ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Twin's love of prince มายารักคว้าหัวใจยัยจอมห้าว

    ลำดับตอนที่ #3 : ฟาไฮล์

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 67
      0
      31 ต.ค. 57

    "เกิดอะไรขึ้น!? " เสียงผู้ชายอีกคนที่วิ่งมาอย่างรีบร้อน ผมสีน้ำตาลอ่อนดูนุ่มนิ่มน่าจับ ใบหน้าขาวซีดหน่อย ผสมกับนัยน์ตาสีฟ้าน้ำทะเล ทำให้เขาดูดีมากเลยล่ะ มากเสียจนเรียกว่าหล่อมากได้เลยด้วยซ้ำ

    "ไม่มีอะไรหรอก แค่โดนคนเมาหาเรื่องฉันก็เลยต้องป้องกันตัว" ฉันตอบผู้ชายคนนั้นหลังจากที่เขาวิ่งมาหยุดอยู่ตรงหน้าฉัน

    "ธะเธอ? " เขาดูเขาตกใจมากที่เห็นฉัน มองฉันอย่างกับไม่เชื่อว่าเป็นความจริง แต่ไม่นานเขาก็ตั้งสติได้และแนะนำตัวเอง "ผมชื่อ ฟาไฮล์ เป็นเจ้าของร้านนี้ครับ เอ่อไม่ทราบว่าเกิดอะไรขึ้นครับ? "

    "ฉันถูกผู้ชายคนนั้นหาเรื่องน่ะ" ฉันพูดพลางชี้ไปทางผู้ชายที่ยังคงจุกไม่หาย "ฉันเลยต้องป้องกันตัว ตอนแรกฉันก็พยายามจะหลบแล้วนะ"

    "อ้อ" เขามองไปทางผู้ชายที่นั่งจุกอยู่กับพื้นอย่างเข้าใจ และหันมาคุยกับฉันต่อ "แล้วคุณเป็นอะไรรึเปล่า? "

    "เรียกฉันว่าไนท์ก็ได้ ไม่ต้องสุภาพหรอก ฉันไม่ถือว่าเป็นความผิดของร้านนายอยู่แล้ว" ฉันพูดกับเขาด้วยท่าทางสบายๆ

    "ขอบคุณนะที่ไม่เอาเรื่อง เรียกฉันว่า ฟา เฉยๆ ก็ได้ ^^ " ฟายิ้มให้ฉันอย่างเป็นมิตร

    "ไอ้ไนท์ เกิดอะไรขึ้น? " โนที่เพิ่งจะออกมาจากห้องน้ำอยู่ๆ ก็โผล่พลวดออกมาจากทางด้านหลังของฉันแบบไม่บอกไม่กล่าวเล่นเอาฉันตกใจหมด

    "ไม่มีอะไร แค่โดนหาเรื่องนิดหน่อย ว่าแต่แกเถอะ เข้าไปซะนานเลยนะ"

    "เออน่า ว่าแต่นี่ใคร? " โนพูดพลางมองไปที่ฟาซึ่งเขาเองก็ดูตกใจอยู่เหมือนกันที่เห็นคนหน้าเหมือนฉันอย่างกับแกะโผล่ออกมาจากห้องน้ำ

    "เจ้าของร้าน เขาชื่อ ฟาไฮล์ น่ะ"

    "ยินดีที่ได้รู้จักครับ ^^ "

    "อือ ยินดีที่ได้รู้จัก ฉันชื่อ โน " เมื่อทักทายเสร็จโนมันก็ทำท่าจะลากฉันกลับทันที

    "จะกลับกันแล้วเหรอ ถ้ายังไงให้ผมไปส่งมั้ย? " ฟาหันมาพูดเสนอตัวไปส่งฉันกับไอ้โน "ถือเป็นการไถ่โทษเรื่องเมื่อกี้ก็ได้" โนกับฉันมองหน้ากันอยู่สักพักหนึ่งก่อนจะตกลงกันด้วยสายตา และที่สุดก็ได้คำตอบ

    "ไม่ต้องหรอก เรากลับเองได้ พวกเราเอารถมาน่ะ" ฉันตอบ

    "งั้นก็แวะมาได้อีกเสมอเลยนะ ผมจะเตรียมบริการพิเศษให้ ^^ " ฟายิ้มไปพูดไปพลางเดินไปส่งฉันกับโนที่หน้าร้าน

