ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    {WonHyuk ft. SJ & TVXQ}Jewel อัญมณีต้องห้าม(รัก)[SJ Yaoi]

    ลำดับตอนที่ #8 : Jewel 7...

    • อัปเดตล่าสุด 14 ม.ค. 53


    Chapter 7

     

    อึนแจ ทานข้าวก่อนไหม ซีวอนถามเสียงนุ่ม ตาคมมองไปที่ร้านอาหารรอบๆ ใบหน้าหวานขยับขึ้นลงเล็กน้อย ก่อนจะถูกแตะข้อศอกให้เดินเคียงข้างกันเข้าไปในร้านอาหารอย่างสุภาพ

    รับอะไรดีครับ บริกรหนุ่มเดินเข้ามาถาม รอยยิ้มถูกเผื่อแผ่มาให้กับร่างบางอย่างจงใจ ซีวอนที่ตอนแรกนั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามย้ายที่นั่งของตัวเองมาเป็นฝั่งเดียวกับฮยอกแจ ขยับเข้าไปจนขาแนบกันแขนแกร่งยกขึ้นโอบไหล่บางเอาไว้ พร้อมกับสายตาดุๆที่ใช้มองมาที่บริกรคนนั้นจนต้องหลบสายตาไป

    พี่ชื่อซีวอนนะครับ เสียงทุ้มกระซิบบอก คนตัวเล็กพยักหน้ารับแล้วหันมายิ้มให้น้อยๆ จนซีวอนอยากจะเห็นดวงตาภายใต้กรอบแว่นนั้นเหลือเกิน

    เอาสเต็กปลาแล้วกัน ปลาอะไรก็ได้ที่แคลอรีและไขมันต่ำๆน่ะ เสียงทุ้มเอ่ยบอกออกไป เพราะคิดว่าผู้หญิงหุ่นดีอย่างคนข้างกายคงต้องรักษาหุ่นเป็นแน่

    อปป้า ลดความอ้วนเหรอ เสียงหวานของคนข้างกายดังขึ้น ซีวอนหันกลับไปมองตาโต

    พี่ไม่ได้ลดครับ แต่น้องอึนแจไม่ได้รักษาหุ่นเหรอครับ ซีวอนถามกลับงงๆ

    ฮะ เอ่อ อึนแจไม่ได้ลดค่ะ เอาฮันนี่เกรซพอร์คชอพนะคะ หันมาบอกซีวอนแล้วเกือบหลุดชื่อของตัวเองออกไปให้คนด้านข้างได้ยิน รอยยิ้มหวานถูกยกขึ้นมากลบเกลื่อนความผิดพลาดของตัวเอง

    สองรายการนะครับ บริกรย้อนถาม ซีวอนพยักหน้ารับ แล้วมองร่างบางของคนข้างกายอย่างอึ้งๆ กินเนื้อหมูติดมันแถมราดน้ำผึ้งด้วย

    ทำไมยังผอมเพรียวแบบนี้

    อึนแจเรียนไหนเหรอคะ เสียงทุ้มของซีวอนดังขึ้นทำลายความเงียบอีกครั้ง ร่างบางสะดุ้งน้อยๆไม่ได้คิดคำตอบของคำถามแบบนี้เอาไว้

    อึนแจ เรียนอยู่เมืองนอกน่ะค่ะ เพิ่งกลับมาพร้อมเพื่อนๆ คำตอบที่แสนจะจริงใจทำให้ซีวอนขยับยิ้มรับอย่างไม่ติดใจ

    ผู้ชายที่นั่นคงน่าอิจฉาน่าดู

    เอ๋..” ใบหน้าหวานเอียงกลับมามองอย่างสงสัย

    ก็จะได้เจอคนสวยทุกวันยังไงล่ะครับ ซีวอนตอบกลับ เรียกรอยยิ้มเขินจากฮยอกแจได้เป็นอย่างดี คนตัวเล็กนั่งมองออกไปด้านนอกอย่างไร้จุดหมาย ซีวอนเองก็ยังเนียนโอบไหล่เล็กเอาไว้อย่างนั้น ลอบมองใบหน้าหวานเป็นระยะ

    เขาอยากเห็นดวงตาหลังแว่นกันแดดอันนั้นจริงๆนะ

    ถ้าเอาปากอิ่มแบบอึนแจไปแปะไว้กับดวงตากลมโตของฮยอกแจ คงจะน่ารักน่าดู แถมยังจมูกเล็กโด่งรั้นนั่นอีก

    อปป้า..” ฮยอกแจหันมาเรียกคนข้างกายจนหลุดออกจาภวังค์

    ว่าไงคะ

    หน้าอึนแจมีอะไรติดรึเปล่าคะ เห็นจ้องใหญ่เลย คนน่ารักถามเสียงใส มือเล็กยกขึ้นลูบโครงหน้าของตัวเองไปด้วย ก่อนจะเอามือวางลงโดยที่ไม่แตะต้องแว่นกันแดดแม้แต่น้อย

