ลำดับตอนที่ #35
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #35 : บทที่๑๙ -๑
บทที่๑๙
รอยาร…ารรในทรำ
รอยวาร…ย้ำำ ภ เอ่ยอ้า
รอยรา…มลายมาร้าลา
อาลัยลา รอยรั นิรันร์รอย
ยออยเสียฟ้าเบื้อหน้าลับหายในไอหมอ แสระเรื่อาอบฟ้าเบื้อไลระไล่สีม่วเ้มนย้อมุนเา้วยัพพรรรัศมี สุริยาื่นนิทราโอบเวียนาพันธุ์อย่าอบอุ่น สายลมหนาวพัรูเรียวหอบเอาลิ่นอไม้มวลพฤษาเ้ามาในุ้ม เ้าันททรอาภร์เสื้อไหมาวปัลายำรูปอบัว สไบสีมพูอ่อนเ้าุ้วยผ้าิ่นมพูีนาว ผมำมวยโอโปัาสะลอ ยัมีปิ่นบัวำมรที่ภิินทร์ำนัลปัประับ ิ้วมาามหวานึ้ แพนาเ้านาน้อยระพริบพรือแ่ละรา ามหนึ่ผีเสื้อสยายปี ปาามระับเผยอน้อยแ้มรอยยิ้มละมุน ผิวนาาวนวลหนึ่น้ำนม ามพริ้้วยั้ิั้ใแ่าย ร่าบาสาวเท้าล่วสู่หอนอนเ้าแม่ม่านฟ้า ร่าผอม บา อันไร้สิธำรอเ้าแม่นนั้นยัประทับนิ่บนั่สู มีแม่ร่มแ้วนั่ปัผ้า้าน้า นา้าหลวรุ่นเยาว์สอนาอยรออไม้ัแุ่้มให้ามื่น
“เ้าแม่ร่มแ้วเ้า้า” นาน้อยทิ้ายลเบื้อล่า เยาวาบนัแม่ร่มแ้ว หิรายมือเหี่ยวย่นลูบไล้ศีรษะนา วาฝ้าฟาายแววรัใร่ นาทำมือถามโ้อบเ้าันท
“แม่ร่มแ้ว มิเือาฤาเ้า้า”
หิราส่ายศีรษะ มอเลยยัปิ่นบัวำามอนา ใรุ่นอย่า ท่าทีเอ่ยอย่า
‘เป็นอย่าไร เ้าหมื่นฟ้าร้ายาฤาไม่'
‘ร้ายมาเ้า้า ทว่ามิเท่าเ้าพี่ยอแ้วอเ้า้า'
ล่าวแล้วยัหัวร่อน้อย เบิบานใเ็มเปี่ยม แม่ร่มแ้วเลี้ยูนามาแ่เิ มีหรือะไม่ทราบว่านายิ้มน้อยยิ่ว่าน้อย วันนี้มาหัวร่อเสียใสยิ่แล้วให่
'มีเรื่อีใฤา'
นาน้อย่อยสำรวมิริยา าโยัยิ้มพราย
“มิมีใเ้า้า”
นาหมายใ หาเ้าหลวทรพระราทานสมรส ่อยแ้แม่ร่มแ้ว็ยัทัน
สร้อยศรีมาลาันทประทับนิ่บนเสลี่ยำ ัรให่าั้นบัสุริยแส ้าหลวรมวัรายรอบแห่แหนบวนเส็ไปบำบวเทวะนาายัวิหารหลวเ่นทุวัน
แผเพียวันนี้…เ้าหลวประทับอยในวิหารหลว
มีเรื่ออันใึร้อนพระทัยระทั่เส็มารอ?
สีพระพัร์มิสู้ี
นาราบแทบบาทบส์็ทรไล่เหล่าราบริพารพ้นาเหลือเพียพราหม์ปุโรหิที่ทรไว้ใแ่ผู้เียว
“แ่ย่ำรุ่พ่อฝัน เ้าันท” สีพระพัร์น “เทวะนาาทูลอเ้า่อพ่อ ทั้ยัรับเ้าไป เพลานั้นพืพรรอุม น้ำท่าบริบูร์เ่นนี้…” เ้าหลวทรทอพระเนรมอปุโรหิ
“ะาเ้านาผูิับเทวะนาา มิสามารถแยพราฤาเสสมรส แลไม่ี่เพลา เทวะนาาัปราพระเ้า้า” พราหม์ำนวทวนยาม ราบทูลแล้วนิ่อยู่
เ้าหลวมอ้อรูปเารพเทวะนาาอันทอมาแ่ปมษัริย์ สีพระพัร์ยาล้ำลืนวามแท้
“ริั่ท่านว่า ัให้ธิามหาหลวเสสมรสนั้นผิผีผิประเพี”
“หามิไ้พระเ้า้า” พราหม์ราบทูล “เอ่อ…”
“อย่าไ้อำวาม มีสิ่ใ็ล่าวเถิ ้าหาถือโทษท่านอ”
“นิมิรนี้…หมายว่าู่รอธิามหาหลวมิใ่มนุษย์พระเ้า้า”
เ้าหลวนิ่ฟั สร้อยศรีมาลาันทหน้าเผือ เหลือบมอพราหม์ผู้นี้ ไนทำนายแม่นยำเพียนี้เล่า
“ู่รอธิามหาหลวือเทวะนาาพระเ้า้า”
เ้าหลวันไป เหลือบสายพระเนรมอรูปสลัเทวะนาา
ยา…ยาทำใยอมรับ
“ะเป็นไปไ้เยี่ยไร” ทรแย้ สุรเสียห้วน ระ้า “ล่าวเหลวไหล!”
“เ้าพ่อเ้า้า อย่าทรริ้ว ท่านปุโรหิเพียล่าวามำทำนาย มิไ้มีเนาร้ายเ้า้า”
“แลารเสสมรสรานี้ันำผาสุมาสู่วัเวียเ้า้า”
“หาไม่เล่า”
“ระส่ำระสายเ้า้า”
“เ่นนั้นเรียมพิธีอภิเษธิามหาหลวแลเ้ารัทายาทหมื่นฟ้าแห่นรพาำ!”
_______
เ้าพ่อนี่ร้ายหนา
 |
|
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น