ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic SJ Yaoi]ปฏิบัติการณ์ของคนรักไก่{?? x Hyuk}

    ลำดับตอนที่ #151 : Loveless...CHAPTER 1

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 2.83K
      1
      23 พ.ย. 52

    Chapter 1

     

    ไปขอโทษเขาซะ เสียงหวานพูดออกมาเรียบๆในขณะที่นั่งอยู่หัวโต๊ะ ตาสวยไล่มองไปทีละคนอย่างหงุดหงิด

    ไม่มีทาง ตาแป๋วนายเลิกสั่งให้พวกเราไปขอโทษคนที่เราไปอัดซักทีเถอะ คิมบอมตอบกลับพลางมองตาแป๋วๆของคนสั่ง ทำให้ฮยอกแจอมลมอย่างหงุดหงิด

    เลิกเรียกฉันว่าตาแป๋วซักทีเถอะ ฮยอกแจตอบกลับอย่างระอา คิมบอมกลับไม่พูดอะไรแถมยังยิ้มมาให้อีกด้วย

    มีอะไรอีกล่ะวันนี้ ฮันกยองที่ก้าวเข้ามาในห้องประชุมออกปากถาม พลางลงนั่งข้างร่างบอบบางของฮยอกแจ

    พี่ฮันมาก็ดีแล้ว ฝากจัดการด้วยนะฮะ ฮยอกจะไปเรียนแล้ว เสียงหวานว่าพลางลุกขึ้นยืนเต็มความสูงเตรียมเดินออกไป

    ชิคกี้ แล้วนายไม่ชวนฉันไปเรียนเหรอ ดงเฮร้องถามพร้อมกับลุกขึ้นวิ่งตามออกไป ในขณะที่คิบอมก็เดินตามไปเช่นกัน ฮันกยองเองที่เพิ่งมาถึงทำได้แค่สอบถามไปเรื่อยๆแต่ก็ไม่ได้ว่าอะไรรุ่นน้องซักคน

     

    อ้าวฮยอกแจ ทำไมวันนี้เข้าห้องช้าจัง ซองมินเพื่อนที่มีหน้าตาน่ารักออกปากถาม พลางคลี่ยิ้มหวานไปให้กับเพื่อนสนิทที่เดินหน้าบูดเข้ามาด้านใน

    ชิคกี้ เดี๋ยวก่อน ก่อนที่ฮยอกแจจะออกปากตอบซองมิน ก็มีเสียงเรียกของดงเฮดังขึ้นซะก่อน

    ว่าไงล่ะด๊อง คนน่ารักหันมาถามอย่างเหนื่อยใจ

    ตั้งใจเรียนนะ แล้วพักเที่ยงจะมาพาไปทานข้าว ดงเฮบอกยิ้มแย้มก่อนจะหอมแก้มใสโชว์เหล่าเพื่อนๆของฮยอกแจทั้งห้องโดยที่ซองมินเองก็ยืนมองนิ่งเช่นกัน

    จะไปไหนก็ไปเลยไป ร่างบางออกปากไล่แต่ใบหน้าใสกลับขึ้นสีระเรื่อ คิบอมเองก็เดินเข้ามาหาพร้อมใบหน้าหล่อที่ระบายยิ้มอ่อนๆมาให้

    ไปเรียนสิคิบอม ฮยอกแจว่าพลางยิ้มให้เล็กน้อย เห็นทีคนที่ดูเป็นผู้เป็นคนมากที่สุดก็คงจะเป็นคิบอมนี่แหละ

    ตั้งใจเรียนนะ เจ้าหญิง เสียงทุ้มเอ่ยบอก พร้อมกับจับมือเล็กขึ้นมาจุมพิต ท่ามกลางสายตาเคลิบเคลิ้มของนักเรียนในห้องนั้นและสายตาไม่พอใจของใครบางคน

    คุณหนูใหญ่ เข้าเรียนได้แล้วค่ะ อาจารย์สาวออกปากเรียกทำให้ขาเล็กรีบก้าวเข้าห้องไปทันที ในขณะที่ดงเฮกับคิบอมยืนรอจนร่างบางหายเข้าไปก่อนจะพากันเดินออกไปเรียนบ้าง