    "อือ ไว้จะแวะมาอีกนะ" ฉันตอบ ส่วนโนก็ไปเตรียมสตาร์ทรถรอ พอฉันลากับฟาเสร็จก็ไปหยิบหมอกกันน็อคที่มันยื่นมาให้และค่อยซ้อนท้ายมัน

    "กลับห้องเลยมั้ย? " ฉันถามไอ้โน

    "อือ"

    "แกว่าผู้ชายคนนั้นหน้าคุ้นๆ รึเปล่า? " โนถาม

    "ไม่รู้สิ คงจะคุ้มมั้ง" ฉันนึกหน้าฟาประกอบไปด้วย

    "เฮ้อช่างมันก่อนนจะกัน แต่ว่าเรื่องนั้นจะเอาไงอ่ะ เล่นไปก่อเรื่องไว้ซะเขาจำได้ขนาดนั้น" โนเริ่มเปิดประเด็นใหม่

    "ฉันว่าถ้าเราแต่งหน้า ทำผม เปลี่ยนเสื้อผ้าให้มันดูต่างออกไปก็น่าจะโอเคอยู่นะ" ฉันเสนอ

    "เข้าท่า ฉันเองก็ไม่อยากเลิกด้วย"

    "งั้นก่อนกลับห้องก็ไปแวะร้านเสื้อผ้าแล้วก็พวกอุปกรณ์แต่งหน้ากันก่อนดีมั้ย? " ฉันถาม

    "ก็ดี งั้นเอาร้านที่มันใกล้ๆ หน่อยล่ะกัน"

     

    ไม่นานเราก็มาถึงร้านเสื้อผ้าที่ไม่ได้หรูหราอะไรมาก โนก็เข้าไปจอดรถแถวๆ นั้น จากนั้นพวกเราก็เดินเข้าไปในร้าน ภายในร้านมีเสื้อผ้ามากมาย จนฉันเริ่มตาลายไปหมด แต่ก็ไปสะดุดตาเข้ากับกางเกงขาสั้นสีดำเข้า เลยไปหยิบขึ้นมาดู แล้วความคิดบ้างอย่างก็แล่นเข้ามาในหัว

    "โนๆ เอาตัวแบบนี้สีดำกับขาวใส่คู่กันเอาป่ะ? " ฉันเดินเข้าไปหาโนที่กำลังเลือกดูเสื้อกล้ามอยู่

    "ก็ดีนะ ส่วนเสื้อก็ตัวนี้ก็เหมือนกันเอาดำกับขาวเนอะ" ไอ้โนยกเสื้อกล้ามตัวหนึ่งขึ้นมา ก็สวยดีนะ ไม่ใช่สายเดียวด้วย ถึงมันจะเป็นเสื้อครึ่งตัวก็เถอะ แต่ผ้าก็เป็นผ้ายืดไม่หลุดอยู่แล้ว น่าจะเข้ากับกางเกงที่ฉันเลือกมาพอดีเลยด้วย

    "โอเค งั้นเอาตามนี้เลยนะ ส่วนรองเท้าก็เอาเป็นผ้าใบดีมั้ย แล้วก็ใส่ดำกับขาวสลับกัน" พูดจบฉันก็ถือเสื้อผ้าเดินไปจ่ายเงิน

    "เดียวพวกอุปกรณ์แต่งหน้าค่อยไม่ดูที่ห้างวันพรุ่งนี้ โอเคนะ? " พอฉันเดินกลับมาโนก็พูดขึ้น

    "ตามนั้น" ฉันตอบพร้อมกับยิ้มราวกับกำลังทำเรื่องน่าสนุกอยู่ และเราก็เดินกลับมาที่รถอีกครั้ง โนสตาร์ทรถแล้วค่อยๆ ถอยออกมา ฉันสวมหมวกกันน็อคแล้วก็โดดขึ้นซ้อนท้ายมันไปแบบทุกที

    สักพักเราก็มาถึงห้องกันสักที พรุ่งนี้ต้องไปโรงเรียนด้วยสินะ ไปอาบน้ำก่อนดีกว่าแฮะ

    เมื่อเข้ามาในห้องเรียบร้อยต่างคนก็ต่างเข้าห้องของตัวเองไป พอฉันเข้ามาถึงห้องตัวเองก็โยนกระเป่าทุกอย่างไว้ข้างๆ เตียง แล้วก็ปลดกระดุมเสื้อนักเรียนออก หลังจากนั้นก็โยนเสื้อผ้าทั้งหลายลงตะกร้าไป แล้วก็หยิบผ้าเช็ดตัวเข้าไปอาบน้ำอย่างสบายใจ

