ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : {Test 1} I'm Angel ฉันคือนางฟ้า!
โรงเรียนฮาบากิเปิดเรียนมาได้1สัปดาห์แล้ว แต่เด็กนักเรียนก็ยังคงมาโรงเรียนสายเพราะตื่น8โมงเหมือนยังปิดเทอมอยู่
...เช่น ผมเป็นต้น-__-^
ตอนนี้ผมอยู่ในท่ายืนถือถังน้ำสองใบเข่าแทบทรุดตามท่าที่คนหน้าตาดีมักจะทำกัน(ยังจะหลงตัวเอง=_=)
"คิกๆๆ ดูนั่นสิ"
"ฮะๆๆ"
เพื่อนร่วมรุ่นเดินผ่านผ่านห้องปกครองไปมา หัวเราะคิกคักจนผมเริ่มอาย ให้ตายสิ เขินว้อย!!
"คิกๆ ฮิงุระ ดูนั่นสิ"
"เอ๋"
"ฮาเนอะ"
ฮิงุระ!!!
ผมหันขวับไปมองเจ้าของชื่อด้วยความเร็วแสง ฮิงุระ! ยามาฮาจิ ฮิงุระจริงๆด้วย!!
แย่แล้ว! เห็นผมในสภาพนี้ มีหวัง ผมไม่กล้าเจอหน้าเธอไปตลอดชีวิตแน่ๆT^T
"คิกๆ"
...ยามาฮาจิ ฮิงุระ...ฉันน่ะ...ฉันน่ะ!!
"อย่าไปหัวเราะเลยนะ อย่างโมริมูระคุง แฟนเธอก็โดนไม่ใช่หรอ"
"จริงหรอ=[]=! นัตสึคู๊งงงง~"
เพื่อนของยามาฮาจิรีบวิ่งไปข้างหน้า ยามาฮาจิหัวเราะนิดๆก่อนจะส่งยิ้มให้ผม แล้วเดินตามเพื่อนของเธอไป
"ยามาฮาจิ..."
รอยยิ้มหวานนั่น...หน้าสวยๆแบบนั้น...แล้วผมจะไม่หลงรักเธอได้ยังไง...
"โฮมรูมวันนี้ ครูมีเรื่องจะบอกทุกคนล่ะ"
อาจารย์ฮตสึ อาจารย์ประจำชั้น3-Bของผมพูดขึ้นเรียกเสียงฮือฮาของเหล่าเพื่อนๆในห้องได้เป็นอย่างดี
...ทำไมคาบสุดท้ายต้องเป็นโฮมรูมด้วยฟะ=__=
"จะมีนักเรียนใหม่ย้ายมาที่ห้องเราในวันพรุ่งนี้ ขอให้ทุกคนเป็นเพื่อนที่ดีกับเด็กใหม่นะ ส่วนเรื่องทัศนศึกษาเราจะไปที่เกียวโตกันอีกสองเดือน วันนี้พอแค่นี้ กลับบ้านได้"
ผมลุกขึ้นบิดตัว แต่เสียงฮือฮายังไม่เบาลงไป สักพักหนึ่งก็มีมือมาแตะบนไหล่ของผม
"โย่ คาสึเนะ หลับสบายมั้ย"
"อันไปเรอะ"
เจ้าหมอนี่ชื่ออันปาอิ แต่ทุกคนเรียกรวบๆว่าอันไป เป็นเพื่อนสนิทของผมเลยล่ะ
"นายว่าไงเรื่องเด็กใหม่"
"ไม่รู้ ว่าแต่นายสนด้วยหรอ ไอ้เราก็นึกว่านายแต่งงานกับเพลงไปซะแล้ว"
อันไปหัวเราะ มันจริงไม่ใช่หรือไงล่ะ=_= ไอ้นี่มันบ้าเพลงอย่างหนัก ดู๊ดูสิ ที่อยู่ในมือนั่นมันMP3ใช่มั้ย
"เปล่า แต่เห็นคนอื่นพูด ก็เลยพูดบ้าง"
"นายนี่มัน=_="
พวกผมเดินกลับบ้านด้วยกัน อันที่จริงพวกเรากลับด้วยกันตั้งแต่ประถมแล้วล่ะ เนื่องจากเป็นพวกว่างชมรมทั้งคู่ บางทีผมก็ไปขลุกบ้านมัน บางทีมันก็มานอนบ้านผม จนสาวๆในโรงเรียนนี้แทบจะล้อYกันอยู่แล้ว=///=
...เธอคงไม่คิดใช่มั้ย ยามาฮาจิ
"นี่ๆ เด็กใหม่ที่ว่า..."
