attack on titan [yaoi] jean x armin

ลำดับตอนที่ #6 : ทอโรสที่พังทลาย

     ผมมายืนอยู่ตรงทางเดินที่เป็นทางเข้าไปในเมืองเพื่อไปหาใครบางคนวันนี้จะเป็นวันสุดท้ายที่ผมจะได้เจอแจนเพราะงั้นผมจึงต้องรีบ รีบไปบอกเขาว่าผมคิดยังไงกับเขาก็แปลกดีนะพอมาคิดๆดูแล้วอะไรเป็นเหตุผลที่ทำให้ผมชอบเขากันนะ ก่อนหน้านี้ผมก็มันใจว่าผมเป็นผู้ชายแน้นอนแล้วมันตั้งแต่เมื่อไรกันนะที่ผมเริ่มรู้ตัวว่าชอบเขากัน เพราะเขาใจดีกับผมหรือเพราะเขาอยู่ห้องเดียวกับผมหรือเพราะทำให้เรารู้สึกปลอดภัยกันนะ ผมคงไม่มีเวลามาคิดเรื่องนั้นแล้วละเพราะสิ่งที่ผมต้องกังวลมากกว่าก็คือแจนจะให้คำตอบแบบไหนกับเรากันนะ ถึงผมจะเตรียมใจไว้แล้วก็เถอะแต่ผมกลัวเหลือเกินว่าถ้าแจนสฏิเสธผมขึ้นมาผมจะรับมันไหวรึปล่าว
      ในระหว่างที่คิดอยู่นั้นผมก็มาหยุดอยู่ตรงร้านขายผลไม้ในเมืองมีคนอยู่เยอะไปหมดจนผมแยกไม่ออกแล้วว่าแจนอยู่ไหน ผมได้ยินมาจากโคนี่ว่าแจนเป็นเวณซื้อของวันนี้เลยออกมาตามหาที่นี่แต่คนเยอะแบบนี้จะหาเจอได้ยังไง

"นิเธอ มายืนอยู่คนเดียวที่แบบนี้อันตรายนะ"
"!!!!?"จู่ๆก็มีผู้ชายคนหนึ่งเดินมาหาผมแต่ 'เธอเหรอ' ผมเป็นผู้ชายนะ
"ผ...ผมเหรอ"
"ใช่เธอนั้นแหละถ้าไม่รังเกียจกันไปดื่มกาแฟกับฉันไหมฉันเลี้ยงเอง"
"ไม่...เอ่อคือ..ผม"

       ผมไม่รู้ควรทำตัวยังไงดูเหมือนเขาคิดว่าผมเป็นผู้หญิงซะด้วยสิ บอกไปเลยดีไหมนะ ผมกำลังจะอ่าปากเพื่อบอกเพศที่แท้จริงของตัวเองแต่ก็มีแขนของใครบางคนที่หน้าจะตัวสูงกว่าผมมาโอบรอบคอผมไว้ด้วยแขนข้างเดียว

"ขอโทษด้วยนะแต่เธอคนนี้เขามากับฉัน"
"เอ๋ แจน!!!?"ผมตกใจมากที่คนที่โอบคอผมอยู่คือแจน ผู้ชายคนเมื่อกี้ก็คงตกใจเหมือนกันยืนอึ้งไปเลย

"อ่ะ..งั้นขอตัวก่อนละครับชิมีแฟนแล้วเหรอเนี้ย "

        ประโยคหลังทำเอาผมหน้าแดงไม่กล้าเงยหน้าขึ้นไปเจอหน้าอีกคนที่โดนนินทาระยะเผาขนเลย เขาจะได้ยินรึปล่าวนะวันนี้แจนกลิ่นหอมมากเลย อ่าไม่ไหวแล้วหัวใจเต้นแรงไปหมดแล้ว

"เสน่แรงไม่เบานินาย"แจน
"อ่ะ ไม่ใช่อย่างงั้นซักหน่อย"อาร์มิน
"แล้วทำไม่นายไม่แต่งเครื่องแบบออกมาละ"แจน
"เอ่อ ก็พอดีรีบไปหน่อย"อาร์มิน
"รีบ? มีเรื่องอะไรงั้นเหรอ"แจน
"เอ่อ ก็....."อาร์มิน
"มีอะไรละ บอกไม่ได้รึไง"แจน
"ไม่ใช่นะแต่(ขอเวลาผมทำใจก่อนได้ไหม>////<)...."อาร์มิน
"วันนี้นายมากแปลกแฮะ หน้าแดงมากด้วยหรือธุระของนายคือมาซื้อยา"แจน
"ไม่ใช่...."อาร์มิน
"แล้วอะไรของนายเล่า"แจน
"แจนคือว่าผม..."

        อาร์มินพุ่งไปคว้ามืออีกฝ่ายไว้แน่นแล้วประจันหน้ากับแจนดูแจนจะตกใจอยู่แต่ก็ยอมอยู่เฉยๆเพื่อรอฟังสิ่งที่ผมจะบอกต่อไปนี้อย่างตั้งใจ 'เอาไงเอากันสิ'

"แจนคือว่าผมคิดกับแจนแบบชอ....."

เปรี๊ยง!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!


        ทันใดนั้นโลกเหมือนหยุดนิ่งแสงสีทองตกลงมาที่หน้าประตูเมืองพร้อมกับใบหน้าขนาดใหญ่ที่แสนคุ้นเคย ใช่ผมจำมันได้หน้าแบบนั้นสีแบบนั้นแล้วยังขนาดตัวนั้น'ไททันมหึมา'

ตูม!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

       ในเวลาที่ใกล้กันกลุ่มควันจำนวนมากปกคลุมตัวไททันไว้แล้วประตูก็ถูกทำลายเศษหินขนาดยักษ์ลอยข้ามหัวผมไปพร้อมกับเสียงคำรามของไททันผมกลัวจนขยับไม่ได้ทำได้แค่มองหน้าของมันและทบทวนช่วงเวลาอันแสนเจ็บปวดที่เคยได้รับ มันกำลังจะเกิดขึ้นอีกครั้งที่นี้ตอนนี้กับคนที่กำลังกรีดร้องเหล่านี้กับคนที่ยืนอยู่ข้างๆผมในตอนนี้แบบนั้น ไม่เอาหรอก


__________________________________________________________________________________________________

ถึงตอนที่จะต้องสู้แล้วนะครับ ฝากคอมเม้นข้อผิดผลาดด้วยครับ ที่เคยเม้นไว้ก่อนแล้วผมแก้ไขให้แล้วนะครับและขอบอกอีกครั้งผมไม่ใช่ไรเตอร์ขอบคุณครับ