    ซ่าๆๆ

    การอาบน้ำนี่มันชวนให้สดชื่นจริงๆ แฮะ พออาบเสร็จฉันก็คว้าชุดนอนมาใส่ให้เรียบร้อย แล้วก็กระโจนขึ้นไปกลิ้งอยู่บนเตียงในที่สุด

    'อยากให้ถึงพรุ่งนี้เร็วๆ จัง'

    ฉันคิดในใจ แต่อยู่ๆ ก็ดันนึกถึงหน้าพี่เพนาขึ้นมา เล่นเอาฉันนอนไมหลับไปเลย แต่ถึงจะพูดอย่างนั้นก็เถอะ ฉันก็ชักจะง่วงแล้วสิ

    "ครอกฟี้~"

     

    ปึงๆๆ !

    เสียงเคาะประตูที่เหมือนจะพังประตูเข้ามามากกว่า ทำให้ฉันค่อยๆ งวงเงียลุกขึ้นมาในที่สุด และเดินเซไปเซมาเพื่อที่จะไปเปิดประตูให้คนที่รู้ๆ กันอยู่ว่าใคร

    ป๊าบ!

    กำปั้นที่เป็นต้นตอของเสียงดังน่ารำคาญซัดเข้าหน้าฉันอย่างจังเรียกได้ว่าหายง่วงเป็นปลดทิ้ง แต่กลายเป็นเจ็บระบมไปทั่วหน้าแทน

    "โอ๊ยๆๆ ~ ไอ้โนแกตั้งใจจะทำให้ฉันเสียโฉมเรอะ!? " ฉันถอยหลังไปสองสามก้าวเพราะไอ้โนมันเล่นชกมาซะเต็มแรง

    "โทษทีๆ เคาะมันส์ไปหน่อย"

    เพิ่งจะรู้ว่าการเคาะประตูมันก็สามารถมันส์ได้!?

    "ถ้าฉันเสียโฉมขึ้นมาแกต้องรับผิดชอบด้วย! " ฉันพูดในขณะที่มือก็ยังคงกุมหน้าอยู่

    "เออๆ ก่อนที่แกจะมาให้ฉันรับผิดชอบแกก็ไปอาบน้ำได้แล้วไป๊" ไอ้โนไล่ฉันไปทางหน้าน้ำโดยเอามือผลักๆ ฉันไปเรื่อยๆ เดินผ่านราวตากผ้า ฉันก็คว้าผ้าเช็ดตัวเอาไว้ พอมันยัดฉันเข้าไปในห้องน้ำเสร็จ มันก็จัดการปิดประตูให้เสร็จสรรพ ฉันควรจะขอบคุณมันป่ะ?

    ไม่นานเพียงแค่ 5 นาที ฉันก็สามารถอาบน้ำเสร็จได้อย่างรวดเร็ว ยังไม่ทันได้แต่งตัวเสียงโนก็ดังขึ้นมาซะก่อน

    "ไนท์! แกจะกินอะไร!? ไม่ตอบฉันจะทำข้าวต้มแล้วนะ! " โนตะโกนมาจากห้องครัวด้วยเสียงแปดหลอด

    "เออ! เอาข้าวต้มไปนั้นแหละ! " และฉันก็ตะโกนกลับไปด้วยเสียงเก้าหลอด -.-

    เสียงโนเงียบไป ฉันจึงหันไปแต่งตัวให้เรียบร้อย ไม่นานฉันก็แต่งตัวและจัดกระเป๋าเสร็จเรียบร้อย พอออกมาก็เห็นไอ้โนกำลังตักข้าวต้มใส่ชามอยู่พอดี

    "เสร็จแล้วเหรอ? แกมาตักของตัวเองเองนะ" โนยกชามของมันไปวางไว้ที่โต๊ะ และมันก็เริ่มกิน ฉันมองมันสักพัก แล้วค่อยเดินเข้าไปตักของตัวเองบ้าง

    พอเราจัดการอาหารเช้าเสร็จ ล้างจานอะไรเรียบร้อยก็ขับรถไปโรงเรียนกัน โดยวันนี้โนจะเป็นคนขับ และที่ฉันไม่ได้ทักท้วงอะไรเพราะวันนี้ฉันมองนาฬิกาแล้วถึงไอ้โนจะเป็นคนขับก็คงไม่สายแน่ๆ โนขับมาเรื่อยๆ จนกระทั่งสายตาของฉันไปสะดุดเข้ากับร่างๆ หนึ่ง นั้นมัน…!?