"เด็กใหม่นั่นเป็นผู้ชายป่าวอ่ะ"
"ผู้หญิงมั้ง"
เสียงเซงแซ่ดังไม่ขาดสายตั้งแต่ก่อนที่ผมจะเข้าห้องเรียนจนเกือบจะถึงเวลาเรียนคาบหนึ่งก็ตาม
"โอ้โหเฮะ! คุณชายสายเสมอมาโรงเรียนเช้าด้วย"
"หุบปากน่าอันไป-_-/"
ผมเองก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงได้ตื่นเช้ากว่าปกติ อืมม อาจจะมีเรื่องอะไรดีๆเกิดขึ้นก็ได้นะ
ครืดดด
"ขอโทษนะค้า~"
ทุกคนปิดปากแล้วมองไปยังจุดๆเดียว
"นางฟ้า..."เพื่อนร่วมห้องเผลอพูดออกมาเบาๆ
เจ้าของเสียงใสนั่นเป็นเด็กผู้หญิงผมสั้นสีน้ำตาล หน้าตาน่ารักจนทำให้หลายๆคนเคลิ้ม แต่นั่นไม่รวมถึงผมกับอันไป
...หนึ่งมีคนที่ชอบอยู่แล้ว อีกหนึ่งบ้าดนตรี พวกผมเป็นคนมั่นคงมากแค่ไหนคงจะรู้สินะ-_-++
"3-Bสินะ ฉันคือเพื่อนร่วมห้องใหม่ของทุกคนค่ะ"เธอเดินเข้ามาเรื่อยๆจนถึงหน้าห้อง"ฉันชื่อ โคอิสึมิ ฮารุนะ ยินดีที่ได้รู้จักทุกคน ขอฝากตัวด้วยค่า~"
"รับฝากทั้งตัวและหัวใจเลยคร้าบบ"
ฮิ้ววว
โคอิสึมิยิ้ม แต่ไม่ได้ตอบอะไร จนมีเพื่อนอีกคนถาม
"คุณโคอิสึมิ ทำไมคุณถึงย้ายมาเรียนที่นี่ล่ะครับ?"
"ฉัน...มาทดสอบนางฟ้าค่ะ"
...
ทุกอย่างในห้องเงียบสงัด จนได้ยินเสียงหูฟังที่อันไปทำร่วงลงพื้นได้ชัดเจน
อะไรนะ? ทดสอบนางฟ้าหรอ อยากจะขำ! บ้าน่ะ! จะไปมีเรื่องแบบนั้นอยู่ได้ยังไง!
"อะไรของเธอน่ะ!"ผมโพล่งขึ้น"ไร้สาระ"
"จริงๆนะ!"
"งี่เง่า"
"งื้อ"โคอิสึมิทำแก้มป่อง ไม่อยากจะพูด แต่เธอดูน่ารักจริงๆ
โคอิสึมิเดินเข้ามาหาผมแล้วพูดเบาๆ ให้ได้ยินเพียงแค่สองคน
"ไม่..."
"..."
"ไม่ว่าจะเชื่อหรือไม่ก็ตาม แต่ว่าฉัน..."
"..."
"ฉันคือนางฟ้า!"
----------------------------------
ตัวละครที่เข้าใจยากอย่างฮารุนะโผล่มาแล้วค่าTOT(ตัวเอกไม่ใช่เรอะ=_=)
ตอนต่อไปหนุ่มคาสึเนะคงจะปวดหัวไม่น้อย อยากรู้เป็นยังไง...
