[mpreg] นอนอยู่ดีๆ ก็กลายเป็นเจ้าของดาวเคราะห์น้อยไปซะแล้ว

เมื่ออยู่ๆหนิงอันนอนอยู่ดีๆก็ตื่นขึ้นมาในยุคที่ตัวเองไม่รู้จัก เป็นยุคที่เทคโนโลยีก้าวไกลมากแต่สิ่งที่ล้าหลังก็ยังมีเช่น อาหารที่เรียกได้ว่าห่วยบรม เพลงที่เรียกได้ว่าเพี้ยนของโครตเพี้ยน แม้แต่ภาพวาดก็เป็นรูปคนเสียบกิ่งไม้จิ้มฟัน

แต่เดี๋ยวก่อนเขาขอจัดการกับดาวเคราะห์ส่วนตัวของตัวเองก่อน ดาวเคราะห์ส่วนตัวที่เขาได้รับมาเป็นมรดกสืบทอด เรียกได้ว่าดาวเคราะห์ร้างดีๆนี่เอง ในดาวเคราะห์ไม่มีใครอาศัยอยู่ ไม่มีเทคโนโลยีอำนวยความสะดวก ไม่มีอะไรเลย โอเค๊~(น้ำเสียงประชด)

วันหนึ่งเขาอยากมีรายได้เสริมเหมือนกับคนอื่นบ้าง เลยไปสตรีมไลฟ์สดกับเขาด้วย แต่ก็ไม่คิดว่าเขาจะดังขนาดนี้

[คนสวยอยู่ที่ไหน : สตรีมเมอร์ไอ้ตัวที่อยู่ในน้ำ ตัวใหญ่ๆ ที่พ่นน้ำออกมาจากหัวได้คือตัวอะไร ]

อะไรนะพวกนายไม่รู้จักวาฬกันเหรอ

[อ๊ะ อ่า~ : หนิงหนิง อันที่หนิงหนิงเล่นเครื่องเล่นอันนั้นให้ฟังอ่ะ คาริม อะไรนั่นหน่ะ พี่หาซื้อมาแล้วไม่เห็นจะมีขายสักร้านเลย]

เอ๊ะ!! ไม่มีขายเหรอ

[เรียกพี่สาวเดี๋ยวให้เงิน : งุ้ยยย~ เสี่ยวอันพี่คิดถึงอาหารแสนอร่อยของเสี่ยวอันจัง เมื่อไหร่เสี่ยวอันจะทำอีก]

เอ่อ ครั้งที่แล้วที่เขาทำอาหารมันผิดพลาดนะ มันจะไปอร่อยได้ยังไง

[รักเสี่ยวอันที่สุด งุ๊ย~ : วันนี้เสี่ยวอันจะประดิษฐ์ลูกระเบิดกลมๆอันนั้นอีกไหม ที่มันระเบิดตู้มบนฟ้าแล้วกระจายเป็นสีอ่ะ ]

อันนั้นเค้าเรียกพลุครับ อีกอย่างอันนั้นใช้ในช่วงที่มีวันสำคัญยังทำไม่ได้หรอก

และอื่นๆอีกมากมาย
 

.

.

.

เรื่องนี้แต่งขึ้นมาเองนะคะ บทนำอาจจะงงๆหน่อย เป็นแบบได้ดาวเคราะห์มาเลย มาพัฒนามันเป็นที่ทำมาหากินได้ (เหมือนให้ตัวเองสามารถอยู่ได้อย่างสะดวกสบายอ่ะ) ระหว่างนั้นเลยสตรีมหารายได้ ตอนแรกก็สตรีมเล่นๆแต่มันก็แมสเฉย เนื้อหาการสตรีมก็ชีวิตประจำวันของน้องเลยไม่มีอะไรมาก

เรื่องนี้เป็นผู้คนเป็นบีสต์กันนะคะ ที่เป็นคนมีหูสัตว์ หางสัตว์ หรือมีเอกลักษณ์ของสัตว์ชนิดนั้นแปลงร่างไปเป็นร่างสัตว์ได้ ส่วนบีสต์ก็เป็นสัตว์บก สัตว์ปีกนะคะ ไม่ค่อยมีสัตว์น้ำ เหมือนในกาแลคซี่นั้นจะไม่ถูกกับน้ำทะเลกันค่ะ แต่ถึงจะมีสัตว์น้ำแต่ส่วนมากก็จะเป็นสัตว์น้ำจืดค่ะ ไม่มีสัตว์น้ำเค็มเอาเป็นว่าถ้าที่ไหนมีทะเลคนจะไม่อยู่กันค่ะ เพราะฉะนั้นคนเลยไม่รู้เรื่องสัตว์น้ำมากนัก

เรื่องนี้เป็น mpreg นะคะ

ในเรื่องอาจจะมีบางอย่างที่ไม่ค่อยสมเหตุสมผลนะคะ