คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : เข้าใจผิด
"ฉันถามอะไรให้ไนท์รู้สึกไม่ดีรึเปล่า? " ฟาสบตาฉันเหมือนจะห่วงฉันน่าดู
"บ้าน่า ฉันไม่ได้รู้สึกแย่อะไรหรอก สำหรับฉันแค่โนคนเดียวก็พอ อุ๊บ! OXO "
นี่ฉันพูดบ้าอะไรเนี่ย!?
"ฮั่นแน่~ ที่แท้ไนท์ก็รักโนมากเลยนี่"
" O//////O!!! "
" ^^ "
"ปะ เปล่าสักหน่อย! " ฉันปฏิเสธิเสียงแข็ง
"เหรอ~ อือๆ ฉันเชื่อๆ ~" ฟาลากเสียงยาวๆ พร้อมกับยกไม้ยกมือประกอบ
"ฟา! "ตอนนี้ฉันไม่อยู่ในอารมณ์ที่จะสงบสติอารมณ์ได้อีกต่อไป ตั้งท่าเตรียมบุกใส่ฟาเต็มที อย่าหวังว่าจะรอดเลยฟา!
"ฉันเอาเรื่องนี้ไปบอกโนดีกว่ามั้นน้า~ ฮ่าๆๆ " ฟายังคงหัวเราะต่อไปโดยไม่ได้สังเกตเลยว่าฉันเตรียมพร้อมบุกใส่เต็มกำลังแล้ว!
หมับ! ตึง! โครม!
ฉันกระโดดใส่ฟาเต็มแรงทำเอาล้มไปตามๆ กัน ไม่รู้ว่าหูฝาดไปเองรึเปล่าแต่ฉันได้ยินเสียง 'แอ็ก! ' ด้วยอ่ะ คาดว่าน่าจะเป็นเสียงของร่างที่ถูกฉันนั่งทับอยู่เนี่ยแหละ -0-;;
"โอ๊ย~ " เสียงของร่างที่ถูกฉันทับเป็นกล้วยทับดังขึ้นเรียกความสนใจฉัน ฉันมองซ้ายมองขวาทำเป็นไม่เห็นร่างที่ฉันทับอยู่อย่างสะใจ ฮ่าๆๆ
"เอ~ ฟาอยู่ไหนเนี่ย ได้ยินแต่เสียงแฮะ ^^+ "
"นะ…ไนท์ คอยดูเถอะ ฮึ่ย! " ฟาพยายามพูดออกมาทั้งๆ ที่โดนทับอยู่
"ดูอารายเหรอ~ " ฉันลากเสียงล้อเลียนอย่างสะใจสุดๆ
"ดูนี่ไง! "
หมับ! พรึบ!
"เป็นไงล่ะไนท์ หึๆ "
"โอ๊ยๆๆ ทำกันได้นะฟา" ตอนนี้กลายเป็นฉันแทนที่ถูกทับ ไม่รู้ว่าฟาพลิกตัวได้ยังไงอุตส่าห์ทับให้หนักๆ แล้วเชียว
" O///O!!! "
ตะ…แต่สงสัยมันจะพลิกมาผิดท่าไปหน่อยนะ
ตอนนี้เราอยู่ในท่าที่ฉันอยู่ข้างล่างโดยที่มีฟาคร่อมอยู่ ไม่รู้เพราะอะไรฉันถึงได้รู้สึกร้อนวูบๆ ขึ้นมาที่หน้าจนต้องหันหน้าหนี เลยไม่ได้ทันได้ดูหน้าฟา
"เอ่อ….โทษที" ฟากระอึกกระอัก ก่อนจะค่อยๆ ลุกออกจากตัวฉัน
พรึบ! ตุบ!
