ปรารถนารัก #JJCC

sss  ปรารถนารัก  sss

“ขณะนี้ ได้เกิดเหตุเพลิงไหม้ธนาคาร JJCC (ดับเบิ้ลเจซี)  สำนักงานใหญ่ คาดว่าต้นเพลิงจะอยู่ที่ชั้น 13 ซึ่งเป็นที่เก็บเอกสารหลักฐานคดียักยอกทรัพย์ที่เชื่อมโยงนักการเมืองกับกลุ่ม ซานชอง .......NBC news รายงาน”

ผู้ประกาศข่าวสาวสวยปรากฏตัวผ่านจอโทรทัศน์ขนาดใหญ่ย่านธุรกิจใจกลางกรุงโซล เปลี่ยนจากโฆษณาสินค้าเป็นรายงานข่าวด่วน  ผู้คนมากมายที่เดินซื้อข้าวของต่างหยุดชะงักแล้วหันไปมองเป็นตาเดียว

เสียงโทรศัพท์เรียกเข้าของ นักธุรกิจหนุ่ม แผดเสียงดังลั้นหลังจากที่ผู้เป็นเจ้าของไม่ได้ให้ความสนใจมันเป็นเวลานาน

“ฮัลโหล   ว่ายังไง...”

(“..........”)

“อืมม   เห็นข่าวแล้ว  ....  กำลังจะเข้าไปเดี๋ยวนี้แหละ”

 

คิมยองจิน  กดวางสายไปอย่างง่ายๆ  ดวงตาเฉียบคม ยังคงจดจ้องอยู่กับกระดาษ 2 3 แผ่นในมือ ...ข่าวไฟไหม้ธนาคาร มันไม่ทำให้นักธุรกิจหนุ่มตื่นเต้นตกใจ ได้มากไปกว่า รูปถ่ายพร้อมรายละเอียดของ สินค้าผิดกฎหมายชิ้นใหม่นี้ไปได้เลย 

“มรกตแห่งบาเฮีย.......”  เสียงทุ้มลึก เปรยออกมาเพียงแผ่วเบา

บราซิล .....เหมืองมรกตที่ใหญ่ที่สุดในโลกอยู่ในเมือง บาเฮีย  ...หินคริสตัลดิบ สีเขียว ที่ยังไม่ผ่านการเจียระไน  ขนาดใหญ่เท่าขามนุษย์   มูลค่าหลายพันล้านเหรียญ    แล้วถ้านำมันทั้งหมดมาเจียระไนแล้วขายออกไปล่ะ  ....ไม่ต้องคิดถึงมูลค่าที่จะเพิ่มขึ้นอย่างมหาศาลเลยทีเดียว

การค้าอัญมณี   ไม่ได้อยู่ในสายงานทางธุรกิจใดๆเลยที่ คิม ยองจิน  เป็นเจ้าของอยู่ในตอนนี้  ...  แต่มันเป็นวีธีฟองเงินอย่างง่ายๆ ที่การค้าผิดกฎหมายนิยมใช้

คิดดูง่ายๆว่า  มรกตที่สวยที่สุดนั้นมีมูลค่ามากกว่าเพชรที่สวยที่สุด ถึง 10 เท่า....

 

เรื่องน่าโมโหยิ่งกว่า หุ้นตก ก็คงจะเป็น รถติด ... ทั้งที่มีการปรับปรุงการจราจรทั่วทั้งเมืองมาแล้วอย่างดี แต่พอ ฝนตก  รถก็ยังติดอยู่อย่างงั้น  แถมด้วยไฟไหม้ธนาคารนั้นอีก  ยองจินเบื่อหน่ายกับเรื่องไม่เป็นเรื่องแบบนี้ จนแทบจะระเบิดอารมณ์เดือดออกมา ตามนิสัยของเจ้าระเบียบทุกกระเบียดนิ้ว

เอี๊ยดดดดด  บึ๊ก!! 

คนขับรถเบรคกระทันหันจน ยองจินต้องผลักเบาะหน้าเอาไว้ไม่ให้ตัวกระแทก

“เฮ้ย  ขับดีๆซิ่ว่ะ   อยากตายรึไง...”

แม้จะขับรถให้ยองจินมานานแต่ก็ไม่เคยที่จะคุ้นชินกับอารมณ์ขึ้นๆลงๆของเจ้านาย ทางที่ดีที่สุดคือ ปิดปากให้เงียบ แล้วอย่าได้โต้เถียง แก้ตัวแก้ต่างความผิดอะไรทั้งสิ้นเป็นดีที่สุด   ... 

“ออกรถซิ  รออะไร!!”   ยองจินตวาดออกไปอีกเริ่มหัวเสียมากขึ้นทุกที

บึ๊กๆๆๆๆๆๆ

ใครนะที่มันชั่งกล้า มาทุบกระจกหน้าต่างรถออดี้ราคาแพงขนาดนี้ได้

ยองจินปลายตาไปมองอย่างหัวเสีย ถ้าสายตามันฆ่าคนได้ ไอ้คนที่ยืนทุบกระจกอยู่นั้นคงได้ลงไปขาดใจตายไปแล้ว

“ออกรถ!” 

สั่งด้วยเสียงเฉียบขาด  แต่ไม่ทันที่รถจะเคลื่อนที่    คนที่ยืนทุบกระจกอยู่ภายนอก  ก็ ใช้วัตถุบางอย่าง กระแทกกระจกนิรภัยของรถออดี้จนแตกกระจาย

“แค่ขอขึ้นรถไปด้วย  ลำบากนักรึไงคุณ....”  เสียงหวานนุ่มอย่างเสียงหญิงสาว พูดผ่านสายฝนที่ตกหนักขึ้นทุกที

ร่างบางเอื่อมมือมาปลดล็อกประตู    เปิดออก    แล้วถือวิสาสะเข้ามานั่งข้างๆ   ยองจินต้องขยับตัวหนีเพราะไม่อยากเปียก  แต่มีเหรอที่จะรอดพ้น

“ถอดเสื้อนอกนั้นออกมาซิ  หนาวจะตายอยู่แล้ว”เสียงหวานสั่นจนแทบฟังไม่เป็นคำ แต่เรียวแขนที่เอื่อมมากระชากดึงคอเสื้อนอกราคาแพงของยองจินออก ด้วยแรงที่ไม่ใช่น้อยๆ จนยองจินต้องยอมถอดออกให้เพราะไม่อยากให้เสื้อขาด

“นายเป็นใคร  กล้าดียังไงมาทุบรถชั้น แล้วยังเสนอหน้าขึ้นมานั่งอยู่ตรงนี้อีก” ยองจินพูดเสียงแข็งโกรธจนแทบลุกเป็นไฟ   แต่แล้ว  เมื่ออีกฝ่าย เงยหน้าขึ้นมาให้มองเห็นชัดๆ  ดวงากลมโตคิ้วเข้มได้รูปสวย แถมยังริมฝีปากหยักรั้น ก่อนจะแย้มออกนิดๆ 

“ผมชื่อ โอ จงซอก  เป็น นักฆ่า  แล้วผมก็กำลังจะฆ่าคุณยังไงล่ะ  คิมยองจิน....”

 


 

ปัง!!

………………………………………………………………………………