คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
บทนำ
เ้าวันนี้เป็นอีวันที่ารราริั ในเมือหลวแบบนี้มันไม่แปลที่ะเห็นมนุษย์เินเือนแย่ันใ้ถนนอย่าเร่รีบเพื่อให้ไปถึที่ทำานโยไม่สาย่อนีเส้น และที่ป้ายรถเมล์มีลุ่มนัเรียน นัศึษามายืนรอรถประำทา ถัออไปาป้ายรถเมล์ มีหิสาวสวมุม.ปลาย เบลล์เธอยืนรอรถประำทาเพื่อโยสารไปโรเรียนเหมือนๆับนอื่นแ่ที่ป้ายรถเมล์มีนยืนมาเินไปเลยทำให้เธอรู้สึอึอั เธอเลยเลือที่ะยืนห่าออมาอีสัหน่อยะีว่า เธอยืนมอนั่นมอนี่ไปเรื่อยๆ เหมือนนไม่ไ้เร่รีบอะไร ่วนี้เป็นหน้าฝน ถนนหนทาเลยแะไปหมและอนนี้ฝน็เพิ่หยุไ้สัพั น็ออมาื้ออุนไว้เวลาฝนะไ้ไม่้อลำบาออมา และเธอ็สุาเ้าับเ็สอนทีู่มือัน ทา้าน้ายอเธอ เ็ผู้หิผู้ายเินไปหาแม่ที่ยืนรอเินทอนาแม่้า านั้นทั้สามน็เินึ้นสะพานลอยไป เบลล์มอามอย่าสนอสนใ เาไปันนสุลูาแล้วเธอยัะะโหน้าไปูอี ในะนั้นเทา้านวาอเธอมีรถมอเอร์ไ์บิ๊ไบ์เสียเรื่อระหึ่มับมา้วยวามเร็วสูทั้ๆที่ถนนหนทาย่ำแย่มาและอนนั้นเอ
ปรี๊นนนนนนนนๆๆ
่า~~
เบลล์ใับเสียแรนะัถอยหลัอย่ารวเร็ว ทุนที่ยืนรอรถประำทาหันมอามเสียแรที่ัึ้นและไ้สัเเห็น เบลล์ที่ยืนอยู่ามร่าายเธอเปอะไป้วยโลนที่รถันนั้นเหยียบแอ่น้ำนาให่ร้านหน้าอเธอ
“ะรีบไปายรึไ อย่าให้เอนะ ิท” หิสาวสบถออมา้วยวามไม่พอใในสิ่ที่เิึ้น และ็อายเินว่าะหันไปมอว่าใรมอเธอบ้า รถประำทาอเธอมาพอี เธอรีบึ้นไปอย่ารวเร็วไม่อยาให้ใรมาเห็นเธอในสภาพแบบนี้
เบลล์มาถึโรเรียนในเวลาแบบนี้ริๆะมีอาารย์และสภาพนัเรียนยืนอยู่ที่หน้าประูแ่อนนี้ฝนึไม่มีใรมายืนเพื่อัไ้เธอ และเธอรีบเินเลาะไปามอาารเพื่อไปห้อน้ำ อนนี้นัเรียนเ้าเรียนันหมแล้วึไม่มีใรมาเห็นเธอในสภาพเละเทะอย่านี้แน่นนอน
อนนี้เธอ็เินมาถึห้อน้ำ ไม่มีใรอยู่เธอึรีบัแเสื้อผ้าหน้าผม อเธอ่อนและรวมผมึ้นไปเป็นทรหาม้าเล็ๆเพราะเธออยผมนบา ผมทรนี้ทำให้เห็นรอยสัรูปอัษร ’BL’ ไว่ันที่้นออเธออย่ัเนปิเธอะปล่อยผมเพื่อไม่อยาให้ใรเห็นรอยสัที่้นออเธอ เบลล์เินออมาาห้อน้ำเพื่อเ้าเรียนอีึนึึ่ไลมาาึ4นี้ และึ7ที่เธอะไปเรียนไม่มีทาเื่ม้วย โีที่ระหว่าทาไปึ7ะมีลานอรถนาให่อยู่เธอึัสินใไปหลบฝนในนั้น
“ให้ายสิลืมร่มไว้ที่บ้านนไ้” เบลล์พูึ้นมาอย่าัเพ้อ เธอิว่าฝนทั้วันทั้ืนแน่ และระหว่ารอฝนาว่านี้เธอ็มอ้ายมอวาเป็นปิอเธอ
“เอ๋ O.o” เธอะัับสิ่ที่เห็นเล็น้อยและเปลี่ยนสีหน้าเหมือนนุมัยนะเอาไว้ในมือ และเธอเินไปยัรถันนั้นอย่า้าๆ
“ไเอันอีแล้วนะ ันว่าถ้าันำไม่ผิเราเอันเมื่ออนเ้า” เธอมอ้ายมอวาและเธอ็เอะปูออยู่บนพื้น
“ันไม่รู้หรอนะว่าใรเป็นเ้าอแ แ่มันับแมาทำให้ันเือร้อน” เธอลมืออย่าไม่รอ้า เธอิว่าถ้าทำอะไรับรถันนี้สัอย่า เ้าอรถที่รัรถันนีแม้ระทั่ฝนนานี้รถยัสะอาเอี่ยม มัน้อร้อนรนแน่ๆ
ความคิดเห็น