วารีสงบนิ่งกับน้ำแข็งที่ไม่ละลาย

ตอนที่ 2 : เริ่มเรียนรู้(5%)

           "เดียวสิคุณโทมิโอกะ!จะอาบน้ำให้กับเด็กผู้หญิงจริงๆหรอค่ะ!?"ชิโนบุกู้ร้องขึ้นมาเพราะเห็นว่ากิยูกำลังจับเด็กสาวถอดชุด

             "ก็ใช่"กิยูได้เอ่ยกลับสั้นๆเพราะรู้ว่ายังไงยูกิคงไม่อยากที่จะให้คนที่ตนไม่ไว้ใจมาจับตัวอีกแน่ถ้าให้ไปอาบน้ำด้วยคงลำบาก

             เมื่อชิโนบุเห็นแบบนั้นมันคือการอนาจารเด็กผู้หญิงชัดๆเลยสวนกลับไปว่า"คุณเป็นคนหื่นกามชอบล่วงละเมิดทางเพศเด็กหรอค่ะ!"ชิโนบุโวยวายจนเด็กหญิงรำคาญ

             "อยาก....อาบน้ำ.....ให้.....อาบน้ำ...."ด้วยความที่ไม่รู้ว่าจะเรียกชายตรงหน้าว่าอะไรดีจึงได้ชี้ไปที่กิยู

              พอชิโนบุเห็นท่าทีพูดตะกุกตะกักก็รู้สึกแคลงใจสิ่งที่เด็กสาวทำกับตน"ทีบอกว่าฆ่าเนี้ยพูดคล่องเลยนะ"ชิโนบุเอ่ยด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้มเส้นเลือดปูดพอง

              เมื่อกิยูเห็นว่าชิโนบุอารมณ์เสียเลยเอ่ยทางที่เป็นกลางที่สุด"เจ้าจะอยู่ดูด้วยก็ได้ว่าข้าแค่จะอาบให้ด้วยความบริสุทธิ์ใจ"กิยูได้นำผ้าขนหนูมาพันปิดตัวเด็กน้อยก่อนจะดึงเสื้อผ้าเก่าๆออกมันเก่าจริงๆน่ะทั้งรอยขาดทั้งรอยฉีกจำนวนมาจนแทบเป็นผ้าขี้ริวอยู่แล้ว

              "ก็ไก็ค่ะดิฉันเองก็ไม่อยากมีปัญหากับเด็กคนนี้ด้วย"ชิโนบุเอ่ย

              เมื่อกิยูเห็นแบบนั้นก็จับเด็กน้อยลงอ่างน้ำแล้วอาบน้ำขัดตัวให้ชิโนบุก็ได้เห็นว่าไม่ใช่แค่พูดได้บางประโยคยังผอมมากและก็แผลมากมายที่เกิดจากเขี้ยวเล็บของอสูรชิโนบุจึงเอ่ยถาม"รอยแผลเป็นนั้นเด็กคนนั้น..."

              กิยูมองชิโนบุสักพักแล้วจึงยอมตอบและลงยากำจัดเหาบนหัวยูกิ"หลับตาด้วยยูกิ......เด็กคนนี้โดนเลี้ยงมาให้เป็นนักล่าอสูรตั้งแต่5ขวบ"

               "เป็นไปไม่ได้หรอกค่ะ!เรื่องแบบนั้น-"เมื่อหญิงสาวจะโวยวายกิยูเลยเอ่ยตอบกลับก่อนว่า"เป็นไปได้สิ.....พ่อของเธอก็เป็นนักล่าอสูรที่ยึดติดกับคำว่าเสาหลัก...และหวังที่จะคว้าตำแหน่งนั้นแต่เมื่อรู้ว่าตนเองไม่มีวันได้เลย...เลี้ยงลูกสาวแท้ๆของตนเองให้เป็นนักล่าอสูรตั้งแต่ยังไม่เข้าหน่วย....สั่งสอนและเลี้ยงดูแบบผิดๆ....สอนให้ฆ่าสอนให้ทำลายทุกสิ่งที่ขัดกับหน้าที่....แม้จะเป็นมนุษย์ด้วยกันเอง...ข้าไม่รู้อะไรมากกว่านี้หรอกแต่บอกไว้เลยว่าเด็กคนนี้สภาพดีกว่าวันแรกที่เจอเสียอีกน่ะ...กลั่นหายใจ"กิยูเอ่ยเมื่อตนจะล้างผมให้ยูกิซึ่งยูกิก็ทำตาม

               "อื่อ~"ยูกิเอ่ยลากเสียงยาวกิยูเลยถามว่า"น้ำเย็นหรอยูกิ"กิยูเอ่ยอย่างเป็นห่วง

               ".....ร้อน....."