    เหมือนพี่จะมองเห็นอะไรอยู่ในแว่นกันแดดเลย ซีวอนตอบอย่างเจ้าเล่ห์ ฮยอกแจกระพริบตาปริบๆ

    ไม่มีทางหรอกค่ะ อึนแจใส่แว่นกันแดดตั้งแต่ออกจาบ้านจะมีอะไรปลิวเข้ามาได้ไง คำตอบนั้นทำให้ซีวอนแทบหงายหลัง

    แค่จะหลอกให้ถอดแว่นกันแดดทำไมมันยากงี้วะ

    งั้นพี่คงตาฝาดไป ซีวอนถอยออกมาตั้งหลัก ฮยอกแจยิ้มให้ก่อนจะมองอาหารที่ถูกนำมาเสิร์ฟ

    อปป้าไม่ทานเหรอคะ ฮยอกแจเงยหน้าขึ้นมาถาม ก็ซีวอนเอาแต่จ้องหน้าตัวเองอยู่แบบนั้น ไม่ก็พยายามก้มต่ำมองลอดผ่านแว่นกันแดดอันใหญ่จนฮยอกแจชะงักมือที่กำลังกินมาถาม

    ห๊ะ! เอ่อ ทานครับทาน ซีวอนสะดุ้งก่อนจะรีบรับคำ ฮยอกแจส่ายหน้าน้อยๆแล้วกินต่ออย่างเอร็ดอร่อยๆ

    เลอะแล้วค่ะ ทานดีๆสิ ซีวอนอมยิ้มเมื่อเห็นมุมปากเล็กเปื้อนน้ำผึ้ง นิ้วเรียวเอื้อมหยิบกระดาษทิชชู่ก่อนจะบรรจงซับให้อย่างอ่อนโยน

    ขอบคุณค่ะ เสียงหวานใสเอ่ยรับ ก้มหน้ายิ้มเขินๆ มือเล็กบีบแน่นเพราะกลัวว่าคนด้านข้างจะได้ยินเสียงเต้นของหัวใจตนเอง

    รู้ไหมว่าต้องตอบแทนด้วย ซีวอนจอมเจ้าเล่ห์พูดขึ้นอีกครั้ง กริยาไร้เดียงสานั้นทำให้คิดไปถึงฮยอกแจ ไม่ได้นอกใจซักหน่อยก็ฮยอกแจไม่อยู่เองนี่นา

    จะมาโทษซีวอนไม่ได้หรอก

    แค่เช็ดปากเนี่ยนะคะ ฮยอกแจย้อนถาม

    อ่า โอเคๆไม่ต้องตอบแทนค่ะพี่ล้อเล่น พอเห็นว่าอีกคนไร้เดียงสาจริงๆ ก็เลือกที่จะไม่ฉวยโอกาส

    ตอบแทนยังไงล่ะคะ ถ้าอึนแจทำได้ อึนแจจะทำให้ แต่ทว่าคนตัวเล็กดันสร้างความหวังใหม่ให้กับซีวอนขึ้นมาซะเอง

    อึนแจ แค่นั่งนิ่งๆก็พอ ซีอวนตอบรับ ฮยอกแจพยักหน้ารับก่อนจะนั่งนิ่งๆตามที่อีกคนบอก ใบหน้าหล่อโน้มลงไปจนได้กลิ่นหอมอ่อนๆ จมูกโด่งกดลงบนแก้มใส ทิ้งเวลาจนพอใจก่อนจะถอนออกมา ซีวอนยิ้มกว้างจนเห็นลักยิ้มบนแก้ม

    แค่นี้ใช่ไหมคะ ฮยอกแจออกปากถาม แม้จะรู้สึกเสียววูบที่ท้องน้อยแต่ก็ตอบตัวเองไม่ได้ว่าเกิดจากอะไร

    แค่นี้แหละค่ะ ซีวอนตอบรับเสียงนุ่ม

    งั้นอึนแจทานต่อนะคะ พูดจบก็กินต่อไม่สนใจหนุ่มหล่อที่นั่งมองตัวเองอยู่ข้างๆเลยแม้แต่น้อย

    อึนแจ

    คะ

    เลอะอีกแล้วนะ ซีวอนสาบานได้ว่าเลอะจริงๆ แต่ว่าจ้องเอาไว้ตลอดเวลาแล้วภาวนาในใจตลอดเช่นกันว่า

    ให้คนข้างกาย กินเลอะๆๆๆ

    ซีวอนไม่ได้คิดอกุศลเลย

    เชื่อซีวอนเถอะ

    (ใครจะเชื่อแก:กาต้ม)

    อปป้าไม่เช็ดให้เหรอ ฮยอกแจถามกลับเสียงหวาน เอียงคอมองเล็กน้อย ซีวอนสะดุ้งเฮือกอีกครั้งเพราะมัวแต่คิดอะไรหื่นๆอยู่

