attack on titan [yaoi] jean x armin

ลำดับตอนที่ #7 : ไททัน

        ที่ลานกว้างในโรงเรียนมีนักเรียนจำนวนหนึ่งกำลังยืนเข้าแถวรอคำสั่งจากผอ.โรงเรียนเพราะที่กำแพงด้านหน้าถูกพังโดยไททันสูง160เมตรแล้วก็หายไปซะเฉยๆตอนนี้พวกรุ่นพี่กำลังต่อสู้อยู่นอกกำแพงแต่เพราะเป็นที่โล่งที่ไม่เหมาะจะใช้เครื่องเคลื่อนที่สามมิติสักเท่าไหร่ไม่นานคงโดนทำลายแน้ รูที่กำแพงใหญ่ประมาณ9เมตรมีทางเดียวคือต้องเอาหินที่กระจายออกมาไปอุด แต่ไม่มีทางที่มนุษย์จะยกหินใหญ่ขนาดนั้นได้ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปเมืองนี้คง

"นักเรียนทุกคนฟัง"
"!!!!!?"

        มีครูสามคนออกมายืนตรงหน้าพวกผมดูถ้าจะมาชี้แนะอะไรบ้างอย่าง แต่ผมรู้อยู่ก่อนแล้วว่ามันคืออะไร ตอนนี้กองกำลังทหารรุ่นพี่ส่วนใหญ่ถูกส่งไปรบที่กำแพงมาเรียหมดแล้วทำให้ที่นี้เหลือแค่ทหารที่ปกป้องกำแพงไม่กี่คนกับพวกเราเท่านั้นเองก็แปลว่าพวกเขาคิดจะให้เรา....ออกไปรบด้วย

"เนื่องจากการอพยพพลเมืองล่าช้าทำให้ทหารรักษาการแนวหน้าโดนโจมตีติดต่อกันเป็นเวลานาน คาดว่าอีกไม่นานไททันสูง12-15เมตรจะเข้ามาถึงเขตในเมืองเพราะงั้นเราจึงอยากได้ความร่วมมือจากนักเรียนทุกคนช่วยกันดูแลเรื่องการอพยพชาวเมืองและอาจต้องมีบางกลุ่มที่จะต้องปะทะกับไททัน...."

"เอาจริงดิ"
"แบบนั้นไม่เอานะ"
"ทำไมต้องเป็นวันนี้ด้วย"
"บ้าเอ้ย"

จนถึงตรงนี้เริ่มมีเสียงของนักเรียนทุกคนดังมาจากในแถว

"เงียบหน่อย ฉันเข้าใจว่าพวกแกรู้สึกยังไงแต่ตอนนี้พวกที่จะปกป้องผู้คนและเมืองเอาไว้ได้ก็มีแต่พวกแกเพราะงั้นจงทำมันซะถ้าใครหนีโทษหนักแน้ เลิกแถวได้"

       พอครูฝึกพูดจบทุกคนก็วิ่งไปประจำตำแหน่งของตัวเองทันทีส่วนผมต้องกำลังตามหาแจนอยู่เพราะมีเรื่องที่ยังไม่ได้บอกเพราะผม อาจจะไม่มีโอกาสได้บอกเขาอีกแล้วก็ได้ พอเดินมาเรื่อยๆผมก็พบแจนอยู่กับเอเลนเหมือนจะทะเลาะกับอยู่ผมเดินเข้าไปใกล้ๆทั้งสองคนแต่แล้ว
แจนก็เดินออกมาแล้วมองมาทางผม

"อาร์มิน..นายอยู่หน่วยเดียวกับเอเลนใช่ไหม"
"อ..อืม"
"............ระวังตัวด้วยละ"ว่าแล้วเอามือมาขยี้หัวผม
"อืม...แจนด้วยนะ"

        แจนเดินไปรวมกลุ่มกับคนอื่นผมได้แต่มองตามไปเงียบๆ

"อาร์มิน หน่วยของเราต้องไปสนับสนุนแนวหน้ารีบไปเถอะ"เอเลน
"อืม"

        ผม เอเลน กับ เพื่อนอีก4คนร่อนเครื่องเคลื่อนที่สามมิติไปยังกำแพงเมืองพวกเราทุกคนแทบช็อกกับภาพที่เห็น ศพพวกรุ่นพี่กระจ่ายอยู่เต็มพื้นไททันเดินอยู่ตรงนั้นราวๆ7-8ตัวพวกมันเขามาในเมืองได้แล้วอีกไม่นานพวกผมคงต้อง....

