คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Lust 2...
Chapter 2
“เมาเหรอครับคุณหนู” ดงเฮแทบจะถลาเข้าไปหาร่างเล็กทันทีที่ก้าวพ้นเข้ามาในตัวบ้าน ร่างบอบบางโงนไปเงนมาไร้การทรงตัวแถมกลิ่นแอลกอฮอล์ที่ลอยมาแตะจมูกยืนยันได้เป็นอย่างดีว่า อีฮยอกแจ ไปทำอะไรมา ร่างเล็กหันมายิ้มหวานให้กับร่างโปร่งที่เดินเข้ามาหา
“ดงเฮ~” เสียงเรียกขานแสนไพเราะและแน่นอนว่าดงเฮไม่มีทางได้ยินหากว่าใครอีกคนไม่ได้เมามากขนาดนี้ แขนเรียวเล็กยกขึ้นโอบรอบลำคอแกร่งก่อนเอนศีรษะกลมไปซบไว้ที่บ่ากว้าง
“คุณหนู ไปนอนนะครับ”
“ไม่ง่วง”
“งั้นอาบน้ำก่อนนะครับ” ร่างโปร่งย่อตัวลงก่อนจะช้อนร่างเล็กขึ้นมาในวงแขนอย่างง่ายดาย ใบหน้าหล่อก้มลงมองเจ้าของดวงหน้าหวานด้วยความเป็นห่วงท่วมท้น
มีไม่กี่อย่างที่ฮยอกแจชอบทำเวลามีแฟน
ไปกินเหล้าจนเมา
กับเดินชอปปิ้งทั้งวันทั้งคืน
และดูเหมือนว่าจะชอบทำกิจกรรมอย่างแรกมากกว่าอย่างหลังเป็นไหนๆ
“แล้วดงเฮจะอาบให้รึเปล่า” เสียงหวานเอ่ยถามออกมา ก่อนที่มือน้อยๆจะแนบไปกับแก้มสากของอีกคน ตากลมโตหวานเยิ้ม
“ถ้าคุณหนูต้องการ”
“คิคิ งั้นดงเฮอาบน้ำให้ฮยอกแจนะ” เงยหน้าบอกเสียงใส ในขณะที่ขายาวก้าวพาร่างของคุณหนูตัวเองหายขึ้นไปชั้นบน แขนแกร่งค่อยๆวางร่างเล็กไปในอ่างอาบน้ำ ก่อนจะหันไปถอดเสื้อผ้าจนเผยให้เห็นผิวขาวเนียน แต่คิ้วเข้มก็ต้องขมวดเข้าหากัน
เมื่อบนแผ่นอกบางของอีกคนปรากฎรอยแดงเป็นจ้ำ
“คุณหนู…”
“หือ”
“รอยอะไรครับ” ถามออกมาเสียงเบา แม้จะรู้ตัวว่าไม่มีสิทธิ์แม้จะคิดหึงหวง ตากลมสวยก้มมองตามสายตาของอีกคนก่อนที่เสียงหัวเราะจะดังออกมาเบาๆ
“คิสมาร์กไง”
“…”
“สวยไหม” เงยหน้าขึ้นถามคนสนิทส่วนตัว ดงเฮเม้มปากแน่นเลือกที่จะไม่ตอบคำถามแสนโหดร้ายนั้น มือแกร่งเลื่อนไปปลดกางเกงนักศึกษาตัวเล็กออกจากสะโพกกลม โดยที่คนตัวเล็กให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี ร่างโปร่งหันไปเปิดน้ำให้ไหลลงมาในอ่าง ก่อนจะหันไปเทสบู่เหลวมาตีให้เกิดฟอง
“…”
“ดงเฮ”
“ครับ”
“โกรธเหรอ” เสียงใสเอ่ยถามออกมาอย่างไม่แน่ใจ แต่ท่าทีบึ้งตึงของอีกคนก็ทำให้คนตัวเล็กจับความรู้สึกได้
“ผมไม่มีสิทธิ์รู้สึกแบบนั้น” บอกออกมาตามที่คิด ก่อนจะไล้ฟองน้ำไปทั่วผิวกายขาวเนียน ร่างเล็กนั่งจ้องตาอีกฝ่ายนิ่งเหมือนจะพูดอะไรออกมาแต่ก็เงียบ
“ดงเฮ…”
“…”
“ถ้าอย่างนั้น ลบรอยพวกนี้ให้หน่อยสิ” คำสั่งของคนเอาแต่ใจดังออกมาอีกครั้ง มือเล็กดึงข้อมือแกร่งให้เข้าหาตัวเองก่อนจะเป็นฝ่ายประกบจูบลงไปบนเรียวปากหยัก ค่อยบดคลึงปากตัวเองไปบนริมฝีปากของอีกคนอย่างเคยชิน
“คุณหนู…”
“จุ๊ๆ ไม่เอาน่าฉันสั่งนายก็ทำสิ” นิ้วเล็กยกขึ้นทาบบนปากแดงอิ่มของตัวเอง ร่างโปร่งจ้องมองดวงหน้าหวานอย่างใช้ความคิด
อีดงเฮรู้
รู้ว่าทุกครั้งที่ฮยอกแจเมา จะจบลงที่ความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับเขา
แต่เขาก็แค่อยากรู้
