คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 2 โฮมรูม
ตอนที่ 2 โฮมรูม
“วันนี้ช่าวเป็นวันที่สดใสจริง ๆ เล้ย” เจ็ทเดินเข้าโรงเรียนพลางสูดอากาศ
“แหม ! อารมณ์ดีแต่เช้าเลยนะครับ” โจถามเจ็ทเมื่อเห็นเจ็ทอารมณ์ดี
“ก็คนเขาอารมณ์ดีนี่นา เออ ! ว่าแต่เห็นเจนหรือเปล่า นี่ก็สายแล้วนะ มาเรียนวันแรกก็สายซะแล้ว” เจ็ทเดินไปแต่งหล่อไป
“เฮ้ ! รอด้วยสิ” เจนกำลังวิ่งด้วยความรวดเร็ว
“ตายยากแหะ พูดถึงเมื่อกี้ก็มาแล้ว” เจ็ทพูดเหน็บแนมเจน
“คือ ....พอ...ดี...ตื่นสาย....น่ะ....เลย…” เจนพูดทั้ง ๆ ที่กำลังหอบ
“พอก่อนดีกว่าครับ พักก่อนเดี๋ยวจะขาดใจตาย” โจบอกด้วยความเป็นห่วง ขณะที่มือกำลังลูบหลังให้เจน
“หายเหนื่อยรึยัง เดี๋ยวเข้าโฮมรูมไม่ทัน” เจ็ทพูดพร้อมกับที่เตรียมที่กำลังจะวิ่ง
“Ok ยังไม่หายเหนื่อยแต่ก็พอไหว” เจนบอกเจ็ททั้ง ๆ ที่ตนเองยังหอบอยู่
“งั้นก็ไปกันสิครับ” โจรีบเร่ง
ปัง ! เสียงประตูห้องเปิดออกทั้ง ๆ ที่ทั้ง 3 คนยังไม่ได้แตะประตูด้วยซ้ำ แล้วเสียงหนึ่งก็พูดขึ้น
“มาเรียนวันแรกก็สายเลยนะ พวกเธอรู้ไหมว่าเข้าโฮมรูมช้าไป 5 นาที แล้วรู้มั้ยว่า 5 นาทีที่ผ่านมาครูพูดอะไรไปบ้าง แล้วโฮมรูมก็มีเวลาแค่ 15 นาที เองนะ” ครูราเชลพูดด้วยท่าทางที่โมโห
“เอ่อ.......ครูราเชลคนสวยครับ ยะ....อย่าเพิ่งโมโหซิครับ พอดีเมื่อเช้าตื่นสายก็เลย มะ......มา เข้าโฮมรูมไม่ ทะ.........ทัน” เจนแก้ตัวอย่างกลัว ๆ กล้า ๆ
“ไม่ต้องมาแก้ตัว เธอตื่นสายคนเดียวแล้วพาให้เพื่อนอีกสองคนเขามาสายไปด้วยเนี่ย มันไม่ดีรู้ไหมนายเจนนอฟ!” ครูราเชลยังไม่หายโกรธ
“เอ่อ........อาจารย์ครับ” เจ็ทกำลังจะพูดแล้ว
“ไม่ต้องมาแก้ตัวแทนเพื่อน มาสายทั้งสามคนก็โดนลงโทษทั้งสาม วิชาแรกภาษาอังกฤษ ครูเป็นคนสอน เพราะฉะนั้นไปล้างห้องน้ำชายให้เสร็จภายในเวลา 1 ชั่วโมง ถ้าไม่สะอาดพวกเธอโดนอีก เข้าใจมั้ย” ครูราเชลพูดกึ่งสั่งกึ่งขู่
“เข้าใจคร้าบ” ทั้งสายคนพูดพร้อมกัน
“เข้าใจแล้วก็รีบไปสิ” ครูราเชลเร่ง
แล้วทั้งสามคนก็รีบไปทำความสะอาดห้องน้ำชาย มีที่ปัสสาวะ 10 ห้องส้วมอีก 8 ห้อง โดยมีที่กั้นระหว่างที่อาบน้ำกับห้องส้วมและมีที่ปัสสาวะแยกเป็นสองฝั่ง โดยเมื่อเดินเข้าไปจะเห็นห้องส้วมก่อนแล้วจะมีทางแยกไปยังห้องอาบน้ำ ซึ่งทั้งสามคนยังโชคดีเนื่องจากวันนี้เป็นวันแรกในการเรียน ห้องน้ำจึงไม่สกปรกเท่าไหร่
“โชคดีนะเนี่ย” โจพูดขึ้น
“โชคดีเรื่องอะไรมิทราบหรือครับคุณโจ” เจนถามขึ้นด้วยความฉุน โดยดัดมือเตรียมความพร้อม
“กะ...ก็ ไม่สกปรกมากเท่าไหร่ยังไงล่ะครับ เพราะวันนี้เป็นวันแรก” โจรีบตอบ
“ก็จริงของเขานะ แต่อย่ามัวพูดอยู่เลยรีบจัดการเถอะ” เจ็ทบอกเจนและโจพร้อมกับที่เดินสำรวจห้องน้ำและมองหาอุปกรณ์ในการทำความสะอาด
