตัวกลับห้องแต่คิบอมก็ไม่ยอมถอยไปไหน

    ฉันบอกแล้วไง ว่าอย่ามาอ่อยคนในวงน่ะ คิบอมตวาดเสียงดังลั่นเมื่อเห็นว่าคนอื่นๆเริ่มจะไปเข้าข้างคนน่ารักตรงหน้านี่เสียแล้ว

    ฉันก็บอกไปแล้วเหมือนกันว่าไม่ได้อ่อย ฮยอกแจขึ้นเสียงใส่จนคิบอมโมโหกระชากกระดาษที่อีกคนจับไว้แน่นอย่างแรง เป็นผลให้กระดาษรายงานขาดออกเป็นสองส่วน ร่างบางยืนมองซากผลงานของตัวเองที่ไม่สามารถเอาไปส่งได้ตาค้าง คิบอมเองก็ตกใจเหมือนกัน

     

    ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

    Writer Talk:

    ขอโทษทีที่อัพช้าค่า  เนตมานเน่าอ่ะ

    คนอ่านคงไม่ว่ากันเนอะ

    อัพช้าดีกว่าไม่อัพน๊า

    คุณ ***  ให้ฮยอกร้ายเพราะเรื่องนี้น่าสงสารไงคะ ทดแทนกันได้ป่าวหว่า
    คุณ NamHom  อ่าเฮอึนมีแน่นอน แต่จะมาเมื่อไหร่นี่สิ ทุกคนเท่าเทียมค่า มีเฮอึนชัวร์ๆๆๆๆ
    คุณ mimi อยากให้นานเหมือนกันค่ะ แต่เดี๋ยวเมะคนอื่นจะช้ำใจกันหมด
    คุณ beau ถ้ากาต้มจะรวมเล่มกาต้มคงไม่อยากจะทำขายหรอกค่ะ อาจจะทำแจกอ่ะน๊า แค่เข้ามาอ่านก็ดีใจมากมายแล้วค่า
    คุณ haruzen ร้ายแล้วดีไหมคะ
    คุณ มิว  ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่า แต่ไก่เรื่องนี้น่าสงสารเนอะ
    คุณ SnowMan  อัพแล้วค่าแต่เป็นสเปเชี่ยลน๊า
    คุณ Park Sung-Min ทำไมคนอ่านหลายใจเหมือนไรเตอร์เลยล่ะ
    คุณ 'SuJu__*Eunhyuk*__HAEEUN' สนุกนะคะ เดี๋ยวกาต้มชะแว่บไปเม้นท์ให้ดีกว่า
    คุณ ออมม่า มาอ่านอันนี้กาต้มโดนฆ่าอีกแน่ๆเลย
    คุณ Luk-Pla ไปอัพของตัวเองด้วยค่า กาต้มอัพทุกวันเลย
    คุณ สวัสดีค่ะ สมน้ำหน้าด้วยคนแกล้งไก่น้อยกันแรงจริงๆ
    คุณ myor แต่ไรเตอร์เห็นว่าเดี๋ยวนี้น้องมินเมะจังเลย ทำให้แต่งมินฮยอกได้ไม่ขัดเขินค่า
    คุณ neen ทำไมใจร้ายแบบนี้ ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
    คุณ mee นั่นน่ะสิ โดนเอาคืนแน่ๆเลยไก่เอ๋ย
    คุณ windy_tao ขอบคุณที่ชอบนะคะ ขอบคุณมากๆ
    คุณ คิดไม่ออก..จิงๆนะ อ่า แอบบอมฮยอกเนอะเราสองคน กร๊ากๆๆๆ
    คุณ บี(ฮันนี่) ตอนหน้ารับรองบอมเฉาค่า เท่าเทียมๆ
    คุณ kororo03 ก็พวกนั้นแกล้งไก่น้อยก่อนอ่ะเนอะๆ
    คุณ fan_kik อ่านถึงตอนไหนแล้วอ่ะคะเห็นเม้นท์ตอนที่สอง
    คุณ nooparnkiss หายไปนานเลยนะคะ กาต้มคิดถึง
    คุณ FESillYA ขอบคุณค่ะที่ชอบ มาอ่านอีกนะคะ
    คุณ Best อัพแล้ว เจ๊อัพเร็วทันใจมะ อิอิ
    คุณ w-n น่าจะรู้เร็วๆนี่นะคะ

    อ่า รักไรเตอร์กันล่ะสิเนี่ย งุงิงุงิ
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×