    "เฮ้ยๆ โนๆ ชะลอหน่อยดิ แล้วก็ไปจอดข้างทางเลยก็ได้" ฉันพูดกับมันพลางสะกิดไหล่มันไปด้วย

    "หา? แกจะให้ฉันจอดทำไม? " พอโนจอดตามที่ฉันบอกก็หันมาถามฉันอย่างงงๆ

    "แกดูนั้นดิ" ฉันชี้ไปทางร้าน The with dance

    "พี่เพนานี่ ใช่ป่ะ? " โนหันมาถามฉัน

    "คิดว่าใช่นะ แต่มีผู้ชายเดินมาข้างๆ ด้วยอ่ะ"

    "ใครอ่ะ ฟาไฮล์ที่เรารู้จักเมื่อคืนป่ะ?"

    "ฉันว่าไม่ใช่นะ ผู้ชายที่เดินมากับพี่เพนาผมสีเงินนะ แต่ฟาผมดีน้ำตาล" ฉันพูดพลางนึกถึงหน้าฟา

    "โห นี่แกจำได้ขนาดนี้เลย O_O? " โนหันมามองหน้าฉันอย่างทึ่งๆ

    "มันก็แค่สีผม" ฉันตอบพร้อมกับชี้ไปให้โนดูที่ฝั่งตรงข้ามอีกครั้ง "เฮ้ย! มีกอดคอกันด้วยอ่ะ หรือว่าจะเป็นแฟนพี่เพนา!? "

    "เป็นไปได้ๆ เฮ้ย! แล้วแกให้ฉันจอดรถมาวิเคราะห์ว่านั้นใช่แฟนพี่เขารึเปล่าเนี่ยนะ? " พอโนตั้งสติได้หลังจากที่โดนฉันทำในคล้อยตามไปอยู่สักพัก ก็โวยวายขึ้นมาทันที

    "อ้าว ก็มันน่าสนนี่"

    "แกจะไปยุ่งเรื่องของพี่เขาทำไมเล่า? " โนพูดจากก็ทำสายตาเจ้าเล่ห์หันมามองฉันแทน "รึว่าแกเปลี่ยนรสนิยมแล้ว? " ไอ้โนถ้าด้วยหน้าตายิ้มๆ แต่กวนประสาทเป็นบ้า

    "ไม่ใช่เว้ย! แกจะบ้ารึไง ใช้อะไรคิดเนี่ย" ฉันโต้กลับไปอย่างไม่ต้องคิด

    "เอ้า! ก็ท่าทางแกมันฟ้องอ่ะ"

    "ฉันไปทำท่าทางอะไรแบบนั้นตอนไหน -*-? "

    "ตั้งแต่แกเจอพี่เขาครั้งแรก ก็มาบอกให้ฉันดูๆๆ อยู่นั้นล่ะ สวยอย่างงั้นอย่างี้ ไม่ฟ้องเล้ย~" ไอ้โนทำหน้าตาล้อเลียนฉันประกอบ

    "ก็พี่เขาสวยจริงๆ นี่หว่า! " ฉันยังคงเถียงหัวชนฝา

    "เหรอออออออออออ~" ไอ้โนยังคงไม่หยุดล้อ ฉันงท่าจะตบหัวมันซักที แต่ว่าดันมีเสียงบุคคลที่ 3 มาขัดไว้ซะก่อน

    "อ้าว โนกับไนท์มาทำอะไรกันตรงนี้เหรอ? " เสียงหวานๆ ของพี่เพนาดังมาทางด้านหลัง เล่นเอาฉันสะดุ้งไปเลย สงสัยจะอยู่นานไปหน่อยพี่เขาเลยเห็น

    "อ้อ พอดีไนท์มันบอกให้จอดน่ะ มันบอกว่าวิวสวยดีเนอะไนท์" โนชิงพูดก่อน และโยนระเบิดทิ้งไว้ให้ฉัน - -^^^

    "อือ ไนท์ว่าวิวมันสวยดีเลยบอกให้โนมันจอดน่ะ ว่าแต่พี่เพนามาได้ไงเหรอ? " ฉันตามน้ำไปกับไอ้โน

    "พี่อยู่แถวนี้พอดีน่ะ ^^ " พอฉันมองไปทางพี่เพนาดีๆ เธอเองก็ขับมอเตอร์ไซค์มาเหมือนกัน

    "อ้อ"