    ฮยอกแจ นายไม่อายเหรอไงที่ให้พวกนั้นมาทำฉากสวีทแบบนั้นหน้าห้องเรียนน่ะ ฮีชอลออกปากถามพลางใช้สายตามองอีกฝ่ายทางหางตา

    ถามแบบนี้หมายความว่าไงน่ะ ฮีชอล ฮยอกแจหันไปถามกลับอย่างไม่พอใจ หากแต่ใบหน้าสวยของอีกฝ่ายกลับไม่แสดงอารมณ์ใดๆทำเพียงแค่ยักไหล่กลับมาให้เท่านั้น

    ไปเถอะ ฮยอก ซองมินว่าพลางดันหลังบางของเพื่อนให้เดินไปนั่ง

    ซองมิน ฮีชอลเขาไม่พอใจอะไรฉันแน่ๆเลย ฮยอกแจหันไปกระซิบกับเพื่อนที่ตอนนี้ใช้ดินสอสีชมพูวาดรูปเล่นฆ่าเวลารอหมดคาบอยู่

    ไม่หรอกนายอย่าคิดมากไปเลย ซองมินว่าแต่มือก็ยังไม่หยุดวาดรูป ในขณะที่ตาสวยของฮยอกแจมองเลยไปแล้วก็ต้องตกตะลึงตาค้างเมื่อภาพที่กำลังเห็นอยู่นั้นคือภาพเด็กผู้ชายสองคนยืนจับมือกัน  หากแต่มีใครอีกคนยืนมองอยู่เบื้องหลัง

    ซองมิน นายคิดอะไรอยู่

     

    ออด

    ฮยอกแจได้แต่เก็บความสงสัยเอาไว้ในใจจนกระทั่งออดที่ดังถึงเวลาพักกลางวันร้องขึ้น ทำให้ฮยอกแจเริ่มขยับตัวเล็กน้อย

    ไก่น้อย ผมมารับไปทานข้าว คยูฮยอนนั่นเองที่ถลาเข้ามาเป็นคนแรก

    ยัยเตี้ย ลุกไปกินข้าวกันเถอะ มินโฮอีกคนที่ส่งเสียงตามเข้ามา ทำให้ฮยอกแจชะงักมือไปเล็กน้อยก่อนจะหยิบสมุดเล่มเล็กใกล้มือเขวี้ยงใส่หัวของอีกฝ่ายไป

    เจ็บนะยัยเตี้ย มินโฮว่า

    ก็เลิกเรียกฉันว่ายัยเตี้ยซักทีสิ ฮยอกแจว่า

    คนสวยเก็บของเสร็จรึยัง คิมจุนอีกคนที่เดินเข้ามาถามแล้วช่วยฮยอกแจถือหนังสือเอาไว้

    เสร็จแล้ว เสียงใสว่าก่อนจะจับมือกับซีวอนเดินออกไป

    ซองมิน ไปเร็วเข้า ร่างบางไม่ลืมที่จะหันกลับมาเรียกเพื่อนสนิทของตัวเอง ก่อนจะส่งกระเป๋านักเรียนไปให้น้องชายถือเอาไว้ คยูฮยอนแม้จะหน้าหงิกแต่ก็รับไปถือไว้อย่างไม่เกี่ยงงอนแม้แต่น้อย

    ว่าแต่พวกนาย ไม่มีเรียนบ่ายนี่นา ระหว่างทางคนน่ารักก็ออกปากถามออกมาเหมือนนึกขึ้นได้ และที่สำคัญคืออิจฉาพวกรุ่นน้องที่ตอนบ่ายจะได้ออกไปเที่ยวเล่นกันจนหนำใจผิดกับตัวเองที่ต้องเข้าเรียนคร่ำเคร่งกว่าจะเลิกก็เข้าช่วงเย็นไปเสียแล้ว

