คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : Chapter 8
Chapter 8:
“ซองมิน พร้อมยังซีวอนบอกว่าลากคยูฮยอนมาที่ระเบียงแล้ว” ดงเฮวิ่งเข้ามาหาเพื่อนรักทันที ก่อนที่ซองมินกับเรียวอุคจะก้มลงแกะเชือกที่ผูกถ่วงลูกโป่งไว้เตรียมพร้อม
“ปล่อยได้” ดงเฮพูดขึ้นเมื่อเห็นซีวอนยิงเข้ามาที่โทรศัพท์ของตัวเอง
ลูกโป่งพื้นขาว มีข้อความว่า ซองมินรักคยูฮยอน อยู่ตรงกลางตามแบบที่เจ้าตัวออกไว้ ลอยขึ้นสู่ท้องฟ้าทันที คยูฮยอนมองข้อความตรงหน้าตาค้าง ร่างสูงน้ำตาซึมออกมาทันทีก่อนจะวิ่งมาเกาะขอบระเบียงไว้ แล้วเห็นแผ่นการ์ดห้อยอยู่ มือเรียวเอื้อมไปคว้าไว้ทันที ทำให้เกือบหล่นจากระเบียงดีที่ซีวอนกับเยซองคว้าไว้ทัน ร่างสูงถือการ์ดสีชมพูแนบอกยิ้มออกมาแก้มแทบปริ ก่อนจะมองลงไปด้านล่างที่ซองมินยืนอยู่กับดงเฮและเรียวอุค รอบๆกันมีนักเรียนจำนวนมากยืนอมยิ้มอยู่ ก่อนจะส่งเสียงเชียร์เป็นการใหญ่ พอซองมินเห็นคยูฮยอนมองลงมาก็โบกมือให้ คยูฮยอนเลยรีบวิ่งลงไปหาซองมินด้านล่างทันที ก่อนจะโผเข้ากอดร่างบางไว้แน่น ซองมินร้องไห้ออกมาก่อนจะโอบแขนเรียวกอดตอบคยูฮยอน ดงเฮกับเรียวอุคถึงกับน้ำตาซึมกับภาพที่ได้เห็นแอบปลื้มใจกับความสำเร็จของเพื่อน
“ซองมิน ขอบใจนะ” ร่างสูงเอ่ยออกมาก่อนจะผละออก แล้วแกะการ์ดในมือออกอ่าน
…
ฉันตั้งใจทำนะ ไม่รู้ว่านายจะชอบรึเปล่า
รักและเป็นห่วงเสมอ
กระต่ายน้อย
…
ร่างสูงอ่านจบก็กอดซองมินแน่นอีกครั้ง
“ฉันชอบมาก ขอบใจนะ” คยูฮยอนก้มลงกระซิบชิดริมใบหู ก่อนจะกดจมูกโด่งลงบนแก้มใสหนึ่งทีท่ามกลางสักขีพยานนับพัน
“ฉันดีใจที่นายชอบ” ซองมินตอบก่อนจะซบหน้าลงบนอกกว้าง
“ไปเที่ยวกันเถอะ” คยูฮยอนบอกแล้วจับมือนิ่มลากออกไป
“ไปไหน”
“สวนสนุก” อีกคนหันมาตอบ เปิดประตูรถให้ซองมินแล้วขับออกไป
“ซองมินนายอยากเล่นอะไรอ่ะ” ร่างสูงถามก่อนจะเดินไปหยุดอยู่หน้ารถไฟเหาะ
“แล้วแต่นายสิ” เสียงใสตอบกลับมา ร่างสูงเลยลากซองมินขึ้นรถไฟเหาะทันที ซองมินหัวเราะหึหึ เดี๋ยวก็รู้ว่าใครหมดสภาพก่อนกัน