    เช็ดค่ะเช็ดตอบรับทันทีทันควัน ก่อนจะรีบหยิบทิชชู่มาเช็ดให้  คนตัวเล็กนั่งนิ่งรอตอบแทนแบบครั้งแรก

    คราวนี้ขอจูบได้ไหมคะ ซีวอนถามขึ้น

    ได้คืบจะเอาศอก

    แต่ว่าพูดอยู่กับฮยอกแจแสนไร้เดียงสา นอกจากห้ามถอดแว่นกันแดดที่ฮีชอลสั่งมาแล้ว ฮยอกแจถือว่าอย่างอื่นทำได้หมด

    จูบเหรอ เสียงหวานย้อนถามนิ่งคิด จูบก็แค่เอาปากมาแตะๆกันใช่ไหม

    ค่ะ จูบแต่น้องอึนแจต้องถอดแว่นกันแดดออกก่อนนะเพราะว่าไม่งั้นจะจูบไม่ได้ ซีวอนพยายามหว่านล้อมแต่แค่คนตัวเล็กได้ฟังว่าต้องถอดแว่นก็ส่ายหน้าพัลวัน

    ไม่เอาค่ะ อึนแจไม่ถอด ซีวอนอ้าปากค้าง หน้าถอดสีอย่างผิดหวัง

    โอเคๆ แค่หอมแก้มเหมือนเดิมแล้วกัน ซีอวนยอมถอยกลับไปเท่าเดิมเรียวปากอิ่มยกยิ้มแล้วทำแก้มป่องๆรออย่างน่ารัก ซีวอนเลื่อนใบหน้าลงไปจนจมูกชนแก้มใส แต่ยังแอบฉวยโอกาสด้วยการอ้อมไปหอมแก้มอีกข้างด้วย

    อ๊าก! ฮะ อึนแจ แกทำอะไรน้องฉัน ฮีชอลกับแจจุงที่หนีออกมาจากไนซ์กายที่ลากตัวเองไปได้ก่อนมาตามหาฮยอกแจเห็นภาพนั้นเข้าไปเต็มๆ สองคนประสานเสียงดังลั่นพร้อมกับประเคนฝ่าเท้าคู่เข้าไปที่ตัวของซีวอนอย่างจังจนล้มลงไปกองกับพื้น

    โครม

    อุก!

    จุก ตอนนี้ซีวอนบอกได้คำเดียวว่าจุก แต่ทว่ายังคงยิ้มอย่างเพ้อฝันกับกลิ่นหอมๆที่ติดอยู่ที่ปลายจมูกของตัวเอง ฮยอกแจลุกขึ้นยืนมองกลับไปที่พี่ชายทั้งสองคนอย่างไม่เข้าใจ

    อึนแจ ไปนั่งนิ่งๆให้มันหอมแก้มแบบนี้ได้ไง ฮีชอลร้องถามก่อนจะดึงร่างบางขึ้นมาจากโซฟาตัวนุ่ม ตากลมมองกลับไปที่สเต็กในจานอย่างแสนเสียดาย

    ก็แค่หอมแก้มนี่ฮะ พี่ฮีชะ นิมยังหอมแก้มอึนแจบ่อยๆเลย คนตัวเล็กย้อนถาม ฮีชอลมองหน้าฮยอกแจอย่างกลุ้มจัด

    มันจะไร้เดียงสาไปถึงไหนกัน

    พวกพี่ทำได้ คนอื่นทำไม่ได้ แจจุงพูดกลับจ้องมองซีวอนย่างแค้นใจ แค่ปล่อยให้มากับมันแค่ไม่ถึงสองชั่วโมงก็โดนหอมแก้มซะแล้ว

    ถ้าปล่อยให้อยู่กับมันทั้งวัน

    คงจะเสียจิ้นไปแล้วน้องตรู

    ค่ะ อึนแจขอโทษ อึนแจไม่รู้ เสียงหวานตอบกลับสั่นๆอย่างรู้สึกผิด แจจุงโอบเอวเล็กเข้าหาตัวแล้วเดินออกไปรอฮีชอลด้านนอก

    นี่สำหรับที่แกหอมแก้มน้องฉันโดยไม่รับอนุญาต เท้าเรียวเสยปลายคางจนซีวอนสลบเหมือดไปกับพื้นแต่เรียวปากก็ยังคงยิ้มอยู่อย่างนั้น

    กว่าจะจีบฮยอกแจติด

    สงสัยซีวอนคงจะตายแล้วเกิดใหม่ได้เป็นร้อยรอบ

    หรือไม่ก็พิการ

    กลายเป็นบุคคลทุพพลภาพ ไปก่อน


    ---------------------------------------------------------------

    Katomnam Talk

    อัพค่า  ด้วยความใจดี

    คิคิ  มาอ่านกันยังเอ่ย

    แต่แอบงอน

    ทำไมเม้นลด!!!  ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×