    ถามแบบนี้แล้วก็ทำหน้าแบบนี้ ซีวอนเกริ่นขึ้น

    แสดงว่ากำลังอิจฉาเราอยู่ใช่ไหมคยูฮยอนถามออกมา

    ก็ใช่น่ะสิ น่าอิจฉาจะตาย ฮยอกแจรับออกไปตรงๆ

    เอางี้ไหม ยัยเตี้ย อยู่ดีๆมินโฮก็หันมาถามก่อนจะจับไหล่เล็กเอาไว้แน่น มองจ้องเข้าไปในดวงตาสวย

    เอาอะไรล่ะ ไอ้โย่ง

    นายก็โดดเรียนไปเที่ยวกับเราไง ตาแป๋ว คิมบอมตอบออกมา

    ใช่เลย คนสวยก็ไปเที่ยวกับเราดีไหม คิมจุนอีกคนที่สนับสนุนออกมา ฮยอกแจมองไล่ไปทีละคนก่อนจะระบายลมหายใจออกมาเมื่อมองเห็นเพื่อนสนิทมองอย่างรอคอยคำตอบเช่นกัน

    ซองมิน ไปเที่ยวกับฉันไหม เสียงหวานออกปากถามพลางเดินเข้าไปกุมมือเพื่อนเอาไว้ ซองมินเหลือบมองคยูฮยอนเล็กน้อยก่อนจะพยักหน้ารับอย่างเขินอาย

    โอเค ฉันจะไปเที่ยวกับพวกนาย

     

    ชิคกี้ทางนี้ แค่ก้าวเท้าเข้าโรงอาหารหรู ดงเฮก็ยืนตะโกนโวยวายลั่นตรงที่นั่งวีไอพีที่ถูกจัดเอาไว้

    มันจะเรียกทำไม รู้อยู่แล้วว่าต้องนั่งตรงนั้น ฮยอกแจหันไปบ่นกับซองมินที่ตอนนี้ก็กำลังหัวเราะกับท่าทางนั้นอยู่เช่นกัน

    ด๊องก็ร่าเริงแบบนี้มานานแล้วนี่ ซองมินพูดขึ้น

    ร่าเริงเหรอมิน ฮยอกว่ามันบ้ามากกว่า เสียงหวานตอบกลับพร้อมกับเดินเลยไปนั่งข้างคิบอมแทนที่จะเป็นดงเฮ ซองมินเองก็เดินตามแต่ก่อนจะได้นั่งคยูฮยอนก็เดินเข้ามาแตะมือที่กำลังจับเก้าอี้ของซองมินเอาไว้ ทำให้ซองมินเงยหน้าขึ้นไปมองหัวใจเต้นระรัวไม่หยุด

    พี่มินเชิญนั่งครับ แล้วคยูฮยอนก็พูดกับซองมินเสียงนุ่ม พลางเลื่อนเก้าอี้อีกตัวที่ไม่ได้อยู่ติดกับฮยอกแจออก ซองมินเองก็ยิ้มเขินก่อนจะลงนั่งในขณะที่คยูฮยอนรีบดึงเก้าอี้ข้างฮยอกแจออกแล้วทรุดตัวลงนั่งทันที ทำให้ซองมินที่ตอนแรกดีใจกลับเจ็บปวดอยู่ลึกๆ

    ที่แท้นายก็ต้องการนั่งข้างฮยอกแจน่ะเหรอ

    ทานอะไรดี ฮยอก ฮันกยองถามเสียงนุ่มโดยที่ไม่ได้สนใจเลยว่าคนรอบข้างจะโวยวายกันเสียงดังขนาดไหน

    ฮยอกอยากกินปลาดิบอ่ะพี่ฮัน ได้ทีคนตัวเล็กเลยอ้อนใหญ่ จบคำตอบของฮยอกแจคนอื่นๆก็ลุกพรึ่บหายออกไปทันที ทำให้ฮยอกแจต้องหันไปมองหน้ากับซองมินก่อนจะหัวเราะออกมา