“คยูฮยอนเล่นนั่นต่อ” ร่างบางว่าก่อนนิ้วเล็กๆจะชี้ไปยังเรือไวกิ้ง ร่างสูงมองตามไปใบหน้าขาวซีด
“นายเล่นเถอะ”
“ม่าย นายไปเล่นกับฉันเหอะอะไรกันเล่นแค่ห้าหกอย่างก็ยกธงขาวและ” เสียงใสค่อนขอด แต่ไอ้ห้าหกอย่างน่ะมันอย่างละกี่รอบฮะ ซองมิน
“ไม่ไหวแล้วซองมิน อุ๊บ” ร่างสูงโบกมือไปมาก่อนจะเอามาปิดปากตัวเองแล้ววิ่งออกไปอาเจียน ซองมินมองตามไปขำๆ ถึงเวลาลีซองมินเอาคืนล่ะนะ พอเห็นคยูฮยอนหายเข้าไปในห้องน้ำนานเกินไป ซองมินเลยเดินตามเข้ามาพบคยูฮยอนยืนเกาะขอบอ่างล้างหน้าอย่างหมดแรง ร่างบางรีบเข้าไปประคองไว้ทันที
“คยู นายไหวไหมน่ะ”
“คิดว่าไม่” เสียงทุ้มตอบกลับมา ซองมินเลยประคองร่างสูงออกมานั่งพักด้านนอก ปล่อยให้ลมเย็นๆพัดผ่านจนคยูฮยอนรู้สึกดีขึ้น
“นี่ซองมิน นายจีบฉันมานานเท่าไหร่แล้ว” อยู่ดีๆคยูฮยอนก็ถามขึ้นก่อนจะใช้ตักของซองมินแทนหมอน มือใหญ่จับมือนิ่มเอาไว้
“เอ อีกอาทิตย์นึงก็จะครบเดือนแล้วแหละ” คนตัวเล็กตอบ
“นานจัง” เสียงทุ้มพูดกลับมา
“อื้อ เห้ย !!! อีกอาทิตย์ครบเดือนเหรอ” อยู่ดีๆซองมินก็ดวยลั่นจนคยูฮยอนตกใจ
“อะไรกันซองมิน”
“เอ่อ ป่าวนายรีบๆขอข้อสามฉันซักทีสิ” ร่างบางตอบ อาทิตย์เดียวจะถึงกำหนดแล้ว จะทันไหมเนี่ยฮยอกแจอีกคน เจ้าเพื่อนตัวแสบนั่นยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่ากำหนดเวลาคือหนึ่งเดือน
“นายนี่รีบจริง” อีกคนตอบกลับก่อนจะหัวเราะน้อยๆ
“เอาน่า คยูฮยอนนายขอฉันทีเดียวสามข้อก็ได้”
“ขอคิดก่อนนะ” อีกคนพูดก่อนจะลุกขึ้นนั่งมองออกไปยังน้ำเบื้องหน้า
“ซองมิน” เสียงบุคคลที่สามดังขึ้นซองมินหันไปมองทันทีก่อนจะตาโตขึ้นแล้ววิ่งเข้าไปกอดคนมาใหม่อีกสองคนทันที
“พี่คัง พี่ทึก” เสียงใสเอ่ยเรียกรุ่นพี่คนสนิทที่จบไปแล้วทันทีก่อนจะกอดหมับเข้าที่เอวของอีทึกอย่างสนิทสนมคยูฮยอนเดินตามออกมามองการกระทำของซองมินด้วยความไม่พอใจ
“นี่คยูฮยอน เพื่อนผมฮะ” ซองมินแนะนำ ในขณะที่ร่างสูงขมวดคิ้วมุ่น เพื่อนเหรอ…
“อ่อ ยินดีที่ได้รู้จัก นึกว่าจะนอกใจพี่ซะแล้ว” อีทึกเอ่ยล้อยิ้มๆ ก่อนที่ซองมินจะหอมแก้มขาวของรุ่นพี่ไปฟอดใหญ่