ยังไม่ทันที่ฟาจะลุกออกไป ก็มีมือของบุคคลที่สามจากไหนไม่รู้เข้ามากระชากตัวฟาซะกระเด็ดไปกองอยู่กับพื้นเลยอ่ะ -[]-
"นะ…โน!? " ฉันเบิงตากว้างเมื่อรู้ว่าใครคือบุคคลที่สาม โนหันมามองหน้าฉันวับเดียวก่อนจะหันไปทางฟาพร้อมกับตั้งท่าจะประเคนหมัดให้เต็มที ฉันต้องรีบลุกขึ้นไปคว้าแขนมันไว้แทบไม่ทัน
"ใจเย็นก่อนสิโน นี่มันเรื่องอะไรกัน!? " ฉันคว้าแขนโนเอาไว้ได้ก็มองหน้ามันแบบงงๆ ไม่รู้มันเข้ามาตอนไหนอยู่ๆ ก็ถลาเข้ามาทำร้ายฟาเฉยเลย
"ใจเย็นเหรอวะ! แกนี่มัน…! " โนมองหน้าฉันด้วยสีหน้าเหมือนไปใครไปเผาบ้านมันอย่างไงอย่างงั้น ไม่รู้ไปโกรธใครมาจากไหน - -;;;
"ฉันทำไม? แกนั้นแหละ อยู่ๆ ก็เข้ามาทำร้ายฟาเฉยเลย"
"ก็มันคร่อมแก! " โนตอกกลับมาด้วยสีหน้าเดือดดาน พลางชี้ไปที่ฟาที่ยังคงนั่งอยู่กับพื้นเหมือนเดิม และดูท่าจะงงไม่แพ้ฉันเช่นกัน
"เฮ้ย! ไปก็ใหญ่แล้ว! " นี่มันเข้ามาเห็นฉากเมื่อกี้พอดีเลยเข้าใจผิดสินะเนี่ย เฮ้อ…
"ใช่! ใหญ่แน่ แกปล่อยฉัน! ฉันจะเอาหมัดให้มันกินสักสองสามที! " โนพยายามดิ้นให้หลุดจากฉัน และเข้าไปชกฟา
"ใจเย็นดิโน ปกติแกไม่ใช่คนใจร้อนสักหน่อย! " ฉันพยายามจะพูดให้มันใจเย็นลง แต่ก็ไม่เป็นผลสักเท่าไร
"ฮึ่ย! แกยอมมันเหรอว่ะ? " โนหันมาถามฉันและเหมือนจะพาลมาโกรธฉันด้วยอีกคน
"เฮ้ย! บ้าสิ มันไม่ใช่อย่างที่แกคิด! " ฉันพยายามจะอธิบาย แต่ติดตรงที่มันจะชกฟาท่าเดียวเลยเนี่ยสิ
"แล้วที่ฉันเห็นมันคืออะไรล่ะ!? " มันทำท่าเหมือนจะหยุดฟังบ้างแล้ว
"โนใจเย็นๆ สิ ลองคิดดูว่าฉันจะได้ประโยชน์อะไรที่จะไปรังแกไนท์แบบนั้น อีกอย่างไนท์ก็ใช่ว่าไม่เป็นการต่อสู้สักหน่อย" ฟาลุกขึ้นมาจากพื้นได้ก็เริ่มอธิบายบ้าง
"ได้ไอ้ไนท์ไง" ไอ้โนตอบฟาได้น่าถีบมาก -*-
"ฉันแค่มาอยู่เป็นเพื่อนไนท์รอโนเท่านั้นแหละ ส่วนที่เห็นเมื่อกี้มันเป็นอุบัติเหตุ ไม่เชื่อก็ลองถามไนท์ดูสิ" ฟาว่าจบก็ส่งมาให้ฉันต่อเลย
"จริงๆ นะ แกเชื่อฉันสิ"
"ถ้าเป็นอุบัติเหตุก็แล้วไป ชิ! " โนยอมสงบลงในที่สุด แล้วมันก็ทิ้งตัวนั่งบนโซฟาด้านหลังของมัน
"เฮ้อ/เฮ้อ" ฉันกับฟาถอนหายใจออกมาพร้อมๆ กัน ยังดีที่โนยังพอมีเหตุผลบ้างไม่งั้นคงมีเรื่องกันยาว
"พวกแกถอนหายใจอะไรกัน? " มันมองมาอย่างค้อนๆ
"เปล๊า" ฉันตอบพร้อมกับนั่งลงบ้าง ส่วนฟาก็นั่งตาม
"ไหนลองอธิบายมาซิ ว่าฟามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง? " โนหันมามองฉันกับฟาสลับกันไปมา
"ก็ขากลับฉันขับรถผ่านร้านฟาเลยแวะไปหา พอดีฟาไม่ว่างเลยกลับมาห้อง แล้วฟาก็ตามเพราะได้ยินว่าฉันไปหาที่ร้านอ่ะ" ฉันเล่า
"แค่เนี่ย? "
"เอ่อ…แล้วเราก็เล่นอะไรกันนิดหน่อยจนเป็นอย่างที่โนเห็นนั้นแหละ" ฟาเล่าต่อ
"พวกแกเล่นบ้าอะไรกัน? " มันยังคงซักต่อราวกับฉันและฟาเป็นคนผิด - -
"ก็ไม่มีไรนี่" ฉันตอบแบบเลี่ยงๆ จะบอกมันว่าฉันกระโจนใส่ฟาก่อนเพราะเรื่องที่ฉันดันหลุดปากเรื่องบ้าๆ ไปได้ไงล่ะ ไม่มีทาง!
