คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : นัดทำอาหาร
ไม่นานชั่วโมงเรียนก็เริ่มขึ้นโดยมีครูคนหนึ่งเข้ามาหยุดไทยมุงที่หน้าห้องและสั่งให้ไปนั่งที่ พอหมดคาบเช้า ฉันกับโนก็พากันไปที่โรงอาหารแต่ว่า…
"ฉันบอกแกแล้วว่ามันต้องเป็นทางนี้"<<<โน
"ไม่ใช่สักหน่อย ก็ตอนอยู่บนตึกฉันมองเห็นว่าโรงอาหารมันต้องมาทางนี้แน่ๆ "<<<ฉัน
"งั้นแกช่วยบอกฉันหน่อยได้มั้ย ว่าที่นี่ที่ไหน? "
"ก็โรงเรียนไง"
ป๊าบ!
"โอ๊ย~ แกตบหัวฉันทำไมอ่ะ? " ท่าทางโนมันคงจะไม่ค่อยพอใจกับคำตอบของฉันสักเท่าไร เล่นวางฝ่ามืออรหันต์ไว้ที่หัวฉันอย่างแรงเลยอ่ะ
"ถามมาได้เนอะ -*- "
"ชิ!-3- " แล้วฉันก็สะบัดหน้าหนีไปทางอื่น
พอฉันหันกลับมาอีกทีมันก็เดินลิ่วๆ ไปก่อนแหละ ไม่รอฉันบ้างเลย ฉันวิ่งตามมันไปแต่มันดันหยุดขึ้นมาซะดื้อๆ ทำให้ฉันชนมันเข้าอย่างจัง
ปึก!
"อะ…อุ๊บ! " ยังไม่ทันที่ฉันจะได้โวยวายโนก็เอามือมาปิดปากฉันเฉยเลย พอฉันมองหน้ามันถึงได้พบว่ามันกำลังมองอะไรอยู่ และพอมองตามไปก็พบสาวสวยคุ้นตากำลังคุยโทรศัพท์อยู่
"อี้เออา (พี่เพนา!? )"
"แกจะตะโกนทำไมฮะ? " ไอ้โนพูดเสียงเบาๆ กับฉัน ก่อนจะค่อยๆ คลายมือออก
"แล้วแกมาดูอะไรพี่เขาเนี่ย? " ฉันกระซิบกลับ
"ฟังที่พี่เค้าพูดดีๆ ดิ" แล้วฉันก็เอียงหูฟังอย่างที่ไอ้โนมันบอก
"เออๆ รู้แล้วๆ ฝากแกเฝ้าร้านหน่อยล่ะกัน วันนี้ฉันมีงานของสภานักเรียนปลีกตัวไม่ได้เลย … โอเคๆ เดียวเลี้ยงข้าวเลยอ่ะ … ครับๆ บ่นเป็นคนแก่ไปได้ … เออ แค่นี้แหละ" พี่เพนารีบวางสายแล้วเดินออกไปในที่สุด
"O[]O! "<<<ฉัน
" -_- "<<<ไอ้โน
"สะ…เสียงพี่เขา…OoO " ฉันพูดตะกุกตะกะ ในอาการของคนตกใจสุดขีด
"เออ รู้แล้วน่า" เราออกจากที่ซ่อนก่อนจะยืนคุยกันดีๆ
"เสียงเหมือนผู้ชามมากอ่ะ แถมยัง…" พูดครับด้วยอ่ะ ยังพูดไม่ทันจบเสียงฉันก็หายไปดื้อๆ
"บ้างทีนั้นอาจเป็นเสียงจริงๆ ของพี่เพนาก็ได้ และบ้างทีพี่เขาอาจจะอายเป็นดัดเสียงเอาอ่ะ" ไอ้โนสันนิษฐานราวกับตัวเองป็นโคนัน
"หูย~ ไม่อยากจะเชื่อเลยอ่ะ ตอนที่ได้ยินเสียงพี่เพนาครั้งแรก มันหวานจนไม่รู้จะหวานยังไงเลยนะ"
"แล้วแกคิดว่าพี่เขาดัดเสียงคุยโทรศัพท์อยู่รึไงเล่า? "
"อาจจะเป็นไปได้นะเว้ย" ฉันตอบด้วยน้ำเสียงจริงจัง
"แกนี่คงจะอาการหนักจริงๆ ซะแล้วนะ" ไอ้โนมองหน้าฉันเหมือนมองคนบ้า หนอย!
