คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : PaRaLlEl :: CHAPTER 3
Chapter 3
“ง่วงชะมัด” คิบอมบ่นเบาๆ พลางยกมือขึ้นมาปิดปากที่กำลังหาวหวอดโดยไม่ได้สนใจเลยว่ารายรอบทางมีแต่สาวๆพากันมองตามแล้วออกเสียงกรี๊ดเบาๆด้วยกลัวว่าคนถูกมองจะหันมามองอย่างไม่พอใจ
[ฮยอกแจน่ารักมากเลยนะ คิบอม แกว่างั้นไหม] ตั้งแต่เมื่อคืนที่แยกกับฮยอกแจคยูฮยอนยังคงไม่เลิกเพ้อ
[อืม]
[แกว่าเค้าจะชอบฉันป่ะวะ เค้าดูเป็นห่วงฉันด้วย ทำไมน่ารักแบบนี้] ยังคงพร่ำเพ้อต่อไป
[ไม่หรอก] คิบอมตอบออกไปอย่างที่คิดเพราะคนน่ารักอย่างฮยอกแจน่าจะอ่อนโยนและใส่ใจทุกคน ไม่มีใครเป็นพิเศษ
[แกตอบฉันแบบนี้เพราะแกแอบชอบฮยอกแจของฉันใช่ไหม] คยูฮยอนเริ่มโวยวายจนใบหน้าหล่อของคิบอมที่นิ้งเฉยเริ่มแสดงอาการเบื่อหน่ายอีกครั้ง
[…]
[ไม่ตอบนี่แสดงว่าฉันพูดถุกใช่ไหมวะ มาต่อยกันเลยดีกว่ามา]
[ประสาท] คิบอมเอ่ยว่าน้องชายก่อนจะทำเป็นไม่สนใจสิ่งที่คยูฮยอนเริ่มโวยลั่นอีกครั้ง
“อรุณสวัสดิ์คิบอม” แค่เพียงก้าวเข้าห้องไปเรียวอุคก็เอ่ยทักทายอย่างแจ่มใส คิบอมเพียงแค่ก้มหัวรับเล็กน้อยเท่านั้น
“อรุณสวัสดิ์คิบอม” เสียงใสของใครอีกคนเอ่ยทักพร้อมรอยยิ้มหวานก่อนที่คิบอมจะลงนั่ง
“อืม อรุณสวัสดิ์” คิบอมตอบกลับเล่นเอาพวกเพื่อนๆในห้องต่างพากันปิดปากอย่างตกใจ
คิบอมเปิดปากคุยกับฮยอกแจ
คิบอมพูดกับฮยอกแจเกินสองคำ
คิบอมยิ้มให้ฮยอกแจ
“มองอะไรกันน่ะ” เสียงใสหันไปถามเพื่อนๆรอบห้องที่ยังนั่งมองตาค้างอยู่ในขณะที่คิบอมนั่งมองนิ่งออกไปนอกหน้าต่าง
“อ่ะ เปล่า” แล้วทุกคนก็พร้อมใจตอบแล้วหันกลับไปทันที
“เรียว ทำไมนายมองฉันแบบนั้น” แล้วก็สะกิดเพื่อนรักที่นั่งอยู่ด้านหน้ามาถาม
“ไม่มีอะไรหรอก” เรียวอุคตอบส่งๆเพราะเจอสายตาเย็นชาของคิบอมเข้าไป ถึงกับหันหลังไปนั่งตัวตรงแด่วไม่กล้าหันกลับมามองเพื่อนอีกเลย
“เอ๊ะ คิบอม” อยู่ดีๆคนข้างๆก็หันมาร้องลั่นอย่างตกใจ
“หืม” คิบอมส่งสียงเป็นเชิงถาม
[ไม่ยอมนะเว้ย ฮยอกคุยกับแกก่อนได้ยังง๊าย ไม่ย๊อม] และคยูฮยอนก็เริ่มโวยวายตามสเต็ป
[เงียบน่า] คิบอมบอกให้อีกคนหุบปากเพราะเจ้าตัวจะตั้งใจฟังที่คนน่ารักด้านข้างจะเอ่ยปากพูดต่อไป
“ปากนายเป็นแผลนี่” พูดจบมือเล็กก็วางทับลงไปอย่างแผ่วเบาที่รอยช้ำสีแดงอมม่วงนั้น คิบอมกระตุกปากหน่อยๆเพราะเจ็บทำเอาคนจับชักมือออกมาแทบไม่ทัน
“ขอโทษที” เสียงหวานเอ่ยบอก
“ไม่เป็นไร” คิบอมพูดกลับ เห็นแค่แววตาสำนึกผิดนั่นก็ใจอ่อนยวบลงไปแทบจะทันที
[เค้าเป็นห่วงแกด้วย ม่ายน๊า]
[..]
