คนเราเมื่อเติบใหญ่เราจะรู้ว่าทุกอย่างในชีวิตไม่เคยจบอย่างในนิยาย
มันยากที่จะสร้าง และยากกว่าถ้าจะแก้ไขอะไรในชีวิตที่ผิดพลาดไป
แล้ว จริง ๆ มันแทบไม่มีทางเป็นไปได้เลยทีจะย้อนเวลากลับไปเปลี่ยนแปลงอะไร
ก็ตามที่เราคิดว่าทำผิดไป ทุกวันนี้ชั้นเสียใจอยู่อย่างหนึ่งที่ทำตัวเหลวไหล
หลังเรียนจบปริญญาตรีเกียรตินิยมอันดับหนึ่ง สาขาภาษาไทยเพื่อการสื่อสาร
แต่ไม่ยอมเรียนต่อโททั้งที่พ่อแม่พร้อมที่จะส่งเสียให้เรียนอย่างสบาย
ชั้นมัวแต่เพ้อฝันเรื่องความรักมากเกินไป จนมาวันนี้ชันยังเสียกับอดีตอยู่
แต่ก็รู้ว่าแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว ได้แต่บอกน้องชายสุดรักว่าคิดให้ดีก่อนที่
จะทำอะไรลงไป บอกเขาว่าเรื่องเรียนสำคัญที่สุด มันคือหน้าที่แรกของความ
เป็นมนุษย์ที่มีปัญญา
            จนมาวันนี้ที่ชั้นทำงานและพบปัญหามากมายซับซ้อน เรื่องของคน
ชั้นเป็นคนกลางที่อยู่ท่ามกลางสงครามทางความคิด สิ่งที่ทำได้อาจเป็นการ
ไปจากที่นี่ เพื่อรักษาความดีงามของตนเองไว้ ถึงอาจไม่ใช่วิธีแก้ปัญหาที่ดีนัก
แต่การทนอยู่กับสิ่งเลว ๆ ชั้นก็ทำไม่ได้เหมือนกัน
          แล้วชั้นเขียนเล่าอะไรให้ฟังใหม่นะ
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น