" -*- " ฉันไม่เถียงกับไอ้โนต่อ และเดินหนีมันไป แต่เสียงไอ้โนก็ดันมาขัดฉันไว้ก่อน
"แกจะเข้าไปหาอะไรกินในป่าเหรอวะ ^^ " และแล้วฉันก็ต้องชะงักไป พร้อมกับเดินไปอีกทางด้วยความอับอายมากมาย ฮึ่มๆ >O<!
ไอ้โนวิ่งตามฉันมาด้วยหน้ายิ้มๆ นั่น มันคงมีความสุขมากสินะกับการแกล้งฉัน -*- คอยดูนะ อย่าให้ถึงทีฉันบ้างล่ะกัน!
หลังจากที่เราหลงทางกันมานานพอสมควรก็มีคุณป้าแม่บ้านใจดีช่วยบอกทางให้ทำให้เราได้กินข้าวในที่สุด แต่ก็ต้องรีบกินกันอย่างเอาเป็นเอาตายเพราะเวลาพักใกล้จะหมด พอเลิกเรียนฉันกับโนก็ตกลงจะไปห้างแถวๆ นี้ เพื่อที่จะไปดูซื้ออุปกรณ์การแต่งหน้า แล้วก็ไปหาอะไรมาใส่ตู้เย็นไว้ทำกินพรุ่งนี้เช้าด้วย เพราะของเดิมมันชักจะหลอยหลอเต็มที
ห้าง MY
"แกว่าอันนี้ดีป่ะ? " ฉันหยิบอายชาโดว์อันหนึ่งขึ้นมาให้ไอ้โนดู ตอนนี้เรามาถึงห้างได้สักพักแล้วล่ะ เลยเข้ามาซื้ออุปกรณ์แต่งหน้ากันก่อน
"กันน้ำป่ะ? "
"ไม่อ่ะ แต่สีมันเข้มดี" ฉันตอบพลางหมุนขวดดู
"เอาแบบกันน้ำดิ เดียวเกิดอะไรขึ้นสีมันจะได้ไม่หลุดออกมา"
"(- -)(_ _)(- -)" ฉันพยักหน้าอย่างเข้าใจแล้วก็เอาขวดไปวางไว้ที่เดิม ก่อนจะหาอันที่มันกันน้ำได้มา เมื่อฉันกวาดสายตาไปก็พบแบบกันน้ำอยู่ทางริมสุดของโซน เมื่อฉันจะเดินเข้าไปดูก็พบว่าราคามันน่าจะทำให้กระเป๋าตังฉันเบาไปอีกหลายวันเลยที่เดียว ฉันจึงพยายามมองหาอันที่ราคาถูกที่สุด อืมมมม ราคาถูกที่สุดก็ตั้ง xxx บาทแน่ะ
เฮ้อ ช่วยไม่ได้แฮะ ยอมกระเป๋าแห้งไปสักพักละกัน
ฉันคิดอย่างปลงๆ พร้อมกับไปหยิบมันมา และเดินไปหาโนที่กำลังดูพวกรองพื้นอยู่
"ได้ยังอ่ะ? " ฉันถามพร้อมกับยื่นหน้าเข้าไปดู
"อือ อันนี้ก็น่าจะโอเคอยู่ โทนสีกำลังดี แล้วของแกอ่ะ? " โนหันมาถามฉันบ้าง
"แบบกันน้ำ" ฉันพูดพร้อมกับยกขวดอายชาโดว์ให้มันดู
"งั้นเราก็ไปดูสีที่ใช้ปัดแก้มแล้วก็ตากัน" มันเดินตรงไปยังโซนที่วางที่ปัดแก้มกับตาสีหลากหลายวางเรียงรายอยู่บนโต๊ะอย่างเป็นล่ะเรียบ โดยมีอันที่ให้ทดลองสีวางเปิดอยู่ด้วย
"สีอะไรดีอ่ะ? " ไอ้โนหันมาถาม
"อืมมมม ชมพูอ่อนๆ ดีมะ? "
"อือ ก็ดีนะ งั้นเอาอันนี้ล่ะกัน แบบกันน้ำด้วย" มันพูดพร้อมกับเดินไปหยิบ ตลับมาหนึ่งอัน
"อ้าว แกเอาแบบหลายสีเหรอ? " ฉันถามขึ้นเมื่อเห็นตลับที่มันหยิบมา