[ฮยอกแจของคยู อย่าไปยุ่งกับมันรอคยูหน่อยน๊า อีกไม่กี่ชั่วโมงก็มืดแล้ว] คยูฮยอนยังคงโวยวายต่อไปแม้ฮยอกแจจะไม่ได้ยินก็ตาม
[หุบปาก!] แต่คนได้ยินเริ่มรำคาญจนทนไม่ไหวไปแล้ว
“ไปเถอะ” ฮยอกแจว่าพร้อมกับมือนิ่มที่จับเข้าที่มือแกร่งแล้วออกแรงดึงเล็กน้อย จนเพื่อนๆในห้องและคุณครูคนสวยที่เพิ่งก้าวเข้ามามองอย่างตกใจ
“คุณหนูฮยอกแจ จะไปไหนคะ” ครูสาวเอ่ยถามเสียงเรียบเนื่องจากอิจฉาที่ฮยอกแจได้ถูกเนื้อต้องตัวนักเรียนใหม่สุดป๊อปนั้น
“พาคิบอมไปห้องพยาบาลฮะ” ร่างบางหันไปตอบก่อนจะกระตุกมือคิบอมให้ลุกขึ้นยืนอีกครั้ง คราวนี้ร่างสูงลุกขึ้นตามแรงกระตุกอย่างว่าง่าย มือใหญ่ผสานเข้ากับมือนิ่มเพื่อให้อีกคนจูงเดินนำออกไป
“คุณหนูฮยอกแจ ไปยุ่งกับคนแบบนั้นทำไมเนี่ย” เสียงหนึ่งพูดขึ้น ฮยอกแจไม่ได้ยินแต่คิบอมกลับได้ยินเต็มสองหู ใบหน้าหล่อพร้อมกับตาคมตวัดจ้องคนพูดราวกับจะแช่แข็งให้ไร้ชีวิตอยู่ตรงนั้น ถ้าหากเป็นบนสวรรค์คนพูดคงจะได้ลงมาเกิดเป็นสุนัขในทันที
“อย่าพูดแบบนั้นสิ คิบอมเป็นแผลอยู่นะ” เรียวอุคหันไปแย้งเพราะไม่พอใจกับความปากดีของเพื่อนในห้องเช่นกัน
“นายก็เหมือนกันนั่นแหละเรียวอุค ดึงคุณหนูฮยอกแจออกมาจากไอ้บ้านั่นด้วย” อีกคนเถียงกลับไม่ลดละ ไม่พอใจที่อยู่ดีๆคิบอมก็ได้ใกล้ชิดคุณหนูคนสวยของโรงเรียนเพียงแค่เวลาสองวัน
“แต่คิบอมเค้าก็หล่อสมกับคุณหนูนะ” ใครอีกคนตะโกนแย้ง โดยลืมไปว่าที่หน้าห้องเรียนมีอาจารย์สาวยืนกุมขมับฟังไปด้วยความปวดหัว
คนเก่า ก็สูงค่าเกินใครจะแตะต้อง
คนใหม่ ก็เย็นชายากแก่การเข้าถึง
“คุณหนูไม่เหมาะกับคนอย่างหมอนั่น” เริ่มขึ้นเสียงใส่
“พอ!!” อาจารย์สาวที่ยืนฟังอยู่นานตะโกนห้ามทำให้นักเรียนในห้องที่แบ่งเป็นสองฝ่ายปิดปากเงียบลงทันที เรียวอุคได้แต่ส่ายหน้าไปมากับปัญหาไม่เป็นเรื่องนั้น
“คิบอมไปทำอะไรมาถึงได้เป็นแผลแบบนี้” ร่างบางเอ่ยถามพร้อมกับมือเล็กที่เลื่อนประตูห้องพยาบาลเข้าไปด้านใน มือเล็กยังคงถูกเกาะกุมด้วยมือของใครอีกคน แม้กระทั่งเจ้าตัวยังไม่รู้เลยว่าทำไมถึงไม่ปฏิเสธเจ้าของมืออบอุ่นนั้น
“หืม” คนตัวสูงกว่าส่งเสียงเป็นเชิงถาม
[อย่าไปห่วงมันฮยอกแจ ฉันเป็นคนโดนต่อยต่างหากเล่า ทำไมแผลถึงไปโผล่ที่หน้าแกด้วยวะ] คยูฮยอนส่งเสียงโวยวายอยากจะบังคับมือของคิบอมให้ปล่อยมือเล็กนั้นแต่ก็ทำไม่ได้
[ไม่รู้]
[ไม่ยอมจริงๆนะเว้ย คืนนี้ฉันจะจับฮยอกแจกดให้ได้]
[เลว] คิบอมด่าออกไป แต่ตาคมยังจ้องมองร่างบอบบางตรงหน้าด้วยแววตาอ่อนโยน