    "พี่ว่าเรารีบไปกันดีกว่า เดียวจะสายนะ" พี่เพนาเสนอก่อนจะเดินไปที่มอเตอร์ไซค์ของตัวเอง

    "อือ/อือ" ฉันกับไอ้โนตอบพร้อมกัน ก่อนจะไปขึ้นมอเตอร์ไซค์บ้าง และเราก็ขับออกไปก่อนแล้วพี่เพนาค่อยขับตามมา

    เรื่องที่พี่เพนาบอกว่าอยู่แถวนี้คงไม่ใช่ว่าอยู่ที่ร้าน The with dance หรอกนะ แต่ถ้าอยู่ที่นั้นจริงๆ แสดงว่าก็ต้องรู้จักกับฟาน่ะสิ

    เฮ้ย! แล้วฉันมาคิดเรื่องนี้ทำไมเนี่ย!?

    'รึว่าแกเปลี่ยนรสนิยมแล้ว? '

    จู่ๆ เสียงไอ้โนก็ดังขึ้นมาในหัวซะดื้อๆ ไม่จริงน่าอย่างฉันเนี่ยนะจะหันไปชอบผู้หญิงด้วยกัน ไม่มีทาง!

     

    ในที่สุดเราก็มาถึงโรงเรียนกันสักที แต่ตลอดทางมาฉันก็ยังคงสลัดเรื่องพี่เพนาออกจากหัวไม่ได้ ต้องเป็นเพราะคำพูดของไอ้โนแน่ๆ เลยที่ทำให้ฉันเป็นแบบนี้ ไอ้โน! ฮึ่ม! (เริ่มพาล)

    "ไนท์แกเป็นไรป่ะเนี่ย ส่ายหัวไปส่ายหัวมาตั้งแต่เมื่อกี้แหละ" เสียงไอ้โนดึงฉันออกมาจากภวัง

    "เพราะแกคนเดียวเลยไอ้โน -*- "

    "หา? อะไรเพราะฉัน? " ไอ้โนถามด้วยสีหน้างงๆ แต่ฉันก็ทำเป็นไม่สนใจแล้วก็เดินหนีออกมา

    ตุบ!

    คงเพราะฉันกำลังหงุดหงิดเลยไม่ทันได้มองทางเลยเดินไปชนใครเข้าอีกแล้ว ฉันรีบหันไปมองทันที ก่อนจะชะงักไป

    "อ่าพี่เพนา"

    "ฮึๆ เรานี่เดินชนพี่อีกแล้วนะ ^^ " พี่เพนาพูดติดตลก

    "ฮะๆ ขอโทษนะพี่เพนา พอดีไนท์ไม่ทันระวัง" ฉันได้แต่หัวเราะแห้งๆ กลับไป

    "จ้า ไนท์คงไม่ได้ตั้งใจจะชนพี่หรอกเนอะ ^^" พี่เพนาพูดพร้อมกับยิ้มแปลกๆ

    "นั้นสิ แฮะๆ " เล่นเอาฉันไปต่อไม่ถูกเลย

    "ไม่ฟ้องเลยเนอะไนท์ ^^ " โนที่เดินตามหลังมาพอเห็นเมื่อกี้กันก็วนเข้าที่เดิมอีกรอบ

    "โน -*- " ฉันเรียกมันอย่างหมั่นไส้ เดียวมันจะต้องโดนฉันเอาคืนคอยดูสิ

    "พี่เพนาเราขึ้นห้องกันดีกว่า ^^ " โนหลบสายตาอาฆาตของฉันโดยชวนให้พี่เพนาขึ้นห้องเรียน แต่มันไม่ได้ชวนธรรมดา มันเดินไปจับมือพี่เพนาแล้วพากันขึ้นห้องไปโดยทิ้งฉันเอาไว้

    คอยดูเถอะ อย่าให้มีโอกาสนะ ฉันเอาคือแน่ๆ ไอ้โน

    ฉันคิดอย่างอาฆาตแค้นในใจ และเดินตามมันไปโดยวิ่งไปที่อีกฝั่งหนึ่งของไอ้โนแล้วก็ไปจับมือพี่เพนาไว้เหมือนกัน

    "เดินไม่รอไนท์กันเลยอ่ะ" ฉันพูดขึ้นหลังจากที่ฉันเดินมาจับมือพี่เพนาอย่างเนียนๆ พอหันไปมองไอ้โนก็เห็นมันหัวเราะคิกคักกับตัวเอง

