คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Love Story 2
1
ChanYeol Past
2 เือนผ่านไป
“านยอล มาิน๊อโบีัน!!”เสียแหลมอแบฮยอนทำให้ผมรู้สึเวียนหัวมาว่าเิม ผมเินไปนั่ับแบฮยอนแ่ลับรู้สึเหม็นๆับ๊อโบีรหน้า
“เหม็น...แหวะ”ผมรีบเอามือปิปา่อนะรีบวิ่เ้าห้อน้ำแล้วอาเียนออมา แบฮยอนรีบวิ่มาลูบหลัให้ผม
“แหวะๆๆ”ผม็ยัอาเียนอยู่แบบนั้น นไม่เหลืออะไรให้ออมาแล้ว
“านยอลเป็นอะไรหรือเปล่า”แบฮยอนที่เป็นห่ว ็เอายมมมาให้ผมม มันให่รู้สึีึ้นมาเลยละ
“านยอล็ไม่รู้”ผมไม่รู้ริๆว่าเป็นอะไร
“านยอลไปหมอไหม เ้าะพาไป”นั้นน่ะสิ ผม้อไปหาหมอามำเพื่อนรัอมา ผมเินไปึ้นรถอแบฮยอนที่ออยู่บ้าน
โรพยาบาล
“พี่หมูโฮ านยอลเป็นไรับ”นั้นเป็นำถามผมไม่ใ่ไหมหรอ –o-
“านยอลท้อไ้ 2 เือนว่าๆแล้วรับ ^^”อ๋อ ที่แท้ปม็ท้อนี่เอ นึว่าอะไรเสียอี แ่เียวน่ะ!!
“พี่หมูโฮ โหผมานยอลหรือเปล่ารับ O_o”ผมรีบถามทันที เพราะิว่าฟัผิไป
“พี่เป็นหมอนะรับ านยอลท้อริๆรับ เียวพี่ะัยาให้ แล้ว็ู่มือน่ะรับ อ๋อใบนั้วย ^^”แล้วพี่หมอหน้าาน่ารั าวโอโม่ ็เินาไป ผมับแบฮยอนเินออมารับยา ู่มือ ใบนั นึ้นรถเรียมะลับบ้าน ้วยสภาพมึนๆ
“านยอล มันเิอะึ้น บอเ้ามานะ”
“ือ...านยอล็ไม่แน่ใ”อยู่ๆผม็นึถึวันที่ื่นมาให้นเียว ับนามบัรอผู้ไ้เป็นรั้แรอผม ><
ผมัสินใเล่าเรื่อทุอย่า ให้แบฮยอนฟัทุอย่า
“นี่! านยอลนายื่มน้ำที่มียาปลุ แล้วโนใรที่ไหน็ไม่รู้มีอะไร้วยนี่น่ะ”อะไรือยาปลุอ่ะ O_O เยไ้ยินแ่ยานอนหลับ
“ใ่! แ่านยอลื่นมา านยอลล็เห็นอันนี้น่ะ”ผมหยิบประเป๋าั์หลายุมะสีน้ำาน่ารัๆึ้นมาเป็นหานามบัร็ผู้ายนนั้น แล้วยื่นให้แบฮยอน
“อู๋ อี้ฟาน!!!”ทำไม้อเสียั้วยอ่า แล้วเาเป็นใรหรอ ผมไม่รู้ัอ่ะ “ไม่ไ้ารแล้ว านยอล!”พูบแบฮยอน็ับรถอย่าเร็วไปที่ที่หนึ่
.
.
.
“แบฮยอนลับเถอะ นะๆ านยอลลัว”ผมอร้ออ้อนวอนให้แบฮยอนลับ เพราะเาพาผมที่ทำานอนผู้ายที่ทำผมท้อ เาื่ออะไรน่ะ... ใ่ๆ อู๋ อี้ฟาน
“เา้อรับผิอบ านยอลน่ะ”
“T^T”แบฮยอนไม่ฟัเ้าเลยอ่ะ แล้วอนนี้ผม็อยู่ที่หน้าห้อทำานอผู้านนนั้น
๊อๆๆ
“เิรับ”แบฮยอน(ลา)ผมเ้ามาในห้อทำานอเา ผมอยาลับบ้าน T^T
“เินั่รับ”แล้ว็นั่าม -_-
“อบุรับ”แบฮยอนอบแทนผมอีแล้ว ผมนั่อยู่้าแบฮยอนเอาแ่้มหน้า และแอบเยหน้าึ้นมามออยู่รอบหนึ่ เาเป็นผู้ายทีู่ีัเลย ผิว็สวย หน้าาัว่า ใร็เทียบไม่ไ้ ะหล่อไปไหน -_- ผมสีบลอน์ ัวสูว่าผมนิหน่อย
“ุอู๋ฟาน ุะรับผิอบเพื่อนผมอย่าไร”
“รับผิอบเพื่อนุ?”
“ใ่ ุทำเพื่อนผมท้อ อนนี้ไ้ 2 เือนว่าๆแล้ว”แบฮยอนยืนในรับรอแพทย์ในเาู ูเหมือนว่าเาะใเล็น้อยน่ะ
“แบฮยอนลับเถอะนะ านยอลไม่เป็นอะไร นะๆๆ”ผมะร้อไห้อยู่แล้วน่ะ ผมอยาหายัไ้ั ไม่็เป็นอไม้ในแัน็ไ้
“บอสรับ....ออภัยรับไม่รู้ว่าบอสมีแอยู่”ผมไม่รู้หรอนะว่าเป็นใร หน้าาเป็นอย่าไร ผมไม่ล้าทำอะไรทั้นั้นแล้ว ลัว TOT
“ไม่เป็นไร ื่อเทานายพาแบฮยอนไปรอ้านอ่อน ันะุยับานยอล”ห๊ะ!! ะุยับผม ไม่เอาอ่ะ เาะ่าผมหรอ หรือว่าให้เอาเ็ออ ม้ายยยยย
“รับ”แล้ว็แบฮยอนับนที่ื่อื่อเทา็เินออไป อะไรัน อย่าทิ้ผมสิ
“...”เียบ ใระไปล้าพูล่ะ เฮือ!! เาลุึ้นยืนแล้วแล้ว็เินรมานั่้าผม O_o ผมรีบเยิบหนีทันที
“ลัวหรอ? ไม่้อลัว ันไม่ทำอะไรนายหรอน่า ันะผิอบนายทุๆอย่า็แล้วัน”เายื่นมือมาลูบหัวแล้วยิ้มบาๆ และมันทำให้ใผมเ้นแปลๆ้วย ._.
“ุไม่้อรับผิอบ านยอล็ไ้ านยอลเลี้ยไ้ ^^”ลูนเียว สบายมา
“ไม่ไ้หรอ ันไม่ยอมให้ลูไม่มีพ่อหรอนะ เา้อเิบโมาูแลาน่อาพ่อสิ”นั้นน่ะสิ ถ้าลูไม่มีพ่อ็แย่เนอะ
“แ่..”
“ไม่มีแ่ เอาเป็นว่า อี 1 วัน ันะส่นไปรับละัน”ไปรับ?
“ไปรับ?”ผมเอียอถามอย่า
“มาอยู่ที่บ้านันไ”
“O///O”
อาะเร็วไปนิ หรือไม่สนุไปบ้าเพราะเป็นเรื่อแรอไรท์เอร์ อย่าไ็ิามนอน่อไป้วยนะ
ความคิดเห็น