“ฉันถามว่าไปทำอะไรมา ถึงได้เป็นแผล” ฮยอกแจถามอีกครั้งอย่างใจเย็น มือข้างที่ว่างง่วนอยู่กับการหายามาทาให้อีกคน ก่อนจะหันมาดันไหล่หนาให้ลงนั่งบนเตียง
“หกล้ม” คำตอบสิ้นคิดถูกเอ่ยออกไปแต่คนฟังก็ไม่ได้ใส่ใจนัก
“อาจารย์ไปไหนน๊า” เสียงหวานพูดขึ้นตาสวยมองไปรอบๆห้อง ก่อนจะถอนหายใจออกมาน้อยๆ
“คิบอม”
“หืม”
“ฉันไม่เคยทำแผลหรอกนะ นายก็ทนๆหน่อยแล้วกัน” คนน่ารักพูดก่อนจะดึงมือออกจากการเกาะกุม หันไปหยิบยาทาแผลมาบีบลงบนนิ้วเรียวของตัวเอง ก่อนจะยกนิ้วสวยมาจ่อไว้ตรงแผลที่มุมปากของใครอีกคน หน้าของทั้งสองคนห่างกันเพียงไม่ถึงหนึ่งไม้บรรทัด ตาสวยจ้องมองรอยแดงอย่างตั้งใจก่อนจะค่อยๆวางมือลงไปทาแผลอย่างแผ่วเบา ริมฝีปากอิ่มเผยอยิ้มราวกับเด็กๆเมื่อปิดพลาสเตอร์ลงไปบนแผลที่มุมปากนั้นอย่างเรียบร้อย
“เสร็จแล้ว” เสียงหวานพูดขึ้น
“ขอบใจ”
“ทีหลังนายน่าจะระวังหน่อยนะ เป็นแผลแบบนี้ดีไม่ดีเดี๋ยวก็ติดเชื้อเข้าให้หรอก แล้วก็ที่บ้านน่ะหัดหาซื้อยาสามัญประจำบ้านเอาไว้บ้างก็ดีนะ” คนตัวเล็กเริ่มร่ายยาวด้วยความเป็นห่วงโดยไม่ได้ดูเลยว่าคนที่กำลังมองตัวเองอยู่นั้นกำลังยกยิ้มน้อยๆอย่างเอ็นดู เสียงใสก็ยังคงเจื้อยแจ้วต่อไป
“อ่อ แล้วทีหลังน่ะก็อย่าซุ่มซ่ามอีกนะ หน้าตาก็ไม่ได้บ่งบอกซักหน่อยว่าจะเป็นคนซุ่มซ อุ๊บส์…” คิบอมเอื้อมมือแกร่งขึ้นไปแล้วดึงท้ายทอยเล็กเข้าหาก่อนจะประกบจูบอย่างรวดเร็วโดยที่ฮยอกแจไม่ทันตั้งตัว ริมฝีปากหนากดย้ำอยู่ตรงปากอิ่มสีแดงสดนั้น จนร่างบอบบางแทบทรุดลงไปกองกับพื้นดีที่แขนแกร่งโอบรอบเอวบางดึงมานั่งบนตักกว้างเอาไว้ ลิ้นร้อนไล้เลียอยู่ตรงเรียวปากอิ่มเพื่อชิมความหวานนั้น
[ไอ้บ้าบอม แกทำอะไรฮยอกแจของฉันวะ] คยูฮยอนโวยวายเป็นการใหญ่แต่ก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากส่งเสียง
เรียวปากอิ่มเผยอออกอย่างเผลอไผลไปกับสัมผัสหวานล้ำนั้น ก่อนที่ลิ้นร้อนจะแทรกเข้ามาหาความหวานในโพรงปากเล็กอย่างดูดดื่ม ไล้วนไปทั่วทุกอณูจนฮยอกแจแทบหลอมละลายไปกับอกแกร่งนั้น มือเล็กทำได้เพียงขยำเสื้อนักเรียนของอีกคนจนแน่น
“อื้อ” เสียงครางประท้วงทำให้คิบอมละริมฝีปากออกอย่างจำใจ ตอนนี้ใบหน้าหวานของฮยอกแจเปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำอย่างน่ารัก ตาคมจ้องอีกคนนิ่งอย่างไม่เข้าใจตัวเองเช่นกันว่าอะไรดลใจถึงได้ทำลงไป แต่มันก็รู้สึกดีไม่ใช่เหรอ…
“คิบอม นายเป็นบ้าอะไรของนายน่ะ” ปากอิ่มที่เจ่อนิดๆขยับพูดขึ้นทำลายความเงียบ นึกโทษตัวเองอยู่ไม่น้อยที่เผลอไผลไปกับสัมผัสวาบหวามนั้น
“…” คิบอมยังคงเงียบและจ้องมองเรียวปากอิ่มนั้นอย่างหลงใหล นั้นปากคนหรือขนมหวานกันแน่นะ