"ฟาบอกมา" ในเมื่อฉันไม่บอกมันก็หันไปถามฟาแทน
"เอ่อ…" ฟาหันมามองหน้าฉันอย่างขอความช่วยเหลือ แต่ฉันก็ไม่รู้จะทำไง ได้แต่ส่งสายตาข่มขู่ไปให้แทน
ถ้าบอกความจริงไปฉันเอาตายแน่ฟา
"ว่าไง? จะบอกไม่บอก"
"ฉันตอบว่าไม่บอกได้ป่ะ? " ฟายิ้มแห้ง แต่ไอ้โนไม่ขำเล่นเอาเครียดเลย
"ได้! แต่นายคงไม่ได้กลับไปในสภาพดีๆ แน่" จากการเรียกสรรพนามก่อนหน้านั้นจนถึงตอนนี้จะถือว่าดีขึ้นมั้ยนะ T^T
จากตอนแรกก็ มัน ตอนนี้เป็น นาย ก็ถือว่ามันเย็นลงแล้วล่ะมั้ง
"ฉันก็แค่ไปแหย่ไนท์เล่นนิดหน่อย ไนท์เลยจะเอาคืนแล้วเผลอสะดุดล้มก็เลยเป็นอย่างที่เห็น" ฟาจะพยายามพูดความจริงแค่ยังไม่หมดเท่านั้นเอง
"แหย่อะไร? " ไอ้โนยังคงไม่หยุดจะรู้ให้ได้เลยงั้นสิ -_-!
"ไนท์ห้ามไม่ให้ฉันพูดอ่ะ " ฟาโยนมาทางฉันเฉยเลย
จำไว้เลยนะฟา!
"แกมีความลับกับฉันเรอะไอ้ไนท์" โนแทบจะหันมาทันทีที่ฟาโยนมา ไวจริง!
"เปล๊า! แต่ฉันแค่ลืมไปแล้ว แกจะอยากรู้อะไรนักหนา" ฉันแก้ตัวแบบโง่ๆ ออกไปเผื่อจะฟลุกได้ผล
"เฮอะ! ก็ได้~ ฉันไม่อยากรู้แล้วก็ได้! " มันทำหน้าประชดประชัน ก่อนจะลุกออกไปดื้อๆ แต่ฉันก็คว้าแขนมันไว้ได้ก่อน มันหันมาจ้องฉันเขม็งเลยอ่ะ
"แกอย่ามาประชดกันดิ"
"งั้นเดียวฉันบอกโนเอง" ฟาที่เงียบไปแล้วอยู่ๆ ก็แทรกขึ้นมา
"เฮอะ! " โนมองไปทางฟาพร้อมเคนเสียง
"ไนท์ก็แค่เผลอหลุดปากบอกรักโนเอง~" ฟาพูดเหมือนจงใจจะล้อเลียนฉันสุดๆ มันน่านัก!
"ฮะ!? " ไอ้โนร้องเสียงหลงขึ้นมาทันทีก่อนจะช็อกไปสามวิ แล้วค่อยๆ ดึงสติตัวเองกลับมา -[]-
"ฟา! " ฉันหันไปจะเอาเรื่อง แต่เห็นฟากลั้นขำอยู่ หนอยๆๆ โดนแน่!
"โอ๊ยๆๆ " ฉันลุกไปนั่งใกล้ๆ ฟาพร้อมกับยกมือหยิกฟาจนหายหมั่นไส้เลยล่ะ สมควรโดนจริงๆ
"ไอ้ไนท์แกบอกรักฉันเหรอวะ ขนลุกนะเว้ย! " โนทำท่าทางประกอบ ไอ้นี่มันก็คิดได้!