เม้น! โหวต! และติดตามให้ได้ ห้ามพลาด!!
...เช่น ผมเป็นต้น-__-^
ตอนนี้ผมอยู่ในท่ายืนถือถังน้ำสองใบเข่าแทบทรุดตามท่าที่คนหน้าตาดีมักจะทำกัน(ยังจะหลงตัวเอง=_=)
"คิกๆๆ ดูนั่นสิ"
"ฮะๆๆ"
เพื่อนร่วมรุ่นเดินผ่านผ่านห้องปกครองไปมา หัวเราะคิกคักจนผมเริ่มอาย ให้ตายสิ เขินว้อย!!
"คิกๆ ฮิงุระ ดูนั่นสิ"
"เอ๋"
"ฮาเนอะ"
ฮิงุระ!!!
ผมหันขวับไปมองเจ้าของชื่อด้วยความเร็วแสง ฮิงุระ! ยามาฮาจิ ฮิงุระจริงๆด้วย!!
แย่แล้ว! เห็นผมในสภาพนี้ มีหวัง ผมไม่กล้าเจอหน้าเธอไปตลอดชีวิตแน่ๆT^T
"คิกๆ"
...ยามาฮาจิ ฮิงุระ...ฉันน่ะ...ฉันน่ะ!!
"อย่าไปหัวเราะเลยนะ อย่างโมริมูระคุง แฟนเธอก็โดนไม่ใช่หรอ"
"จริงหรอ=[]=! นัตสึคู๊งงงง~"
เพื่อนของยามาฮาจิรีบวิ่งไปข้างหน้า ยามาฮาจิหัวเราะนิดๆก่อนจะส่งยิ้มให้ผม แล้วเดินตามเพื่อนของเธอไป
"ยามาฮาจิ..."
รอยยิ้มหวานนั่น...หน้าสวยๆแบบนั้น...แล้วผมจะไม่หลงรักเธอได้ยังไง...
"โฮมรูมวันนี้ ครูมีเรื่องจะบอกทุกคนล่ะ"
อาจารย์ฮตสึ อาจารย์ประจำชั้น3-Bของผมพูดขึ้นเรียกเสียงฮือฮาของเหล่าเพื่อนๆในห้องได้เป็นอย่างดี
...ทำไมคาบสุดท้ายต้องเป็นโฮมรูมด้วยฟะ=__=
"จะมีนักเรียนใหม่ย้ายมาที่ห้องเราในวันพรุ่งนี้ ขอให้ทุกคนเป็นเพื่อนที่ดีกับเด็กใหม่นะ ส่วนเรื่องทัศนศึกษาเราจะไปที่เกียวโตกันอีกสองเดือน วันนี้พอแค่นี้ กลับบ้านได้"
ผมลุกขึ้นบิดตัว แต่เสียงฮือฮายังไม่เบาลงไป สักพักหนึ่งก็มีมือมาแตะบนไหล่ของผม
"โย่ คาสึเนะ หลับสบายมั้ย"
"อันไปเรอะ"
เจ้าหมอนี่ชื่ออันปาอิ แต่ทุกคนเรียกรวบๆว่าอันไป เป็นเพื่อนสนิทของผมเลยล่ะ
"นายว่าไงเรื่องเด็กใหม่"
"ไม่รู้ ว่าแต่นายสนด้วยหรอ ไอ้เราก็นึกว่านายแต่งงานกับเพลงไปซะแล้ว"
อันไปหัวเราะ มันจริงไม่ใช่หรือไงล่ะ=_= ไอ้นี่มันบ้าเพลงอย่างหนัก ดู๊ดูสิ ที่อยู่ในมือนั่นมันMP3ใช่มั้ย
"เปล่า แต่เห็นคนอื่นพูด ก็เลยพูดบ้าง"
"นายนี่มัน=_="
พวกผมเดินกลับบ้านด้วยกัน อันที่จริงพวกเรากลับด้วยกันตั้งแต่ประถมแล้วล่ะ เนื่องจากเป็นพวกว่างชมรมทั้งคู่ บางทีผมก็ไปขลุกบ้านมัน บางทีมันก็มานอนบ้านผม จนสาวๆในโรงเรียนนี้แทบจะล้อYกันอยู่แล้ว=///=
...เธอคงไม่คิดใช่มั้ย ยามาฮาจิ
"นี่ๆ เด็กใหม่ที่ว่า..."