“โอเคๆ เชื่อแล้วว่ายังไม่ได้นอกใจ” อีทึกพูดขึ้น กลัวคังอินขี้หึงจะน้อยใจขึ้นมาซะก่อน คยูฮยอนเดินออกมาทันที ลีซองมินนายทำแบบนี้ต่อหน้าฉันได้ยังไง ซองมินที่มองร่างสูงเดินจากไปก็หันไปลาพี่ๆอีกสองคนก่อนจะวิ่งตาม
“คยูนายเป็นอะไรน่ะ”
“อย่ามายุ่งกับฉัน” คยูฮยอนตวาดลั่น ทำเอาซองมินงงอยู่กับที่อะไรของเขานะเมื่อกี้ก็ยังดีๆอยู่
“คยูฮยอนนายอย่าทำแบบนี้สิ เป็นอะไร” ร่างบางวิ่งมาดักข้างหน้าแล้วถามขึ้น
“ฉันคิดข้อสามออกแล้ว นายไปนัดพี่ฮีชอลให้มาออกเดทกับฉันแล้วนายก็ต้องไปด้วย” ร่างสูงพูดจบก็ลากซองมินไปขึ้นรถก่อนจะกระชากรถออกอย่างเร็วเพื่อไปส่งซองมินที่บ้านทันที ซองมินได้แต่นั่งนิ่งยังช็อคกับคำขอข้อสามของอีกคนอยู่ อะไรกันเมื่อเช้าเหมือนจะดีๆแล้วนี่ ทำไมกลายเป็นแบบนี้
“ด็อง เห็นฮันไหม” ฮยอกแจวิ่งวุ่นหาฮันกยองให้ทั่ว หลังจากที่ไปช่วยเรียวอุคกับดงเฮเก็บของที่ซองมินเตรียมงานไว้
“คงจะเล่นบาสอยู่” ดงเฮตอบออกมาร่างบางเลยวิ่งหายไปทันที พอไปถึงสนามบาสก็เจอฮันกยองยืนซับเหงื่ออยู่ท่ามกลางสาวๆในโรงเรียน ฮยอกแจมองของขวัญที่ฮันกยองได้รับก่อนจะหยิบของตัวเองออกมาดู มันช่างดูไร้ค่าสิ้นดี
“ฮยอกแจ” หนุ่มจีนเรียกอีกคนอย่างดีใจก่อนจะแหวกวงล้อมแฟนคลับออกมา ของขวัญที่ถืออยู่ก็ถูกเจ้าของวางไว้บนโต๊ะรวมๆกับของชิ้นอื่นๆอย่างไม่ใส่ใจแล้วมุ่งตรงมายังที่ที่ฮยอกแจยืนอยู่
“นายไปคุยกับแฟนคลับของนายก่อนก็ได้ ฉันรอได้” เสียงหวานอ่ยขึ้นก่อนจะมองเลยหลังของฮันกยองไป จะโดนดักทำร้ายไหมเนี่ย
“ไม่ต้องหรอก” ร่างสูงว่าก่อนจะจับมือนิ่มของอีกคนลากไปที่ห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า กันผู้คนพลุกพล่าน
“แล้วของขวัญพวกนั้นล่ะ” ร่างบางถามขึ้นเมื่อไม่เห็นฮันกยองหยิบติดมือมาซักอัน
“ก็มีของคิบอมด้วย เดี๋ยวถ้าหมอนั่นมาเก็บมันคงเก็บให้ฉันด้วยแหละ” ฮันกยองตอบ มีของคิบอมด้วยเหรอ หมอนั่นก็เสน่ห์แรงไม่เบานี่นา ของขวัญชิ้นน้อยของเราจะสู้ได้ไหมเนี่ย
