คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : การเปลี่ยนแปลง
ท้องฟ้าสีครามสดใสมีก้อนปุยนุ่นสีขาวนวลแต่งแต้มอยู่อย่างละนิดละหน่อย หญิงสาวร่างเล็กผิวขาวใส ใส่เสื้อเชิ้ตคู่กับกางเกงสกินนี่ยีนส์ดูมีสไตล์เธอนั่งเหม่อมองออกไปยังตัวเมืองในขณะที่นั่งอยู่บนเนินเขาเขียวชอุ่มที่อยู่นอกเมือง มือหนึ่งจับคอร์ดกีตาร์ส่วนอีกมือตีคอร์ดอย่างใจเย็น เธอเปล่งเสียงดังก้องกังวานไปทั่วสถานที่แห่งนี้ สถานที่ที่เธอคอยมาพักผ่อนหย่อนใจตลอดไม่ว่ายามที่ร้องไห้ หรือยามที่เธอสุขใจ เธอก็จะมานั่งดีดกีตาร์ร้องเพลงแบบนี้เสมอ การร้องเพลงเป็นสิ่งที่เธอรักมากที่สุดเพราะเธอรู้สึกมีความสุขทุกครั้งที่ได้ระบายเรื่องต่างๆที่เธอคิดออกมาตามบทเพลงเหล่านี้
“เห้อ >.<….~” เธอตะโกนออกมาสุดเสียงคงเพราะเธอรู้สึกดีที่ได้ปลดปล่อยอะไรสักอย่างออกไป เธอลุกขึ้นยืนพร้อมกับสะบัดผมที่กระเซอะกระเซิงของเธอ ท้องฟ้าจากที่สดใสอาบด้วยแสงอาทิตย์ยามบ่ายเริ่มค่อยๆอาบไปด้วยสีส้มลูกพีชไปทั่วนี่ก็ได้เวลากลับบ้านของเธอแล้ว เธอสะพายกระเป๋ากีตาร์แล้วเดินออกไปจากสถานที่แห่งนี้
ระหว่างทางเดินกลับบ้านจะผ่านตึกสูงตระง่านตาที่เทราบไปด้วยคอนกรีต ตัวอาคารสูงภายในประกอบไปด้วยแสงไฟสีส้ม สีเหลืองปะปนกันไป มองดูจากด้านนอกก็รู้ได้ว่าข้างในต้องหรูหราแน่นอน
“ฉันจะต้อง…….” หญิงสาวแหงนหน้ามองป้ายใหญ่ที่ติดไว้บนตัวตึกประมาณชั้นที่13 “ฉันจะต้องมาเป็นนักร้องที่ค่ายนี้ให้ได้เลย!” เธอพูดขึ้นเพราะนั่นคือความฝันของเธอ
“กลับมาแล้วค่ะ ^0^” เธอเปิดประตูแล้วก้าวเข้าไปถอดรองเท้าผ้าใบยี่ห้อ Converse เห็นใส่รองเท้าคู่แพงแบบนี้เธอก็เก็บเงินด้วยแรงของตัวเองนะ …หลังจากที่เธอเก็บรองเท้าเสร็จก็เดินเข้าไปในตัวบ้านกลิ่นอาหารมื้อเย็นลอยหอมเตะจมูกของเธอ เงาของชายรอดผ่านประตูห้องครัวที่อยู่ภายในตัวบ้าน คุณพ่อของเธอเป็นคนเตรียมอาหารทุกๆวัน บ้านหลังเล็กๆที่มีสมาชิกครอบครัวเพียง 3 คน เมื่อความสุขทั้งหลายผ่านพ้นไปแน่นอนความทุกข์ปัญหาต่างๆก็ต้องมาเยือน อีกไม่นานบ้านหลังนี้จะถูกพวกอสังหาริมทรัพย์ยึดไปสิ่งที่ช่วยมาได้ทุกวันนี้คือเงินกู้จากธนาคารต่างๆรวมกับอาชีพที่คุณแม่ค้าขายอยู่ในเมืองตอนนี้ หญิงสาวกังวลใจมาตลอดตั้งแต่ที่ได้ยินคุณพ่อคุยกับคุณแม่เรื่องที่บ้านจะถูกยึด เธอรู้สึกเหมือนว่าตัวเองเป็นภาระของครอบครัวเหลือเกิน
ณ โต๊ะทานอาหารที่อยู่ถัดออกมาจากห้องครัวไม่กี่เมตร อาหารต่างๆถูกจัดใส่ไว้ในถ้วยชามอย่างสวยงามน่ารับประทานแล้ววางเรียงกันบนโต๊ะพร้อมสำหรับอาหารมือเย็นแล้ว
“แทงกู.....ลูกช่วยไปเรียกแม่ให้พ่อหน่อยได้มั๊ย?” ชายผู้เป็นพ่อพูดกับหญิงสาวที่มีชื่อว่า แทงกู แต่นั่นมันก็แค่ชื่อเล่นๆที่คนในบ้านเรียกเธอ จริงๆแล้วเธอคนนี้มีชื่อว่า คิม แทยอน
