คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : PaRaLlEl :: CHAPTER 4
Chapter 4
“ฮยอกแจ แกเป็นอะไรนั่งหน้าแดงทั้งวันเลย” หลังจากเลิกเรียนตอนที่กำลังเก็บของกันนั้นเรียวอุคก็หันมาถามคนที่เอาแต่ก้มหน้าก้มตาเก็บของ แก้มใสยังคงแดงปลั่งทุกครั้งที่สบตากับคิบอมก็อดเขินไม่ได้ แม้คิบอมจะไม่มีปฏิกิริยาอะไรเลย แต่ความรู้สึกบางอย่างที่ส่งผ่านมาทางสายตาคมนั้นเล่นเอาคนถูกมองวางตัวไม่ถูกเหมือนกัน
“อากาศมันร้อน” ฮยอกแจหันไปตอบเพื่อน แล้วก็หันมาสบตาคมของคิบอมอีกครั้งใบหน้าสวยร้อนผ่าว ในขณะที่คิบอมอมยิ้มน้อยๆเริ่มติดใจคนน่ารักบนโลกมนุษย์วะแล้ว
[เดี๋ยวนี้แกบ้ายิ่งกว่าฉันอีกนะ นั่งยิ้มคนเดียวได้ทั้งวัน] เสียงประชดประชันดังมาจากคยูฮยอน
[อืม] คิบอมไม่เถียงยอมรับหน้าตาเฉย
“กลับแล้วนะ” ร่างบางพูดกับเรียวอุคก่อนจะมองคิบอมนิดหน่อยขาเล็กเตรียมพาเจ้าของออกไปจากห้องทว่ามือแกร่งของคิบอมจับแขนเล็กเอาไว้ก่อนเล่นเอาเรียวอุคที่มองอยู่ตกใจทำหนังสือหล่นลงพื้น เพื่อนๆในห้องก็ด้วยเช่นกัน
“คิบอม ปล่อย” เสียงใสร้องสั่งไม่เข้าใจว่าคิบอมต้องการสื่ออะไร จะทำอะไรก็ไม่พูดออกมาให้รู้เรื่องซักที
“ไปส่ง” สั้นๆง่ายๆ ก่อนมือแกร่งจะเลื่อนลงมากุมมือเล็กพาเดินออกไปท่ามกลางสายตานักเรียนนับพันรายรอบตัวพร้อมกับเสียงซุบซิบนินทามากมาย
“คิบอมคนมองใหญ่เลยไม่อายเหรอ” ฮยอกแจช้อนตาสวยขึ่นมาถาม คิบอมเพียงแค่ยักไหล่น้อยๆอย่างไม่ใส่ใจก่อนจะพาคนตัวเล็กเดินออกไปตรงที่ที่ซองมินกับดงเฮยืนรออยู่ก่อนแล้ว เพราะเค้าจำได้ดีว่าสองคนนี้เป็นพี่ชายของฮยอกแจ
“เฮ้ย!” ดงเฮกับซองมินร้องดังลั่นพร้อมกับชี้หน้าคิบอมอย่างหาเรื่อง ซองมินถลาเข้ามาดึงฮยอกแจออกจากคิบอมแทบจะมันที
“นายเป็นใครเนี่ย” ซองมินออกปากถาม มองใบหน้าหล่อเหลานิ่งเพราะไม่เคยเห็น
“เป็นเด็กใหม่ที่เค้าลือกันรึเปล่าพี่มิน” ดงเฮกระซิบถาม ซองมินพยักหน้ารับรู้น้อยๆแล้วจ้องอีกคนอย่างไม่พอใจเช่นเดิมข้างกันมีดงเฮยืนกอดอกมองเลียนแบบท่าเดียวกันเป๊ะๆ ฮยอกแจแอบขำน้อยๆกับอาการของพี่ชายทั้งสองคน นักเรียนหลายคนเริ่มหยุดยืนมองเหตุการณ์นั้นอย่างสนใจเพราะใครๆต่างก็รู้ว่าคุณหนูฮยอกแจเป็นยิ่งกว่าไข่ในหิน และความหวงน้องของซองมินกับดงเฮก็เลื่องลือมาตั้งนานแล้วเช่นกัน
“นายคิบอมใช่ไหม” เสียงใสกร้าวขึ้นมาแต่ก็ต้องลดเสียงลงในประโยคถัดมาเมื่อมือเล็กๆมาเกาะแขนเอาไว้แน่น
