คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ในคืนฝนตก Chapter 2.1
Chapter 2/1
☂
แพมมาอยู่ที่นี่ไ้สอสัปาห์แล้ว...
ทุเ้าเวลาลืมาื่นึ้นมา็มอเห็นเพานแปลา และลิ่นหอมออไม้ บวับเสียเ้าาหวานที่ร้อราวเป็นนาฬิาปลุให้ื่นาารหลับใหล เธอหันมอไปนอหน้า่าที่ถูเปิทิ้เอาไว้ เพราะลาืนอาาศะเย็นสบาย ลุาเียมอเห็นยอ้นไม้มีละออน้ำ้าเาะพราว แพมรีบัารอาบน้ำแปรฟันและทำธุระส่วนัวให้เรียบร้อย
เินลมา้าล่า็ไ้ลิ่นหอมๆ าอาหารทีุ่ย่าทำ วันนี้่วบ่ายเธอะออไปเินเล่นที่สวนสาธาระ หลัาอาศัยอยู่ที่นี่มาเือบสอสัปาห์เ็สาวึรู้ที่ทามาึ้น ไปไหนมาไหนเอไ้โยไม่้อรบวนป้านอมอีแล้ว
หลัาทานอาหารเ้า้วยเมนู่ายๆ อย่าผัผัรวม และยำปลาระป๋อ แพมึเลือมานั่เล่นอยู่แถวบริเวบ้าน เ้าาหวานเินมาลอเลียอออ้อนเ่นทุวัน เ็สาวุ่มาลไปในน้ำ วัไปมาะหันมอทิวทัศน์อธรรมาิรอบ้า ลมพัมาแผ่วเบา ้าันมีถานมเล็ๆ ที่เ็สาวหยิบิมือมา้วย
แพมหยิบนมลีบลำวนึ้นมาัทาน รสาิลมลอมฟุ้ระายในปา เธออบนมลีบลำวนสูรนี้ รสาิอมันไม่หวานนเินไป แป้ไม่ร่วน่าานมผิที่เพียเ้าปาโนลิ้น็ละลายแล้ว เ็สาวนั่ทานพลาันมลีบลำวนรสาิอร่อย มอทิวทัศน์ธรรมาิ่าๆ บึบัวที่ผืนน้ำเรียบนิ่ยับระเพื่อมไหวเมื่อลมอุ่นพัผ่าน
เหมี้ยว!
เ้าาหวานส่เสียร้อพลาระโึ้นมานั่ั ไม่พอยัใ้อุ้เท้าอ้วนลมแป้นพยายามะเียะายใ้มูอมันมฟุฟิับนมที่แพมำลัทานอยู่
๋อม!
นมลีบลำวนที่เ็สาวำลัทานอยู่นั้นร่วหล่นลไปในน้ำ ละลายหายไปทันที
“าหวาน! เห็นไหมนมหมเลย นีนั” เธอบ่นเบาๆ พลา้อเ้าแมวอ้วนสีาวาเม็ เอ่ยเสียบอ้วยวามไม่ริั ่อนะหันไปหยิบเอานมลีบลำวนิ้นใหม่เ้ามาัแล้วเี้ยว ะมืออี้า็อยันหน้าเ้าแมวอ้วนให้ออห่า
“ิิ”
วับ!
แพมหันมอไปรอบๆ ้วยวามใระนแปลใ เมื่อไ้ยินเสียหัวเราะัแว่วเ้ามา เรียวิ้วมวมุ่นเ้าหาัน เนื่อาบริเวที่เธอยืนอยู่นั้นไม่มีใรนอาเ็สาวเพียนเียว นมลีบลำวนถูเลื่อนห่าาย เธอหยััวลุึ้นไม่ลืมวาสายามอไปรอบๆ เ้าาหวานระโผลุบหายเ้าไปหลัพุ่มไม้สู แพมัารหยิบานนมลีบลำวนแล้วมุ่เินไปภายในบ้าน
แผ่นหลับอบบาห่าไลออไป วาู่หนึ่ำลัับ้อมออยู่ เรียวาห้อยอยู่บนานไม้ ิ่ไม้สูให่เผื่อแผ่ร่มเา ายผ้าพลิ้วสะบัไปมายามลมหนาวหอบมาวูบหนึ่—
เ็สาวลับเ้ามาในบ้าน มอเห็นุย่าำลััไพลินรอบ ึ่มันัแปลมาาทับทิมรอบเพียแ่ใ้น้ำหวานเป็นสีฟ้ามาว่าสีแ แพมยิ้มว้าทิ้ัวลนั่เ้าอี้ วาลมโมอถ้วยนมหวานาลุวาว เพราะั้แ่ที่เธอมาอยู่ที่บ้านอุย่า็ไ้ทานแ่ออร่อย
เห็นทีเธอ้ออ้วนเหมือนลูหมูแน่เลย
แ่เธออบนะ นอาน้อหมาและน้อแมว สัว์ที่เธออบ็ือหมู
ัวลมสีมพู ใบหน้าื่อๆ และเสียร้อที่ฟัูล แพมยิ้มำับัวเอพลาัไพลินรอบเ้าปาเี่ยวทานอย่าเอร็อร่อย
“อร่อยไหมลู”
แพมพยัหน้า “อร่อย่ะ ุย่าทำเอเหรอะ”
“ทำไม่ยาหรอลู ถ้าอยาทานอีบอย่านะ”
“อบุ่ะ” เ็สาวบอเพียเท่านั้นแล้วลมือทานอหวาน่อ
่วเย็นแพมออมานั่เล่นที่านบ้าน เ้าาหวานเินเ้ามาลอเลีย่อมา็เินทิ้ห่าออไป ลมโยพัมาบาๆ แพมนึอยาออไปเที่ยวเล่นรอบเมือเียใหม่ โยเพาะพวสถานที่ในประวัิศาสร์เ่นเวียุมามหรือวัเ่าๆ ที่มีประวัิวามเป็นมา
แพมเปิหนัสือท่อเที่ยวเมือเียใหม่ที่มีิในบ้าน เธออ่านประวัิอวัเียมั่นที่เป็นวันแห่แรอเียใหม่ สร้าในสมัยพระยามัรายมหารา ยิ่อ่านเ็สาว็ยิ่อยาไป ันั้นแพมึั้ใเอาไว้ว่าวันพรุ่นี้เธอะอุย่าออไปเที่ยวเล่นามวั่าๆ ที่เธอไ้อ่านหนัสือมา
ความคิดเห็น