คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #169 : Loveless...CHAPTER 19
Chapter 19
“มีอะไรรึเปล่าถึงทำให้คุณหนูฮยอกแจมาหาผมถึงนี่ได้” คำถามเรียบๆแค่นั้นก็ทำให้ซองมินกับฮยอกแจเสียววาบไปทั้งหลังราวกับมีไอเย็นแผ่มาถึง
“คือว่า…” ฮยอกแจอ้าปากจะพูดแต่เมื่อสบตาคมแสนเยียบเย็นของอีกฝ่ายก็เงียบเสียงลงไป
“ครับ” ใบหน้าหล่อจ้องมองหน้าหวานๆของอีกฝ่ายนิ่ง ตาคมทอแสงอบอุ่นออกมาจนซองมินยังสัมผัสได้
“ฉันไม่กล้าพูดอ่ะซองมิน” ฮยอกแจหันไปเขย่าแขนของเพื่อนรักบอก ไม่กล้าสบตากับฮยอนจุงแม้แต่น้อย ตาหวานหันไปมองซองมินอ้อนๆเพื่อให้ซองมินพูดแทน
“ใจเย็นๆนะฮยอก เดี๋ยวฉันพูดเอง” ซองมินรับอาสากลืนน้ำลายลงฝืดเคือง
“คือว่าทางอาจารย์ต้องการให้นายมาลงแข่งว่ายน้ำคู่กับคยูฮยอน” ร่างอวบบอกเสียงเรียบ ในขณะที่คนฟังเลิกคิ้วขึ้นน้อยๆ
“ไม่” ตอบออกมาชัดถ้อยชัดคำ ฮยอกแจรีบย้ายตัวเองไปเกาะอยู่หลังซองมินอย่างหวาดกลัว
ฮันกยองที่ว่าร้ายที่สุดก็ปราบมาแล้ว กับแค่คนอีกคนทำไมถึงได้น่ากลัวขนาดนี้นะ
“เอ่อ…”
“เชิญกลับไปได้แล้ว” ยังไม่ทันที่ซองมินจะได้พูดอะไรออกไป ฮยอนจุงก็ออกปากขึ้นมาซะก่อน ทำให้อีกสองคนตัวแข็งท่อด้วยความเกร็ง
“ใจร้าย!” เสียงหวานพูดออกมา ใบหน้างองง้ำจ้องมองอีกคนด้วยความผิดหวัง
“ครับ” ฮยอนจุงขึ้นเสียงสูงอย่างงุนงง
“นายน่ะใจร้าย!” คนตัวเล็กยืนยันเจตนารมณ์อีกครั้ง ตากลมๆจ้องตากับอีกฝ่ายอย่างไม่พอใจ ฮยอนจุงขยับยิ้มมุมปากเล็กๆกับคนตรงหน้าขายาวสาวเข้ามาใกล้ก่อนจะมองหน้าหวานอีกฝ่ายนิ่ง
“ว่าฉันใจร้ายเหรอ” ร่างสูงออกปากถามอีกครั้ง กดตาคมจ้องเข้าไปในดวงตาสวยของอีกฝ่าย จนซองมินยังหวั่นใจ
“ใช่ นายน่ะใจร้าย ฉันขอให้ช่วยแค่นี้ก็ไม่ได้” คนตัวเล็กเงยหน้าตอบ
“หืม นายบอกให้ฉันช่วยแล้วเหรอ” คนตัวสูงถามกลับตีหน้านิ่งตามสไตล์ของตัวเอง
“ใช่น่ะสิ”
“แต่ฉันรู้สึกว่าเพื่อนนายที่ขอไม่ใช่เหรอ”
“มันก็เหมือนกันนั่นแหละ” สะบัดเสียงกลับมา
“ไหนนายลองพูดกับฉันเพราะๆสิ” ฮยอนจุงยื่นข้อเสนอกลับมา ซองมินหรี่ตามองอย่างจับผิด
ขอร้องอย่าให้เป็นอย่างที่คิดเลย
“ทำไมฉันต้องพูดด้วย” ร่างบางถามกลับ ก่อนจะเสหลบตาอีกฝ่ายไปทางอื่น หน้าใสร้อนวูบเมื่อมองเห็นบางอย่างในดวงตาเย็นชาคู่นั้น อะไรบางอย่างที่มากกว่าคำว่าเฉยชา
อะไรบางอย่างที่มองเห็นได้จากตาของใครอีกหลายคน
“เพราะฉันอยากฟัง” ตอบกลับมาทันควัน
“ก็ได้”
“พูดมาสิ ฉันรอฟังอยู่” ร่างสูงเอ่ยออกมาอีกครั้งที่เห็นว่าเจ้าหญิงน้อยตรงหน้าเงียบไปนาน ซองมินบีบไหล่เล็กให้กำลังใจ ไหนๆก็มาถึงขั้นนี้แล้วถ้าถอยกลับไปคงแย่
“ฮยอนจุง..” เสียงหวานเอ่ยเรียกออกไป
“เรียกฉันว่าคุณชาย”
“ทำไมล่ะ” คนตัวเล็กย้อนถามทันที
“นายเคยเรียกชื่อคนอื่นในกลุ่มไหม” ร่างสูงถามกลับเสียงนุ่ม ซองมินหน้าเสียทันทีที่ได้ยิน
เป็นอย่างที่คิดจริงๆ
“ฉันก็เรียกซองมินไง” คนตัวเล็กนิ่งคิดไปพักใหญ่ก่อนจะบอกออกมาในที่สุด คำตอบนั้นทำให้วองมินรู้ตัวว่าฮยอกแจยังมองตัวเองในฐานะเพื่อนไม่ใช่คนรัก
“แต่ฉันอยากให้นายเรียกฉันว่าคุณชาย”
