ยัยใสซื่อปิ๊งรักนักดนตรี

เนื้อเรื่อง

                                 ว๊ากๆๆๆๆ     สายแล้วๆๆๆๆฉัน  ฮิโยมารุ โทโมโกะ  เป็นนักเรียนไฮสคูลปี1โรงเรียนอาโอยาม่า  และวันนี้คือวันแรกของกานเรียน  - -*  สายแล้ววววววฉันตะโกนพร้อมกับวิ่งๆเพื่อนไปขึ้นรถไฟ ..
  ครืดด  เสียงประตูรถไฟเปิดฉันจึงรีบวิ่งไป โรงเรียนเพราะว่าอีก2นาทีประตูโรงเรียนจะปิดแล้ว  ก่อนถึงหน้าโณงเรียนฉันเจอ   เอ่อ...นายโยมาชิ  โอตะ  
  "นี่คุณซ้อนท้ายผมมั้ยเด๋วผมไปส่ง"นายนั่นพูดไปยิ้มไป
 "ขอบใจย่ะฉันไปต้องการไปล่ะ..บาย"ฉันพูดจบแล้วรีบวิ่งต่อไปแล้วดันไปสะดุ...หินเข้า  อ๊ายยยย>"<น่าอายที่ซู้ดดด
 "หึหึ...คุณผมบอกแล้วขึ้นมาดีๆไม่ชอบเปนไงเจ็บตัวเลยก๊ากๆๆๆ"นายโอตะพูดไปหัวเราะไป
 "จะหัวเราะอีกนานมั้ยเล่า"เหอะๆๆแย่จิงๆ
 "เอ่อ..ขอโทด" แล้วเขาก็เงียบไป
ในที่สุดก็ถึงฉันรีบขอบคุณนายโอตะแล้ววิ่งเข้าโรงเรียนำไป   ..........ตุบ.........
 "เห้ยคุณ...ของตกหน่ะ"เขาตะโกนเรียกฉันแต่สายไปแล้วฉันวิ่งหายไปในโรงเรียนแล้วล่ะ ฮ่าๆๆๆ
 "เอ๋บัตรนักเรียนนิ  ชื่อ ฮิโย ฮะ ฮะ ฮิโยมารุ โทโมโกะ หลอเนี่ยยย ว๊ากกกเจอแล้วโทโมโกะ"เขารีบวิ่งเข้าโรงเรียนไปแต่ว่าประตูปิดแล้วเขาบ่นพึมพำว่า
 "เอาก็เอาว่ะโดดซักวันนึง" แล้วเขาก็กระโดข้ามประตูไป
 กรี๊งงงงงงงงงงงงงง      
 "พักแล้วนะโทโมโกะไปทานข้าวกัน"เพื่อนสุดซี้ของฉัน โมกะ พูดขึ้นเพราะเห็นฉันโมแต่นั่งเอ๋อเอ้ยนั่งเหม่อหน่ะ
 "อืม....ไปก็ไป"ฉันพูดทั้งๆที่ว่าหัวสมองยังคิดเรื่องบัตรนักเรียนอยู่เพราะว่ามันสำคัญกับฉันมากกก
 "นี่โทโมโกะ  มีใครเคาะหน้าต่างเรียกเทออยู่อ่ะ"
 "ว๊ากกก!!!!ลิง"ฉันอุทานขึ้นเมื่อเห็นนายโอตะปืนต้นไม้มาอยู่ตรงหน้าต่าง
 "เจ๊  เรียกผู้มีพระคุณว่าลิงเลยหลอไง"
 "ก็มันตกใจนิน้า  ว่าแต่นายมาที่นี่ทำไมอ่ะ"
 "ก็เอาของมาคืนเจ้ไง เอาไปเลยบัตรนักเรียนเจ้อ่ะ"
 "เอ่อขอบคุณนะ"
 "นี่ถ้าอยากจะขอบคุณก็มางานนี้แทนล่ะกันนะ"แล้วเขาก็ปืนต้นไม้หนีไป
 "โว้ยนายโอตะฉันต้องไปเรียนเปียโนนะย่ะ"แล้วเขาก็ไม่สนยังคงปืนแล้วก็ลงไป- -*