"อือ แต่เป็นโทนชมพูแดงนี่แหละ จะได้มีหลายสีไง"
"ตามใจ แล้วครบยังอ่ะ? "
ฉันว่านี่มันก็เยอะแล้วนะ
"ยังๆ ฉันยังไม่ได้หยิบดินสอเขียนคิวกับที่ปัดเลย ไหนจะที่ใช้ทาตาอีก อ้อ! แล้วก็คอนแทคเลนส์ด้วยนะ" ไอ้โนรายยาวเป็นหางว่าว
โอ้โห นี่เราเอาไปทำอะไรเยอะแยะเนี่ย =_=
พอซื้อของครบหมดเราก็เดินหอบเอาอุปกรณ์แต่งหน้าไปดูที่โซนของสดต่อ ฉันเดินตามโนอย่างเซ็งๆ มันก็เลือกเอาผักบ้าง เนื้อบ้าง มาใส่ตะกร้า แต่ล่ะอันที่จะหยิบนี่มันก็คิดแล้วคิดอีกจนฉันล่ะเครียดเลย แต่พอมองๆ ไปรอบๆ ก็พบร่างคุ้นตากำลังเดินซื้อผักอยู่ไม่ไกล
"โนๆ นั้นฟาป่ะ? " ฉันหันไปเรียกโนที่กำลังเลือกของอยู่ให้หันมาดู
"เออ นั้นมันฟาไฮล์นี่"
"เราเข้าไปทักกัน" ยังไม่ทันที่ฉันจะได้ฟังคำตอบจากโน ฉันก็ลากมันมาหาฟาเรียบร้อยล่ะ
"ไง ฟามาซื้ออะไรเหรอ? " ฉันร้องทักฟา เมื่อฟารู้สึกเหมือนมีคนเรียกก็หันซ้ายหันขวา ก่อนจะทำหน้าเหมือนตกใจที่เจอเรา
"อะ…อ้าว โนกับไนท์ก็มาซื้อของเหรอ? " ฟาหันมาถาม
"อือ เรามาซื้อของไปทำกินเองน่ะ" ฉันตอบ
"เก่งจังเลยนะ ^^ " ฟายิ้ม สวย…เอ๊ย! ไม่ใช่แหละๆ (คุ้นๆ มั้ย?) ฟาเป็นผู้ชายนะจะสวยได้ไง
"ฟาไฮล์ก็มาซื้อของเหมือนกันเหรอ? " โนถาม
"อือ ฉันอยากลองทำอาหารบ้างน่ะ ไม่เคยทำเลย แฮะๆ " ฟาหันไปตอบไอ้โนหลังจากยิ้มให้ฉันสักพัก
"เหรอ ไม่ให้พ่อครัวร้านนายสอนให้ล่ะ?"<<<ฉัน
"เกรงใจน่ะ อีกอยากเขาเองก็งานเยอะแล้ว ไม่อยากไปรบกวน"
"อ้าว แล้วงี้นายก็หัดเองคนเดียวเหรอ? "<<<ฉัน
"เพิ่งหัดทำครั้งแรกคนเดียวมันอันตรายนะ"<<<โน
"ก็นะ ^^ "<<<ฟา
"จริงสิ ไอ้โนวันเสาร์นี้เราว่างนี่ใช่มั้ย? " ฉันหันไปถามโน
"น่าจะนะ หรือว่าแกจะชวนเหรอ? "
"อือ ก็ดีออกไม่ใช่เหรอ ยังไงเราก็ว่างนี่"
"ตามใจ"
"ฟาไปทำอาหารห้องฉันมั้ย? " ฉันหันไปชวนฟามาหัดทำอาหารที่ห้องฉัน เพราะมันน่าจะดีกว่าปล่อยให้ทำเองคนเดียว อีกอย่างก็ว่างอยู่แล้วด้วย ชวนมาคงไม่เสียหายอะไร เพราะยังไงฉันกับโนก็อยู่กันสองคน
"หา? " ฟาทำหน้างงๆ
"มาทำอาหารที่ห้องเราไง เดียวจะได้ช่วยสอนให้ด้วย ทำคนเดียวมันอันตราย" ฉันอธิบาย
"เอ่อ…จะดีเหรอ? " ฟาถามด้วยสีหน้าไม่แน่ใจ
"อือ ดีสิ หรือว่าฟาติดธุระอะไรรึเปล่า? "