               เมื่อกิยูเห็นแบบนั้นจึงนึกได้ว่าตนอยากให้ชิโนบุมาทำอะไรจริงๆ"จริงสิ.....โคโจวข้าอยากให้เจ้าตรวจสุขภาพยูกิให้หน่อย"มอง

               ชิโนบุก็ถึงกับเงิบกินไปสักครู่ก่อนจะเอ่ยว่า"ห๊า!!!!ให้ฉันตรวจร่างกายเด็กคนนั้นหรอค่ะ!"ชิโนบุชี้เด็กหญิงที่ยืนเอ๋ออยู่โดยมีผ้าขนหนูคลุมตัว

                "ข้าฝากยูกิไว้ก่อนนะห้ามทำร้ายโคโจวล่ะยูกิ"กิยูได้เอ่ยก่อนวิ่งออกจากบ้านตน

                "อึ้ย....เดี๋ยวเจ้าห้ามไปนะสภาพแบบนั้นน่ะ"ชิโนบุเอ่ยขึ้นเมื่อต้องมามองยูกิที่กำลังเดินตามกิยูจึงห้ามไว้

                  "อสูรจะทำร้าย....จะฆ่าอสูร"เด็กสาวทำท่าจะเดินไปแต่ถูกชิโนบุนำมือจับใต้รักแร้ทำให้ตัวเธอเดินอยู่กับที่กลางอากาศ

                   เมื่อเห็นแบบนั้นทำให้คิดขึ้นมาว่า"เหมือนลูกเป็ดที่นึกว่าตนได้ว่ายน้ำเลยน่ะเนี่ย"ชิโนบุก็วางยูกิลงบนโต๊ะ

                   เด็กหญิงนั่งนิ่งตามคำสั่งของชายผู้ที่ตนคิดว่าเป็นเจ้านายคนใหม่ได้สั่งห้ามทำร้ายสาวตรงหน้าจึงไม่ได้ติดใจอะไร

                   "เธอเนี้ยผ่านอะไรมาเยอะเลยน่ะ"

                  "........"

                  "ครอบครัวเธอเป็นยังไงกันแน่หรอ"

                  "............"

                  "เธอชอบคุณโทมิโอกะแค่ไหนหรอ"

                 "........."

                 "พูดอะไรหน่อยสิค่า!"ชิโนบุสุดจะทนต่อการกระทำของเด็กตรงหน้าจึงอยากจะเจาะกระโหลกเด็กตรงหน้าแต่ก็ใจเย็นลง

                  ไม่นานนักหลังจากตรวจสุขภาพเสร็จก็รับรู้ว่าถึงแม้ว่าจะอายุน้อยแต่ก็สามารถเพ่งการหายใจได้อย่างยอดเยี่ยมและมีวิชาดาบของตนเองคือปราณน้ำแข็งและทำให้ร่างกายเธออุณหภูมิต่ำแล้วทำให้ร่างกายได้รับอันตรายจากการที่ร่างได้รับอุณหภูมิต่ำกว่าปกติแต่ก็ประยุกโดยการอยู่ในที่หนาวทำให้ร่างกายคุ้นชินโดยรวมแล้วก็มีสุขภาพแข็งแรงแค่กินน้อยจนผอมกว่าเกณเท่านั้น

                   "ข้ากลับมาแล้ว!"เสียงของชายหนุ่มทำให้เด็กหญิงถึงกับกระโดดลงจากโต๊ะแล้ววิ่งไปหาด้วยความดีใจ

                   "ย..ยิน.....ยินดีต้อนรับกลับ..."ยูกิพยายามที่จะเอ่ยอีกครั้งแต่ครั้งนี้ประโยคดูเข้ารูปมากขึ้นแล้วเมื่อกิยูเห็นเช่นนั้นจึงสบายใจ"เก่งมากเรียนรู้เพิ่มขึ้นจากเดิมแล้วสินะ"เค้าลูบหัวเด็กหญิงอย่างมีความสุข