"ไอ้บ้า! ใครมันจะไปรักกับแกแบบนั้นเล่า! "
"เอ้า! ก็ฟาบอกอ่ะ"
"อุบส์ ฮ่าๆๆๆๆ " ฟาขำหน้าดำหน้าแดง ไม่พอยังลงไปขำต่อถึงพื้นแน่ะ -_-
"ขำเยอะไปแหละฟา" ฉันพูดพร้อมกับก้มมองฟาที่ดิ้นอยู่กับพื้น
"ฮ่าๆๆๆๆ "
มันไม่เลิก =_=
"นี่แน่ะๆๆๆ ขำนักใช่มั้ยๆ " ฉันย่อตัวลงไปจักจี้ฟาให้ขำตายไปเลย
"โอ๊ย ฮ่าๆๆๆ พะ…พอแล้ว ฮ่าๆๆ ยอมแล้วๆ ไม่ขำแล้ว ฮ่าๆๆ " ฟาหัวเราะตัวงอพยายามจะดิ้นออกจากบริเวณที่ฉันอยู่
"ฮึ! สมน้ำหน้า" ฉันหยุดจักจี้ฟาก่อนจะหันมาสนใจโนแทน เพราะเห็นมันมองฉันกับฟาด้วยสายตาแปลกมาตั้งแต่ฟาขำแหละ
"…"
"แกมองอะไรเนี่ย? " ฉันถาม
"รู้สึกเหมือนแกกับฟานี่สนิทกันดีจังนะ" โนพูดออกมาลอยๆ
"บ้าสิ แกรู้สึกไปเองอ่ะดิ" นี่โนมันคิดบ้าอะไรของมันอีกเนี่ย
"ก็ไม่รู้สินะ~ " แล้วมันก็อมยิ้มแปลกๆ กลับมาให้ฉัน
"แล้วนี่ฟาจะกลับเลยป่ะ? " มันเลิกสนใจฉันแล้วหันไปคุยกับฟาที่ลุกขึ้นมานั่งดีๆ แล้วแทน
"อือ ก็โนมาแล้วนี่" ฟายิ้มอย่างอารมณ์ดีให้โน
"งั้นเดียวฉันไปส่ง" โนอาสาขึ้นมาทันที ก่อนจะจับแขนฟาลากออกไป
"เฮ้ยๆ เดียวดิ ฉันไปด้วย! " ฉันตะโกนไล่หลังสองคนนั้น พร้อมกับวิ่งตามไปติดๆ
หลังจากวันที่ส่งฟากลับไปบ้านแล้วเราก็เริ่มสนิทกับฟามากขึ้น ไม่ว่าจะแวะไปร้านบ่อยขึ้น หรือชวนไปไหนมาไหนกันบ่อยขึ้น แต่จะเรียกว่าบ่อยเลยก็คงไม่ใช่เพราะต่างคนต่างมีงานที่ต้องรับผิดชอบเลยไม่ค่อยจะว่างกันเท่าไร แต่เรื่องภารกิจของฉันก็ยังเรื่อยๆ อยู่เพราะไปหาประวัติของพวกที่มาตีกันได้ครบพร้อมกับถ่ายภาพไว้เป็นหลักฐานแล้วด้วย จะหวั่นก็เรื่องที่จะต้องไปเจอพี่เพนาวันนี้เนี่ยแหละ
"งานที่จะต้องเอาไปส่งให้สภานักเรียนครบนะ" โนหันมาถามในขณะเดินไปที่สภานักเรียน
"เออ ครบดิ" ฉันตอบสั้นๆ แต่ก็อดตื่นเต้นไม่ได้เพราะหลายวันมานี่ไม่ได้เจอพี่เพนาเลย
"แกตื่นเต้นอะไรนักหนาเนี่ย? " มันถามอย่างรำคาญ
"ก็ต้องไปเจอพี่เพนาอ่ะ"
"แล้ว? "
"โธ่ ไอ้โนฉันไม่นิ่งได้อย่างแกนะเว้ย" ฉันแขวะมันไปที
"แล้วแกจะตื่นเต้นทำไมฮะ? "
"ก็ฉันไม่ได้เจอพี่เพนาตั้งหลายวัน พอจะไปเจอทีมันก็หวั่นๆ อ่ะดิ"
"เหรอ~ ฉันนึกว่าแกเปลี่ยนใจจากพี่เพนามาเป็นฟาแล้วซะอีก ฮิๆ " ไอ้โนหัวเราะอย่างอารมณ์ดีจนฉันอยากจะกระโดดเตะมันสักที - -^
"ฉันบอกแกไปรอบที่ล้านแล้วนะว่าไม่ได้คิดกับพี่เพนาเขาแบบนั้น! "
"แสดงว่าแกหันไปชอบฟาแทนแล้วอ่ะดิ O_O "
"ไอ้บ้า! ใช่ที่ไหนเล่า! ฉันกับฟาเป็นเพื่อนกัน เหมือนที่แกกับฟาเป็นนั้นแหละ"
"เหรอ~" ไอ้โนอมยิ้มขึ้นอย่างที่รู้ๆ ความหมายกันอยู่
"ฉันไม่คุยกับแกแล้ว" ฉันสะบัดหน้าหนีแล้วก็เดินนำโนมาถึงห้องสภานักเรียน
คลิก!