“ได้สิคะ ^^” แทยอนเดินไปยังหลังบ้านที่คุณแม่ของเธอกำลังตั้งใจทำขนมหวานต่างๆมากมายไม่ว่าจะเค้ก คุกกี้ คุณแม่ทำได้เยอะแยะไปหมด…….อ่อใช่อาชีพค้าขายที่คุณแม่เขาทำอยู่ก็คือเปิดร้านเบเกอร์รี่นี่ล่ะ คุณพ่อทำอาหารเก่งส่วนคุณแม่ก็ทำขนมอร่อย แทยอนเลยได้เชื้อทั้งคู่มานี่สิ เธอทำเป็นทุกอย่างแถมอร่อยส๊ะด้วย
“แม่คะ….ไปกินข้าวกันเถอะ ^.^”
”จ้า…แม่ก็อบคุกกี้เสร็จละ เราไปกันดีกว่า ^^” แล้วแทยอนกับคุณแม่ก็เดินไปที่โต๊ะอาหารกัน เย็นนี้แทยอนกินเยอะผิดปกติ เธอบอกกับพ่อและแม่ว่า เธออยากเป็นนักร้อง เธออยากร้องเพลงให้ทุกคนฟัง อยากเข้าไปทำงานที่ค่ายเพลงที่เธอเดินผ่านมาวันนี้จะได้เอาเงินมาช่วยพ่อกับแม่แล้วก็เอาบ้านของเธอกลับคืนมา แล้วทุกๆเย็นบทสนทนานี้ก็จะเริ่มเปิดขึ้นทุกครั้ง
ดึกป่านี้แล้วแทยอนยังนั่งดีดกีตาร์ร้องเพลงตามประสาคนอินดี้(?)ห้องของเธอทาผนังด้วยสีฟ้าอ่อนแปะด้วยรูปนกชนิดต่างๆออกสไตล์วินเทจนิดๆ ในหัวของแทยอนคิดแต่เรื่องเดิมซ้ำไปซ้ำมา
”ฉันตัดสินใจแล้ว!” แทยอนลุกนั่งจากพื้นแล้วขึ้นไปนอนบนเตียงเดี่ยวหนาน่านอน
“พรุ่งนี้ฉันจะไปที่ค่ายนั้น ฉันจะไปออดิชั่นเป็นนักร้อง” แล้วเธอก็ดับโคมไฟสีสีมอันเก่าที่อยู่ตรงข้างๆหัวเตียง แสงไฟยามค่ำคืนเริ่มริบหรี่ลงไปทีละนิดๆคืนนี้ทุกอย่างจะต้องพักไว้แค่เท่านี้ พรุ่งนี้เช้าแทยอนจะได้เริ่มชีวิตใหม่ ทุกอย่างจะต้องเปลี่ยนไป……….
ลมพัดพัดผ่านเข้ามาในช่องหน้าต่าง ม่านสีขาวปลิวสไวไปมากับสายลมสดชื่นยามเช้าเสียงนกร้องเกาะตรงกิ่งไม้ที่โผล่ขึ้นมาให้เห็น หญิงสาวร่างเล็กบิดขี้เกียจอยู่ใต้ผ้าห่มอุ่นๆ แทยอนตื่นขึ้นมาอย่างงัวเงียแล้วเดินไปยังห้องน้ำอย่างสบายใจ เธออาบน้ำ แต่งตัวตามสไตล์ของเธอวันนี้แทยอนแต่งตัวสบายๆเสื้อเชิ้ตสีน้ำเงินตัวยาวกับกางเกงแบบคิวล็อทมีแอ็กเซสเซอร์รี่เล็กๆน้อยๆนั่นก็คือสร้อยคอยาวๆดูดีมีสไตล์ วันนี้เธอพร้อมสำหรับการเปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่ในชีวิตของเธอ
แทยอนเดินออกจากบ้านในยามเช้า เธอเดินไปยังถนนสายเดิมที่เธอเดินกลับมาจากเมื่อวานนี้ ที่ๆเธอกำลังจะไปอยู่ในตัวเมืองที่มีคนอยู่เต็มไปหมด การเลือกเดินไปยังเมืองโดยผ่านทางนี้เป็นทางเลือกที่ดีมากๆเพราะไหนจะได้สูดอากาศบริสุทธิ์แล้วยังจะได้เห็นธรรมชาติที่จะอุดมสมบูรณ์อีก
”
ผ่านไปไม่กี่นาที เท้าสองคู่ก็มาหยุดอยู่ที่หน้าตึกคอนกรีตใหญ่ที่แทยอนผ่านมาเมื่อวานนี้ เธอสูดลมหายใจเข้าเต็มปอดใจเธอเต้นไม่เป็นจังหวะความฝันของเธอใกล้จะเป็นจริงแล้ว อีกแค่ไม่กี่นาทีที่เธอจะก้าวเท้าเข้าไปในตึกนี้ ความฝันที่เธอจะกลายเป็นนักร้อง อยู่ตรงหน้าของผู้หญิงที่ชื่อ คิม แทยอน คนนี้แล้ว
ความคิดเห็น