“ใช่รึเปล่าล่ะ” ซองมินถามเสียงเรียบก่อนจะหันมายิ้มให้น้องชายตัวเองอย่างน่ารัก
“ครับ” คิบอมก้มหัวรับ
“อย่ามายุ่งกับน้องฉันอีก” ดงเฮพูดเสียงเย็นดึงฮยอกแจมากอดเอาไว้แสดงความเป็นเจ้าของเต็มที่ แต่คิบอมกลับไม่รู้สึกกลัวพี่น้องสองคนตรงหน้าซักนิด ตาคมยังคงมองจ้องที่ร่างบอบบางของฮยอกแจไม่วางตา
“ด๊อง เอาฮยอกขึ้นรถไปก่อน” ซองมินแหวลั่น
[อ่า สองคนนี้น่ากลัวชะมัดจะจับนายฉีกอกไหมเนี่ย] คยูฮยอนพูดออกมาอย่างสยองกับใบหน้าที่พร้อมจะฆ่าคนได้ของดงเฮแล้วก็ซองมิน
[ไม่หรอก]
[แกอย่ามั่นใจนะโว้ย อ่อ แล้วห้ามเป็นแผลด้วยเดี๋ยสคืนนี้ฉันออกเที่ยวแล้วไม่หล่อ] คยูฮยอนร้องเตือน
[อืม]
“กลับไปได้แล้ว แล้วทีหลังก็ไม่ต้องจูงมือน้องฉันมาส่ง” ซองมินสำทับลงมาอีกครั้งอย่างไม่พอใจ ฮยอกแจโผล่หน้าออกมาจากรถเพราะเป็นห่วงกลัวคิบอมจะโดนดุไปมากกว่านั้น
“พี่มิน กลับบ้านเถอะฮะ ฮยอกหิว” เสียงใสแทรกเข้ามาในขณะที่ซองมินอ้าปากจะอ้าว่าอีกครั้ง
“จ้า” ซองมินรับเสียงใสแล้วหันมาเข่นเคี้ยวกับคิบอมทางสายตาอีกครั้งก่อนจะผลุนผลันเดินกลับขึ้นรถไป
“กลับบ้านดีๆนะ” ฮยอกแจตะโกนบอกคนที่ยืนมองอยู่ก่อนแล้วก็เป็นดงเฮที่เป็นคนกดกระจกเลื่อนปิด คิบอมเงยหน้ามองท้องฟ้าที่เริ่มมืดลงอีกครั้ง ขายาวๆพาเจ้าตัวขึ้นรถสปอร์ตคันหรูมุ่งหน้ากลับคอนโดใหญ่ใจกลางเมืองด้วยความเร็ว
“อีกแล้วเหรอพี่มินเราต้องออกงานบ้าๆนั่นอีกแล้วเหรอ” ฮยอกแจถามคนเป็นพี่หน้าง้ำ ร่างบางอยู่ในชุดสูทสีชมพูอ่อนกางเกงขายาวสีขาวสะอาดตาดูน่าทะนุถนอมอย่างยิ่ง
“ใช่แล้ว”
“แล้วพี่ด๊องล่ะฮะ” ฮยอกแจถามต่อ ตาสวยมองไปรอบๆบ้านเพื่อหาพี่ชายอีกคน
“มันหนีไปเที่ยวอีกแล้วไง ไวยังกับปลาไหล” ซองมินตอบหน้าตูม อิจฉาน้องชายเหมือนกันที่หนีเที่ยวได้ ไม่เหมือนเค้าที่เป็นลูกชายคนโตควรจะมีความรับผิดชอบมากกว่านั้น
“เราเข้างานแปปเดียวได้ไหมฮะ” เสียงใสเอ่ยถามพร้อมกับยิ้มอย่างอ้อนๆ ซองมินได้แต่พยักหน้าน้อยๆ หนสุดท้ายก็ต้องตามใจน้องชายคนนี้จนได้
“เห้ย นี่มันบัตรเชิญอะไรวะ” แค่คิบอมก้าวเข้าห้องก็กลายร่างเป็นคยูฮยอนทันที ร่างสูงก้มลงหยิบบัตรเชิญสีทองใบหรูขึ้นมาพลิกไปมาก่อนจะเปิดดู
“เรียนเชิญแขกวีไอพีทุกท่านร่วมรับประทานอาหารค่ำ คืนนี้” คยูฮยอนอ่านสิ่งที่ปรากฏบนบัตรเชิญออกมา