ฉันเปิดประตูเข้ามาในห้องสภานักเรียนอย่างถือวิสาสะเพราะลืมเคาะประตูแต่ก็ช่างมันเถอะ
ภายในห้องถูกจัดไว้อย่างเป็นระเบียบแต่ตอนนี้กลับดูวุ่นวายเพราะมีแต่นักเรียนห้องควีนมาส่งงานกันเพียบเลยล่ะ ฉันกวาดตามองไปรอบแต่กลับไม่เห็นพี่เพนาเลย เห็นแต่สมาชิกคนอื่นๆ ของสภานักเรียน ก่อนที่สายตาของฉันจะไปสะดุดกับห้องๆ หนึ่งที่มีป้ายแขวนไว้ว่า 'ห้องประธานนักเรียน' เป็นประธานนี่ก็ดีแหะ มีห้องส่วนตัวด้วย
ฉันสาวเท้าจะเข้าไปดูห้องของพี่เพนาใกล้ๆ แต่ยังไม่ทันที่จะได้เข้าไปดูอย่างใจคิด ประตูห้องก็ดันเปิดออกมาอย่างไม่บอกไม่กล่าว เขกหัวฉันดังโปกแน่ะ
"โอ๊ย! " ฉันร้องเสียงหลงก่อนจะเอามือกุมหน้าผากของตัวเองไว้
"อ้าว! ไนท์? " เสียงคุ้นเคยที่ได้ยินเมื่อไรก็จำได้เสมอดังขึ้นจากอีกฝากหนึ่งของประตู
"พะ…พี่เพนา" ฉันเรียกชื่อของคนตรงหน้าอย่างไม่ได้ตั้งตัว
"ขอโทษนะ พอดีพี่ไม่รู้น่ะ ^/\^ "
"ไม่เป็นไรค่ะ ^^ " ฉันยิ้มน้อยๆ ให้พี่เพนาเพื่อบ่งบอกว่าไม่เป็นไรจริงๆ ถึงจะเจ็บๆ อยู่บ้างก็เถอะ
"แล้วนี่มาส่งงานเหรอ? " พี่เพนาถามพร้อมรอยยิ้มที่ทำเอาฉันละลาย สวยจริงๆ นั้นแหละ >_<
"ค่ะ" ฉันตอบพร้อมกับยกเอกสารที่เตรียมมาโชว์ให้พี่เพนาดู
"ถ้างั้นเข้ามาให้ห้องพี่ก่อนสิ เดียวพี่จัดการให้" พี่เพนาเดินนำเข้าไปก่อนแล้วฉันถึงเดินตาม
ภายในห้องดูเงียบสงบและก็ดูเป็นระเบียบกว่าข้างนอกหลายเท่า แม้ว่าจะมีงานเอกสารเยอะแยะมากมายแต่กลับวางได้อย่างเป็นระเบียบ ดูสะอาด น่าเข้ามาที่สุด
"นั่งก่อนสิไนท์" พี่เพนาเดินไปนั่งที่โต๊ะทำงานของตัวเองพร้อมกับโบกมือให้ฉันนั่งฝั่งตรงข้าม
"อ่า…พี่เพนายุ่งอยู่รึเปล่าเนี่ย ถ้ายังไงไนท์ให้คนอื่นจัดการเรื่องของไนท์ก็ได้นะ" ฉันมองเหล่ากอเอกสารมากมายบนโต๊ะอย่างเกรงใจ
"ไม่เป็นไรๆ ยังไงเดียวงานมันก็ต้องผ่านพี่อยู่แล้วล่ะ" พี่เพนายิ้มอย่างเป็นมิตร
"นี่งานที่ไนท์จะเอามาส่ง" ฉันเริ่มพูดอย่างเป็นกันเองกับพี่เพนามากขึ้น ก่อนจะยื่นซองสีน้ำตาลอ่อนให้พี่เพนา พี่เพนารับไปแล้วเปิดดูและดูเหมือนจะตกใจอยู่พอสมควร