“ฮัน ฉันให้ คงไม่ต้องบอกนะว่าให้ทำไม” ฮยอกแจพูดขึ้นก่อนจะยื่นของขวัญกล่องเล็กไปตรงหน้า แล้วก้มหน้างุดด้วยความอาย ฮันกยองยิ้มร่าเอื้อมมือไปรับ
“ฉันรับด้วยใจ” หนุ่มจีนพูดขึ้นก่อนจะรวบคนตรงหน้าเข้ามากอด ฮยอกแจก็ยิ้มอายๆอยู่กับอกอุ่น ใบหน้าหวานเงยหน้ามองอีกคนตรงๆ ดวงตากลมวูบไหว ฮันกยองมองเห็นใครอีกคนในแก้วตาสวยถึงกับยืนนิ่งค้างแม้ใบหน้าจะยังคงยิ้มอยู่
“ขอบใจนะ” ฮยอกแจตอบรับ โดยที่ไม่รู้เลยว่าทุกการกระทำของตัวเองกับฮันกยอง คิบอมเห็นหมดทุกอย่างร่างสูงชะงักขาที่กำลังจะก้าวเข้ามาในห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า เปลี่ยนเป็นกลับหลังเดินออกไปทันทีที่ฮยอกแจพูดขอบใจ
“แต่ว่า นายลองคิดให้ดีๆนะว่านายชอบฉันแน่รึเปล่าแต่ความรู้สึกของฉัน ฉันมั่นใจ” ร่างสูงพูดออกมาก่อนจะล้วงมือหยิบกล่องของขวัญใบเล็กออกมาให้ฮยอกแจ ร่างบางรับแกะไว้ก่อนจะยิ้มออกมาเมื่อเห็นสร้อยข้อมือที่มีตักอักษร HH ห้อยอยู่ตรงกลาง
“มันหมายความว่าไงอ่ะฮัน” ร่างบางถามทันทีก่อนจะยื่นข้อมือเล็กไปให้อีกคนใส่ให้
“ฮันฮยอก” เสียงทุ้มตอบกลับมาก่อนที่คนตัวเล็กจะเขินจนม้วน ฮันกยองเลยขอตัวไปเปลี่ยนเสื้อผ้าฮยอกแจเลยยืนรอเงียบๆไม่นานฮันกยองก็เดินออกมาด้วยเครื่องแบบนักเรียนก่อนจะจับมือนิ่มเดินออกไป แต่พอไปถึงที่จอดรถ ตากลมก็เห็นรถของคิบอมยังจอดอยู่บนรถมีของขวัญมากมายติดก็ที่เจ้าของรถหายไปไหน
“ขึ้นรถสิย็อก” ฮันกยองหันมาเรียกอีกคนอย่างอ่อนโยน
“ฮัน กลับไปก่อนเลยนะ” ร่างบางหันมาบอกก่อนจะวิ่งหายไป ฮันกยองได้แต่มองตามแผ่นกลังบางไป ถ้านายยังหาใจตัวเองไม่เจอ ฉันก็จะขอหลอกตัวเองต่อไปแล้วกัน
“คิบอม” เสียงใสเรียกขึ้นก่อนจะวิ่งมาหยุดหอบหายใจอยู่ข้างร่างสูงที่ยืนเหม่ออยู่ริมทะเลสาบของโรงเรียน ใบหน้าหล่อเหลาหันมามองคนด้านข้างเรียบเฉยๆ ตาคมมองเห็นสร้อยข้อมือที่ข้อมือบางก่อนจะยิ้มอย่างเจ็บปวดให้กับตัวเอง มือแกร่งกำแน่นเข้าหากันก่อนจะยกช่อดอกไม้ที่ถือติดมือมาเตรียมขว้างทิ้ง
“ทำอะไรน่ะคิบอม” ฮยอกแจถามเสียงดังลั่นก่อนจะจับมืออีกคนไว้แน่น