    "แหม ก็ไนท์ช้านี่ ฮ่าๆ " พี่เพนาตอบพร้อมกับหัวเราะไปด้วย

    "ใช่ๆ ไนท์ช้าเองนะ" ไอ้โนสนับสนุน

    ":( "

    ทุกคนต่างมองมาที่พวกเราตั้งแต่ขึ้นตึกมาล่ะ อาจเป็นเพราะฉันกับโนดันไปจับมือพี่เพนาที่ออกจะดังขนาดนั้นก็ได้ พอพี่เพนาเดินมาส่งเราที่ห้องเสร็จก็ขอตัวกลับไปที่ห้องของตัวเอง

    "แซดๆๆ " คนในห้องต่างไปมุงดูบอร์ดประกาศที่ติดอยู่หน้าห้องเรียนแล้วก็แย้งกระดาษอะไรสักอย่างกันมา ซึ่งคาดว่าน่าจะแปะไว้ที่บอร์ดนั้นล่ะ ฉันกับโนเลยฝ่าฝูงชนเข้าไปดูบ้าง ปรากฏว่ามันแปะงานที่เราสามารถเลือกไปทำได้เยอะแยะเลย พอฉันกวาดตาไปอ่านอย่างข้าวๆ ก็พบว่ามีอันหนึ่งน่าสนใจเลยดึงออกมา ก่อนจะเดินออกมาจากไทยมุง ส่วนไอ้โนเองก็เดินออกมาพร้อมกับกระดาษใบหนึ่งเหมือนกัน

    "ไอ้โนแกไปหยิบงานไรมาอ่ะ? " ฉันชะโงกหน้าไปดูกระดาษที่มันถือมา

     

    ตรวจสอบและตามจับ

    นักเรียนที่เข้าไปดื่มของมึนเมา ภายในห้องศิลปะ

    ความยากระดับ 3

     

    ฉันอ่านจบก็ตั้งคำถามถามโนทันที "เนี่ยนะที่น่าจะทำสำเร็จ? "

    โนหันมามองหน้าฉันทันที "แกคิดว่าอย่างฉันนี่จะทำไม่ได้? คนเมาน่ะ มีสติที่ไหน ถึงจะทำอะไรอันตรายได้แต่ถ้าวางแผนดีๆ ก็จับได้ไม่ยากหรอกนะ รู้ไว้ซะ" แล้วโนก็เอาใบของฉันไปดูบ้าง

     

    ตามจับ

    นักเรียนที่ชอบนัดมาทะเลาะวิวาทกัน

    บริเวณหลังโรงยิม

    ความยากระดับ 4

     

    "นี่แกหยิบมาแบบสุ่มรึเปล่าเนี่ย? " พอโนอ่านจบ ก็หันมามองหน้าฉันราวกับไม่อยากจะเชื่ออะไรทำนองนั้น

    "ทำไม? หรือแกคิดว่าฉันทำไม่ได้? " ฉันตอบกลับไปด้วยท่าทางล้อเลียน

    "อือ =_= " ไอ้โนตอบกลับมาอย่างไม่ต้องคิด

    "แกนี่มัน…! " ฉันคนว่าฉันเป็นใครหา? ทักษะการป้องกันตัวของฉันก็ไม่ใช่เล่นๆ นะ!

    "ต่อให้แกเก่งแค่ไหน แต่แกลองถึงภาพตอนที่พวกมันตีกันดิ จำนวนคนคงไม่ใช่น้อยๆ แน่ แล้วแกจะบุกเดี่ยวไปขวางรึไง? " พูดซะฉันเห็นภาพเลย

    "ฉันก็เดียวฉันก็จัดการเองได้แหละน่า" ฉันตอบแบบให้ตัวเองดูดีสุด เพราะความมั่นใจก่อนหน้านั้นถูกมันทำลายหมดแหละ

    "เฮอะ! แล้วมาพูดว่าทำไมฉันถึงคิดว่าแกทำไม่ได้"

    "ชิ งั้นแกก็ช่วยฉันดิ ช่วยดิๆๆ "

    "แล้วฉันมีทางเลือกอื่นเรอะ! " โนตอบอย่างจนปัญญาจะเถียง

    "สมกับเป็นฝาแฝดของฉันจริงๆ ^O^ " ฉันพูดพลางถลาตัวเข้าไปกอดโน ถึงแม้มันจะพยายามผลักหัวฉันออกมาก็ตาม แต่ด้วยความสามารถอันเก่งกาจทำให้ฉันเกาะติดมันยิ่งกว่าตุ๊กแกซะอีก

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×