"ไนท์ถ่ายเองเหรอ? " พี่เพนาถามทั้งๆ ที่ยังคงตกใจอยู่
พี่เพนาคงไม่นึกสินะว่าฉันจะไปแอบดูพวกมันอยู่น่ะ - -;;
"อ่า…ใช่ ไนท์ถ่ายเองแหละ" ฉันยอมรับไปอย่างไม่ปิดบัง
"…" พี่เพนาเงียบไปจนฉันเริ่มจะหวั่นๆ
"คือ…ตอนแรกไนท์ก็จะเข้าไปช่วยพี่นะ แต่โนมันบอกว่าเข้าไปก็ไปเป็นตัวถ่วงพี่เปล่าๆ ไนท์ไม่ได้ตั้งใจจะหลบพี่เลยนะ คือ…ไนท์ขอโทษ" ฉันพยายามอธิบายด้วยน้ำเสียงที่เป็นปกติที่สุด แต่มันก็ห้ามไม่ได้ที่จะมีอาการหวั่นๆ ออกมาบ้าง
"ดีแล้วล่ะที่ไนท์ไม่ได้ออกมา" พี่เพนายิ้มอย่างอ่อนโยนให้ฉัน พร้อมกับแววตาที่แสดงว่าเป็นห่วงฉันจริงๆ ทำเอาฉันนิ่งไปเลยล่ะ
"…"
"ที่พี่เข้าไปในโรงยิมเพราะรู้ว่าไนท์ทำภารกิจนี้อยู่ เลยกลัวว่าจะเป็นอะไรไป ^^ " พี่เพนาอธิบายอย่างที่ไม่คิดจะปิดบังฉัน ตอนแรกฉันนึกว่าพี่เพนาจะโกรธที่ฉันไปเห็นพี่เขาใช้ความรุนแรงกับนักเรียนที่มาตีกันซะอีก
"…" ฉันยังคงเงียบไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรออกไปดี ไม่รู้มาก่อนเลยว่าพี่เพนาเป็นห่วงฉันด้วย
"แล้วบาดเจ็บตรงไหนรึเปล่า? " พี่เพนายังคงถามอย่างห่วงใยเหมือนเดิม
"เปล่า…ที่จริงไนท์จะไปเอาหลักฐานมามัดตัวพวกนั้น แล้วค่อยไปตามเก็บทีล่ะคนน่ะ"
"เห…เก่งนะเนี่ยเรา พี่คิดว่าไนท์จะบุกเดี่ยวเข้าไปซะอีก"
ฉึก!
คำพูดของพี่เพนาแทงใจดำฉันเต็มๆ เพราะตอนแรกฉันก็คิดแบบนั้นเปะเลย ฮะๆ
"โนคิดน่ะ แหะๆ " ฉันได้แต่หัวเราะแห้งๆ เพราะเพิ่งโดนคำพูดพี่เพนาแทงเข้าไปอย่างจัง
"อ้อ อย่างงี้เอง" พี่เพนาพยักหน้าอย่างเข้าใจ "ก็ดีแล้วล่ะที่ไนท์ไม่ได้บาดเจ็บอะไร ^^ "
"ค่ะ ฮะๆๆ " ฉันหัวเราะแห้งๆ กลับไป
"เดียวพี่จะลงบันทึกงานของไนท์ไว้ให้เองนะ ส่วนนักเรียนที่มาตีกันทางสภานักเรียนจะเรียกจับเอง ไม่ต้องห่วงนะ" พี่เพนาเก็บเอกสารไว้ในแฟ้มแยกต่างหาก พร้อมกับหยิมอีกแฟ้มหนึ่งขึ้นมาบนโต๊ะ และเขียนอะไรบ้างอย่างลงไป
ความคิดเห็น