"ไนท์ เอ่อ…ฉันก็ดีใจนะที่ชวน แต่…ฉันเป็นผู้ชายนะ มันคงไม่ดีเท่าไรมั้ง" ฟาตอบด้วยน้ำเสียงกระอึกกระอัก ไอ้เราก็นึกว่ากังวลอะไร ที่แท้ก็เรื่องนี้เอง
"อ้อ ไม่เป็นไรหรอก เพราะยังไงฉันก็อยู่กับโนแค่สองคน"
"อ้าว แล้วคนอื่นล่ะ ไนท์ไม่ได้อยู่ที่บ้านเหรอ? " ฟาถามด้วยสีหน้าประหลาดใจ
"อือ พวกเราอยู่คอนโดฯ น่ะ "
"เหรอ" ฟาตอบสั้นก่อนจะนิ่งไปเหมือนคิดอะไรอยู่ "งั้นฉันก็ไม่เกรงใจล่ะนะ ^^ "
"ยินดีเลย เราไม่ค่อยมีเพื่อนอยู่แล้ว จะได้มาสนุกกัน จริงสิ ไปช็อปต่อกับเรามั้ย? "
"อืม ^^ " ฟาตอบสั้นๆ ก่อนจะเดินไปกับพวกเรา
"แล้วนายอยากจะทำอะไรดีล่ะ? อาหารน่ะ" โนหันไปถามฟาหลังจากที่เราเดินดูของมาได้สักพัก
"ขอเป็นอะไรง่ายๆ ล่ะกัน" ฟาตอบ
"งั้น…แกงจืดล่ะกัน น้ำมันไม่กระเด็นด้วย จะได้ทำง่ายๆ ดีมั้ย? " โนเสนอ
"อืม ก็ดีนะ" ฟาเห็นด้วย
"งั้นเราไปดูของที่ใช้ทำแกงจืดกัน" แล้วฉันก็ลากทุกคนไป
ไม่นานเราก็เดินมาดูผักกับพวกที่ต้องใช้ปรุงรสทั้งหลาย และที่น่าตกใจสุดๆ คือฟาไม่รู้จักอะไรเลย ยิ่งเป็นพวกเครื่องปรุงทั้งหลายยิ่งไม่ต้องพูดถึง เพราะฟาหยิบทุกๆ อย่างมาดูแล้วก็บอกจะใส่เข้าไปด้วย ดีที่ฉันกับโนห้ามไว้ได้ก่อนไม่งั้นแกงจืดที่เราจะทำกันอาจทำให้ชีวิตคนกินเป็นอันตรายได้ -_-;;;
"ครบแล้วมั้ง" โนพูดพลางมองไปที่ของที่เราซื้อไป
"อือ น่าจะครบแล้วล่ะ"
"งั้นเดียวเอาไปไว้ในตู้เย็นที่คอนโดฯ ของเราก่อนล่ะกัน พอฟามาถึงจะได้ทำได้เลย ไม่ต้องหิ้วไปหิ้วมา" ฉันพูด
"ขอบคุณมากเลยนะ ที่มาช่วยฉันถึงขนาดนี้ ^^ " คำพูดของฟาก็ดึงความสนใจของฉันกับโน
"อือ ไม่เป็นไร/อือ ไม่เป็นไร" ฉันกับโนพูดขึ้นพร้อมกัน
"ฮ่าๆ พวกเธอนี่เหมือนกันดีเนอะ" แล้วฟาก็หัวเราะพลางเหลือบมองพวกเราไปด้วย
"ไม่เหมือนสักหน่อย/เหมือนตรงไหน" ฉันกับโนพูดขึ้นพร้อมกันอีกครั้ง ก่อนจะมองหน้ากัน
"ทุกตรงเลย ^^ " ฟายิ้มและตอบอย่างอารมณ์ดี ทำให้ฉันกับโนได้แต่มองหน้ากัน ก่อนจะยิ้มออกมาในความหมายเดียวกันคือ 'ปล่อยให้เข้าใจไปแบบนี้คงไม่เป็นไรหรอกมั้ง'
"ฉันว่านี่ก็เย็นแล้ว ฟารีบกลับไปดูร้านดีกว่านะ" ฉันพูดพลางเหลือบไปมองนาฬิกาก็พบว่านี่มันก็ทุ่มครึ่งแล้ว
"อ่า…นั้นสินะ ป่านนี้เพื่อนฉันคงบ่นแย่แล้วล่ะ" ฟาหันไปมองนาฬิกาบ้าง
"อ้าว ทำไมล่ะ? " โนถาม
