คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : INTRO
“พวกเจ้าสองคนนี่ยังไงนะ” เสียงทุ้มทรงอำนาจเอ่ยขึ้นก่อนจะมองไปยังบุตรชายของตัวเองสองคน เทพคนอื่นๆก้ได้แต่ส่ายหน้าระอากับพฤติกรรมหลุดโลกของบุตรชายผู้เป้นใหญ่ไปตามๆกัน
“คิบอม” เอ่ยเรียกลูกชายคนโต ร่างสูงเพียงหันมาปรายตามองผู้เป็นพ่อพลางยักคิ้วขึ้นสูงเป็นเชิงถาม
“เฮ้อ เหนื่อยใจกับแกจริงๆแค่จะอ้าปากพูดกับพ่อนี่แกจะตายเหรอไง”
“…” ยังคงไร้การตอบรับเช่นเคย
“เหนื่อยใจกับเจ้าจริงๆ” คนเป็นพ่อถึงกับบ่นออกมา
“พ่อก็อย่าไปยุ่งกับมันมากนักเลยมันก็พูดแต่ครับ กับหืม นั่นแหละ” อีกเสียงแทรกเข้ามา ทำให้คนเป็นพี่หันไปมองนิ่งเฉยแต่ก็ไม่พอใจอยู่เช่นกัน
“ก็แกแย่งพี่เค้าพูดหมดนี่คยูฮยอน” คนเป็นพ่อหันมาพูดอย่างเหนื่อยใจไม่แพ้กัน อีกคนพูดมากทำตัวสนุกสนาน เจ้าชู้ได้ตลอดเวลา อีกคนเงียบขรึมนิ่งเฉย ไม่แสดงความรู้สึก สองบุคลิกที่ต่างกันสุดขั้วจนเป็นดั่งเส้นขนาน
“พ่อว่างี้ได้ไง มันไม่พูดเอง” อีกคนเถียงกลับอย่างทะเล้น
“ข้าจะส่งเจ้าสองคนให้ลงไปอยุ่บนโลกมนุษย์”
“ไม่ไป” คิบอมตอบทันทีแต่ก็ยังประหยัดคำอยู่
“ไม่ไปเหมือนกัน” อีกคนพูดขึ้น อยู่บนสววรค์มีความสุขจะตาย
“นี่เป็นคำสั่ง ให้เจ้าสองคนลงไปอยุ่บนโลกมนุษย์ คิบอมเจ้าใช้ชีวิตตอนกลางวัน คยูฮยอนเจ้าใช้ชีวิตตอนกลางคืน ข้าจะให้เจ้าปรากฏตัวได้เพียงร่างเดียวในหนึ่งเวลา แต่ใช่ว่าเจ้าจะอยู่บนสวรรค์ตอนที่อีกคนใช้ชีวิตบนโลกมนุษย์ ข้าจะให้เจ้าอยู่ในร่างของกันและกันตลอดเวลา เผื่อพวกเจ้าสองคนจะซึมซับนิสัยของอีกฝ่ายจนมันเกิดความพอดีบ้าง” พูดจบก็ดีดนิ้วทันที ร่างสูงสองร่างของลูกชายก็หายวับไปกับตา
“เห้ย!!” ฮยอกแจร้องลั่นที่อยู่ๆก็มีคนโผล่มาตรงหน้า
“…”
“นายเป็นใครอ่ะ เด็กใหม่เหรอ” เสียงใสเอ่ยถามเพราะเห็นจากเครื่องแบบนักเรียน คิบอมก้มลงมองตัวเองสลับกับมองใบหน้าหวานตรงหน้าอย่างงุนงง
[แกก็ตอบไปสิว่าใช่] คยูฮยอนที่อยู่ในร่างเดียวกันเอ่ยบอกอย่างขัดใจที่พี่ชายไม่ยอมคุยกับคนตรงหน้า
[เงียบซะ] คิบอมตอบในใจ ก่อนจะพยักหน้าให้ฮยอกแจน้อยๆ ร่างบางมองคนตรงหน้าอย่างงุนงง ก่อนจะเดินเลยไป
หมอนี่ท่าทางแปลกๆแฮะ หล่อซะเปล่า…
ความคิดเห็น