“จะทิ้งมัน มันไม่มีค่าแล้ว” คิบอมตอบกลับมา
“นี่คิบอม ถึงคนที่เขาให้นายนายจะไม่ชอบหน้าเขาแต่นายเอามาทิ้งแบบนี้มันไม่ดีนะ” ร่างบางพูดต่อก่อนจะดึงแขนของคิบอมลง เข้าใจว่าช่อดอกไม้ที่คิบอมเอากำลังจะเขวี้ยงทิ้งเป็นของแฟนคลับ
“ฉันเอามันมาให้นาย นายเข้าใจไหม!!” ร่างสูงตวาดลั่น ทำเอาฮยอกแจร้องไห้ออกมาทันทีอย่างตกใจ คิบอมไม่เคยขึ้นเสียงใส่เขาแม้แต่ครั้งเดียว พอเห็นร่างบางร้องไห้ คิบอมก็เหมือนได้สติวางดอกไม้ช่อเล็กลงข้างตัวก่อนจะดึงอีกคนเข้ามากอด
“คิบอม นายโกรธอะไรฉันรึเปล่า” ร่างบางถามอู้อี้อยู่กับอกกว้าง
“ฉันขอโทษ” คิบอมกระซิบชิดริมใบหูเล็กก่อนจะกดจูบที่ขมับของฮยอกแจ
“นายเอามาให้ฉัน แล้วนายจะทิ้งมันทำไม นายไม่อยากให้ฉันแล้วเหรอ” ฮยอกแจถามเงยหน้าออกจากอกกว้างน้ำตายังคงไหลริน คิบอมยื่นนิ้วมาเกลี่ยน้ำตาให้อย่างอ่อนโยน
“ฉันอยากให้นายเสมอ แต่นายคงไม่อยากรับ”
“นายถามฉันแล้วเหรอไง” เสียงใสตอบกลับทันที ร่างสูงเลยผละออกจากร่างบางก่อนจะหยิบช่อดอกไม้ขึ้นมายื่นให้คนตรงหน้า ฮยอกแจใจสั่นใบหน้าใสแดงเรื่อก่อนจะเอื้อมมือไปรับ บนดอกไม้ดอกบนสุดถูกหุ้มพลาสติกไว้อย่างดีร่างบางเพ่งมองเข้าไปก็พบแหวนทองคำขาววงสวยอยู่ในนั้น นิ้วเรียวแกะพลาสติกออกทันทีก่อนจะหยิบวงนั้นมาถือไว้
“ถ้านายไม่ต้องการมัน นายก็เขวี้ยงมันทิ้งเถอะ” ร่างสูงพูดขึ้นก่อนจะหลับตาลงเพราะไม่อยากเห็นภาพที่ฮยอกแจเขวี้ยงแหวนทิ้ง ร่างบางใส่แหวนเข้าที่นิ้วนางข้างซ้ายของตัวเองอย่างเร็วก่อนจะเอามือไปไขว้หลังไม่ให้อีกคนเห็น
“ฉันทิ้งมันไปแล้ว” เสียงใสบอกขึ้นก่อนจะยิ้มน้อยๆ คิบอมมองรอยยิ้มของฮยอกแจอย่างเจ็บปวด นายไม่รับมันจริงๆด้วย
“คิบอม นายอย่าทำหน้าแบบนั้นสิ” ร่างบางพูดขึ้นก่อนจะใช้มือขวาหยิกแก้มป่องๆนั้นเล่น คิบอมเลยฝืนยิ้มออกมาน้อยๆ
“ฉันมีอะไรจะให้นายด้วย” ฮยอกแจพูดขึ้นก่อนจะหยิบกล่องที่บรรจุน้ำหอมมายื่นให้อีกคนด้วยมือซ้าย คิบอมมองแหวนที่นิ้วของอีกคนอึ้งๆ ก่อนจะเอื้อมมือมารับของขวัญออกไปพร้อมกับดึงตัวคนให้มากอดอย่างแนบแน่น แม้จะใส่อยู่คู่กับสร้อยข้อมือของฮันกยองแต่ฮยอกแจก็รับมัน