"ฉันฝากร้านไว้กับมันน่ะ"
"อ้อ/อ้อ" ฉันกับโนพูดขึ้นพร้อมกันอีกแล้ว
"ฮ่าๆๆ งั้นฉันไปก่อนนะ" ฟาหัวเราะอีกครั้งก่อนจะเดินโบกมือจากไป
หลังจากที่แยกกับฟาเราก็หอบเอาของทั้งหมดเข้ามาที่คอนโดฯ สำเร็จจนได้ ฉันขอแยกตัวไปอาบน้ำก่อนโนเองก็เก็บของอีกนิดหน่อยค่อยอาบแต่พอฉันอาบน้ำเสร็จแล้วก็เลยออกมาดูไอ้โนด้านนอก ก็ยังเห็นมันยังคงนั่งดูอุปกรณ์แต่งหน้าที่เราซื้อมาอยู่
"อ้าว แกไม่ไปอาบน้ำเหรอ? " ไอ้โนสะดุ้งขึ้นมานิดหน่อยก่อนจะหันกลับมามองฉัน
"อาบดิ แต่เดียวขอดูอะไรหน่อย" แล้วมันก็ก้มลงไปดูอุปกรณ์แต่งหน้าต่อ
"แกมานั่งดูอุปกรณ์แต่งหน้าทำไมวะ? " ฉันชะโงกหัวไปดูของที่มันถืออยู่
"เปล่า…" มันตอบในขณะที่ยังคงก้มดูต่อไป มันบอกกว่าเปล่าแล้วที่ดูอยู่เนี่ยอะไร
"อย่ามาตลก ฉันเห็นว่าแกกำลังดูอุปกรณ์แต่งหน้าอยู่"
"ฉันก็แค่คิดว่าจะแต่งออกมาแบบไหนดีก็เท่านั้น" โนตอบอย่างขอไปที
"จะแต่งแกค่อยคิดก็ได้ ตอนนี้แกควรไปอาบน้ำได้แล้วนะ" ฉันส่งสายตาเชิงต่อว่าโนไปด้วย แต่มันก็ไม่ได้สนใจ ยอมลุกไปอาบน้ำโดยดีพร้อมกับขนอุปกรณ์แต่งหน้าพวกนี้ไปเก็บ
และแล้ววันเสาร์ที่นัดกับฟาไฮล์ก็มาถึง อันที่จริงเราโทรไปชวนพี่เพนามาตอนวันศุกร์นะ แต่ว่าพี่เขาบอกว่า
'ฮัลโล พี่เพนา'ฉันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาพี่เพนาตอนเย็นๆ หลังเลิกเรียน เพราะวันนี้ฉันยังไม่ได้เจอพี่เขาเลย อาจเพราะงานที่สภานักเรียนเยอะจนไม่มีเวลาก็ได้
'โนหรือไนท์จ๊ะ? ' พี่เพนากรอกเสียงหวานใสใส่โทรศัพท์จนฉันยังคิดเลยว่าบ้างทีที่ฉันไปได้ยินตอนนั้นอาจหูฝาดไปเองก็ได้ ถ้าไม่ติดว่าโนก็ได้ยินเหมือนกัน
'ไนท์ค่า~' ฉันรายงานตัว ไม่แปลกที่พี่เพนาจะแยกไม่ออกเพราะยังไงฉันกับโนก็เป็นแฝดกัน เสียงก็ย่อมที่จะเหมือนกันเป็นธรรมดา
'ฮ่าๆๆ จ๊ะ แล้วมีอะไรรึเปล่า โทรมาหาพี่เนี่ย? '
'คือวันเสาร์นี้ไนท์กับโนจะทำอาหารกับเพื่อนอีกคนหนึ่งอ่ะ เลยว่าจะชวนพี่เพนามาด้วยกัน'
'อ่า…พี่ต้องขอโทษด้วยน้า พอดีพี่มีนัดอื่นแล้วอ่ะ'
ให้ฉันทายนะ ฉันว่าจะต้องเป็นผู้ชายที่เดินมากับพี่เพนาตอนั้นแน่ๆ
'ไม่เป็นไรค่า ยังไงไนท์ก็แค่ลองโทรมาชวนก่อนเฉยๆ ^^ '
'จ้า ขอบใจที่ชวนน้า' พี่เพนาพูดด้วยน้ำเสียงน่ารักหวานๆ เช่นเคย ก่อนจะวางสายไป
