กว่าจะได้ไปญี่ปุ่น (ฉบับ อลิซ)

ลำดับตอนที่ #4 : Change Change Change !!!!

B ♔ W

ประหนึ่งไดอารี่เล่มหนึ่ง....

ช่วงที่ผ่านมา
อลิซได้พบเจอกับ

โปรฯไปญี่ปุ่น!!!

แรงๆ

ดีๆ

ที่สำคัญ ถูกมาก!!!

แต่

ก็ไม่มีอายุบินถึง ช่วงที่อลิซจะไปเลย

หลายคนคงมีคำถาม

แล้วทำไมไม่เลื่อนทริปละ???

อยากเลื่อนนะคะ

แต่

ตังค์ไม่มีค่ะ

จบแค่นั้น!!!!


ปล. ราคาสำหรับสองคนนะคะ อิๆ อลิซก็ลากอิโยโย่ มารวมด้วยค่ะ

ปล.ตอนแรกจะไปแล้วนะ แต่มันจะไม่ได้แบบทริปเดิม เพราะงบไม่ถึง TT

ปล. อยากรู้ละสิ ว่าทริปของเราเป็นยังไง 555+

ต้องติดตามเรื่อยๆนะ อิๆ



เรื่องนี้ ไม่ใช่ปัญหาที่จะดราม่าค่ะ

แคภาวนาให้ ปีหน้ามีแบบนี้อีก

หนูกราบบบบบบบบบ



เรื่องที่อลิซหนักใจที่สุดตอนนี้คือ

อย่างที่ทราบว่า อลิซเพิ่งจะเข้ามหาวิทยาลัย

ดังนั้น

มันจึงมีการเปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่เกิดขึ้น

นั่นคือ

อลิซต้องอพยพตัวเองและข้าวของไปอยู่บ้านอาม่าค่ะ

ตอนแรก

แม่บอกว่า จะให้ 6000 บาท ต่อเดือน

อลิซมีแผนว่า ฉันจะใช้อย่างมากไม่เกิน 2000

และจะเก็บเข้ากระเป๋าเอง 4000 โลดด

ไม่นานก็ได้ละ 6 หมื่น

แต่วันนี้

แม่อลิซพูดว่า

แม่จะให้ลูก 5000 บาท!!!!


"บางที คำพูดอาจมีการเปลี่ยนแปลง.....เมื่อเกิดการเปลี่ยนใจ !...TT"

ในใจอลิซ...ไม่!!!!!! แล้วหนูจะเก็บตังค์ทันได้ยังไง กินอยู่เกือบสามมื้อ

ย่านที่ไปอยู่ก็ค่าของชีพแพงมาก
(สะพานตากสิน-จุฬา)

หรือฉันจะต้องไปทำงานพิเศษ

ฮื้อๆ เรียนยังไม่รู้จะรอดหรือเปล่าเลย

ความเครียดเริ่มเข้าครอบงำจิตใจ

.
.
.
.
บอกเลยว่า ตอนนี้ ไม่มีคำตอบจากสมอง และสวรรค์


สิ่งที่คิดได้ตอนนี้คือ

อลิซจะกินข้าวเช้าที่บ้านอาม่า....มันต้องมีสักอย่างที่อลิซกินได้ 


อย่างน้อยก็มาม่าละ

แล้วมื้อกลางวันก็....ไม่เกิน 30-35 ละกัน

น้ำ เอาไปกินเอง

ค่าเดินทาง แม่ยืนยันว่าจะออกค่าบัตร บีทีเอส ให้

โอเค สรุป จะพยายามไม่ใช้เกิน 35 บาท 


อลิซจงเจริญ!!!!!

เพี้ยง!!

ขอให้ฉันดำรงชีพอยู่ได้ด้วยเถิดดด

หนูอยากไปญี่ปุ่นค่ะ

พลีสสสสส


ขอจบการบรรยายอัตชีวิตที่ผ่านมาเพียงเท่านี้


ขอบพระคุณค่ะ ที่ทนอ่านจนจบ

อลิซ รักทุกคน จุ๊บ!!!