● รักข้างเดียว ● [ One-side love] (yaoi) [END]

ตอนที่ 5 : ● รักข้างเดียว ● Side 5

● รักข้างเดียว ● [ One-side love]

 -5-










 

         “ ฝัน”

        แรงสะกิดตรงบ่าทำให้ฝันซึ่งนั่งอ่านชีทเตรียมควิชคาบเช้าอยู่เงยหน้าขึ้นมองอย่างงงๆ กิ่งไผ่พยับเพยิบไปด้านหน้าจึงเห็นพี่ภาสเดินเคียงข้างมากับพี่แทน กิ่งไผ่รู้ใจเขาดีว่าฝันรู้สึกเช่นไรต่อพี่ภาสซ้ำยังคอยให้กำลังใจเขามาตลอดเพราะรู้ดีว่าความรู้สึกแอบใจมันทรมานแค่ไหน กิ่งไผ่จึงมันมีเรื่องพี่ภาสมาเล่าให้ฟังเสมอๆพร้อมทั้งยังชี้ชวนให้ฝันดูทุกครั้งที่พี่ภาสผ่านหน้าไป  และเป็นธรรมดาเวลาที่รุ่นพี่หน้าหล่อสองคนเดินไปไหนมาไหนด้วยกันมักมีสายตาของรุ่นน้องโดยเฉพาะสาวๆมองเมียงและชี้ชวนกันดูอย่างว่าแหละคนหน้าดีทำอะไรก็ย่อมดูดีไปหมด

         “ หึ” กิ่งไผ่ทำเสียงในลำคอก่อนจะตวัดตาใส่ใครบางคน ซึ่งคนนั้นไม่ใช่พี่ภาสแน่นอนแต่คงเป็นรุ่นพี่ที่เดินอยู่ข้างๆไม่ใช่คนอื่นไกล‘พี่แทน’นั่นเอง  ไม่รู้ทำไมกิ่งไผ่ถึงได้ทำตัวเป็นไม้เบื่อไม้เบากับรุ่นพี่ที่แสนสุภาพคนนั้นได้ฝันยิ้มมุมปากตอนที่พี่แทนมาทางนี้แล้วกิ่งไผ่หันหน้าหนีค้อนลมค้อนแล้งไปเรื่อย

       “ คุณไผ่ครับ”

       กิ่งไผ่ทำไม่สนใจจนฝันต้องสะกิดบ่าแรงๆตอนที่พี่แทนมาหยุดยืนตรงหน้า ฝันยิ้มให้พี่แทนบางๆก่อนจะเลยไปยังพี่ภาสซึ่งยืนอยู่ข้างๆ ร่างสูงนั่นยิ้มมุมปากนิดๆแต่สะเทือนถึงหัวใจของฝันแก้มเนียนแดงซู่ราวกับลูกตำลึง

         “ อะไร” ไผ่ตอบเสียงห้วนจนฝันนึกอ่อนใจ

        “ วันนี้คุณปู่บอกว่าอาจกลับค่ำให้คุณไผ่กลับบ้านกับผม”

           กิ่งไผ่เออออเสียงสะบัดก่อนที่พี่แทนจะเดินลับไปพร้อมคนตัวโตนั่น

         “ ไผ่ ทำไมพูดกับพี่แทนแบบนั้น”

        “ ก็มัน”

        “ หืม” กิ่งไผ่ทำหน้ายู่ใส่ฝันพร้อมกับค้อนน้อยๆ ฝันจึงจับศีรษะเพื่อนโยกไปมาอย่างหมั่นเขี้ยว

        “ ช่างเถอะ”

       ฝันส่ายหน้าน้อยๆเขาไม่ค่อยรู้เบื้องลึกเบื้องหลังอะไรมากนักหรอก รู้แต่เพียงว่าแม่พี่แทนมาเช่าสวนคุณปู่ของไผ่อาศัยอยู่ แต่ก็ไม่รู้ทำไมกิ่งไผ่ถึงไม่ชอบขี้หน้าหนุ่มรุ่นพี่ที่ออกจะสุภาพและหล่อเหลาเช่นนี้ได้

        “ พอๆไม่ต้องพูดถึงเรื่องของไผ่เลย...” กิ่งไผ่หรี่ตามองฝันยิ้มๆ “...เมื่อกี้ไผ่เห็นนะว่าพี่ภาสยิ้มให้ฝันด้วยอ่ะ”

        “ เอ่อ” ฝันกุมแก้มตัวเองที่ร้อนแปลกๆ

 
        “ นั่นแน่มีอะไรดีๆรึเปล่าบอกไผ่มานะ”

       “ เปล่านะ” ฝันหัวเราะกับเสียงหงุงหงิงของกิ่งไผ่

     ...........

     ...........