“…”
“เพราะฉันจะเรียกนายว่าคุณหนู” ฮยอนจุงพูดออกมาเรื่อยๆ ตาคมยังไม่ละออกไปจากใบหน้าหวานแม้แต่น้อย
“ได้ๆ” เสียงหวานรับคำ
“…”
“คุณชายฮะ ได้โปรดลงแข่งกีฬาว่ายน้ำกับคยูฮยอนหน่อยเถอะนะ” คนตัวเล็กเอ่ยอ้อน ตากลมช้อนมองราวกับลูกแมวตัวน้อยๆ ฮยอนจุงผงะไปเล็กน้อย ฮยอกแจเห็นว่าไม่มีท่าทีที่ฮยอนจุงจะตอบตกลงคนตัวเล็กเลยใช้มือนิ่มเอื้อมไปกอดแขนของอีกฝ่ายเอาไว้ ถูใบหน้าหวานไปมาทำราวกับอ้อนคนอื่นๆอยู่ ซองมินได้แต่กลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก
ถ้ามีคนมาเห็น ซองมินรับรองว่าฮยอนจุงคงเละน่าดู
“ไก่น้อยไปไหนมา” คยูฮยอนลุกพรวดมารับทันทีที่ฮยอกแจเดินกลับเข้ามาในห้อง หน้าหวานยิ้มน้อยๆผิดกับซองมินที่หน้าบูดบึ้ง
“ไปหาฮยอนจุงมา” คนตัวเล็กหันไปตอบ ก่อนจะผละออกจากคยูฮยอนที่กอดตัวเองแน่น
“ยัยเตี้ยทีหลังจะไปไหนหัดบอกกันก่อนมั่งสิ รู้ไหมว่าเป็นห่วงนะ” มินโฮอีกคนที่อดไม่ได้ที่จะโวยออกมา
“โถ่ตัวสูง ฉันทำเพื่อคยูนะ” เสียงหวานบอกออกมา
“ที่หลังก็ไม่ได้นะตัวเล็ก จะไปไหนต้องบอก” ฮันกยองดุออกมาอีกคน ในขณะที่ซองมินเดินทำหน้ามึนไปนั่งอยู่ข้างๆกับคิมจุน
“พี่เป็นอะไรรึเปล่าครับ” คิมจุนหันมาถาม
“เดี๋ยวนายก็รู้” ซองมินตอบกำกวม
“นี่ทุกคน ฮยอกพาใครมาด้วยแหละ” แล้วคำตอบของซองมินก็กำลังจะเฉลยออกมาในที่สุด
“ใครเหรอเจ้าหญิง” คิบอมเอ่ยถามเดินเข้ามากอดเอวบางวางคางเกยไหล่เล้กด้วยความเคยชิน
“งั้นเจ้าชายต้องปล่อยเจ้าหญิงก่อนนะ จะได้ไปพาเขาเข้ามาได้” เสียงหวานขยับยิ้มรับ ก่อนจะแกะแขนของอีกฝ่ายออกเดินออกไปด้านนอกเพื่อดึงมือของใครอีกคนเข้ามาด้านใน
“ฮยอนจุง!” ทุกคนร้องออกมาพร้อมกัน
“ใช่เลย” คนตัวเล็กยิ้มร่ารับคำ มือเล็กกอดแขนของฮยอนจุงเอาไว้เพื่อไม่ให้ฮยอนจุงรู้สึกว่าตัวเองเป็นส่วนเกิน
“ยัยลิงเผือกปล่อยมือออกมาเดี๋ยวนี้” ซีวอนตวาดออกมาดังลั่น
“ใช่เลยชิคกี้มายืนนี่” ดงเฮอีกคนที่แทบจะลุกขึ้นมาเต้น
“คนสวยออกมาเร็วอย่าทำแบบนี้เลย” คิมบอมพูดขึ้นมามองหน้าหวานๆอ้อนวอน แต่ดูเหมือนฮยอกแจจะไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ เอาแต่เอียงคอมองไปมา
“ผมคิมฮยอนจุง ยินดีที่ได้รู้จักครับ” ฮยอนจุงแนะนำตัวออกมา
“ทุกคนแนะนำตัวสิ” เสียงสดใสดังขึ้น ก่อนจะบอกให้คนอื่นๆแนะนำตัวบ้าง แต่คนอื่นๆเอาแต่มองกลับมาด้วยท่าทีเมินเฉยไม่เว้นแม้แต่ซองมิน
“ไม่ไรหรอกคุณหนู ฉันไม่ถือ” ฮยอนจุงเอ่ยขัดขึ้นมา ฮยอกแจได้แต่หันไปยิ้มรับแล้วยืนนิ่งมองความเปลี่ยนไปจากคนตรงหน้าอย่างไม่เข้าใจเลยซักนิด
“ฉันกลับก่อนดีกว่านะ พรุ่งนี้ฉันจะไปซ้อมแล้วกัน” ฮยอนจุงพูดออกมาอีกครั้ง
“อื้ม” รับคำเล็กน้อยก่อนจะเดินออกไปส่งอีกคนที่หน้าห้องพักผ่อนส่วนตัว คิ้วสวยยังคงขมวดมุ่น
พวกนั้นเป็นอะไรกันแน่นะ
------------------------------------------------------------------
Katomnam Talk:
อัพแล้วค่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
คิกๆๆๆ รักทุกคนนะคะ
ไปออกบูธมาเหนื่อยมากๆเลยอ่ะ
ความคิดเห็น