    มาแล้ว อันนี้ปลาดิบญี่ปุ่น มินโฮวิ่งเข้ามาคนแรกแล้ววางลงตรงหน้า

    ขอบใจนะ ตาสวยทอประกายสดใสเมื่อเห็นของกินที่ชอบวางอยู่ตรงหน้า มือเล็กหยิบตะเกียบขึ้นมาเตรียมคีบแต่ก็ถูกใครบางคนคีบปลาดิบชิ้นนั้นมาจ่อไว้ตรงปากอิ่มพอดี

    “^_^” ไม่มีคำพูดใดๆมีเพียงแค่รอยยิ้มอ่อนโยนจากคิบอมเท่านั้น ฮยอกแจเองก็ยิ้มกว้างก่อนจะอ้าปากรับเช่นกัน

    ไก่น้อย กินของคยูด้วยสิ ไม่วายคนที่ตามมาทีหลังก็พยายามบังคับป้อนกันใหญ่ จนตอนนี้แก้มสวยสองข้างพองออกจนไม่มีที่ให้รับอาหารได้อีกแล้ว มือเล็กยกขึ้นห้ามคิมบอมกับคิมจุนที่ยื่นมาพร้อมกันก่อนจะส่ายหน้าน้อยๆ เป็นการบอกว่าไม่ไหวแล้ว ทั้งสองหนุ่มก็ละมือออกไปอย่างว่าง่ายเช่นกัน

    อ่า พวกนายจะฆ่าฉันเหรอไงเนี่ยยัดเอาๆ ฮยอกแจส่งเสียงว่าทันทีที่กลืนลงคอ

    ก็ฮยอกบอกว่าอยากกินนี่นา ฮันกยองที่เป็นคนบังคับป้อนชิ้นสุดท้ายเข้าไปเอ่ยบอกแล้วยิ้มแหยๆกลับมาให้

    ซองมินก็นั่งว่าง ป้อนซองมินบ้างก็ได้ ฮยอกแจพูดออกมาแล้วดูดน้ำเข้าไปอึกใหญ่

    เราไม่ป้อนคนอื่นนอกจากนายหรอก คยูฮยอนพูดออกมาแล้วลุกพรวดเดินหายไปทันที ทำให้ร่างบางที่มองตามไปตามอารมณ์ของน้องชายแทบไม่ทัน

    มันเป็นบ้าอะไรของมันวะ ฮยอกแจสบถออกมาแล้วมองหน้าคนอื่นเพื่อขอคำตอบแต่ก็ไม่มีใครสามารถตอบคำถามนั้นได้

    ฉันไปดูเอง ซองมินเสนอตัวขึ้นมาแล้ววิ่งหายออกไปอีกคน

    ซองมินชอบคยูฮยอนเหรอ ซีวอนถามออกมาหลังจากที่มองตามไปจนลับสายตา

    ไม่รู้เหมือนกันน่ะ ทำไมเหรอ ฮยอกแจย้อนถามอย่างไม่เข้าใจกับสายตาที่ทุกคนหันไปมองหน้ากันเอง

    มีคนเจ็บอีกแล้วสินะ

    -----------------------------

    Katomnam Talk:

    น้องๆทุกคนคะ ใครรอเรื่องอะไรตามดูตามวันได้เลยนะคะ

    ต้มมีเรื่องจะถามค่ะ

    ถ้าต้มไม่แต่งเอ็นซีแล้ว จะมีคนอ่านอยู่ไหมคะ

    บอกต้มหน่อยน๊า!!!

    ถ้าจะมีเอ็นซีจริงๆ ต้มจะส่งให้คนที่เม้นท์ให้ต้มตั้งแต่แรกนะคะ

    เพราะว่าคนอื่นที่เข้ามาขอเอ็นซีทีหลัง ต้มรู้สึกว่ามันไม่แฟร์เลย

    มีเอ็นซีถึงเม้นท์ ต้มไม่อยากให้คนอ่านเม้นท์เพราะอยากได้เอ็นซี แต่ต้มอยากให้เม้นท์เพราะเนื้อหามากกว่า

    ปล. ต้มก็กลัวถูกจับเหมือนกันนะคะ เดี๋ยวนี้กระทรวงไอซีที เขาเอาจริง

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×