[ Fic Exo/ชานแพค] You don't cry Goodbye Baby

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

บทนำ

“ชานยอล คุณได้ยินผมมั้ย ชานยอล”เสียงจากวิทยุสื่อสารดังขึ้น แต่คนที่ถูกเรียกกลับไม่สนใจที่จะฟังชานยอลยกมือขึ้นปิดวิทยุสื่อสารก่อนจะเดินไปตามทางเดินที่ไร้ผู้คนเขาเดินมาหยุดที่บ้านหลังหนึ่งด้านหน้าบ้านเขียนว่า มิสเตอร์เยซอง

“ชานยอล”เสียงเรียกของชายตำรวจคนนึ่งดังขึ้นทำให้ชานยอลหันไปมองนิดนึ่งก่อนจะเดินเข้าไปใกล้ประตูของบ้านส่วนชายตำรวจคนดังกล่าวก็ส่งสัญญาณให้ตำรวจคนอื่นยืนประจำตำแหล่ง ชานยอลยกมือขึ้นแล้วเคาะประตูบ้านเมื่อประตูเปิดออกชานยอลก็ยกปืนขึ้นทุบไปที่ต้นคอของชายที่เปิดประตูหันทีก่อนจะเดินเข้าไปในข้างในสองชุดดำที่เดินดูความปลอดภัยเห็นชานยอลก็ยกปืนขึ้นจะยินแต่ชานยอลกับไวกว่ายินชายสองคนล้มลงไปนอนกับพื้นเสียงปืนที่ดังขึ้นถึงในห้องทำงานของมิสเตอร์เยซองที่กำลังสอนหนังสือลูกชายวัยหกขวบอยู่มิสเตอร์เยซองจึงหันไปมองคริสน้องชายต่างมารดาที่ยืนอยู่ข้างๆเมื่อคริสเห็นก็เดินออกไปจากห้องพร้อมกับลูกน้องอีกสองคน เสียงปืนดังขึ้นไม่ขาดสายจนเยซองตัดสินใจพาลูกชายไปหลบใต้โต๊ะ ส่วนคริสที่เดินลงมาดูเมื่อเห็นว่าตำรวจพากันเข้ามาก็สั่งลูกน้องที่ยืนอยู่ข้างหลังให้ไปจัดการส่วนตัวเองก็วิ่งหนีไปที่ทางออกหลังบ้าน ชานยอลเมื่อผ่านกลุ่มคนมาได้ก็เดินเข้าไปตัวบ้านชายหนุ่นเดินขึ้นบันไดไปอย่างช้าๆชายหนุ่มกวาดตามองไปบนชั้นสองรอบๆก่อนจะเห็นว่ามีห้องห้องหนึ่งประตูเปิดอยู่ชานยอลจึงเดินเข้าไปข้างในภายในห้องมีตู้หนังสือขนาดใหญ่พร้อมกับหนังสือมากมายมีโต๊ะตัวนึ่งตั้งอยู่ดูถ้าจะเป็นห้องทำงานชานยอลกวาดตามองไปรอบและเขาก็สังเกตเห็นว่ามีมือยกขึ้นมาจากใต้โต๊ะชานยอลจึงยกปืนขึ้นมามือที่ค่อยๆโผ่ออกพร้อมกับร่างของมิสเตอร์เยซอง มิสเตอร์เยซองยกมือขึ้นเหนือหัวเมื่อชานยอลเห็นอย่างนั้นก็ลดปืนลงแต่แล้วอยู่ๆมิสเตอร์เยซองก็ล้มตัวลงไปเหมือนจะยิบอะไรสักอย่างชานยอลที่เห็นก็ยกปืนขึ้นแล้วยินไปที่หน้าอกด้านซ้ายของมิสเตอร์เยซองทันที มิสเตอร์เยซองเซ่ล้มลงไปพิงกับตู้ใส่เอกสารด้านหลังพร้อมกับร่างของเด็กชายตัวน้อยวิ่งเข้ามาเขย่าแขนของมิสเตอร์เยซอง

“อาปา! ฮือ ฮือ ฮือ อาปา!”เสียงร้องของเด็กน้อยดังขึ้นพร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมาชานยอลที่ยืนมองก็ถึงกับเซ่ล้มลงไปนั่งกับพื้น

“อาปา! อาปา !ฮือ ฮือ”มิสเตอร์เยซองลูบหน้าของลูกชายเบาก็จะสิ้นใจ

“อาปา!!!!!!!!!!”