ว่านิชคุณมีสัมพันธ์ลึกซึ้งกับคนตัวเล็กหรือเปล่า
“คุณหนูครับ”
“หือ” ขานรับทั้งๆที่ดวงตากลมโตแทบจะปิดลงเพราะความมึนงง
“กับนิชคุณไปถึงขั้นไหนกันแล้วครับ” กลั้นใจถามออกมาเสียงเบา ตาที่กำลังปรือค่อยๆปิดลงพร้อมกับเสียงตอบที่บางเบา
“ไม่ถึงไหนเลย”
“…”
“นายก็รู้ว่าฉันไม่เคยยอมเป็นของใคร”
แค่ได้ฟังร่างโปร่งก็ยิ้มกว้าง มือแกร่งคอยประคองร่างเล็กเอาไว้ในอ้อมแขนจัดการอาบน้ำให้อีกคนจนเรียบร้อยก่อนจะหาชุดนอนลายน่ารักมาใส่ให้ นิ้วเรียวไล่ติดกระกุมตามสาปเสื้อก่อนจะแช่นิ้วค้างไว้ที่บริเวณแผ่นอกบาง
ปากหยักค่อยๆก้มลงไปกดจูบทับรอยแดงๆบนผิวเนื้อขาวผ่อง อกบางสะท้อนขึ้นลงน้อยๆ
“อื้อ” เสียงหวานครางแผ่วเบา แต่คนตัวเล็กยังนอนหลับตานิ่ง ร่างโปร่งแต้มจูบซ้ำลงไปทุกทีจนมันเด่นชัดกว่าเดิมถึงผละออก
คุณหนูฮยอกแจคงจะไม่โกรธใช่ไหม
เพราะอีดงเฮคนนี้แค่ทำตามคำสั่งเท่านั้น
แต่อาจจะมากเกินคำสั่งนิดหน่อยก็ตรงที่ปากหยักดูดกลืนความหวานจากเรียวปากนุ่มของคนที่เมาหลับแค่นั้น
“คุณหนูยังไม่ตื่นครับ” ดงเฮเอ่ยบอกคนที่ก้าวเข้ามาในตัวบ้านด้วยความสุภาพในดวงตาดำขลับกำลังซ่อนแววตาแห่งความไม่พอใจเอาไว้อย่างมิดชิด นิชคุณพยักหน้ารับก่อนจะเดินไปนั่งบนโซฟาตัวหรูด้วยท่าทีสบายๆ
“เอ่อนี่ดงเฮ”
“ครับ”
“ไม่ต้องเป็นทางการหรอก เราอยู่ปีเดียวกันไม่ใช่เหรอ” ร่างสูงใหญ่พูดกลับมาก่อนจะยิ้มให้อย่างเป็นมิตร แต่ดงเฮก็เพียงแค่ยิ้มบางๆตอบกลับ
นิชคุณไม่น่าไว้ใจ
ผู้ชายทุกคนที่เข้าใกล้ฮยอกแจไม่มีใครไว้ใจได้ซักคน
“ครับ”
“เฮ้ ไม่เอาน่าไม่ต้องสุภาพขนาดนั้นเพื่อนกันๆ” อีกคนว่าออกมา
“ผมจะไปตามคุณหนูให้นะครับ” ร่างโปร่งค้อมตัวลงน้อยๆ นิชคุณเหยียดปากก่อนจะยักไหล่เมื่อเห็นอีกฝ่ายไม่มีทีท่าว่าจะญาติดีด้วย
เหมือนกับที่คนอื่นๆเคยบอก
ศัตรูอันดับหนึ่งไม่ใช่ผู้ชายคนอื่นในมหาวิทยาลัย แต่เป็นอีดงเฮ
“คุณหนูครับ คุณนิชคุณมารอพบอยู่ข้างล่าง” เสียงทุ้มนุ่มเอ่ยบอกกับคนที่นอนหลับตาพริ้มอยู่บนเตียงนอน ร่างเล็กขยับตัวไปมาก่อนจะเปิดเปลือกตาขึ้นมอง
“ปวดหัว…”
“ตื่นมาอาบน้ำนะครับเดี๋ยวผมจะไปจัดยาเอาไว้ให้” ดงเฮบอกออกมาเสียงนุ่ม ค่อยๆขยับเข้าไปประคองร่างเล็กขึ้นจากเตียงนอน ตาสวยปรือลงจนเหมือนจะหลับไปอีกรอบ
“ดงเฮ”
“ครับ”
“ไล่เขากลับไปให้หน่อย” เสียงหวานใสเอ่ยออกมาแข็งกระด้างเหมือนกับแววตา มือแกร่งชะงักไปเล็กน้อยมองดวงหน้าหวานอย่างไม่เข้าใจ
“เกิดอะไรขึ้นรึเปล่าครับ”
“ไม่มี แค่เบื่อ” หน้าหวานเบนหนีสายตาจับผิดของอีกคนไปทางอื่น มือแกร่งเลื่อนขึ้นบีบเบาๆที่ไหล่บางก่อนจะเชยคางมนให้หันมาสบตากับตัวเอง
“มีอะไรที่ผมไม่รู้รึเปล่าครับ”
“…”
“เมื่อวาน มันจะข่มขืนคุณหนูใช่รึเปล่า!!”
----------------------------------------------------------------------
Katomnam Talk:
อัพช้าเอาโล่ห์เลยค่ะ
ทุกคนใครไปงานไก่มาบ้างคะ
ยะฮู้~
nu eng
ความคิดเห็น