"พวกวิปริต....หลบเร็ว"

       เอเลนเหวี่ยงผมออกไปให้พ้นทางร่างของไททัน15เมตรกระโดดข้ามห้วพวกผมไปแล้วชนกับเสาของตึกพอหลบมันพ้นผมก็สำรวจคนหายทันทีก่อนจะพบว่ามีคนนึงหายไปพอมองไปที่ไททันตัวเมื่อกี้ก็พบว่าโทมัสอยู่ในปากมัน พวกผมทำอะไรไม่ถูกแต่ละคนยืนอึ่งกับสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อจากนั้นมันกลืนโทมัสเขาไปใบหน้าตอนตื่นกลัวของเขาพวกเราได้เห็นกันทุกคนแล้วคนที่พุ่งตัวออกไปก่อนก็คือ....

"มึงกล้าดียังไงว่ะ"
"เอเลนไปคนเดียวอันตรายนะ"

       พวกผมที่ตั้งสติได้ก็ตามเอเลนที่พุ่งตัวออกไปอย่างบ้าคลั่ง

"ไม่ให้อภัย....ไม่ให้อภัยแกเด็จขาด.....ตายซ่าาาาาาาา"

       ในช่วงที่เอเลนกำลังจะถึงตัวไททันก็มีหน้าพร้อมฟันโผล่ออกมากัดที่ขาของเอเลนจนขาดร่างของเอเลนกลิ่งตกลงบนหลังคาอย่างทุลัดทุเลแล้วก็แน่นิ่งไป

"เอเลน"

        และในเวลาต่อมาไนร์ก็โดนคว้าตัวไปกลางอากาศผมที่กำลังเข้าไปช่วยก็หยุดกึก เมื่อเห็นไททันอีกตัวจับสลิงของมีน่าเอาไว้ได้ พวกเขาำกำลังจะตายพวกเราทุกคน ผมหน้าจะฉลาดพอที่จะรู้......ว่าเด็กใหม่ไม่มีทางชนะได้หรอกผมหน้าจะทำอะไรสักอย่างได้ดีกว่านี้ทำไมผมถึง
        พอมารู้สึกตัวอีกทีผมก็ไปอยู่บนมือของไททันซะแล้วมันอ้าปากออกเตรียมจะหย่อนผมลงไปแต่ว่าในจังหวะที่มันปล่อยตัวผมก่อนที่ผมจะเข้าไปในปากมันก็มีมอืของใครบ้างคนคว้าแขนผมไว้ ผมเงยหน้าไปมองคนๆนั้น......เอเลน เอเลนโยนผมออกไปจากปากของไททันแต่เขายังอยู่ข้างในนั้น

"เอเลน"
"นิอาร์มิน..นายเคยบอกฉัน...เกี่ยวกับโลกภายนอก..เพราะงั้นฉันถึงอยากเห็นมัน..โลกภายนอก"

        อะไรนะพูดแบบนั้น...อย่าพูดเหมือนคนกำลังจะตายแบบนั้นสิ ผมยืนมือไปให้เอเลนพร้อมตะโกนจนสุดเสียง

"เอเลนเร็วเขา...."

งับ!!!!!!!ในจังหวะนั้นเองปากของมันก็ปิดสนิทแขนของเอเลนร่วงลงบนพื้นแล้วผมก็ไม่มีสติจะมารับรู้อะไรอีกสิ่งเดียวที่ผมรู้คือผมไม่มีทางรอดจากฝ่ามือขนาดใหญ่ที่กำลังตรงมาทางผมได้เลย ผมได้แต่คร่ำคราญอยู่ในใจถึงคนที่ผมรัก....คุณปู่ มิคาสะ เอเลน แจนนี้ผมต้องมาตายก่อนจะได้บอกเรื่องนั้นกับนายเหรอ ผมค่อยๆหลับตาลงเพราะผมคงทำได้แค่นั้น


____________________________________________________________________


อีกตอนแล้วครับ ตอนหน้าจะเป็นแจนโหมด รอติดตามด้วยนะครับ^ ^/