“อืม ! มีแปรงขัดส้วม 3แปรงขัดพื้น 4 น้ำยาล้างห้องน้ำอีก 3 ขวด มีทั้งคราบฝังแน่นกับสำหรับล้างบ่อยๆ และก็ขันอีกตั้งหลายใบ” เจ็ทอธิบาย
“ฉันว่า ทำที่ห้องส้วมกับที่ปัสสาวะก่อนดีกว่า เห็นด้วยมั้ย” เจนเสนอความคิด
“จะยังไงก็รีบทำเถอะครับ มัวพูดอยู่อย่างเนี่ยไม่เสร็จแน่” โจรีบเตือนพรางตาก็มองนาฬิกาที่ข้อมือขวา
“แล้วปฏิบัติการในการล้างห้องน้ำก็เริ่มขึ้นรวดเร็ว จนกระทั่งเวลาผ่านไป 58 นาที การล้างห้องน้ำก็เสร็จสิ้น
“กว่าจะเสร็จ เฮ้อ ! เกือบไม่รอด” เจ็ทพูดในขณะที่ถอนหายใจ
และแล้วทั้งสามคนก็ได้ยินเสียงคนกำลังเดินตรงมายังหน้าห้องน้ำชาย ใกล้เข้ามา ใกล้เข้ามา จนมาถึงหน้าประตู และ
“หวา !” ทั้งสามคนร้องเสียงหลง
“เสร็จรึยัง ตกใจอะไรกัน หรือว่าตกใจในความสวยของครู” ครูราเชลพูดพร้อมทั้งกำลังโพสท่า
“ฮะ ฮะ ฮะ ฮ่า หลงตัวเองชะมัดเลย” เจนหัวเราะขึ้น โดยเอามือกุมท้อง
“เมื่อกี้เธอพูดว่าอะไรนะเจนนอฟ พูดใหม่อีกทีซิ” ครั้งนี้ ครูราเชลเริ่มมีน้ำโห
“ปะ.......เปล่าครับผมพูดว่าครูโพสท่าสวยดี” เจนรีบแก้ตัว
“แล้วไป..........ว่าแต่ไปถึงไหนแล้วสิ่งที่ครูให้ทำน่ะ เรียบร้อยรึยัง” ครูราเชลเริ่มถาม
“เรียบร้อยแล้วครับ ถ้าไม่เชื่อจะลองเดินตรวจดูก็ได้นะครับ เชิญครับครู” เจ็ทพูดพร้อมก้มแล้วยื่นมือขวาไปข้างหน้า มือซ้ายไว้ข้างหลัง ดั่งเป็นท่าเชื้อเชิญ
แล้วครูราเชลก็เดินดูอย่างละเอียด
“ก็ Ok นะ จำไว้นะว่าห้ามมาสายอีก ไม่งั้น เจอดีอีกแน่” ครูราเชลเตือนทั้งสามคน
“ครับผม” เจน เจ็ท โจ พูดพร้อมกัน
“งั้นก็ไปเรียนได้แล้ว เดี๋ยวโดนทำโทษอีกนะ” นี่ก็เตือนอีกเช่นกัน
แล้วทั้งสามก็รีบเอากระเป๋าที่แขวนไว้ แล้วรีบวิ่งไปยังห้องเรียน
“เฮ้อ คิดว่าจะไม่ถูกใจอาจารย์แล้วนะเนี่ย”
“ทำไมคุณเจนคิดอย่างนั้นล่ะครับ”
“ก็ถ้าไม่สะอาด พวกเราก็อาจไม่ได้เรียนวิชาต่อไป พอดีน่ะสิ จริงมั้ยเจน”
“ใช่แล้วเจ็ท”
แล้ว เจน เจ็ท และโจ ก็รีบตรงไปยังห้องเรียนเพื่อเรียนวิชาต่อจากวิชาภาษาอังกฤษ เพราะถ้าไปช้าอาจจะโดนทำโทษอีกก็ได้
และแล้วสิ่งที่คาดคิดว่าอาจจะเกิดขึ้นก็เกิดขึ้น
“ทำไมถึงมาเข้าเรียนช้า รู้ไหมว่าเกินไปตั้ง 8 นาที พวกเธอก็น่าจะรู้ว่าทุกวินาทีมีค่า ไปยืนคาบไปบรรทัด กางแขน แล้วยกขาข้างหนึ่งขึ้นที่หน้าห้องเดี๋ยวนี้” อาจารย์สอนคณิตศาสตร์ ชื่อ แพททริก สั่งด้วยเสียงที่ดังก้อง
“คะ......ครับ”
“เร็วสิ”
“คะ......ครับ”
“โอ้พระเจ้าช่วยกล้วยทอด วันนี้เป็นวันอะไรของฉันเนี่ย” เจนบ่น
“บ่นอะไร”
“เปล่า.....ครับ.....มะ.....ไม่....มะ.....มี.....อะไรครับ” เจนแก้ตัว
“ไม่มีอะไรก็รีบทำตามที่ครูบอกสิ”
แล้วหน้าห้องเรียนก็ปรากฏร่างนักเรียนชาย 3 คนยืนเรียนกัน โดนที่ปากมีไม้บรรทัดคนละอัน แขนกางออก ขายกขึ้นหนึ่งข้าง ท่ามกลางเสียงหัวเราะของเพื่อนในห้อง
ความคิดเห็น