คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
บทนำ
เพลงที่กำลังฮิตที่ถูกตั้งให้เป็นเสียงเรียกเข้าดังขัดเสียงหัวเราะอันร่าเริงและสดใสของเด็กสาวทั้งหกคน
“ของฉันเอง”เด็กสาวหนึ่งในหกร้องบอกเธอมีผมสีน้ำตาลเปลือกไม้นัยน์ตาสีเดียวกันดวงหน้าอ่อนหวานน่ารัก จมูกเล็ก ๆ รันขึ้นเล็กน้อยแสดงให้เห็นถึงนิสัยที่ไม่ยอมให้ใครง่าย ๆ ดวงตากลมโตราวกับอัญมณีที่งดงามนั้นฉายแววแปลกใจเล็กน้อยเนื่องจากหมายเลขที่ไม่คุ้นตาบนหน้าจอโทรศัพท์เครื่องเล็กในมือก่อนที่ตนจะขอตัวออกไปเพื่อรับโทรศัพท์
“ฮาโหล”เสียงหวานกรอกเสียงลงในโทรศัพท์เครื่องเล็กในมือพร้อมกับรอค่อยเสียงตอบกลับจากปลายทาง
“.................”
“ฮาโหล”เสียงหวานเอ่ยอีกครั้งหวังให้ปลายสายเอ่ยตอบออกมา
“................”แต่ก็ยังได้เพียงความตอบกลับมาเช่นเดิม
“เฮ้ย~~ฮายาโตะซังฉันไม่คิดว่าคุณจะชอบทำตัวเป็นโรคจิตอย่างนี้เลยนะค่ะ”เด็กสาวเอ่ยอย่างอ่อนอกอ่อนใจทั้ง ๆ ที่อีกฝ่ายยังไม่ได้เอ่ยอะไรและปลายสายก็มั่นใจว่าเด็กสาวไม่มีทางที่จะรู้จักตัวเค้ามาก่อน หากแต่เด็กสาวกลับสามารถเอ่ยชื่อของตนออกมาได้อย่างถูกต้อง
“เธอ......”ยังไม่ทันที่ปลายสายจะเอ่ยจบกลับถูกเด็กสาวเอ่ยขัดขึ้นเสียก่อน
“จะพูกว่ารู้ได้ไง....ใช่มั้ยหึหึ...ฮ่าๆ”น้ำเสียงทีเล่นทีจริงแถมท้ายด้วยหัวเราะเสียงใสอย่างร่าเริงนั้นกลับทำให้อีกฝ่ายตะลึงไปชั่วขณะ
“คุณนี้ตลกดีนะฮ่าๆๆๆๆๆ”
“ว่าแต่คุณมีเรื่องอะไรกับฉันหรอค่ะ ฮายาโตะซัง อะ!! หรือต้องเรียกว่าภูตพฤกษาเธียนร์”เด็กสาวร่างเล็กยังคงพูดด้วยน้ำเสียงทีเล่นทีจริงหากแต่เนื่อหาในประโยคนั้นกลับเรียกความเงียบจากอีกฝ่ายได้เป็นอย่างดีด้วยความตะลึง
“ทำไม...”สองคำที่สามารถเอ่ยออกมาได้ถูกถามอย่างยากเย็น
แต่ประโยคนั้นกลับเรียกเสียงหัวเราะร่าของเด็กสาวร่างเล็กได้อีกครั้ง
“เอาเถอะฉันไม่ถามคุณก็ได้แค่นี้นะค่ะ”เด็กสาวร่างเล็กเอ่ยตัดบทก่อนที่จะกดว่างสายอย่างรวดเร็วและกลับไปรวมกลุ่มกับเพื่อนสาวทั้งห้าของตนที่กำลังจะไปปาร์ตี้เรียนจบราวกับไม่เคยคุยโทรศัพท์กับบุคคลทางปลายสายเลย
ความคิดเห็น