“นิสัยไม่ดี คนเค้าหวังดีมาทำแผลให้ยังจะมาทำแบบนี้อีก” เสียงใสเอ่ยว่าออกไปอย่างน้อยใจกับคนที่เอาแต่นั่งเงียบกับการกระทำของตัวเอง
“ถ้านายพูดอีก” เสียงทุ้มเอ่ยออกมาก่อนจะจ้องอีกคนอย่างเจ้าเล่ห์
“ฉันจะพูดมันทั้งวันนี่แหละ เป็นบ้าอะไรอยู่ดีๆก็มาจูบชาวบ้านเค้าแบบนี้ได้ไง ไม่ได้เป็นอะไรกันซักหน่อย” คุณหนูฮยอกแจพูดประโยคสุดท้ายด้วยเสียงเบาหวิว
“ฉันจะจูบนาย” สิ้นเสียงของคิบอมมือเล็กก็ถูกยกขึ้นมาปิดปากของตัวเองอย่างอัตโนมัติทันที คิบอม มองการกระทำน่ารักนั้นยิ้มๆ คนตัวเล็กเด้งตัวออกจากตักกว้างก่อนจะมองอีกคนด้วยสายตาคาดโทษแต่กลับน่ารักในสายตาของคนมองก่อนจะวิ่งออกไป
[ไอ้บอมแกทำบ้าอะไรของแกลงไปวะ] คยูฮยอนถามขึ้นทันทีที่ได้สติหลังจากได้ดูฉากเรทไปแล้ว แต่ก็รู้สึกเหมือนตัวเองได้จูบกับร่างบอบบางนั้นด้วยเหมือนกัน
[จูบไง]
[แกประสาทดีอยู่รึเปล่าวะ ไปจูบเค้าแบบนั้นได้ไง คิดอะไรกับเค้าเหรอไงเนี่ย]
[น่ารักดี] เป็นการจบบทสทนาได้ไม่ยากเพราะคยูฮยอนเริ่มอึ้งไปกับการเปลี่ยนไปของพี่ชายร่วมสายเลือดไปแล้ว
วันนี้ต้มเชคสต๊อคหนังสือนิยายค่า
อยากจะร้องไห้เพราะ ปฏิบัติภาค 1 เหลือถึง 6 เล่ม เยอะมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
มาเฟียเหลือ 2 เล่ม ยังดีหน่อย
อ่าเรื่องนี้ออกจะเป็นฟิคป่วงๆนะคะ อ่านเอาฮาค่า
| ||||
| ||||
Name : love_mint< My.iD > [ IP : 125.27.173.175 ] |
| ||||
| ||||
Name : RinkiiZ_LoVe_KeniiZ< My.iD > [ IP : 115.67.181.254 ] |
| ||||
| ||||
Name : Yunho_Xiah< My.iD > [ IP : 58.8.199.115 ] |
| ||||
| ||||
Name : นางฟ้าตาสวย~ [ IP : 119.31.83.43 ] |
| ||||
| ||||
Name : >>>//nupim\\<<<< My.iD > [ IP : 61.90.83.168 ] |
| ||||
| ||||
Name : มือปราบมาร< My.iD > [ IP : 125.25.175.219 ] |
| ||||
| ||||
Name : 'SuJu__*Eunhyuk*__HAEEUN'< My.iD > [ IP : 124.120.5.138 ] |
| ||||
| ||||
Name : lemoneko_oae< My.iD > [ IP : 124.121.16.221 ] |
| ||||
| ||||
Name : sneeze< My.iD > [ IP : 125.24.49.115 ] |
| ||||
| ||||
Name : beau [ IP : 124.120.28.231 ] |
| ||||
| ||||
Name : ~~HyukHyuK~~< My.iD > [ IP : 124.122.129.4 ] |
| ||||
| ||||
Name : หนูมนต์หรรษา< My.iD > [ IP : 58.9.197.73 ] |
| ||||
| ||||
Name : kikumaru ^_^< My.iD > [ IP : 124.157.152.218 ] |
| ||||
| ||||
Name : [[พะแพร]] [ IP : 222.123.225.97 ] |
รักทุกคนค่า
ความคิดเห็น