"เด็กใหม่นั่นเป็นผู้ชายป่าวอ่ะ"
"ผู้หญิงมั้ง"
เสียงเซงแซ่ดังไม่ขาดสายตั้งแต่ก่อนที่ผมจะเข้าห้องเรียนจนเกือบจะถึงเวลาเรียนคาบหนึ่งก็ตาม
"โอ้โหเฮะ! คุณชายสายเสมอมาโรงเรียนเช้าด้วย"
"หุบปากน่าอันไป-_-/"
ผมเองก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงได้ตื่นเช้ากว่าปกติ อืมม อาจจะมีเรื่องอะไรดีๆเกิดขึ้นก็ได้นะ
ครืดดด
"ขอโทษนะค้า~"
ทุกคนปิดปากแล้วมองไปยังจุดๆเดียว
"นางฟ้า..."เพื่อนร่วมห้องเผลอพูดออกมาเบาๆ
เจ้าของเสียงใสนั่นเป็นเด็กผู้หญิงผมสั้นสีน้ำตาล หน้าตาน่ารักจนทำให้หลายๆคนเคลิ้ม แต่นั่นไม่รวมถึงผมกับอันไป
...หนึ่งมีคนที่ชอบอยู่แล้ว อีกหนึ่งบ้าดนตรี พวกผมเป็นคนมั่นคงมากแค่ไหนคงจะรู้สินะ-_-++
"3-Bสินะ ฉันคือเพื่อนร่วมห้องใหม่ของทุกคนค่ะ"เธอเดินเข้ามาเรื่อยๆจนถึงหน้าห้อง"ฉันชื่อ โคอิสึมิ ฮารุนะ ยินดีที่ได้รู้จักทุกคน ขอฝากตัวด้วยค่า~"
"รับฝากทั้งตัวและหัวใจเลยคร้าบบ"
ฮิ้ววว
โคอิสึมิยิ้ม แต่ไม่ได้ตอบอะไร จนมีเพื่อนอีกคนถาม
"คุณโคอิสึมิ ทำไมคุณถึงย้ายมาเรียนที่นี่ล่ะครับ?"
"ฉัน...มาทดสอบนางฟ้าค่ะ"
...
ทุกอย่างในห้องเงียบสงัด จนได้ยินเสียงหูฟังที่อันไปทำร่วงลงพื้นได้ชัดเจน
อะไรนะ? ทดสอบนางฟ้าหรอ อยากจะขำ! บ้าน่ะ! จะไปมีเรื่องแบบนั้นอยู่ได้ยังไง!
"อะไรของเธอน่ะ!"ผมโพล่งขึ้น"ไร้สาระ"
"จริงๆนะ!"
"งี่เง่า"
"งื้อ"โคอิสึมิทำแก้มป่อง ไม่อยากจะพูด แต่เธอดูน่ารักจริงๆ
โคอิสึมิเดินเข้ามาหาผมแล้วพูดเบาๆ ให้ได้ยินเพียงแค่สองคน
"ไม่..."
"..."
"ไม่ว่าจะเชื่อหรือไม่ก็ตาม แต่ว่าฉัน..."
"..."
"ฉันคือนางฟ้า!"
----------------------------------
ตัวละครที่เข้าใจยากอย่างฮารุนะโผล่มาแล้วค่าTOT(ตัวเอกไม่ใช่เรอะ=_=)
ตอนต่อไปหนุ่มคาสึเนะคงจะปวดหัวไม่น้อย อยากรู้เป็นยังไง...
เม้น! โหวต! และติดตามให้ได้ ห้ามพลาด!!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น