        “ เป็นอะไรวะภาสช่วงนี้มึงเงียบๆนะ” แทนนั่งลงข้างเพื่อนสนิทก็จะหันไปพยักหน้าให้ไอ้วิทย์นั่งเล่นมือถืออยู่ใกล้ๆ

       “ อืม”

       “ อืม...อะไรของมึง”

        “ ช่วงนี้เซ็งๆหว่ะ” ภาสกรถอนใจหน่ายๆ

        “ หาคนใหม่ดิวะจะได้หายเบื่อ” ไอ้วิทย์เงยหน้าจากมือถือแล้วยิ้มน้อยๆ ส่วนไอ้แทนส่ายหน้าปลงๆ

       “ กูบอกแล้วว่าถ้าผู้หญิงมันเข้าใจยาก ก็เอาผู้ชายแม่งเลย”

        “ ไอ้ห่า พูดอะไรไร้สาระ” ภาสกรส่ายหัวดิ๊ก

        “ มึง ผู้ชายตัวเล็กๆ ขาวๆมันก็น่าเอาดีนะโว้ย..” ไอ้วิทย์ยังไม่หยุดเจียระไนสรรพคุณเพื่อให้เขาค้นพบเส้นทางรักแบบใหม่เหมือนที่มันกรอกหูเขาอยู่ทุกวัน

        “ แบบน้องฝัน แบบน้องปั้นผู้จัดการทีมเราไง” เขาส่ายหน้าก่อนทำหน้าหน่ายๆใส่ไอ้วิทย์ หึ แบบพี่ไอ้ฝุ่นกับไอ้ปั้นคงจะเหมือนๆกันคือ‘ตัวเล็กๆ ขาวๆน่าเอาสุดๆ’ ความคิดอุบาทว์ของมัน

        “ น่ารักดีนะโว้ย ใช่มั้ยไอ้แทน” มันหันไปถามความคิดเห็นจากไอ้หน้าหล่อที่ยิ้มฟังอยู่นาน

       “ เออน่ารักดี” เอากับพวกมันสิ

       “ นี่พวกมึงอยากให้กูเป็นเกย์ขนาดนั้น” ภาสกรสถบเบาๆ

      “ ไม่ใช่ๆ กูแค่ชี้เส้นทางรักแบบใหม่ให้มึง”

 
        ภาสกรชูนิ้วกลางให้ไอ้วิทย์ไปทีนึง นอกจากจะไม่โกรธแล้วมันยังกุมท้องขำไม่ต่างจากไอ้แทนที่หลุดหัวเราะเสียงแผ่วหมดมาดคุณชายมาดนิ่งไปเลย

                                               *****************************************

           ภาสกรเหลือบตามองรุ่นน้องในทีมที่วันนี้ดูร้อนรนกระวนกระวายเหลือเกิน ไอ้ฝุ่นมันรีบจับคว้าสัมภาระของตัวเองยัดลงกระเป๋าแบบลวกๆ ก่อนจะรับโทรศัพท์ด้วยใบหน้าเคร่งเครียด

         “ เอ่อ ครับเสร็จแล้ว เดี๋ยวผมรีบไป”

          พูดจบมันก็วางสายแล้วเตรียมผละออกไปทันทีแต่ถูกภาสกรเรียกเอาไว้ก่อน

        “ มีอะไรวะฝุ่น หน้าเครียดๆ”

         มันถอนหายใจก่อนจะอย่างเคร่งเครียดก่อนจะตอบ “...ฝันตกบันไดตอนปีนขึ้นไปแปะโปสเตอร์ที่ห้องชมรมหน่ะพี่ตอนนี้อยู่โรงพยาบาล”

        “ เฮ้ย แล้วเป็นอะไรมากเปล่าวะ” ไอ้ฝุ่นส่ายหน้าไปมาแต่ใบหน้ายังไม่หายเครียด

        “ เออเอางี้เดี๋ยวกูไปส่งที่โรงพยาบาล”

        “ ไม่เป็นไรพี่ผมเอามอไซค์มา ไม่อยากจอดทิ้งไว้ที่โรงเรียน” ภาสกรขมวดคิ้วน้อยๆก่อนเอ่ยเสียงเรียบ

        “ งั้นเดี๋ยวกูเอารถกูขับตามมึงไป เผื่อมีอะไรจะได้ช่วยกัน”

        “ ครับพี่” มันพยักหน้ารับรู้ก่อนจะเดินนำภาสกรไป

 
        ...........

        ...........