“ขอบใจนะ”
“…”
“ขอบใจที่รับมันไว้” คิบอมพูดต่อก่อนจะยกมือซ้ายของอีกคนมาจูบที่แหวน
“ไม่มีเหตุผลที่ต้องทิ้งนี่” ร่างบางตอบกลับก่อนจะซุกหน้าลงบนอกกว้างปกปิดใบหน้าสีแดงจัดของตัวเอง ทำไมต้องหวั่นไหวให้กับคนสองคนพร้อมกันนะ
“แล้วนายไม่กลับกับฮันเหรอ” คิบอมถามขึ้น
“ฉันให้ฮันกลับไปแล้ว” อีกคนบอกก่อนจะยิ้มอ้อนๆ
“ไม่ต้องมายิ้มแบบนี้ รู้นะว่าจะให้ไปส่ง” คำตอบของคิบอมทำให้ฮยอกแจหัวเราะเสียงใส ก่อนจะโอบคนตัวเล็กเดินมาที่รถ
“คิบอม คนให้ของนายเยอะจัง” ร่างบางพูดขึ้นเพราะของขวัญทะลักมาจนเจ้าตัวแทบจะไม่มีที่นั่ง
“แต่ฉันอยากได้ของนายคนเดียว” คิบอมตอบกลับก่อนจะแกะของขวัญที่ฮยอกแจให้ออกมาถือไว้ ตาคมฉายแววงงทันทีที่เห็น ก็น้ำหอมขวดนี้ฮยอกแจวางคืนไว้ที่เดิมนี่ไม่ได้ซื้อมา
“แอบไปซื้อให้ตอนกินข้าว” พอมองสายตาของคิบอมฮยอกแจก็เดาออกก่อนจะพูดออกมา คิบอมเลยดึงคนตัวเล็กไปหอมแก้มฟอดใหญ่ จะผิดไหมนะถ้ารู้สึกดีกับคนสองคนพร้อมกัน
“นี่ นายรู้ไหมว่าแหวนวงนั้นมีสลักด้านในด้วย” อยู่ดีๆคนขับก็หันมาถาม ร่างบางเลยรีบถอดออกมาอ่าน
…
Kibum’s lover
…
ตัวอักษรภาษาอังกฤษปรากฎเด่นชัดจนฮยอกแจแอบเขิน แต่คิบอมที่มองมานึกว่าอีกคนไม่พอใจเลยไม่ใส่แหวนคืน
“ถ้านายไม่ชอบ นายก็ทิ้งเถอะ” เสียงทุ้มพูดขึ้น
“เอ๊ะนายนี่ยังไง ขอเขินบ้างไม่ได้เหรอไง” ร่างบางหันมาว่าก่อนจะใส่กลับเข้าที่เดิม คิบอมยิ้มออกทันที ฮยอกแจเลยอดไม่ได้ที่จะถ่ายรูปของคิบอมตอนยิ้มเอาไว้ ฮันนายคงไม่โกรธฉันใช่ไหม ที่ฉันไม่ปฏิเสธคิบอม
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------Writer Talk:
มาลงให้แล้วค่า ลืมเรื่องนี้กันไปรึยังคะ
กาต้มตอบเม้นท์ไม่ถูกอีกแล้วค่า
เอาเป็นว่าตอบทุกคนเลยนะคะ
คุณ SnowMan ไปๆมาๆ ฮยอกโดนจีบแล้วค่า คิบอมไม่กล้าพูดหรอกค่ะปากมันหนัก ฮยอกยังไม่รู้ใจตัวเองหรอกค่ะไก่ไร้เดียงสา
คุณ •.★*[[ToNNaM]]*★.• หายไปไหนเลยคะ กาต้มคิดเถิงอ่ะ
