Beginner Angel Haruna ฮารุนะ นางฟ้ามือใหม่

ลำดับตอนที่ #3 : •{Test 2}• You're Angel เธอคือนางฟ้า!? 40%

'ฉันคือนางฟ้า!'
ประสาท!! จะไปมีเรื่องไร้สาระแบบนั้นได้ยังไงกัน!
ผมออกมานั่งกินชาเขียวข้างๆสนามฟุตบอลพลางคิดเรื่องเพื่อนร่วมห้องประหลาดๆคนนั้น รวมถึงเรื่องที่ให้ยัยนั่นมานั่งข้างๆผมด้วย!
'เฮ้! ทำไมให้โคอิสึมิมานั่งข้างฉันล่ะ!'
'ก็ข้างๆนาย นอกจากอันไปแล้วไม่มีใครนี่หว่า สาวน้อยคนนี้เลยได้บาปมานั่งข้างนาย สงสารจริงๆ'
คำพูดของหัวหน้าห้องเฉิ่มๆทำให้ผมรู้สึกตงิดๆ บาปเลยเรอะ!! บุญมากกว่า! ไอ้พวกเห็นดอกบัวเป็นกงจักร!!
"ชิบะคูงงง~"
นั่นไง! ผมไม่น่าไปคิดถึงยัยนี่เลย ตายยากชะมัด!
"..."ผมลุกขึ้นเตรียมจะหนีแต่โคอิสึมิรั้งแขนผมไว้
"จะหนีไปไหนล่ะ?"
"ไม่ใช่เรื่องของเธอ"
โคอิสึมิทำแก้มป่องอีกครั้ง เฮ้ออ ต่อให้น่ารักแค่ไหนแต่เห็นรอบสองก็เบื่อเป็นเหมือนกัน
"ชิบะคุงใจร้ายย~"
"ใจร้งใจร้ายอะไรล่ะ เธอนั่นแหละ เป็นบ้าอะไร อยู่ๆถึงมาตามฉันเนี่ย!"
ใช่ครับ ตั้งแต่เมื่อเช้าแล้ว ยัยนี่ก็ตามผมตลอด ถามนู่นถามนี่จนผมชักจะรำคาญ ขนาดคำถามปัญญาอ่อนอย่างหมากฝรั่งสตรอเบอรี่หรือบลูเบอรี่อร่อยกว่ากัน-__-^ เจ้าหนูจำมัยชัดๆ!!
"ก็นะ...เรานั่งโต๊ะข้างๆกันไม่ใช่หรอ ก็ควรจะสนิทกันไว้สิ เนาะ"
"เนาะอะไรกันเล่า!! มันไม่ใช่เรื่องจำเป็นเลยสักนิด!"
"เอ๋า~ทำไมอ่า"
ผมกับโคอิสึมิพูด(อย่างกระโชกโฮกฮาก)เพลิน จนไม่ได้สนใจสิ่งรอบข้างเลยสักนิด
"สนิทกันดีนี่นา"
ยามาฮาจิ!?
ไม่จริง! เธอมาตั้งแต่เมื่อไหร่ทำไมผมไม่เห็นรู้ตัวเลยล่ะ!?
"คุณโคอิสึมิ เริ่มคุ้นบ้างหรือยังคะ"
"ค่ะ! คุณฮิงุระ"
"ชิบะคุงล่ะ"
"อ่า...อืม...ก็..."
"สนิทกันมากเลยค่ะ! ใช่มะคาสึเนะคุง!"
คาสึเนะคุง! ยัยนี่เรียกชื่อผมได้ไงกัน! ใครอนุญาตไม่ทราบ!
"โคอิสึมิ!"
"อ้าว ไหนบอกจะเรียกฉันว่าฮารุนะแล้วไง...ขี้ลืมจังเลยคาสึเนะคุง น้อยใจนะเนี่ย~"
ฉันไปพูดกับเธอตอนไหนห๊ะ!!
"สนิทกันแบบนี้ ก็หายห่วงจ้ะ งั้นฉันไปก่อนนะ"
"บายจ้า คุณฮิงุระ"
"จ้า แล้วเจอกันนะคุณโคอิสึมิ ชิบะคุง"
ยามาฮาจิเดินจนหายลับไป ผมมองเธอค้างอย่างนั้น แล้วก็เริ่มรู้สึกเจ็บที่แก้ม
"โอ๊ะ แก้มนิ่มดีนี่นา คาสึเนะคุง"
ฮารุนะ...ยัย...ยัย...
"ยัยติงต๊อง! เธอกล้าดียังไงมาหยิกแก้มฉันน่ะห๊ะ!!!"
----------------------------
ไว้มาอัพทีหลังน้า>_<