“ไปดีไหมวะเนี่ย” แล้วก็เริ่มบ่นกับตัวเอง
[ไม่รู้]
[ไม่ได้ถามเว้ย เดี๋ยวนี้แปลกนะแกอ่ะไม่ถามก็ตอบก่อน]
[อืม]
[ว่าแต่ไปดีไหมวะ]
[…] คิบอมเงียบเพราะไม่รู้ว่าคยูฮยอนถามตัวเองรึเปล่า
[ทีถามไม่ตอบ]
[แล้วแต่แก] คิบอมบอกออกไปอย่างไม่ใส่ใจเพราะสมองของตัวเองกำลังคิดถึงใบหน้าหวานของใครอีกคนอยู่
[ยังไงวันนี้ก็ไม่เจอฮยอกแจแล้ว ไปก็ดี เผื่อจะเจออะไรสนุกๆให้ทำ]
[หึหึ]
[ขำอะไรวะ ก็ฮยอกแจไม่อยู่นี่หว่า คนเรามันก็ต้องหาที่ระบายอารมณ์บ้าง] คยูฮยอนออกปากเถียงอย่างร้อนตัว
[หื่น!!]
“พี่มินแค่งานเลี้ยงของคอนโดที่เรามาซื้อไว้เนี่ยนะ ต้องมาด้วย” ฮยอกแจบ่นงุบงิบ
“มันเป็นมารยาท” คนเป็นพี่หันมาตอบอย่างเอ็นดู มือเรียวยกขึ้นลูบหัวกลมๆของอีกคนไปด้วย
“ฮยอกอยากให้เราเป็นคนไร้มารยาทจังเลย” เสียงใสพูดออกมาอย่างที่คิด จนซองมินหัวเราะน้อยๆ ก่อนจะจูงมือน้องชายเข้ามาในงานเพียงแค่ก้าวแรกที่ก้าวเข้าไปในงานทุกสายตาก็จับจ้องมายังคุณหนูแห่งตระกูลลีทั้งสองไม่วางตา คยูฮยอนที่ออกมาจากลิฟต์ก็ยืนอึ้งตกตะลึงไปเช่นกัน
นางฟ้าของเขา ก็มางานนี้เหมือนกันเหรอเนี่ย
หรือจะเป็นพรหมลิขิตกันแน่…
“มองอะไรกันนักหนาวะ” ซองมินหลุดปากพูดออกมาอย่างไม่พอใจยิ่งดึงน้องชายให้เดินเข้ามาใกล้ตัวมากขึ้นด้วยความหวงสุดฤทธิ์
“เชิญค่ะคุณหนู” เสียงของพนักงานต้อนรับดังขึ้นแล้วพาทั้งสองคนไปนั่งโต๊ะวีไอพีที่จัดเอาไว้ให้สำหรับสามคนแต่อีกคนกลับหนีไปเที่ยวทำให้ที่นั่งว่างไป
“หวัดดีฮะ” เสียงทุ้มดังขึ้น ฮยอกแจเงยหน้าขึ้นไปมองพร้อมๆกับซองมินทันที ใบหน้าหวานยิ้มกว้างก่อนจะลุกขึ้นไปนั่งข้างซองมินแทนที่ดงเฮพร้อมกับกระตุกมือคยูฮยอนให้ลงนั่งอย่างน่ารัก ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงได้รู้สึกคุ้นเคยกับคนที่พบหน้ากันเพียงแค่สองครั้งขนาดนี้
“นี่นาย นี่มันโต๊ะวีไอพีนะ” ซองมินส่งเสียงแหวมาดังลั่น คยูฮยอนยิ้มตอบน้ยๆไม่ได้ว่าอะไร
“คยูฮยอน นายเรียนโรงเรียนเดียวกับฉันใช่ไหม” ฮยอกแจออกปากถาม ตาสวยมองบัตรวีไอพีสีทองในมือของอีกฝ่ายไปด้วยก่อนจะสะกิดให้คนเป็นพี่มองตาม ซองมินเลยทำได้แค่บ่นงุบงิบๆอย่างว่าอะไรไม่ได้
“อ่าใช่” คนถูกถามตอบออกไปอย่างไม่มั่นใจนัก