          “ ฝัน”

        ไอ้ฝุ่นรีบวิ่งไปดูพี่มันซึ่งนั่งหน้าซีดเซียวอยู่ที่เคาน์เตอร์จ่ายยา ใบหน้าขาวเนียนดูเจื่อนลงอย่างเห็นได้ชัดส่วนขาหนึ่งมีผ้ายืดพันไว้ตรงข้อเท้าด้านซ้าย

         “ ฝุ่น” ฝันกอดร่างหนาของน้องชายที่โถมกอดเขาทั้งตัว ดูก็รู้ว่าเจ้าน้องชายคงห่วงเขาไม่นานสังเกตจากใบหน้าที่เคร่งเครียดเขาจึงลูบแผ่นหลังกว้างอย่างปลอบประโลม “ ..พี่ไม่เป็นอะไรแล้ว”

          ภาสกรมองภาพตรงหน้าแล้วสะดุดในใจทำไมกลายเป็นว่าคนเจ็บถึงกลายเป็นคนปลอบ ฝันแม้จะมีรูปร่างเล็กแต่สิ่งที่ไม่อาจมองข้ามคือหัวใจที่แข็งแกร่ง ดูจากสภาพคงจะเจ็บไม่น้อยเพราะมีเผือกอ่อนๆพันรอบอยู่แต่กลับไม่แสดงอาการเจ็บปวดใดให้น้องชายเห็น ฝันหัวเราะน้อยๆกับใบหน้ายู่ของน้องชายแต่พอเงยหน้าขึ้นจึงเห็นว่าบริเวณนี้ไม่ใช่มีเพียงเขาและน้องชาย แต่กลับมาใครที่ไม่น่าจะมายืนนิ่งอยู่ข้างหลัง

         “ เอ่อ” ร่างบางค่อยๆดันฝุ่นออกก่อนจะมองไปยังกัปตันทีมฟุตบอลที่ยิ้มบางๆให้

        “ ไปทำอีท่าไหนหล่ะ ถึงเป็นแบบนี้” ภาสกรชวนคุยซึ่งเป็นคำถามตรงใจของฝุ่นพอดี

       “ พอดีผมไม่ระวังเองหน่ะครับตอนที่ปีนติดโปสเตอร์ เลย..” ฝันเกาแก้มตัวเองแก้เขินตอนที่ใบหน้าคมคายทอดมองมา

        “ ฝัน” เขาสะดุ้งอีกครั้งเมื่อเพื่อนตัวน้อยร้องเรียกมาแต่ไกล

         “ อ้าวพี่ภาส ฝุ่นมาพอดีเลย...”กิ่งไผ่หันไปทักทายผู้มาใหม่ทั้งสองก่อนจะหันมาทางฝัน “...อ่ะนี่ยาแก้อักเสบ กับยาแก้ปวดนะมีก่อนและหลังอาหารดูดีๆหล่ะ” ฝันอมยิ้มก่อนยื่นมือไปรับ

         “ ถ้าไม่มีอะไรแล้วไผ่กลับก่อนนะคุณปู่มารับแล้ว” ก่อนไปกิ่งไผ่จุ๊บหน้าผากฝันเบาๆก่อนจะยิ้มจนตาหยีแล้วโบกมือลาวิ่งไปยังทิศทางที่รถของคุณปู่จอดรอรับอยู่ ทิ้งให้ฝันหน้าแดงเรื่อยด้วยความเก้อกระดากอายยิ่งดวงตาเบิกกว้างของพี่ภาสที่มองอยู่นั้นทำเอาฝันทำอะไรไม่ถูก

         “ แล้วนี่จะกลับกันยังไง” ภาสกรเอ่ยทำลายความเงียบซึ่งฝุ่นเหมือนจะนึกขึ้นได้ว่าตัวเองเอารถมอเตอร์ไซค์มา แล้วสภาพพี่ชายที่ยืนแทบจะไม่ไหวจะซ้อนไปได้อย่างไร

        “ เออ หว่ะพี่ภาส” ฝุ่นมันพูดเสียงดังส่วนฝันเองก็ถอนหายใจเมื่อก้มมองสภาพของตนเอง

        “ เอางี้มึงก็ขับมอไซค์กลับเหมือนเดิม เดี๋ยวฝันกูไปส่งเอง”

        ...ห่ะ อะไรนะ...

         ฝันรู้สึกเหมือนตัวเองเบลอๆไม่ค่อยมีสติตอนที่พี่ภาสไปประคองเขาเพื่อพาขึ้นรถเก๋งคันหรูที่จอดอยู่เบื้องหลังเพียงลำพังสองต่อสอง

 








******เอาแล้วๆ งานเข้าน้องฝันเต็มแล้วงานนี้ หึหึ บรรยากาศบนรถยามค่ำคืนในรถหรูของพี่ภาส อิอิ แอบเขินแทนอ่ะ แอบใบ้นิดนึงว่าตอนหน้าน้องฝันถึงกับแก้มแดง เพราะ.... ติดตามตอนต่อไปจ้า 5555+++   

****** ขอบคุณทุกความคิดเห็นและคำติชมจ้า รักคนอ่านทุกท่านนะจ้า อิอิ  









                                                        สนใจพูดคุยและทำความรู้จักกันได่ที่นี่นะค่ะ

                                                                         KARNSAII-NOVEL









                                             ...KARNSAII..