ปิ๊งป่องๆ
เสียงออดดังมาจากทางหน้าประตู ใครมาแต่เช้าเชียว และระหว่างที่ฉันจะเดินไปดูว่าใครมาก็หันไปดูโนที่กำลังนั่งดูทีวีอย่างไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น ไม่ว่าโลกนี้มันจะแตกหรืออยู่ต่อมันก็ไม่น่าสนไปกว่ารายการทีวีของมัน =_=
ฉันเดินไปส่องช่องตาแมวว่าใคร แต่ก็ต้องผงกไปเพราะดันเป็นคนที่ฉันคาดไม่ถึงโผล่มาได้ยังไงไม่รู้
"ฟา? " เมื่อเปิดประตูแล้วฉันถึงได้เอยทวนชื่อของคนตรงหน้าอีกครั้ง
"พอดีว่าฉันไม่รู้เวลาน่ะ เบอร์โทรศัพท์ก็ไม่มีเลยมาหาก่อนเลย คงไม่รบกวนใช่มั้ย? ^^ " ฟาอธิบายเมื่อเห็นฉันค่อนข้างที่จะตกใจกับการมาของฟา
"อือ ไม่รบกวนหรอก เข้ามาก่อนสิ" ฉันหลีกทางให้ฟาเดินเข้ามาก่อนจะปิดประตู และเดินเข้าไปด้านในพร้อมกับฟาพอเราเดินเข้ามารายการที่ไอ้โนดูมันก็จบพอดี มันเลยหันมาดูว่าใครมา
"อ้าว ฟาไฮล์? " โนพูดขึ้นอย่างประหลาดใจเช่นเดียวกับฉัน
"พอดีว่าฉันไม่รู้เวลาน่ะ ^^ " ฟาเดินไปที่โซฟาแล้วนั่งลงพร้อมฉัน
"อ้อ" โนพยักหน้าเป็นเชิงรับรู้
"แล้วฟารู้ที่อยูของพวกเราได้ไงน่ะ? " ฉันถามคำถามที่คาใจมาตั้งแต่หน้าประตู
"เอ่อ…ฉันเห็นพวกเธอตอนกลับเข้าคอนโดฯ พอดีน่ะ" ฟาคิดแปปนึงก่อนจะตอบ
"อ้อ" ฉันพยักหน้าแปลกดีนะการที่ฟาจะผ่านมาแถวนี้พอดีทั้งๆ ที่ร้านเขาน่ะ อยู่แถวๆ โรงเรียนนู่น
"เพิ่งรู้ว่าฟาไฮล์มาเดินเล่นแถวนี้ด้วย" โนพูดด้วยสายตาจับผิดเล็กน้อย
"ฮะๆ ก็เคยมากับเพื่อนน่ะ" ฟายังคงตอบด้วยสีหน้าปกติ
"อยากกินขนมไปก่อนมั้ย? พอดีเรากะจะไปที่ร้านของฟาอยู่แล้วน่ะ เลยยังไม่ได้เตรียมอะไรเลย" ฉันพูดทามกลางบรรยากาศแปลกๆ ที่เริ่มก่อตัวขึ้นช้าๆ โดยคนที่หน้าตาเหมือนฉันราวกับพิมพ์เดียวกัน
"อือ ฉันมาโดยที่ไม่ได้บอกนี่นา" ฟาตอบตอบฉันแบบยิ้มๆ ส่วยฉันก็เดินไปหยิบขนมกับน้ำใส่จานมา แต่ระหว่างนี้โนกับฟาก็คุยอะไรก็ไม่รู้กับต่อ
"มาแล้ว~ " ฉันยกจานขนมมาวางไว้ที่โต๊ะเล็กๆ หน้าโซฟา
"ขอบใจนะ" ฟาเอย
"สบายมาก" ฉันก็นั่งลงบ้าง
"แล้วเราจะทำอาหารกันตอนไหนดีล่ะ? " ฟาถามพลางมองหน้าฉันกับไอ้โนสลับกันไปมา
"สักใกล้ๆ เที่ยงล่ะกัน" โนตอบ
"อือ งั้นระหว่างนี้…" ฟาพูดค้างไว้เหมือนจะเป็นคำถาม
"มาเล่นจับผิดกัน" โนเป็นคนเสนอ
ความคิดเห็น