“ขอโทษนะคะคุณชายโจว คุณชายคิมไม่ลงมาด้วยเหรอคะ” พนักงานสาวเข้ามาถามอย่างนอบน้อม คยูฮยอนยิ้มให้น้อยๆอย่างสุภาพแบบที่ไม่เคยทำ เพราะทุกทีต้องยิ้มโปรยเสนห์ไม่ว่าคนที่เข้าหาจะเป็นใครแต่นี่อยู่ต่อหน้าใครบางคนทำให้ไม่สามารถทำได้เพราะเกรงใจคนน่ารักที่กำลังมองมา
“ไม่ลงครับ พี่ไม่ว่างน่ะ” แล้วก็โกหกคำโตออกไป
“คยูมีพี่ด้วยเหรอ” ฮยอกแจเอียงคอถามอย่างน่ารัก ซองมินแทบจะลุกขึ้นมาต่อยคยูฮยอนให้ล้มคว่ำไปจะได้จบๆ
“อื้อ”
“เค้าชื่ออะไรเหรอ” ร่างบางเอ่ยถามออกไป
[ต้องบอกไหมวะ]
[ไม่]
[แต่เค้ากำลังคาดคั้นฉันอยู่นะเว้ย]
[เดี๋ยวก็เป็นเรื่องหรอก] คิบอมตอบกลับ ทำให้คยูฮยอนส่งเสียงรับอย่างเข้าใจ
“เอ่อ” แต่พอหันมาเจอตากลมสวยที่มองอยู่ก็ไปไม่ถูกเลยทีเดียว ความกะล่อนและเจ้าชู้ที่เคยมีมาหายไปไหนหมดนะ เทพโจวคยูฮยอน เทพที่เจ้าชู้ที่สุดบนสรวงสวรรค์---------------------------------------------------------------------------------------------
Katomnam Talk:
วันนี้เกิดใจอ่อนอีกแล้วเอามาลงให้น้องออมที่มาบอกว่าอยากอ่านมาก
เจ๊ลงตามคำขอค่ะ
ส่วนเพื่อนโบว์ ขอบอกว่างอนมากมาย
มาเร่งให้เราลงยิกๆๆ แต่ไม่มาอ่านเลย
ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
| ||||
| ||||
Name : sneeze< My.iD > [ IP : 125.24.91.204 ] |
| ||||
| ||||
Name : ~TOSAKA RIN~< My.iD > [ IP : 202.28.51.71 ] |
| ||||
| ||||
Name : lemoneko_oae< My.iD > [ IP : 124.121.26.11 ] |
| ||||
| ||||
Name : piggy-oun< My.iD > [ IP : 124.120.38.128 ] |
| ||||
| ||||
Name : 'SuJu__*Eunhyuk*__HAEEUN'< My.iD > [ IP : 124.120.21.215 ] |
| ||||
| ||||
Name : kororo03 [ IP : 124.120.178.69 ] |
| ||||
| ||||
Name : นางฟ้าตาสวย~ [ IP : 119.31.21.207 ] |
| ||||
| ||||
Name : kikumaru ^_^< My.iD > [ IP : 124.157.161.168 ] |
| ||||
| ||||
Name : SnowMan [ IP : 222.123.44.168 ] |
| ||||
| ||||
Name : ---KwonYul_Hyuk---< My.iD > [ IP : 125.24.229.46 ] |
| ||||
| ||||
Name : [[พะแพร]] [ IP : 222.123.15.175 ] |
| ||||
| ||||
Name : หนูมนต์หรรษา< My.iD > [ IP : 58.9.220.126 ] |
| ||||
| ||||
Name : Park Sung-Min [ IP : 125.26.54.248 ] |
| ||||
| ||||
Name : >>>//nupim\\<<<< My.iD > [ IP : 58.9.117.156 ] |
| ||||
| ||||
Name : [[พะแพร]] [ IP : 222.123.15.175 ] |
รักทุกคนค่า
ความคิดเห็น