คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : 3-1
วาระ่อนเร้น
ท้ายที่สุ้วยมิสอ่อหนึ่ ูน่าอิาวหายนะ็ไ้เ้าประลอในรอบ่อไป นาิบาพลาทอมอสิบแนในรอบสามพันปี พบว่าหลลืมหลายสิ่ไป
สุสานบรรพเทพไม่้อเฝ้า
ที่้อเฝ้าเพราะยัมายว่าเอะลับมา
สัสารวัแสนยาวไลนี้ ไนึยาวนานนมอไม่เห็นท่าน
“ำลัเศร้า?”
“้าำลัหัวร่อ” นาประประมุำหนัาวเทพอาลัษ์
“หน้าเ้าเียนำว่าไม่รู้ัปล่อยวาเอาไว้”
“าหรเป็นสิ่เียวที่้าไม่ล้าปล่อยวา”
“าหรรัและเอ็นูเ้ามา ไม่้อารให้เ้าเสียสิเพราะเา”
นาวาาบนมือสอ้า
“้าิถึเา” น้ำาหยโไหลลผ่านมือ ลบนผืนินเียบๆ
“สิบห้า่ำเือนนี้เมือบาาลมีเทศาลมุรารี เ้า็ไปเที่ยวเล่นเถิ”
“มุรารี…มีอันใน่าสนใ”
“โทย์ารประลอเรื่อหอมรั้่อไป…อ่านเสียเถิ” เหอสอมือสอ้าเ้าหาัน ่อนไว้ในแนเสื้อ ท่าทีราวบัิสำรวมน
นาว้าม้วนไผ่บนโ๊ะมาอ่าน…พบว่ายานัที่ะไม่ร้อ่าเหอ
น้ำาไ่มุในวันเ้าห้อหออบ่าวสาวาวมัร!
้อเป็นน้ำาที่หลั่เพราะมีวามสุที่ไ้ร่วมพิธีมล!
“โม่หลัน! ไปทะเลับ้า!”
ความคิดเห็น