คุณ pieapple กาต้มก็แอบเชียร์บอมค่า อิอิ
คุณ Park Sung-Min ลืมเรื่องนี้ไปรึยังค๊า
คุณ รักไก่ กาต้มก็อยากให้เก็บไว้ทั้งสองคนค่ะ แหะๆ มีคนเจ็บค่ะ ตอนกาต้มแต่งนะร้องไห้เลยแอบอิน
คุณ HyukHyuk กาต้มมาอัพให้แล้วน๊า
คุณ LoVE_KiHaE_HaNhYuk มาอัพให้แล้วค่า มาอ่านรึยัง เดี๋ยวจะเกลียดคยูได้อีกค่ะ
คุณ The Wizard Of Kanoval ต้องคอยติดตามกานต่อไปนะคะ อิอิ
คุณ _~OoTaRoO~_ กว่าจะได้คบกันนู๋มินช้ำได้อีกค่า
คุณ mee มาอ่านเรื่องนี้ด้วยนะค๊า
คุณ ^o^ กาต้มก็ชอบอุคกี้เวอชั่นนี้เหมือนกันค่า
คุณ kikumaru ^_^ กาต้มมาอัพแล้วน๊าค๊า สงสัยอ่านตอนต่อๆไปจะเกลียดคยูได้อีก
คุณ w-n ที่เหลือนี่ต้องเอาใจช่วยกันอีกเยอะเลยค่ะ เอ่อเหมือนฮยอกก็ยังไม่รู้ใจตัวเองนะคะ
คุณ *** แล้วชอบบอมมี่แบบนี้ไหมอ่ะคะ เรื่องนี้บอมมี่เป็นคนดีค่ะถอยให้ป๋าก่อน
คุณ นีน มาอ่านตอนนี้แล้วสงสารป๋าไหมอ่ะคะ กาต้มแอบสงสารป๋าอ่ะ
คุณ Aim>คิบอม<Hyuk บอมฮยอกออกแล้วนะคะ มาอ่านได้เลยค่า
คุณ **** ใช่คนเดียวกับคุณ *** รึเปล่าคะ งิงิ
คุณ Goognie_18.only ฮ่าๆๆๆ ต่อไปได้เกลียดอิคู๊อีกแน่ค่ะ
คุณ best คยูยังร้ายได้อีกค่า
คุณ minnie the rabbit กำ ไรเตอร์จิ้นบอมมินมะค่อยออกอ่ะ เปลี่ยนเป็นมินฮยอกได้ไหมคะ ไรเตอร์ก็อยากเปลี่ยนให้นะคะแต่ว่ามันแต่งจบไปแล้วอ่ะค่ะ อย่าโกรธกันน๊า
คุณ ปลาจีน อียาคู๊ยังร้ายได้อีกค่ะ บอมมี่เรื่องนี้พูดน้อยต่อยหนักแอบน่าสงสารนิดนึงด้วย
คุณ ... อ่า มีแต่คนเชียร์คิบอมแล้วป๋าล่ะค๊า
คุณ sun กาต้มก็ว่าอุคกี้เปรี้ยวโคตรๆเลย
คุณ Clius*!! ขอบคุณที่่ติดตามค่า อิจฉาคนไปคอนเหมือนกันงานเยอะเหมือนกันเลยค่า
คุณ Kalo เม้นท์ซะกาต้มมีกำลังใจแต่งต่อเลย อย่าลืมไปอ่านเรื่องอื่นๆนะคะ
คุณ มิว ฮยอกยังไม่รู้หรอกค่ะ ต้องรอให้มีคนมาสอนก่อน
คุณ แมงตาโร่ อียาคู๊จะได้บทลงโทษแล้วค่า
คุณ คิดไม่ออก....จริงๆนะ ไปอัพฟิคด้วยค่า กาต้มรออ่านอยู่นะ
คุณ In The Darkness ย๊อกมานยังไม่ยอมเลือกค่า
เหมือนเรื่องจะยาว จริงๆตอบคอมเม้นท์ อิอิ รักทุกคนค่า
ความคิดเห็น